Ίνοχ Πάουελ

Ο Τζον Ίνοχ Πάουελ, (Αγγλικά: Jhon Enoch Powell), Βρετανός εθνικιστής, φυλετιστής και παραδοσιοκράτης, ελληνιστής φιλόλογος, στρατιωτικός, πανεπιστημιακός καθηγητής, συγγραφέας, γλωσσολόγος, ποιητής και πολιτικός που διατέλεσε βουλευτής και υπουργός του Συντηρητικού Κόμματος της Αγγλίας, γεννήθηκε στις 16 Ιουνίου 1912 στο Stechford της κομητείας του Γουόρικσερ [Warwickshire] και πέθανε στις 8 Φεβρουαρίου 1998 στο Westminster του Λονδίνου στην Αγγλία.

Στις 2 Ιανουαρίου του 1952 παντρεύτηκε με την Μάργκαρετ Πάμελα Ουίλσον, (Pamela Wilson) και από το γάμο τους έγινε πατέρας δύο κοριτσιών, της Σούζαν Πάουελ που γεννήθηκε τον Ιανουάριο του 1954 και της Τζένιφερ Πάουελ που γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1956.

Ίνοχ Πάουελ

Βιογραφία

Ο Ίνοχ Πάουελ ήταν το μοναδικό παιδί του Άλμπερτ Ίνοx Πάουελ, [Albert Enoch Powell (1872-1956)], ο οποίος ήταν διευθυντής δημοτικού σχολείου, και της συζύγου του, της Έλεν Μάρι, [Ellen Mary Breese (1886-1953)], που ήταν κόρη του Henry Breese, αστυνομικού στην πόλη του Λίβερπουλ και της συζύγου του Eliza, η οποία ήταν δασκάλα και εγκατέλειψε το επάγγελμα της μετά το γάμο της. Στη μητέρα του Ίνοχ δεν άρεσε το όνομα του μικρού κι έτσι, ως παιδί, ήταν γνωστός ως «Jack». Σε ηλικία τριών ετών, ο Πάουελ ονομαζόταν «ο καθηγητής» επειδή καθόταν σε μια καρέκλα και περιέγραφε τα πουλιά που είχε πυροβολήσει ο παππούς του. Ο Πάουελ έζησε στο Stechford τα πρώτα έξι χρόνια της ζωής του πριν οι γονείς του μετακομίσουν το 1918 στο Kings Norton, όπου έζησε μέχρι το 1930.

Ο Πάουελ σπούδασε Αρχαία Ελληνικά και Λατινικά στο Καίμπριτζ. Σε ηλικία 25 ετών ξεκίνησε να διδάσκει ως καθηγητής Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ κι έγινε ο νεότερος καθηγητής σε ολόκληρη την Βρετανική Κοινοπολιτεία. Υπήρξε αντίπαλος της πολιτικής του κατευνασμού του Νέβιλ Τσάμπερλεν προς την εθνικιστική Γερμανία και προέβλεψε ότι η πολιτική αυτή θα αποθράσυνε τον Αδόλφο Χίτλερ και θα οδηγούσε σε γενικευμένο πόλεμο. Κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, υπηρέτησε στον Βρετανικό στρατό, σε θέσεις της Υπηρεσίας Πληροφοριών, όπου στα 30 χρόνια του έφτασε στο βαθμό του Ταξίαρχου και πολέμησε στο μέτωπο της Βορείου Αφρικής. Εκεί συνάντησε Αμερικανούς αξιωματικούς και, συζητώντας μαζί τους, αντελήφθη πως ένας από τους κύριους μεταπολεμικούς στόχους των Η.Π.Α. ήταν η διάλυση της Βρετανικής Αυτοκρατορίας.

Πολιτική δράση

Στα μέσα της δεκαετίας του 1940 ο Πάουελ αποφάσισε να ασχοληθεί με την πολιτική και το 1950 εκλέχθηκε βουλευτής με το Κόμμα των Άγγλων Συντηρητικών [Ενωτικό Κόμμα του Όλστερ (U.U.P.)]. Έκτοτε εκλέγονταν επί 37 χρόνια, μέχρι το 1987, έχοντας διατελέσει και Υπουργός Οικονομικών το 1957 και Υγείας από το 1960 έως το 1963 στις κυβερνήσεις του Συντηρητικού Κόμματος. Το 1958 ο Πάουελ, που υπήρξε ένας από τους ικανότερους Βρετανούς ρήτορες, τάχθηκε εναντίον της Βρετανικής κυβερνήσεως στην υπόθεση της σφαγής των Μάο Μάο στην Κένυα. Στις αρχές του 1968 εμφανίζονταν ως ο πιθανότερος διάδοχος του Έντουαρντ Χιθ [Edward Heath] στην ηγεσία του Συντηρητικού Κόμματος. Ήταν απολύτως φιλικός με τα Μέσα Ενημερώσεως της κοινής γνώμης και δόγμα του αποτελούσε πως «οι πολιτικοί που τους ενοχλούν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης είναι σαν τους ναυτικούς που τους πειράζει η θάλασσα».

Μεταναστευτικό

Το Εργατικό Κόμμα που βρισκόταν στην εξουσία, είχε φέρει προς ψήφιση στην Βουλή τον «Νόμο για τις Φυλετικές Σχέσεις» (race relations bill). Ο νόμος παρενέβαινε στην λειτουργία των ιδιωτικών επιχειρήσεων και καθιστούσε παράνομη την άρνηση στέγης ή εργασίας εξαιτίας της φυλετικής ή εθνικής καταγωγής. Ο Πάουελ αποφάσισε να ταχθεί κατά του νόμου και ο λόγος του με τίτλο «Ποταμοί Αίματος» [«Rivers of Blood»], εμπνευσμένος από την «Αινειάδα» του Βιργίλιου, έχει καταγραφεί στην Αγγλική αλλά και την παγκόσμια πολιτική ιστορία. Ο Πάουελ εκφώνησε τον λόγο στις 20 Απριλίου 1968, στη γενέτειρα του, το Birmingham. Στην ομιλία του υποστήριξε ότι η μετανάστευση θα προκαλέσει ολική μεταμόρφωση της Βρετανίας, οι Άγγλοι στο μέλλον θα ζήσουν σε πόλεις-γκέτο, περικυκλωμένοι από τους μετανάστες, προσθέτοντας ότι ήδη υπάρχουν περιοχές όπου οι λευκοί Άγγλοι είναι μειονότητα. Ζήτησε να κλείσουν τα σύνορα στους μετανάστες και να υπάρξουν απελάσεις, αλλιώς θα υπάρξουν «ποταμοί αίματος» στη Βρετανία σε λίγες δεκαετίες.

Ο Πάουελ ανέφερε ότι σύμφωνα με στατιστικές του Γενικού Ληξιαρχείου σε 15 με 20 χρόνια θα υπήρχαν 3,5 εκατομμύρια μετανάστες και οι απόγονοι τους στην Βρετανία. Παράλληλα εκτιμούσε ότι μέχρι το 2000 αυτός ο αριθμός θα ήταν 5 με 7 εκατομμύρια, περίπου το 1/10 του γενικού πληθυσμού. Τόνισε ότι είναι επείγον να σταματήσει η εισροή και να προωθηθεί η μέγιστη εκροή, στην πλειοψηφία των μεταναστών που θα έχουν γεννηθεί στην Βρετανία. Υποστήριξε ότι δεν είναι λογικό να επιτρέπουν την ετήσια εισροή 50.000 προστατευόμενων μελών οικογενειών, τα οποία αποτελούν το υλικό της μελλοντικής αυξήσεως του μεταναστευτικού πληθυσμού. Παρομοίασε το γεγονός αυτό σαν να παρακολουθεί κάποιος ένα έθνος να φτιάχνει την ίδια την νεκρική του πυρά. Επίσης πρόσθεσε ότι είναι παράλογο να επιτρέπεται σε ανύπαντρα άτομα να μεταναστεύσουν για να παντρευτούν συζύγους που ποτέ δεν έχουν δει. Ο Πάουελ τάχθηκε υπέρ της εθελοντικής επαναμεταναστεύσεως με γενναίες παροχές και βοήθεια, και ανέφερε ότι αυτό του το ζητούν και πάρα πολλοί μετανάστες. Υποστήριξε ότι όλοι οι πολίτες πρέπει να είναι ίσοι ενώπιον του νόμου, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι μετανάστες και οι απόγονοί τους πρέπει να εξελιχθούν σε μία προνομιακή τάξη ή ότι οι πολίτες πρέπει να χάσουν το δικαίωμα τους να κάνουν διακρίσεις μεταξύ των συμπολιτών τους στην διαχείριση των υποθέσεων τους ή να υποβάλλονται σεΙερά Εξέταση για τα αίτια και τα κίνητρα που επέλεξαν να συμπεριφερθούν με τον ένα νόμιμο τρόπο και όχι με τον άλλο.

Ο Πάουελ υποστήριξε ότι οι δημοσιογράφοι που καλούν την κυβέρνηση να ψηφίσει «νόμους κατά των διακρίσεων» είναι του ίδιου τύπου και μερικές φορές από τις ίδιες εφημερίδες που κατά την δεκαετία του 1930 είχαν «τυφλώσει» την χώρα απέναντι στον ανερχόμενο κίνδυνο που αντιμετώπιζε, δηλαδή την εθνικιστική Γερμανία. Ο Πάουελ είπε ότι αυτή η νομοθεσία θα χρησιμοποιηθεί εις βάρος του ιθαγενούς πληθυσμού και είναι σαν να ρίχνει κάποιος ένα σπίρτο σε μπαρουταποθήκη. Τέλος προειδοποίησε ότι «όπως και ο Ρωμαίος, βλέπω τον Τίβερη να αφρίζει με πολύ αίμα», μία αναφορά σε απόσπασμα της «Αινιάδος» του Ρωμαίου ποιητή Βιργίλιου.

Ο λόγος του Πάουελ προκάλεσε την οργή του πολιτικού κατεστημένου της Μεγάλης Βρετανίας. Ο αρχηγός των Συντηρητικών Έντουαρντ Χιθ τον καθαίρεσε από «σκιώδη Υπουργό Άμυνας» ενώ ο αρχηγός των Φιλελευθέρων Τζέρεμι Θορπ είπε ότι πρέπει να διωχθεί δικαστικώς καθώς εξωθεί σε ταραχές. Όμως οι Βρετανοί πολίτες συμφωνούσαν με τον Πάουελ και εκδήλωσαν έμπρακτα την υποστήριξη τους. Χιλιάδες λιμενεργάτες πραγματοποίησαν πορεία υπέρ του Πάουελ από την εργατική συνοικία East End προς το Παλάτι του Ουέστμινστερ, ενώ εργάτες σε εργοστάσια σε όλη την χώρα κατέβηκαν σε απεργία. Μέσα σε πέντε ημέρες ο Πάουελ έλαβε τριάντα χιλιάδες γράμματα υποστηρίξεως και ελάχιστα διαμαρτυρίας, ενώ σε σχετικό γκάλοπ το 74% των Βρετανών συμφωνούσε με την ομιλία του και το 83% πίστευε ότι η μετανάστευση πρέπει να περιοριστεί. Ο Πάουελ κέρδισε την υποστήριξη μιας μεγάλης μάζας της εργατικής τάξεως της Αγγλίας , ενώ λέγεται ότι η «Royal Mail», η ταχυδρομική εταιρεία, είχε διαθέσει ένα βαν μόνο για τα γράμματα υποστηρίξεως που έστελναν οι υποστηρικτές του στον Πάουελ.

Οικονομικές προτάσεις

Τον Οκτώβριο του 1968, ο Πάουελ παρουσίασε ένα πακέτο προτάσεων γνωστό ως «προϋπολογισμός του Μorecambe», απόψεις πρωτάκουστες για την Μεγάλη Βρετανία, που περιλάμβανε περικοπές φόρων, περικοπές επιδοτήσεων και γενικότερα λιγότερο κράτος, τμήματα της πολιτικής του Friedrich Hayek και του Milton Friedman, την οποία εφήρμοσε η Μάργκαρετ Θάτσερ έντεκα χρόνια αργότερα. Ταυτοχρόνως ο Πάουελ μιλούσε για επέκταση των προσωπικών ελευθεριών των πολιτών, νομιμοποίηση των ομοφυλοφίλων και κατάργηση της θανατικής ποινής. Υπήρξε υποστηρικτής του μονεταρισμού, τουλάχιστον δύο δεκαετίες πριν τη Μάργκαρετ Θάτσερ, αντίθετος με την παρουσία ξένων στην Αγγλία πολλές δεκαετίες πριν τον Νάιτζελ Φάρατζ και θιασώτης των κοινωνικών δικαιωμάτων πριν από τον φιλελεύθερο Ρόι Τζένκιν, σε βαθμό που ο επίσης συντηρητικός και ερασιτέχνης, πλην όμως διαπρεπής, αστρονόμος σερ Πάτρικ Μουρ είχε δηλώσει ότι ο Πάουελ ήταν «ο πιο επικίνδυνος αριστερός της Βρετανίας». Το 1974 ο Πάουελ εξαναγκάστηκε σε αποχώρηση από το Συντηρητικό Κόμμα, λόγω της διαφωνίας του στο ζήτημα της Ευρωπαϊκής Κοινότητος και προσχώρησε στο Ulster Unionist Party, στο οποίο παρέμεινε ως την ημέρα του θανάτου του.

Εργογραφία

Οι μεταφράσεις και το έργο του Πάουελ στον Ηρόδοτο παραμένουν κλασικές για τη μέχρι τώρα βιβλιογραφία. Επίσης έγραψε ποίηση, που δημοσιεύθηκε ήδη από το 1937, καθώς και πολλά βιβλία για κλασικά και πολιτικά θέματα.

• Powell, Enoch; Rendel, Harris J. (1936). The Rendel Harris Papyri. Cambridge The University Press.
• Powell, Enoch (1937). First Poems. Shakespeare Head Press.
• Powell, Enoch (1977) [1938]. A Lexicon to Herodotus. Georg Olms Publishers.
• Powell, Enoch (1939). The History of Herodotus. Coronet Books Inc.
• Powell, Enoch (1939). Casting-off, and other poems. Basil Blackwell.
• Powell, Enoch (1939). Herodotus, Book VIII. Pitt Press Series.
• Powell, Enoch; J, Stephen (1942). Cyfreithiau Hywel Dda Yn Ol Llyfr Blegywryd. Gwasg Prifsgol Cymru.
• Powell, Enoch; Jones, Henry Stuart (1963) [1942]. Thucydides Historiae Vol. I: Books I-IV 2/e. Clarendon Press.
• Powell, Enoch (1949). Herodotus. Oxford.
• Powell, Enoch; et al. (1950). One Nation. Conservative Political Centre.
• Powell, Enoch (1951). Dancer's End and The Wedding Gift.
• Powell, Enoch; Macleod, Iain Norman (1952). The Social Services: needs and means. Conservative Political Centre.
• Powell, Enoch (1954). Change is our Ally. Conservative Political Centre.
• Powell, Enoch; Maude, Angus (1970) [1955]. Biography of a Nation (second ed.). London.
• Powell, Enoch (1960). Great Parliamentary Occasions. The Queen Anne Press.
• Powell, Enoch (1960). Saving in a Free Society. Institute of Economic Affairs by Hutchinson.
• Powell, Enoch (1965). A Nation not Afraid. Hodder & Stroughton.
• Powell, Enoch (1976) [1966], Medicine and Politics: 1975 and After, Pitman Medical,
• Powell, Enoch; Wallis, Keith (1968). The House of Lords in the Middle Ages.
• Powell, Enoch (1999) [1969]. Freedom and Reality. Kingswood.
• Powell, Enoch (1971). Common Market: The Case Against. Elliot Right Way Books.
• Powell, Enoch (1972). Still to Decide. Elliot Right Way Books.
• Powell, Enoch (1973). The Common Market: Re-negotiate or Come Out. Elliot Right Way Books.
• Powell, Enoch (1973). No Easy Answers. Sheldon Press.
• Powell, Enoch (1977). Wrestling With the Angel. Sheldon Press.
• Powell, Enoch (1977). Joseph Chamberlain. Thames & Hudson Ltd.
• Powell, Enoch (1978). Ritchie, Richard, ed. A Nation or No Nation. London.
• Powell, Enoch (1989). Ritchie, Richard, ed. Enoch Powell on 1992. London: Anaya Publishers.
• Powell, Enoch (1991). Collings, Rex, ed. Reflections of a Statesman: The Selected Writings and Speeches of Enoch Powell. London: Bellew Publishing Co Ltd.
• Powell, Enoch (1990). Collected Poems. Bellew Publishing Co Ltd.
• Powell, Enoch (1994). The Evolution of the Gospel. Yale University Press.

Μνήμη Πάουελ

Δυστυχώς για την Μεγάλη Βρετανία οι προβλέψεις του Πάουελ αποδείχθηκαν όχι υπερβολικές, αλλά μετριοπαθείς. Σύμφωνα με την απογραφή του 2001, το 14% περίπου του πληθυσμού της χώρας αποτελείται από μετανάστες, σε ποσοστό άνω του 10% που προέβλεπε ο Πάουελ. Στο Λονδίνο το ποσοστό των μεταναστών είναι 40%. Το Μπίρμινγκχαμ, η πόλη που γεννήθηκε ο Πάουελ και στην οποία εκφώνησε τον ιστορικό λόγο του, θα έχει το 2024 πληθυσμό κατά πλειοψηφία μεταναστών. Στην εκλογική περιφέρεια του Γούλβερχαμπτον που εκλεγόταν επί πολλά έτη ο Πάουελ με το Συντηρητικό Κόμμα, η υποψήφια των Συντηρητικών το 2005 ήταν Ινδή μετανάστης. Το 2009 σε τηλεοπτική εκπομπή του B.B.C. σχετικά με τον Πάουελ, για πρώτη φορά δεν ειπώθηκε ότι ήταν ένας αισχρός ρατσιστής καθώς και άλλοι ομοειδείς χαρακτηρισμοί, αντιθέτως η εκπομπή ασχολήθηκε σοβαρά με τις προβλέψεις που είχε κάνει το 1968 και παραδεχόταν ότι σε πολλά σημεία είχε δίκιο. Στη Βρετανία είναι γνωστή μια φράση ιδιαιτέρως δημοφιλής στα λαϊκά στρώματα: «Ο Enoch είχε δίκιο».

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Enoch Powell-Biografy Encyclopaedia Britannica
• Η δικαίωση του Ίνοχ Πάουελ Χρήστος Χαρίτος-Ηλεκτρονική εφημερίδα «Ελληνικές Γραμμές», 05 Σεπτεμβρίου 2011.
• [Περιοδικό «Patria», τεύχος 11ο, Μάιος 2008.]
• Enoch Powell: Ένας «φιλελεύθερος», «ξενοφοβικός», «αριστερός» που διχάζει ακόμα.
• Enoch Powell. Rivers of Blood (Short Edit) Video.
• Enoch Powell's Rivers Of Blood Speech Video.

Παραπομπές

ΜΕΤΑΠΑΙΔΕΙΑ: η ΕΛΛΗΝΙΚΗ εναλλακτική εγκυκλοπαίδεια

Έκδοση της Metapedia.org