Δημήτριος Κορομηλάς

Από Metapedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο Δημήτρης Κορομηλάς, Έλληνας δημοσιογράφος, πεζογράφος και θεατρικός συγγραφέας, γεννήθηκε στις 30 Μαρτίου 1850, στο σπίτι της οικογένειας Κορομηλά στην αρχή της οδού Ερμού στην Αθήνα, όπου και πέθανε στις 7 Ιουνίου 1898 [1], από τη νόσο του Μπράι.

Ήταν παντρεμένος από τον Ιούνιο του 1876 με την Ευφροσύνη Σκούφου, το μοντέλο που χρησιμοποίησε ο γλύπτης Λεωνίδας Δρόσης για να φιλοτεχνήσει το έργο του που κοσμεί την πρόσοψη της Ακαδημίας Αθηνών. Ο γάμος τους έγινε στο Μάντσεστερ της Αγγλίας και απέκτησαν πέντε παιδιά, τον Ανδρέα, το Γιώργο, την Μαρία, μετέπειτα σύζυγο του πολιτικού Νικολάου Στράτου και τη Χριστίνα.

Δημήτριος Κορομηλάς

Βιογραφία

Κατάγονταν από γνωστή, ιστορική και γηγενή Αθηναϊκή οικογένεια. Παππούς του ήταν ο Χατζηλάμπρος Κόσκορος Κορομηλάς, που είχε διατελέσει δημογέροντας των Αθηνών το 1798 και εκτελέστηκε όταν είχε συλληφθεί αιχμάλωτος μετά τον τραυματισμό του το 1826 στη διάρκεια της πολιορκίας των Αθηνών από τον Κιουταχή πασά. Πατέρας του ήταν ο εκδότης Ανδρέας Κορομηλάς, προσωπικός φίλος του Νεόφυτου Βάμβα και μητέρα του η Μαρία, κόρη του Χιώτη συγγραφέα Δημητρίου Πιτσιπιού που ήταν εγκαταστημένος στη Ρουμανία και ανιψιά από τη μητέρα της των αδελφών Σχινά, των οποίων ήταν ο πρωτότοκος γιος.

Αδέλφια του ήταν η Χριστίνα, γεννημένη το 1852, μετέπειτα σύζυγος Αριστείδη Δόσιου που ανήκε στην αυλή του Όθωνα, και ο Λάμπρος Κορομηλάς, γεννημένος το 1854, μετέπειτα διπλωμάτης, δημοσιογράφος, υπουργός Οικονομικών και Εξωτερικών. Ετεροθαλή αδέλφια του ήταν η Αικατερίνη, μετέπειτα σύζυγος του στρατιωτικού, διπλωμάτη και αντιβασιλιά των Ινδιών σερ Έντουαρντ Λώ και ο μετέπειτα στρατηγός Γιώργος Χατζηανέστης, που γεννήθηκαν από το δεύτερο γάμο της μητέρας του, η οποία μετά το θάνατο του Ανδρέα Κορομηλά, παντρεύτηκε το Νικόλαο Χατσόπουλο-Χατζανέστη, που είχε διατελέσει νομάρχης Αττικής.

Σπούδασε φιλολογία στο Παρίσι της Γαλλίας και στη Λειψία της Γερμανίας, χωρίς να είναι βέβαιο ότι ολοκλήρωσε τις σπουδές του. Επέστρεψε στην Αθήνα το 1870 και ανέλαβε τη διεύθυνση των εκδοτικών καταστημάτων του πατέρα του, ενώ άρχισε να δημοσιεύει ποιήματα, διηγήματα και σκηνικούς διαλόγους σε εφημερίδες και περιοδικά. Σε δική του πρωτοβουλία οφείλεται η ίδρυση του φιλολογικού συλλόγου «Παρνασσός», στον οποίο το 1871 ανέλαβε γραμματέας και το όνομά του περιλαμβάνεται στον κατάλογο των λογοτεχνών που δώρισαν βιβλία τους, ώστε να σχηματισθεί η βιβλιοθήκη του συλλόγου.

Την 1η Οκτωβρίου 1873 μαζί με το φίλο του Ιωάννη Καμπούρογλου άρχισε να εκδίδει το ημερήσιο έντυπο «Εφημερίς», την πρώτη [2] ημερήσια αθηναϊκή εφημερίδα και υπήρξε υπήρξε πρωτοπόρος στην εισαγωγή κοινωνικών και καλλιτεχνικών θεμάτων στην ύλη της. Διεύθυνε την εφημερίδα έως το 1885, από το 1886 ανέλαβε τη διεύθυνση της ο αδελφός του Λάμπρος, ενώ ο ίδιος αφοσιώθηκε αποκλειστικά στη συγγραφή και το θέατρο. Με την εφημερίδα η οποία κυκλοφόρησε έως το 1901, συνεργάστηκαν προσωπικότητες των γραμμάτων και της πολιτικής, όπως ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, ο Κωστής Παλαμάς, ο Ιωάννης Κονδυλάκης, ο Σοφούλης και άλλοι. Παράλληλα εξέδιδε [3] το ετήσιο περιοδικό «Καζαμίας» ή «Αθηναϊκό Ημερολόγιο», από το 1874 έως το 1895, με μεγάλη κυκλοφοριακή επιτυχία.

Έπεισε το βασιλιά Γεώργιο Α' να ιδρύσει το Βασιλικό Θέατρο, όμως δεν πρόλαβε τα εγκαίνια του, ενώ με εισήγηση του ο βασιλιάς Γεώργιος Α΄ αποφάσισε να ιδρύσει ένα είδος ερασιτεχνικού θεάτρου για τα Ανάκτορα και είναι ο πρώτος που του 1888 εγκαινίασε το νεόκτιστο τότε Δημοτικό Θέατρο, όπου παρουσίασε την «Αντιγόνη» του Σοφοκλή στο αρχαίο της κείμενο, ενώ το 1892 ανέλαβε πρόεδρος και στη συνέχεια αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Δραματικών Συγγραφέων.

Εργογραφία

Έγραψε περί τα 300 θεατρικά έργα, ανάμεσά τους είναι η «Τύχη της Μαρούλας» και «ο Αγαπητικός της βοσκοπούλας», ενώ κάλυψε όλα τα είδη της κωμωδίας και του δράματος. Πολλά από τα έργα του έγιναν [4] κινηματογραφικές ταινίες και σειρές που προβλήθηκαν στην τηλεόραση.

Θεατρικά

  • «Φίλου εντολή», Παρίσι, 1874,
  • «Ο κ.Κουκάκης και ο υιός του», Κωμωδία σε τρεις πράξεις, Αθήνα, τυπογραφείο Ανδρέα Κορομηλά, 1874,
  • «Έρως αντέρως», Δράμα σε δύο πράξεις, Παρίσι, 1874,
  • «Une Mission» Παρίσι, 1874,
  • «Έρωτος θυσία» το 1875,
  • «Η σύζυγος του Μισέλ Ζανή» το 1875,
  • «Ο Πετεινός» το 1875,
  • «Αλώπηξ κολοβή», Κωμωδία, Αθήνα, τυπογραφείο Ανδρέα Κορομηλά, 1875,
  • «Κάμμα», Τραγωδία σε τρεις πράξεις, Αθήνα, τυπογραφείο Παρνασσός, 1875,
  • «Τα πρώτα δάκρυα», Αθήνα, 1875,
  • «Υιός του οψοπώλου» το 1875,
  • «Μηδέν Άγαν», Αθήνα, τυπογραφείο Ανδρέα Κορομηλά, 1875,
  • «Λέων παράνυμφος» το 1876,
  • «Το ύδωρ της λήθης» το 1877,
  • «Δικηγόρου ατυχία» το 1878,
  • «Παγκάστη» το 1878, [Παραστάθηκε τον ίδιο χρόνο από το θίασο του Διονυσίου Ταβουλάρη],
  • «Έφαγες βλίττα» Αθήνα, τυπογραφείο Ανδρέα Κορομηλά, 1879,
  • «Ακτίς εν σκότει» το 1879,
  • «Ο Μίτος της Αριάδνης» το 1883,
  • «Ο Θάνατος του Περικλέους» το 1884,
  • «Ο Θάνατος των θανάτων» το 1884,
  • «Απάτη αντ’ απάτης», Κωμωδία σε τρεις πράξεις Αθήνα, τυπογραφείο Ανδρέα Κορομηλά, το 1885,
  • «Κλυτία» το 1886,
  • «Η Κυρία Βεράντη» το 1886,
  • «Η Πτώσις του υπουργείου» το 1887,
  • «Εφημερίδες» το 1889,
  • «Ευρυμέδη» το 1889,
  • «Η τύχη της Μαρούλας» το 1889, [το έργο ανέβασε τον ίδιο χρόνο, ο θίασος Μένανδρος, σημείωσε μεγάλη επιτυχία και άνοιξε το δρόμο για το αθηναϊκό κωμειδύλλιο],
  • «Ο αγαπητικός της Βοσκοπούλας» το 1891,
  • «Ανακρέων»

Ποιητικά

  • «Η 25η Μαρτίου 1821», Αθήνα, τυπογραφείο Ανδρέα Κορομηλά, 1872.

Μεταφράσεις

  • «Σμιτ, Η περιστέρα» Διήγημα σε μετάφραση από τα γερμανικά, Αθήνα, τυπογραφείο Ανδρέα Κορομηλά, 1873.

Μεταθανάτιες εκδόσεις

  • «Δημητρίου Α. Κορομηλά, Η τύχη της Μαρούλας, Τρίπρακτο κωμειδύλλιο –Ο θάνατος του Περικλή», Μονόπρακτη κωμωδία (εισαγωγή–επιμέλεια Βασίλη Χ. Μάκη), Αθήνα–Γιάννινα, εκδόσεις «Δωδώνη», 1984.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Παραπομπές

  1. Δημ. Α. Κορομηλάς Εφημερίδα «Εστία», αριθμός φύλλου 99, 8 Ιουνίου 1898
  2. Η πρώτη καθημερινή εφημερίδα
  3. Οι λαϊκοί «Καζαμίες» Εφημερίδα «Βήμα», 29 Δεκεμβρίου 1996
  4. Κινηματογραφικές και τηλεοπτικές παραγωγές