Αμβρόσιος Τζίφος
Ο Αμβρόσιος Τζίφος Έλληνας εθνικιστής πολιτικός που διατέλεσε υπουργός κυβερνήσεων του Εθνικού καθεστώτος της 4ης Αυγούστου υπό τους πρωθυπουργούς Ιωάννη Μεταξά και Αλέξανδρο Κορυζή.
Περιεχόμενα
Βιογραφία
Πολιτική δράση
Διατέλεσε
- Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας από τις 12 Νοεμβρίου 1938 έως τις 29 Ιανουαρίου 1941, στην κυβέρνηση [1] του Ιωάννη Μεταξά, όπου διαδέχθηκε τον Δευκαλίωνα Ρεδιάδη.
Ο Τζίφος παραβρέθηκε στο Υπουργικό συμβούλιο, στις 5 το πρωί της 28ης Οκτωβρίου, και συνυπέγραψε τα Διατάγματα για την Γενική Επιστράτευση και τις άλλες αποφάσεις του Υπουργικού συμβουλίου. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες του «....ο Πρόεδρος είχε το ύφος ανθρώπου που είχε βγάλει από τους ώμους του ένα τεράστιο βάρος (…). Το πρόσωπό του έλαμπε και εφαίνετο δέκα χρόνια νεώτερος». Σε ανέκδοτο κείμενο του [2] είναι καταγεγραμμένη η περιγραφή της συναντήσεως του Ιωάννη Μεταξά με τον Εμμανουέλε Γκράτσι, τον πρεσβευτή της Ιταλίας στην Ελλάδα, ο οποίος τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου 1940, επέδωσε το τελεσίγραφο της Ιταλικής στην Ελληνική κυβέρνηση, σχετικά με την κήρυξη του πολέμου. Ο Αμβρόσιος Τζίφος με λίγα λόγια αποτυπώνει το πραγματικό νόημα εκείνης της νύχτας.. «...Εξάλλου η προθεσμία του τελεσιγράφου ήτο τρίωρος, ήτοι ώς τας 6 το πρωί, ώστε δεν εδίδετο καν καιρός διά οιανδήποτε ενέργειαν, έστω και αν υπήρχε η παραμικρά διάθεσις.» [3].
Μετά τη Γερμανική επίθεση στην Ελλάδα, ο Τζίφος συνυπέγραψε το διάγγελμα της Ελληνικής Κυβερνήσεως [4] και συμμετείχε ως
- Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας από τις 29 Ιανουαρίου 1941 έως τις 19 Απριλίου 1941, στην κυβέρνηση του Αλέξανδρου Κορυζή [5]. Παραιτήθηκε με την είσοδο των δυνάμεων του Άξονα και την κατάληψη της Ελλάδος.
Υπήρξε από τους στυλοβάτες του Εθνικού καθεστώτος της 4ης Αυγούστου, στις αρχές της οποίας παρέμεινε πιστός και συνεπής και δεν μετέβαλε τη θέση του ως το τέλος της ζωής του, ενώ διατηρούσε συχνή επαφή δι' αλληλογραφίας με τους Κωνσταντίνο Κοτζιά και Θεολόγο Νικολούδη, όπως προκύπτει από το μέρος του Αρχείου Νικολούδη, που φυλάσσεται στο Ελληνικό Λογοτεχνικό Ιστορικό Αρχείο , [Ε.Λ.Ι.Α.].
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Διαβάστε τα λήμματα
| |||||||||||||||
Παραπομπές
- ↑ Κυβέρνησις ΙΩΑΝΝΟΥ ΜΕΤΑΞΑ Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης
- ↑ [«.....Εις τας 4 το πρωί της 28ης Οκτωβρίου, μόλις με ξύπνησε το τηλέφωνο και πριν καν πάρω το ακουστικό, ήξερα ότι ο πόλεμος είχε ξεσπάσει. Πράγματι μου είπαν να πάω αμέσως στο γραφείο του Προέδρου. Σε λίγα λεπτά έσπευδα προς το Πολιικόν Γραφείον. Ο σωφέρ του ταξί, που ευτυχώς βρήκα στη γωνία του δρόμου μας, κατάλαβε και αυτός από την νυκτερινή αυτή κλήσι ότι κάτι το εξαιρετικό είχε συμβή. Μόλις έφθασα στην εξώπορτα του Πολιτικού Γραφείου, έμαθα από τους κλητήρες ότι προ ώρας είχεν επιδώσει ο Ιταλός Πρεσβευτής τελεσίγραφο στον Πρόεδρο, το οποίον είχε απορριφθή και ότι ο Ιταλικός στρατός ευρίσκετο ήδη εν κινήσει στα συνορά μας. Εις το Γραφείον του Προέδρου έφθασα πρώτος εκ των Υπουργών. Τον βρήκα καθισμένο σε μία πολυθρόνα με το ύφος του ανθρώπου που είχε βγάλει από τους ώμους του ένα τεράστιο βάρος, και του ανθρώπου που αισθάνεται ότι έχει εκτελέσει και απέναντι της πατρίδος του και απέναντι του εαυτού του το καθήκον του. Το πρόσωπό του έλαμπε και εφαίνετο δέκα χρόνια νεώτερος. Εν τούτοις, αν και δεν μπορούσε να κρύψη τα συναισθηματά του, δεν θέλησε να προβή σε ανακοινώσεις προτού συγκεντρωθούμε όλοι. Εν τω μεταξύ έφθασαν και οι άλλοι Υπουργοί και κατά τις 4.15΄ συγκεντρωθήκαμε όλοι στην αίθουσα του Υπουργικού Συμβουλίου. Εν μέσω νεκρικής σιγής και με συγκίνησιν ζωγραφισμένη στα πρόσωπα όλων, ο Πρόεδρος μας είπε ότι στας 3 το πρωί έλαβε τηλεφώνημα ότι δήθεν ο Γάλλος Πρεσβευτής ήθελε να τον συναντήση αμέσως. Απήντησε ότι θα τον εδέχετο σπίτι του στην Κηφισιά. Μετά ολίγα λεπτά άνοιξε μόνος του, με την ρόμπα καθώς ήταν, την εξώπορτα και με έκπληξι βρήκε μπροστά του, αντί του Μωγκράς που περίμενε, τον Γκράτσι. Αμέσως κατάλαβε περί τίνος επρόκειτο. Χωρίς καμία ούτε και παραμικρά εξήγησι, ο Γκράτσι με μεγάλη συγκίνησι επέδωσε τον φάκελο με το τελεσίγραφον, που έλεγε ότι η Ελλάς δεν είχε κρατήσει πραγματική ουδετερότητα, ιδίως εις τα ζητήματα της ναυτιλίας και εζητείτο να επιτραπή εις τα Ιταλικά στρατεύματα να καταλάβουν μέχρι τέλους του πολέμου μερικά επίκαιρα σημεία του Ελληνικού εδάφους, χωρίς να προσδιορίζωνται τα σημεία αυτά. Εξ άλλου η προθεσμία του τελεσιγράφου ήτο τρίωρος, ήτοι ως τας 6 το πρωί, ώστε δεν εδίδετο καν καιρός δια οιανδήποτε ενέργειαν, έστω και αν υπήρχε η παραμικρά διάθεσις. Μόλις το διάβασε ο Μεταξάς εκοίταξε τον Γκράτσι στα μάτια και αντί άλλης απαντήσεως του είπε: «Donc, Monsieur, c' est la guerre». (Επομένως Κύριε έχουμε πόλεμο.) Mόλις έφυγε ο Γκράτσι, αφού ετηλεφώνησε στον Βασιλέα, διέταξε να συγκλιθή αμέσως το Υπουργικόν Συμβούλιον και έσπευσε προς τας Αθήνας. Στο δρόμον σταμάτησε (κατά τας 3.30 π.μ.) εις την Αγγλικήν Πρεσβείαν και ανεκοίνωσε τα διατρέξαντα εις τον Πρεσβευτήν Σερ Μάϊκλ Πάλαιρετ, επιμείνας να σταλή επείγον τηλεφράφημα αμέσως στον Ναύαρχο Κάνιγκαμ στην Αλεξάνδρεια ίνα ολοταχώς πλεύση ο Αγγλικός στόλος στα Ελληνικά νερά και προληφθή κάθε πραξικόπημα κατά της Κερκύρας και λοιπών Ιονίων νήσων του εχθρικού στόλου ή καμία ιταλική απόβασις στην Πελοπόννησον. Ο Σέρ Μάϊκλ Πάλαιρετ ηθέλησε να στείλη κρυπτογραφικό τηλεγράφημα, αλλά ο Μεταξάς επέμεινε και επέτυχε ν΄αποσταλή απλό τηλεφράφημα, δια να μή χαθή κάν ο καιρός της αποκρυπτογραφήσεως. Επίσης συνέταξε και έστειλε μέσω του Άγγλου Πρεσβευτού ένα θερμό τηλεγράφημα στον Τσώρτσιλ διά την ταχυτάτην αποστολήν βοηθείας, ιδίως αεροπορικής. Αφού μας είπε τα διατρέξαντα, μας είπε: Μη νομίζετε ότι ο πόλεμος αυτός τον οποίον αναλαμβάνει η Ελλάς είναι πόλεμος π.χ. του 1912, όπου οι σκοποί μας ήσαν απελευθερωτικοί, και όπου τα φοβερά δεινά του πολέμου ήτο δυνατόν να μετριασθούν από την μέθη της νίκης. Σήμερα αναλαμβάνομεν σκληρότατον αγώνα, με μέσα τελείως άνισα και δεν πρέπει να αυταπατώμεθα ότι θα πολεμήσωμεν μόνον τους Ιταλούς. Τα συμφέροντα του Άξονος είναι αναπόσπαστα και α ρ γ ά ή γ ρ ή γ ο ρ α θ α π ο λ ε μ ή σ ο υ μ ε κ α ι τ ο υ ς Γ ε ρ μ α ν ο ύ ς. Το πιθανώτατο λοιπόν είναι να χάσωμε προσωρινώς την Μακεδονίαν και την Ήπειρον και δεν αποκλείεται και αυτάς τας Αθήνας και τας εστίας μας και ό,τι άλλο έχουμε να εγκαταλείψωμεν προσωρινώς, μεταβαίνοντες εις Πελοπόννησον ή εις την Κρήτην. Ο πόλεμος λοιπόν που σήμερα αναλαμβάνει το Έθνος είναι μόνον και μόνον πόλεμος τ ι μ ή ς και επειδή πιστεύω βαθύτατα ότι αι ηθικαί αξίαι τελικώς θα θριαμβεύσουν επί των υλικών, έχω απόλυτον την πεποίθησιν ότι η νίκη θα είναι τελικώς με το μέρος των Συμμάχων. Η γενική τύχη του πολέμου δεν θα κριθή στην Βαλκανικήν. Εν τω μεταξύ βεβαίως θα υποφέρουμε τα πάνδεινα, αλλά με το θαυμάσιο φρόνημα του λαού με την ολόψυχον ένωσιν όλων των Ελλήνων και με το μεγάλο μίσος κατά των Ιταλών που επροκάλεσε η «Έλλη», εις το θαύμα πιστεύω, εις την Νίκην. Και επειδή είμαι βαθύτατα θρήσκος, νομίζω ότι η Παναγιά θα προστατεύση τα όπλα μας».....». Οι «Αναμνήσεις», το ανέκδοτο κείμενο του Αμβρόσιου Τζίφου, βρίσκεται στα Γενικά Αρχεία του Κράτους [(Κ 065] και περιλαμβάνεται στο «Ημερολόγιου Μεταξά», Παράρτημα Α' στη σελίδα 746 κ.ε.του 4ου τόμου 1933-1941, εκδόσεις «Ίκαρος», 1960.]
- ↑ [Ανέκδοτες «Αναμνήσεις», περιλαμβάνονται σε παράρτημα του «Ημερολόγιου Μεταξά»]
- ↑ [Προς τον Ελληνικόν Λαόν.
Ο Πρεσβευτής της Γερμανίας επεσκέφθη σήμερον την 5η πρωινήν τον κ. Πρωθυπουργόν και ανεκοίνωσεν αυτώ εκ μέρους της κυβερνήσεως του ότι ο γερμανικός στρατός θα επιτεθεί κατά της Ελλάδος. Ταυτόχρονοι εκ συνόρων πληροφορίαι έφερον πραγματοποιούμενην την γερμανικήν απειλήν. Ούτω κατά τα ξημερώματα της 6ης Απριλίου του 1941 επανελαμβάνοντο ακριβούς παρά του ετέρου μέλους του άξονος τα γεγονότα της νυκτός της 28ης Οκτωβρίου 1940. Απέναντι της νέας ταύτης επιβουλής κατά της τιμής, της ελευθερίας και της ακεραιότητας της χώρας μας, ο ελληνικός στρατός και ο ελληνικός λαός καλούνται και πάλιν να πράξουν με δύναμιν και ευψυχίαν και σταθερότητα το απέναντι της λατρευτής πατρίδος καθήκον των, με πλήρη συναίσθησιν του δικαίου των, με την ευλογίαν του Θεού και την βοήθειαν των γενναίων και μεγάλων συμμάχων μας.
Ο Πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου
Αλέξανδρος Κορυζής
Τα μέλη: Άγγελος Οικονόμου, Γεώργιος Νικολαΐδης, Άγις Ταμπακόπουλος, Ανδρέας Αποστολίδης, Γεώργιος Κυριακός, Ιωάννης Δουρέντης, Ιωάννης Αρβανίτης, Κωνσταντίνος Κοτζιάς, Ηλίας Κριμπάς, Κοσμάς Μπουρμπούλης, Θεολόγος Νικολούδης, Κωνσταντίνος Μανιαδάκης, Σταύρος Πολυζωγόπουλος, Νικόλαος Σπέντζας, Αριστείδης Δημητράτος, Νικόλαος Παπαδήμας, Ιπποκράτης Παπαβασιλείου, Πέτρος Οικονομάκος, Χαράλαμπος Αλιβιζάτος, Γεώργιος Ζαφειρόπουλος, Αμβρόσιος Τζίφος, Μενέλαος Κυριακόπουλος.] Το διάγγελμα της κυβερνήσεως Αλέξανδρου Κορυζή. - ↑ KYΒΕΡΝΗΣΙΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΚΟΡΙΖΗ Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης
