Ενιαίο Εθνικιστικό Κίνημα

Από Metapedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Το «Ενιαίο Εθνικιστικό Κίνημα» γνωστό με το αρκτικόλεξο «ΕΝ.Ε.Κ.», Ελληνικό εθνικιστικό πολιτικό και ιδεολογικό κίνημα, ιδρύθηκε [1] στις 6 Μαΐου 1979 σε συνέδριο που έγινε στην πόλη του Βόλου στο νομό Μαγνησίας στη Θεσσαλία. Το κίνημα ιεραρχούσε το έθνος ως την πρωταρχική αξία, υποστήριζε πως κάθε άτομο πρέπει να δρα υπέρ του έθνους, θεωρούσε το κράτος ως την έκφραση του πολιτικά οργανωμένου έθνους, ενώ στόχος του ήταν η δημιουργία μιας «οργανικής κοινωνίας». Η ιδεολογία του κινήματος περιείχε στοιχεία στρατοκρατισμού, αλυτρωτισμού, φυλετισμού και αντικοινοβουλευτισμού. Το 1991, η τότε Διοικούσα Επιτροπή του, η οποία ήταν εκλεγμένη από Συνέδριο, αποφάσισε την αναστολή της δράσεως του.

ΕΝΕΚ (Σήμα)
Συνοπτικές πληροφορίες
Τίτλος: Ενιαίο Εθνικιστικό Κίνημα
Συντομογραφία: ΕΝ.Ε.Κ.
Κατηγορία: Πολιτικό & Ιδεολογικό Κίνημα
Ιδρυτικό συνέδριο: 6 Μαΐου 1979
Τόπος: Βόλος, Μαγνησία (Ελλάδα)
Αναστολή δράσεως: 1991
Τόπος: Αθήνα, (Ελλάδα)
Αρχηγός: Πολύδωρος Ιπποκράτους Δάκογλου

Ιστορικό

Προπομπός του ΕΝ.Ε.Κ. υπήρξε αρχικά η οργάνωση «Αχαιοί», που προήλθε από το Κόμμα «4η Αυγούστου» και στη συνέχεια η οργάνωση «Πνευματικό Κίνημα» γνωστή απλά ως «Το Κίνημα», που λειτουργούσε σε γραφεία επί της οδού Λομβάρδου 10 στο Πεδίον του Άρεως, υπό τον μανδύα του σωματείου «Πνευματική Αναμορφωτική Κίνησις». Το «Κίνημα» υπήρξε η πρώτημεταπολιτευτικά συγκροτημένη προσπάθεια για την αναδιοργάνωση και πολιτική παρέμβαση των Ελλήνων εθνικιστών.

Τα πρώτα χρόνια

H ίδρυση του Κινήματος αποφασίστηκε και ταυτοχρόνως συντελέστηκε τον Ιούλιο του 1974, ύστερα από σκέψη που εισηγήθηκε ο Πολύδωρος Δάκογλου και συναποφάσισε από κοινού με τους Γεώργιο Ταρναρά, Ανδρέα Πεβερέτο και τον Χαράλαμπο Μεγρέμη. Τα μέλη του Κινήματος ήσαν φοιτητές και νέοι επιστήμονες. Το μόνο μέλος κάποιας ηλικίας ήταν ο Ανδρέας Δενδρινός, ο οποίος μετά από πρόταση του Πολύδωρου Δάκογλου ανακηρύχθηκε αρχηγός του Κινήματος, ενώ ενεργό συμμετοχή είχαν και οι Δημήτριος Σφαέλλος, τέως βουλευτής και Φίλιππος Λιβιτσιάνος, μετέπειτα ιδρυτής και δημιουργός και πρώτος πρόεδρος του σωματείου «Πατριωτικός Σύνδεσμος Ιωάννης Καποδίστριας» και των παραρτημάτων του σε όλο την Ελλάδα, θέση στην οποία τον διαδέχθηκε ο Σπύρος Σταθόπουλος. Τα εγγεγραμμένα μέλη εκείνης της εποχής δεν ξεπέρασαν ποτέ τα πενήντα και η δράση τους ήταν κατά κανόνα εσωστρεφής με σημαντικότερα επιτεύγματα τους την ιδεολογική και πολιτική επιμόρφωση στελεχών με κύριο σύνθημα αυτό της 3ης Σχολής Στελεχών του Κινήματος που έλεγε «δίνουμε πρόσωπο στο χάος, το πρόσωπό μας». Παράλληλα η ομάδα αυτή υλοποίησε την έκδοση του μηνιαίου περιοδικού «Το Κίνημα», που κυκλοφόρησε την 1η Οκτωβρίου 1975. Το περιοδικό την πρώτη περίοδο της κυκλοφορίας του, δηλαδή τα τεύχη 1ο έως και το 22ο, τυπωνόταν σε πολύγραφο.

Δημιουργία της ΕΝΕΠ

Ελάχιστο χρονικό διάστημα πριν τις εκλογές του 1977 τα μέλη του Κινήματος ζήτησαν από τον Δημήτριο Σφαέλλο να μεσολαβήσει και να τους φέρει σε επαφή με τον πρόεδρο του νεοσυσταθέντος κόμματος «Εθνική Παράταξις» με σκοπό να αναλάβουν την νεολαία του κόμματος. Αποτέλεσμα της συνεργασίας ήταν η δημιουργία της Ε.Ν.Ε.Π. (Ελληνική Νεολαία Εθνικής Παρατάξεως), ενώ μετά από πρόταση του Ανδρέα Δενδρινού, αρχηγός της νεοσύστατης νεολαίας ανέλαβε ο Πολύδωρος Δάκογλου. Στις 22 Φεβρουαρίου 1979, ο Στέφανος Στεφανόπουλος αντικατέστησε τον εθνικιστή Πολύδωρο Δάκογλου, διορίζοντας στη θέση του τον Θεόδωρο Περρωτή, ξεκάθαρα υποστηρικτή του Γεωργίου Παπαδόπουλου, με εισήγηση του οποίου διέγραψε το σύνολο σχεδόν της Κεντρικής Διοικήσεως της νεολαίας.

Ενιαίο Εθνικιστικό Κίνημα

Η πρωτοβουλία της δημιουργίας του ΕΝ.Ε.Κ. ήταν απόφαση 88 (εκ των) διαγραμμένων μελών της πολιτικής οργανώσεως «Ελληνική Νεολαία Εθνικής Παρατάξεως», [«Ε.Ν.Ε.Π.»], δηλαδή της νεολαίας του κόμματος «Εθνική Παράταξις», που διαφώνησαν με τις συνεχείς επεμβάσεις της ηγεσίας του κόμματος στα εσωτερικά της νεολαίας. Στο Ιδρυτικό συνέδριο του κινήματος που προέκυψε απ' αυτή τη διάσπαση, αποφασίστηκε ομόφωνα και την ηγεσία του ανέλαβε ο Πολύδωρος Δάκογλου, γιος του Ιπποκράτη Δάκογλου, μέχρι τότε αρχηγός της νεολαίας του κόμματος «Εθνική Παράταξις».
Την πρώτη Εκτελεστική Επιτροπή του ΕΝ.Ε.Κ. αποτελούσαν οι:

Η θητεία της Εκτελεστικής Επιτροπής, κατόπιν προτάσεως των μελών της, επρόκειτο να διαρκέσει μέχρι το 2ο Συνέδριο της Οργανώσεως, το οποίο αποφασίσθηκε να γίνει εντός του 1980. Στην συζήτηση για το έμβλημα του κινήματος επικράτησε συντριπτικά ο σπασμένος κρίκος της αλυσίδος. Βασικά συνθήματα του ΕΝ.Ε.Κ. ήταν τα «Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους» και «Προοπτική 2000», καθώς αποτελούσε στόχο των μελών του η προετοιμασία του κινήματος για τη συμμετοχή του σε εθνικές εκλογές περί το 2000, όταν θεωρούσαν ότι θα είχαν δημιουργήσει τις κατάλληλες προϋποθέσεις αξιοπρεπούς συμμετοχής σε εκλογική διαδικασία. Το Ενιαίο Εθνικιστικό Κίνημα εξαρχής έθεσε ζήτημα αναδιατάξεως και στην ουσία επανιδρύσεως του ευρύτερου συντηρητικού χώρου αλλά και της χαλαρώσεως των δεσμών με τους πρωτεργάτες της Επαναστάσεως της 21ης Απριλίου 1967.

Το Σεπτέμβριο του 1979 η ηγεσία του ΕΝ.Ε.Κ. δημιούργησε τον εκδοτικό οίκο-βιβλιοπωλείο «Νέα Θέσις», που στη διάρκεια της λειτουργίας του ως εκδοτικού οίκου του Κινήματος έγινε στόχος 13 εμπρηστικών επιθέσεων, καθώς μία κρίση εσωστρέφειας που μετεξελίχθηκε σε αντιπαράθεση απόψεων περί του ιδεολογικού προσανατολισμού στις τάξεις του κινήματος είχε ως συνέπεια, μεταξύ άλλων, και την απώλεια του ελέγχου του πρώτου εκδοτικού οίκου-βιβλιοπωλείου «Ελεύθερη Σκέψις», η οποία παρέμεινε υπό τον έλεγχο της εθνικοσοσιαλιστικής τάσεως του Κινήματος την οποία εκπροσωπούσαν οι Ανδρέας Δενδρινός και Βλαδίμηρος Ψιακής.

Το Κίνημα και η Εκτελεστική του Επιτροπή είχαν συγκροτήσει το «Εθνικό Συμβούλιο» μη αιρετό όργανο που είχε μόνον συμβουλευτικό μα συγχρόνως πολύτιμο ρόλο και σ' αυτό συμμετείχαν προσωπικότητες ευρύτερου κύρους και αποδοχής για τον Εθνικιστικό χώρο, μεταξύ τους οι Δημήτριος (Σκαρλάτου) Σούτζος, ο στρατηγός Μιχαήλ Οικονομάκος, ο Χρήστος Κουμέλης, ο Τουρκολόγος καθηγητής Δημήτριος Κιτσίκης και άλλοι. Το ανώτατο όργανο του ΕΝ.Ε.Κ. ήταν το Σώμα των συνέδρων του, το οποίο συγκαλούνταν κάθε τριετία. Είχε ως επίσημο όργανό του την εφημερίδα «Νέα Θέσις», εκδότης της οποίας ήταν ο Γιάννης Σχοινάς, στην αρχή μηνιαία και μετέπειτα δεκαπενθήμερη, ενώ από τον Μάϊο του 1983 έως τον Μάρτιο του 1986, σε συνεργασία με ομάδα αποστράτων Αξιωματικών υπό τον Ιωάννη Ροϊδοδήμο εξέδωσε την εβδομαδιαία εφημερίδα «Συναγερμός», διευθυντής της οποίας ήταν, για μακρύ χρονικό διάστημα, ο Σπύρος Σταθόπουλος με άμεσο συνεργάτη του τον Θεόδωρο Καραμπέτσο.

Πολιτική δράση

Το Κίνημα δημιούργησε Σχολή Επιμορφώσεως Στελεχών οι διδασκαλίες της οποίας υλοποιούνταν με την ευθύνη της έδρας ιδεολογίας. Οι εισηγήσεις του κύκλου εκπαιδεύσεως είχαν εγκριθεί από την ιδεολογική συνδιάσκεψη της Ελληνικής Νεολαίας Εθνικής Παρατάξεως, το διήμερο 18-19 Νοεμβρίου 1978. Τις αποτελούσαν ιδεολογικά κείμενα που δημοσιεύτηκαν στις εφημερίδες «Νέα Θέσις» και «Συναγερμός», με ευθύνη της Διευθύνσεως Ιδεολογίας του Ενιαίου Εθνικιστικού Κινήματος. Οι 15 ιδεολογικές αρχές του Κινήματος, όπως εγκρίθηκαν από το Συνέδριο, ήταν κείμενα γραμμένα από τον Πρόδρομο Κούρτογλου υπό την ιδιότητα του ως συντονιστού της Διευθύνσεως Ιδεολογίας κατά την χρονική διάρκεια 1990-91. Τα κείμενα πρωτοδημοσιεύθηκαν στην εβδομαδιαία εφημερίδα «Νέοι Άνθρωποι», όπου το ΕΝΕΚ είχε στην διάθεσή του τρεις σελίδες υπό τον τίτλο «Εθνικιστικά Μηνύματα» [2].

Σε όλη τη διάρκεια της δράσεως του το Κίνημα αντιμετώπισε την εχθρότητα του μεταπολιτευτικού Ελληνικού κράτους και την αντιπαλότητα των κομμάτων της Ελληνικής πολιτικής σκηνής, αυτής που το Κίνημα αποκαλούσε «Κόμμα των πολιτικών κομμάτων». Χαρακτηριστική κι ενδεικτική της κρατικής καταστολής που εξαπολύθηκε εναντίον του Κινήματος είναι πως στις 28 Ιουνίου του 1979, μέλη του ΕΝ.Ε.Κ. συνεπλάκησαν με μέλη της Κ.Ν.Ε. [Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας] στη Δράμα, ενώ τον Αύγουστο του ίδιου έτους ασκήθηκε ποινική δίωξη στους υπεύθυνους του που κατηγορήθηκαν για διανομή φυλλαδίων στη Θεσσαλονίκη, ενόψει των τιμητικών εκδηλώσεων για τα θύματα του συμμοριτοπολέμου σε Γράμμο και Βίτσι. Η κατηγορία αφορούσε διασπορά δήθεν ψευδών ειδήσεων καθώς και φερόμενους ως υβριστικούς χαρακτηρισμούς κατά της τότε κυβερνήσεως του κόμματος «Νέα Δημοκρατία» και του πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή. Το Νοέμβριο του 1982, μέλη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και του Κ.Κ.Ε. στη Λάρισα, κατάγγειλαν την αφισοκόλληση μελών του ΕΝ.Ε.Κ. στον Αμπελώνα Λάρισας, με θέμα τα Δεκεμβριανά γεγονότα στην Αθήνα, ενώ τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου μέλη της Νεολαίας του κόμματος «Νέα Δημοκρατία» προκάλεσαν επεισόδια σε βάρος μελών του ΕΝ.Ε.Κ. στις εκδηλώσεις στο Σύνταγμα Χωροφυλακής Μακρυγιάννη, όμως αντιμετωπίστηκαν δυναμικά και με απόλυτη επιτυχία από τα μέλη των ομάδων περιφρουρήσεως του Κινήματος [3]. Μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του κινήματος υπήρξε, για μεγάλο χρονικό διάστημα, ο μετέπειτα αναπληρωτής καθηγητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Επαμεινώνδας Πανάς, που διατηρούσε τακτική στήλη υπό τον τίτλο «Αγωνιστικά Επιχειρήματα» στην εφημερίδα «Νέα Θέσις». Το Κίνημα, το χρονικό διάστημα 1990-91, είχε στην διάθεση του τρεις σελίδες στην εβδομαδιαία εφημερίδα «Νέοι Άνθρωποι», όπου δημοσίευαν στελέχη του υπό τον γενικό τίτλο «Εθνικιστικά Μηνύματα».

Το ΕΝ.Ε.Κ. συμμετείχε δύο φορές σε εκλογικές αναμετρήσεις, συγκεκριμένα στις Ευρωεκλογές του 1984 και του 1989. Στις Ευρωεκλογές του 1984 έλαβε 5.592 ψήφους που αντιστοιχούσαν σε ποσοστό 0,09%, καταλαμβάνοντας έτσι την τελευταία θέση ανάμεσα στα 16 κόμματα που συμμετείχαν. Στις Ευρωεκλογές του 1989 έλαβε 15.183 ψήφους, ποσοστό 0,23%, καταλαμβάνοντας την δέκατη έκτη θέση ανάμεσα στα 21 κόμματα που συμμετείχαν. Η στάση της ηγετικής ομάδος του ΕΝ.Ε.Κ. επέφερε σοβαρές αναταράξεις και προκάλεσε εκτεταμένες διαρροές στις τάξεις των μελών του κινήματος, για ιδεολογική παρέκκλιση και πολιτική στροφή προς τα αριστερά, καθώς στις εθνικές εκλογές του 1989, κατηγορήθηκε πως αποφάσισε την παρασκηνιακή παροχή στηρίξεως στο κόμμα «Νέα Δημοκρατία», απόφαση που στηρίχθηκε στην λογική της συναινέσεως με την αποκαλούμενη ευρύτερη παράταξη ώστε να αντιμετωπιστεί η πολιτική και εκλογική δυναμική του ανερχόμενου ΠΑ.ΣΟ.Κ. του Ανδρέα Παπανδρέου. Αμέσως μετά τις εκλογές του 1991, και στην συνέχεια, το ΕΝ.Ε.Κ. ουσιαστικά δεν υπήρχε και η εκλεγμένη από το Συνέδριο Διοικούσα Επιτροπή έλαβε την απόφαση για αναστολή της δράσεως του μετά από εισήγηση της Εκτελεστικής Επιτροπής [4]. Τελευταία Τοπική Οργάνωση του Κινήματος που ανέστειλε την δράση της ήταν αυτή της Θεσσαλονίκης η οποία λειτουργούσε υπό την προεδρία του Δημήτρη Λιώτη.

30 χρόνια ΕΝ.Ε.Κ.

Το 2009 τα ηγετικά στελέχη του Ενιαίου Εθνικιστικού Κινήματος αποφάσισαν τη διοργάνωση μιας σειράς εκδηλώσεων για τον εορτασμό της επετείου των τριάντα χρόνων από την ίδρυση του. Έτσι, στις 6 Μαΐου 2009 διοργανώθηκε στην Αθήνα η Α' Περιφερειακή συγκέντρωση των στελεχών του ΕΝ.Ε.Κ. και ακολούθησε, στις 23 Μαΐου 2009, η Β' Περιφερειακή συγκέντρωση στη Λαμία. Οι συγκεντρώσεις είχαν σκοπό να προετοιμάσουν την πανελλαδική πανηγυρική εορταστική εκδήλωση, με την συμμετοχή των στελεχών, των μελών και των φίλων του Κινήματος, με προβολή της ιστορικής πορείας και του ιδεολογικοπολιτικού αγώνος. Στις συγκεντρώσεις παραβρέθηκαν περισσότερα από 200 στελέχη και μέλη που αντιπροσώπευαν τριάντα και πλέον περιφερειακές οργανώσεις όλης της Ελλάδος, μεταξύ των οποίων και τα μέλη της τελευταίας Εκτελεστικής Επιτροπής, οι Σπύρος Παπαδόπουλος, Γιάννης Σχοινάς, Δημήτρης Τσούγκος και Θεόδωρος Δράκος, που συμμετείχε στην Εκτελεστική Επιτροπή ως εκπρόσωπος της Ε.Ν.Ε., [Εθνικιστική Νεολαία Ελλάδος]. Στην Περιφερειακή συγκέντρωση της Λαμίας παραβρέθηκε ο βουλευτής τότε του κόμματος ΛΑ.Ο.Σ. του Γιώργου Καρατζαφέρη, Αθανάσιος Πλεύρης, γιος του Κωνσταντίνου Πλεύρη και ο εθνικιστής διανοούμενος και συγγραφέας εθνικιστικών βιβλίων Δημήτρης Ευαγγελίδης.

Τα χρόνια που ακολούθησαν η τότε ηγεσία του Κινήματος αποδέχθηκε και είναι καταγεγραμμένο ότι δεν υπήρξε καμία παρασκηνιακή μεθόδευση υποστηρίξεως του κόμματος «Νέα Δημοκρατία» παρά μόνο συνειδητή πολιτική απόφαση και θέση που δικαιώθηκε από τις εξελίξεις και τα γεγονότα. Έτσι, τον Νοέμβριο του 2009, σε συνέντευξη του [5] ο Πολύδωρος Δάκογλου επιβεβαίωσε την πολιτική συμπόρευση με το κόμμα «Νέα Δημοκρατία» και υποστήριξε ότι: «.....Όσον αφορά την «ημιεπίσημη» στήριξη της Νέας Δημοκρατίας στις Βουλευτικές εκλογές του 1989, θα το αρνηθώ. Την Νέα Δημοκρατία ποτέ δεν τη υποστηρίξαμε «ημιεπίσημα». Την στηρίξαμε εκλογικά και αποτελεσματικά, επίσημα και φανερά, δύο φορές. Με πολιτικό σκεπτικό, το οποίο απέδωσε και στο ΕΝ.Ε.Κ. και στον τόπο....». Παράλληλα ο Δάκογλου αποποιήθηκε κάθε προσωπική ευθύνη για την απόφαση και είπε: «....Το Ενιαίο Εθνικιστικό Κίνημα, διέθετε ένα εξαιρετικό σύστημα λήψης και υλοποίησης αποφάσεων. Είχε συλλογική ηγεσία, εκλεγμένη από πανελλαδικά συνέδρια, με αξιοκρατική διαδικασία. Κάθε πολιτική μας απόφαση ήταν αιτιολογημένη και την υπερασπιζόμασταν. Για την ακρίβεια, αγωνιζόμασταν για την εφαρμογή της..».

Η κεντρική εκδήλωση για τον εορτασμό των τριάντα χρόνων από την ίδρυση του ΕΝ.Ε.Κ., διοργανώθηκε το Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2009 στις 18:30 σε χώρο του ξενοδοχείο «Καψής» στη Θεσσαλονίκη. Κεντρικός ομιλητής στην εκδήλωση ήταν ο Πολύδωρος Δάκογλου, που ανέπτυξε το θέμα «Ο Εθνικισμός χθες, σήμερα, αύριο». Στο χώρο της εκδηλώσεως πραγματοποιήθηκε έκθεση υλικού και φωτογραφίας από το ιστορικό αρχείο του ΕΝ.Ε.Κ. και προβολή βίντεο από την πολύχρονη δράση του. Το ιστολόγιο «Κοινός Παρονομαστής» δημιουργήθηκε από περιφερειακά στελέχη του ΕΝ.Ε.Κ. και αποτελεί, ως τις μέρες μας, το μέσο από το οποίο εκφράζονται οι απόψεις και συντηρείται η ιστορία του Ενιαίου Εθνικιστικού Κινήματος αποτελώντας τον κρίκο της αλυσίδος που ενώνει τις γενεές γηραιότερων και νέων εθνικιστών και εθνικιστικών κινήσεων.

Σκέψεις για το ΕΝΕΚ

Μέσα από τις παιδευτικές διαδικασίες του Κινήματος γεννήθηκαν χιλιάδες τίτλοι ιδεολογικών και ιστορικών βιβλίων, που εκδόθηκαν από τον Γιάννη Σχοινά με την «Νέα Θέση», τον Γιάννη Γιαννάκενα με τις εκδόσεις «Πελασγός», τον Βασίλη Χρήστου με τις εκδόσεις «Κυρομάνος», αλλά και τον Βλαδίμηρο και τους γιους του Βίωνα και Κρίτωνα Ψιάκη με τις εκδόσεις «Ελεύθερη Σκέψις». Στα βιβλία αυτά κωδικοποιήθηκε η εθνικιστική ιδεολογία, καλλιεργήθηκαν οι εθνικιστικές αξίες και τα ιδανικά, που οδήγησαν χιλιάδες πολίτες άλλους στο δρόμο του εθνικιστικού αγώνα.

Σύμφωνα με την άποψη του ερευνητή, συγγραφέα και εκδότη Αλέξανδρου Καρρά: «...Οι νεότεροι οφείλουν να σέβονται, να τιμούν και να συμβουλεύονται τους παλαιότερους αγωνιστές του εθνικισμού. Ειδικά όταν μιλάμε για μια προσωπικότητα όπως ο Πολύδωρος Δάκογλου, οφείλουμε εμείς οι νεότεροι να ρωτάμε και να ακούμε με τη μέγιστη προσοχή τον μεστό, φιλοσοφικό και έμπειρο λόγο αυτού του παλαιού αρχηγού. Ο εθνικισμός του ΕΝ.Ε.Κ. ήταν το υγιέστατο πρότυπο κινήματος που δεν είχε την τύχη που του άξιζε. Αν οι συγκυρίες είχαν επιτρέψει στο κίνημα αυτό να θεριέψει και να πρωταγωνιστήσει, τότε θα μιλούσαμε για τελείως διαφορετική εξέλιξη στα σύγχρονα πολιτικά τεκταινόμενα, τα οποία θα είχαν είτε ανατραπεί είτε μετριαστεί. {...} Έχω την τιμή να έχω γνωρίσει πολλά από τα στελέχη που είχαν ενεργό ρόλο στο ΕΝΕΚ και όλοι τους είναι υπόδειγμα ήθους, αγνοί εθνικιστές που δεν αντιμάχονται νεότερους εθνικιστές, δεν είναι ζηλόφθονοι και υποστηρίζουν και τιμούν κάθε νέα προσπάθεια. Κίνημα ελληνικό, κίνημα καθαρά εθνικό με επίκεντρο την ιστορία και την φιλοσοφία του Ελληνισμού. Αυτό ήταν το ΕΝΕΚ, αυτό πρέπει να μας εμπνέει και να μας οδηγεί. Άλλο σημαίνει κίνημα και άλλο είναι το κόμμα. Το κίνημα είναι η κίνηση που θέτει τα θεμέλια μιας αλλαγής....» [6]

Βιβλιογραφία

  • [«Άκρα δεξιά και ριζοσπαστική δεξιά στην Ελλάδα και στην Δυτική Ευρώπη 1974-2004», Γιάννης Ηλία Κολοβός, εκδόσεις «Πελασγός», Μάρτιος 2005.]
  • [«Τιμή μας η πίστις στο Έθνος» [7], Ιωάννης Σχοινάς, Εκδόσεις «Νέα Θέσις», Αθήνα 2014.]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Διαβάστε τα λήμματα

Παραπομπές

  1. [6 Μαΐου 1979: 30 χρόνια από την ίδρυση του ΕΝ.Ε.Κ. Σπύρος Παπαδόπουλος, Εφημερίδα «Ελληνικές Γραμμές».]
  2. [Τιμή μας η Πίστις στο Έθνος Εκδόσεις «Νέα Θέσις».]
  3. [Όταν οι Εθνικιστές συγκρούονταν με την Ο.Ν.ΝΕ.Δ. Συνέντευξη του Πέτρου Μυλωνά, Εφημερίδα «Ελεύθερος Κόσμος», 4 Δεκεμβρίου 2012.]
  4. [Η τελευταία σύνθεση της Ε.Ε. ήταν: Πολύδωρος Δάκογλου, αρχηγός και μέλη οι κάτωθι: Ιωάννης Σχοινάς, Δημήτριος Τσούγκος, Πρόδρομος Κούρτογλου, Νίκος Παπαδόπουλος, καθώς και τα αδέλφια Ελένη Παπαδοπούλου και Σπύρος Παπαδόπουλος.]
  5. [Πολύδωρος Δάκογλου: Το μέλλον δεν το προβλέπουμε, το δημιουργούμε. Εφημερίδα «Ελεύθερος Κόσμος», 7 Νοεμβρίου 2009.]
  6. [Σκέψεις από μια συνέντευξη του Πολύδωρου Δάκογλου στον «Τρίτο Δρόμο» Αλέξανδρος Καρράς, akromolio.gr]
  7. [«Τιμή μας η πίστις στο Έθνος» Εκδόσεις «Νέα Θέσις», Αθήνα 2014.]