Αλέκος Κιτσάκης

Από Metapedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο Αλέξιος Κιτσάκης, Έλληνας εθνικιστής τραγουδιστής δημοτικών παραδοσιακών τραγουδιών, γνωστός με το παρωνύμιο «Αηδόνι της Ηπείρου», και στιχουργός, γεννήθηκε το 1934 στο χωριό Ποδογώρα, το σημερινό Ριζοβούνι, στην περιοχή της μικρής Λάκκας Σουλίου στο Νομό Πρέβεζας και πέθανε στις 2 Φεβρουαρίου 2015, στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων, όπου νοσηλεύονταν με προβλήματα υγείας. Η κηδεία του [1] έγινε στις 11:00 το πρωί της Τετάρτης 4 Φεβρουαρίου 2015, στον Ιερό ναό του Αγίου Νικολάου Κοπάνων στα Ιωάννινα.

Παντρεύτηκε το 1966, την Αγλαΐα με την οποία χώρισαν κοινή συναινέσει δύο χρόνια αργότερα, ενώ στις 30 Μαΐου 1987, στην Αγία Σοφία Νέου Ψυχικού, παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο την Αικατερίνη Σακκά και απέκτησαν ένα γιο, τον Κωνσταντίνο Κιτσάκη.

Αλέκος Κιτσάκης

Βιογραφία

Κατάγονταν από οικογένεια γεωργοκτηνοτρόφων και σε ηλικία οκτώ μηνών έμεινε ορφανός από πατέρα, ενώ ένα χρόνο αργότερα πέθανε η μητέρα του και μεγάλωσε κοντά στην οικογένεια και τα τέσσερα παιδιά του αδελφού της μάνας του Γιώργου Γιαννάκη, όμως σύντομα αντιμετώπισε καινούρια προβλήματα, όταν, στη διάρκεια μιας εκτρώσεως στο χωριό Λέλοβα, πέθανε η θεία του, η σύζυγος του Γιώργου Γιαννάκη. Το ταλέντο του στο τραγούδι είχε γίνει φανερό από τα πρώτα χρόνια της ζωής του και το 1946 έφυγε για την Αθήνα, ταξιδεύοντας με το πλοίο «Γλάρος». Με τη βοήθεια του Γεωργίου Παπαδήμα, χωριανού του που ήταν υπάλληλος στο Υπουργείο Οικονομικών, εξασφάλισε τα μέσα για να επιβιώσει τους πρώτους μήνες και στη συνέχεια με τη στήριξη του καπετάνιου Νίκου Σουλιώτη, υπασπιστή του Ελευθέριου Βενιζέλου, βρέθηκε στα γραφεία της Πανηπειρωτικής Ομοσπονδίας στην Αθήνα, που στεγάζονταν στην οδό Καποδιστρίου 42.

Στις 11 Ιανουαρίου 1947 στο θέατρο Αλίκη, πήρε μέρος στην κοπή της πίτας της Πανηπειρώτικης Ομοσπονδίας, σημειώνοντας εξαιρετική επιτυχία και εντυπωσιάζοντας την Μαρίκα Κοτοπούλη που, καθώς είχε καταγωγή από την περιοχή των Ζαγορίων, ήταν παρούσα. Η Ομοσπονδία δια του Αχιλλέα Ζώη, τον έθεσε υπό την προστασία της, ενώ η Κοτοπούλη φρόντισε να συμμετάσχει στη γιορτή που έκανε στο θέατρο Rex τον ίδιο μήνα, στην οποία ήταν παρούσα η τότε πριγκίπισσα Φρειδερίκη της Ελλάδος, σύζυγος του μετέπειτα βασιλιά Παύλου. Η Φρειδερίκη που ενθουσιάστηκε από το ταλέντο του, ζήτησε να τον φιλοξενήσει στα Ανάκτορα, όπου και διέμεινε για μικρό χρονικό διάστημα. Τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο στο Οικοτροφείο Κέρκυρας, το Αχίλλειο Ίδρυμα, και από το Σεπτέμβριο του 1949, παρακολούθησε μαθήματα στη Μέση Γεωπονική σχολή Πατρών, στο Σκαγιοπούλειο Ορφανοτροφείο, ενώ σπούδασε στο Ωδείο Πατρών, έψελνε στην τοπική εκκλησία και εμφανίζονταν στο Ραδιόφωνο, σε εκπομπές με Δημοτικά τραγούδια.

Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του επέστρεψε κι εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, πήρε μέρος σε εκπομπές του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας [Ε.Ι.Ρ.], ενώ εξασφάλισε υποτροφία στο Εθνικό Ωδείο, με την βοήθεια του Μανόλη Καλομοίρη, όμως δεν ολοκλήρωσε τη φοίτηση του, προκειμένου να εκπληρώσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις. Το όνομα του συνδέθηκε με το καθεστώς της 21ης Απριλίου 1967 του Γεωργίου Παπαδόπουλου, στη διάρκεια του οποίου παίχθηκαν κατά κόρον τα τραγούδια του. Ο ίδιος, σε συνέντευξη που παραχώρησε, υποστήριξε ότι απέφυγε να τραγουδήσει στη γιορτή της Ε.Σ.Α., παρά το προσωπικό τηλεφώνημα που δέχθηκε από τον Ταξίαρχο Δημήτριο Ιωαννίδη, στέλνοντας στη θέση του τον τραγουδιστή Γιώργο Κόρο, στην προσπάθεια του ν' αποφύγει την ταύτιση του με το καθεστώς. Το 2005 επιστρέφοντας στο σπίτι του, μετά από επίσκεψη στο Προεδρικό Μέγαρο όπου έψαλλαν τα κάλαντα στον Κάρολο Παπούλια, τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας, υπέστη έμφραγμα και ταυτόχρονα εγκεφαλικό επεισόδιο, όμως ανάρρωσε μετά από νοσηλεία και επέμβαση By Pass.

Καλλιτεχνικό έργο

Η χροιά της φωνής του τον καταξίωσε ως τον κορυφαίο τραγουδιστή της Παραδόσεως των Ελληνικών Δημοτικών Τραγουδιών του εικοστού αιώνα. Σύμφωνα με όσα δήλωσε σε συνέντευξη, στη διάρκεια της καλλιτεχνικής του σταδιοδρομίας έχει ηχογραφήσει περισσότερα από 2.500 δημοτικά τραγούδια, σε πολλά από τα οποία έχει γράψει τους στίχους, τα οποία εξυμνούν την Ήπειρο, την Ελλάδα και τη φυσική ομορφιά της, την ποιμενική ζωή, την ξενιτιά, τον έρωτα αλλά και τους αγώνες του Ελληνικού Έθνους και τις αλύτρωτες πατρίδες της Ηπείρου. Συνεργάστηκε με κορυφαίους καλλιτέχνες του κλαρίνου, όπως οι Τάσος Χαλκιάς, Βασίλης Σαλέας, Βασίλης Σούκας, Βαγγέλης Σούκας, Γιάννης Βασιλόπουλος, Μάκης Μπέκος, Θανάσης Χαλιγιάννης, Βασίλης Μπατζής, Γρηγόρης Καψάλης, Φίλιππος Ρούντας, Χρόνης Καψάλης, Ναπολέων Ζούμπας, Ναπολέων Δάμος, Σταύρος Καψάλης και με τον Γιώργο Κόρο, τον κορυφαίο Έλληνα καλλιτέχνη στο βιολί, καθώς και με μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα του ελληνικού πενταγράμμου όπως η Καίτη Γκρέι, ο Στέλιος Καζαντζίδης, η Μαρινέλλα, η Ρίτα Σακελαρίου, η Τζένη Βάνου, ο Περικλής Περράκης, ο Βασίλης Σούκας, και ο Στάθης Κάβουρας.

Δισκογραφία [2]

Αρχικά ηχογράφησε στην εταιρεία ODEON του Μίνωα Μάτσα με τον οποίο, όπως και με το γιο του τα χρόνια που ακολούθησαν, συνδέθηκαν με συγγενικούς δεσμούς. Το 1954 γραμμοφώνησε τα τρία πρώτα του τραγούδια με τον κλαρινίστα Βάιο Μαλλιάρα, το 1956 τα τραγούδια, «Βλαχοθανάσης», «Βασίλω μου σ' αντάμωσα», «Λίτσα Βαγγελίτσα μου» και «Περιστεράκια όμορφα», το 1960 τα τραγούδια «Οι κλέφτες», το «Πάμε στο λόγγο για ξύλα μωρ' Λένη» και «Άσπρο τριαντάφυλλο κρατώ», που έκαναν περισσότερες από 500.000 πωλήσεις, το καθένα. Το 1970 ηχογράφησε τα «Αγάπη ξημέρωσε φεύγω», «Τζουμέρκα μου περήφανα» και «Στης Πάργας τον ανήφορο», το οποίο είχε γράψει το 1964-65 και έγινε διεθνής επιτυχία, καθώς λόγω της έντονης τουριστικής προβολής της περιοχής το τραγούδι είναι παγκοσμίως γνωστό. Το 1976 πραγματοποίησε συναυλίες στο Ali Baba Center στη Νέα Υόρκη για διάστημα ενός μηνός, το 1982 συναυλία στο Τορόντο του Καναδά με περισσότερους από 120.000 ακροατές, ενώ το 1983 επισκέφθηκε για συναυλίες την Αυστραλία, συγκεντρώνοντας εκατοντάδες χιλιάδες ακροατές.

Θεωρείται αναντικατάστατη παρουσία στο χώρο του Δημοτικού Ηπειρώτικου τραγουδιού, του οποίου ήταν η μεγαλύτερη και λαμπρότερη τεχνική φωνή, με πηγαίο αίσθημα, ανεπανάληπτο ταλέντο και εγκεφαλική φωνή. Στο τραγούδι το πρόσωπό του δεν συσπάτο, η φωνή του ήταν καθάρια, κρυστάλλινη κι εκφραστική. Χάρις σ' αυτόν, το Ηπειρώτικο τραγούδι ακούγεται πλέον με μεγάλη ευχαρίστηση, ενώ έδωσε οριστική λύση και στο θέμα της γλώσσας που αντιμετώπιζε ο στίχος του.

Κυκλοφόρησε τους δίσκους και cd,

  • «Τ' αηδόνι της Ηπείρου», το 1966,ο πρώτος μεγάλος δίσκο του με 12 τραγούδια,
  • «Τραγουδώντας τη λεβεντιά της Ηπείρου», το 1968,
  • «Τραγουδώντας τις ομορφιές της Ηπείρου», το 1970,
  • «Γεια σου Κιτσάκη λεβεντιά», το 1971,
  • «Τα λεβέντικα του Κιτσάκη», το 1974,
  • «Το καμάρι της Ελλάδας», το 1975,
  • «Ήπειρος αγάπη μου», το 1975,
  • «Στα Γιάννενα στον κουραμπά», το 1977,
  • «Εργάτες μου περήφανοι», το 1978,
  • «Θρήνοι και καημοί της ξενιτιάς», το 1978,
  • «Πήρα της μάνας την ευχή», το 1980
  • «Στην Ήπειρο γεννήθηκα», το 1981
  • «Αφιέρωμα στην Ήπειρο», το 1983
  • «Τα πήραμε τα Γιάννενα», το 1985
  • «Κάτι ξέρει ο Κιτσάκης», το 1989
  • «Εγώ τη φτώχεια έζησα», το 1991
  • «Στη λίμνη εκεί στα Γιάννενα», το 1991
  • «40 χρόνια τραγούδι», το 1994
  • «Συρτά και σουξέ», το 1995
  • «45 χρόνια Αλέκος Κιτσάκης», το 2011, διπλό cd από τηn εταιρεία MINOS-EMI,
  • «Νοσταλγίες και μηνύματα του χθες»,
  • «Να μουν κολόνα στο στενό»,
  • «Κάτω απ' το γέρο-πλάτανο»,
  • «Στο μώλο εκεί στα Γιάννενα»,
  • «Η ξακουστή η Ήπειρος»,
  • «Λεβεντογέννα Ήπειρος», περιλαμβάνει τραγούδια από τους δίσκους του «Κάτι ξέρει ο Κιτσάκης» και «Στη λίμνη εκεί στα Γιάννενα» και κυκλοφόρησε από την General Music,
  • «Ευεργέτες της Ηπείρου»,
  • «Αφιέρωμα στη Βόρειο Ήπειρο»,
  • «Βόρειος Ήπειρος πατρίδα ευεργετών»,
  • «Τσάμικα-συρτά-καλαματιανά»,
  • «Το αηδόνι της Ηπείρου»,
  • «Σ' αγαπάω Κατερίνα»,
  • «Αθάνατα δημοτικά νο 1 & 2»,
  • «Παραδοσιακά τραγούδια νο 2»,
  • «Γεια και χαρά σου Ήπειρο»,
  • «Πανηγύρι στη Λεπτοκαρυά».

Συμμετείχε στις Ελληνικής κινηματογραφικές παραγωγές,

  • «Δέσπω», το 1962,
  • «Μας κρύβουν τον ήλιο», το 1963,

ενώ το 1986, πήρε μέρος στο τηλεοπτικό παιχνίδι

  • «Τηλεφώνα μου να σου πω».

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Παραπομπές