Ζαν ντ' Αρκ

Από Metapedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Η Ζαν ντ' Αρκ, [Jeanne d' Arc], εθνική ηρωίδα της Γαλλίας, γνωστή και ως η «Παρθένος της Ορλεάνης», αγία της Καθολικής Εκκλησίας, γεννήθηκε στις 6 Ιανουαρίου του 1412 στο Ντομρεμύ της επαρχίας της Λωρραίνης στην Καμπανία και οδηγήθηκε στην πυρά όπου κάηκε με την κατηγορία της μάγισσας, στις 30 Μαΐου 1431 στην πόλη Ρουέν. Στις 18 Απριλίου 1909 η Καθολική Εκκλησία την ανακήρυξε οσία και στις 16 Μαΐου 1920, ανακηρύχθηκε αγία από τον πάπα Βενέδικτο το 15ο. Η μνήμη της γιορτάζεται στις 30 Μαΐου και η προσφορά της ως εθνικής ηρωίδας τιμάται στη Γαλλία την πρώτη Κυριακή μετά τις 8 Μαΐου.

Jeanne d' Arc

Βιογραφία

Η Ιωάννα ήταν η τρίτη κόρη απλοϊκών χωρικών, οι οποίοι ανήκαν στους Αρμανιάκ, που ήταν οπαδοί του νόμιμου βασιλιά, του μετέπειτα Κάρολου Ζ’. Σε ηλικία 12 χρονών έβλεπε οράματα με τον Άγιο Μιχαήλ, την Άγια Αικατερίνη και την Αγία Μαργαρίτα που την συμβούλευαν να διώξει τους Άγγλους και να σώσει τη Γαλλία από την ταπείνωση, την οποία είχε υποστεί από τους Άγγλους με τη συνθήκη του Τρουά και να στέψει τον βασιλιά στο Ρεμς. Ο πατέρας της προσπάθησε να την εμποδίσει και ένας νέος του χωριού τη ζήτησε σε γάμο. Όταν η Ιωάννα αρνήθηκε, εκείνος σύμφωνα με τα τότε έθιμα, την κατήγγειλε και οδηγήθηκε στο δικαστήριο, όπου η Ιωάννα μίλησε με θάρρος και κέρδισε την υπόθεση.

Την ίδια εποχή η Γαλλία είχε διχασθεί από την διαμάχη ανάμεσα στους οπαδούς του θρόνου, τους Αρμανιάκ, και τους Βουργουνδίνους, διεκδικητές και οπαδούς του δούκα της Βουργουνδίας. Το 1429, κατάφερε να δει τον διεκδικητή-βασιλιά Κάρολο, συνοδευόμενη από τον αριστοκράτη Ζαν ντε Μετζ και τον Μπερτράντ ντε Πουλενύ και κέρδισε την εκτίμηση του, ενώ προέβλεψε ότι η πολιορκία της Ορλεάνης θα λυνόταν. Τότε την έστειλαν στο Πουατιέ για να ανακριθεί επί τρεις μήνες από θεολόγους και ιερείς προκειμένου να αποδειχθεί ότι δεν είναι αιρετική ή μάγισσα. Στη συνέχεια πήρε την άδεια να συγκροτήσει μικρή στρατιωτική δύναμη για να ενισχύσει την Ορλεάνη, την οποία πολιορκούσαν οι Άγγλοι, ενώ φτιάχτηκε μια πανοπλία στα μέτρα της και βγήκε διάταγμα, που την όριζε αρχηγό του στρατού.

Στις 29 Απριλίου του 1429, επικεφαλής λίγων στρατιωτών, εισήλθε στην πολιορκημένη από τους Άγγλους Ορλεάνη και στις 4 Μαΐου, με έξοδο κυρίευσε το κάστρο Τουρέλ, από τους Άγγλους. Με ηρωισμό και τόλμη απελευθέρωσε στις 8 Μαΐου 1429, την Ορλεάνη και μετατράπηκε σε ηρωίδα, ενώ στη συνέχεια ακολούθησε τον Κάρολο στις μετέπειτα μάχες και στις 18 Ιουνίου 1429, οι Άγγλοι ηττήθηκαν οριστικά στη μάχη του Πατέ. Ο Κάρολος εισήλθε τελικά στο Ρεμς, όπου στις 17 Ιουλίου 1429, στέφθηκε βασιλιάς της Γαλλίας. Στη Ζαν Ντ’ Αρκ δόθηκε τιμητική θέση δίπλα στον βασιλιά και της απονεμήθηκε τίτλος ευγενείας για τις υπηρεσίες της στη χώρα.

Το τέλος της

Η διπλωματία του Κάρολου την ώθησε σταδιακά σε απραξία, ενώ το 1430 τραυματίστηκε στα τείχη του Παρισιού και και στις 23 Μαΐου 1430 συνελήφθη κατά την διάρκεια της πολιορκίας της Καμπιένης που πολιορκούσε ο Φίλιππος ο Καλός της Βουργουνδίας, ο οποίος ήταν αντίπαλος του Καρόλου. Ο Φίλιππος την πούλησε στους Άγγλους, οι οποίοι την κράτησαν αιχμάλωτη και στη συνέχεια την έστειλαν στην Ρουέν, όπου ο φιλοάγγλος επίσκοπος Πιέρ Κωσιόν, τον οποίο είχε εκδιώξει ως προδότη από το Μπωβαί, θα την δικάσει σε εκκλησιαστικό δικαστήριο, το οποίο αποτελούνταν από σαράντα Γάλλους επισκόπους και θεολόγους, που είχαν οριστεί από το πανεπιστήμιο του Παρισιού, κατά διαταγή του Άγγλου αρχηγού Μπέτφορντ.

Την κατηγόρησαν ως αιρετική και μάγισσα, αν και η βασική κατηγορία σε βάρος της ήταν η ανδρική ενδυμασία της, που θεωρείτο έγκλημα κατά του Θεού, όμως το δικαστήριο ήταν παράνομο, καθώς δεν είχε το δικαίωμα να δικάσει στην Ρουέν. Πρόεδρος του δικαστηρίου ήταν ο Πιέρ ο Κωσιόν και αντιπρόεδρος ο Ζαν Λεμαίστρ. Στην κατηγορία η Ζαν ντ’ Αρκ απάντησε, ότι ντύθηκε άνδρας γιατί κάποιος αποπειράθηκε να την βιάσει και επίσης το έκανε για να την διατηρήσει την αγνότητα της, ενώ απέκλειε τις γυναίκες από το στράτευμα της. Στην ερώτηση γιατί φορούσε αντρικά ρούχα, απαντούσε
- «Από ανάγκη. Θα θέλατε μήπως να δείχνω τα πόδια μου σ΄αυτούς τους αγροίκους και πρόστυχους 'Αγγλους στρατιώτες μέσα στη φυλακή;»

Kαταδικάστηκε ως αιρετική μάγισσα και η απόφαση διέταξε να καεί ζωντανή στην κεντρική πλατεία της πόλης, όπως και έγινε, χωρίς ο βασιλιάς Κάρολος να προσπαθήσει να τη σώσει. Λίγο πριν οι δικαστές την παραπλάνησαν και υπέγραψε την αποκήρυξη των πράξεων της, με αντάλλαγμα να μην καεί στη φωτιά. Παρά την αποκήρυξη που υπέγραψε, την καταδίκασαν σε ισόβια φυλάκιση στο όνομα της Αγίας Εκκλησίας, όμως εκείνη έσκισε το χαρτί και τους είπε
-«Aνάψτε τη φωτιά σας.»

Μετά τον Αγγλογαλλικό πόλεμο, που τελείωσε με νίκη των Γάλλων, η δίκη της ακυρώθηκε και στις 7 Ιουλίου 1456 αθωώθηκε από την Καθολική Εκκλησία, ενώ η μνήμη της αποκαταστάθηκε.

Η μνήμη της

Jeanne d' Arc

Σχετικά με τη ζωή της γυρίστηκε το 1928, η κινηματογραφική ταινία τα «Πάθη της Ζαν ντ’ Αρκ» του Καρλ Ντράγιερ [1], η οποία βασίστηκε στα ντοκουμέντα της δίκης. Η ταινία τονίζει και προβάλλει τόσο τη δίκη, όσο και τα βασανιστήρια, την καταδίκη και τελικά το κάψιμο της στην πυρά. Ο Δανός σκηνοθέτης γύρισε την ταινία στην Γαλλία, με πρωταγωνίστρια τη θεατρική ηθοποιό, Ρενέ Μαρία Φαλκονέτι, ενώ ένα μικρό, όμως σημαντικό ρόλο είχε ο Αντονέν Αρτώ, ο οποίος υποδύθηκε ένα καλόγερο που τη συμπαθούσε. Ο κριτικός κινηματογράφου, Στήβεν Ντρεϋντάνους έγραψε για την ταινία, «Το να παρακολουθείς τα Πάθη της Ζαν ντ’ Αρκ» είναι σαν να ρίχνεις μια κλεφτή ματιά στην ψυχή μιας Αγίας στην διάρκεια της δίκης της. Είναι ένα πνευματικό, σχεδόν μυστικιστικό πορτρέτο μιας ψυχής που θυμίζει τον Χριστό που περνά τα μαρτύρια του Χριστού».

Ο διάσημος Αμερικανός συγγραφέας Μαρκ Τουέιν έγραψε [2] ότι το βιβλίο του «Η Ιωάννα της Λωρραίνης», «...μου αρέσει περισσότερο απ’ όλα τα βιβλία μου και είναι, χωρίς καμιά αμφιβολία, το καλύτερο. Εξάλλου, μου πρόσφερε επταπλάσια ευχαρίστηση από οποιοδήποτε άλλο: δώδεκα χρόνια προετοιμασίας και δύο χρόνια συγγραφής». Σε σημείωμα του που δημοσιεύτηκε στην πρώτη ολοκληρωμένη έκδοση του μυθιστορήματος στα ελληνικά, αναφέρει «Η Ζαν αποτελεί το Θαύμα όλων των Εποχών. Ωστόσο, αν σκεφτούμε την καταγωγή της, τις συνθήκες των πρώτων χρόνων της ζωής της, το φύλο της και ότι έκανε όλα τα έργα για τα οποία έγινε πασίγνωστη όσο ήταν ακόμα κοπελίτσα, αναγνωρίζουμε ότι, όσο υπάρχει ακόμα η ράτσα μας, θα αποτελεί και το αίνιγμα όλων των εποχών ..... ... από τότε που άρχισε να γράφεται η ανθρώπινη ιστορία, η Ιωάννα της Λωρραίνης είναι το μοναδικό άτομο, άντρας ή γυναίκα, που ανέλαβε την ανώτατη διοίκηση των στρατιωτικών δυνάμεων ενός κράτους σε ηλικία δεκαεπτά ετών...».

Από τα τέλη του 20ου αιώνα, κάθε επέτειο Πρωτομαγιάς το κόμμα «Εθνικό Μέτωπο» γιορτάζει την μνήμη της, καθώς η Ιωάννα της Λωρραίνης θεωρείται το ίνδαλμα των Γάλλων εθνικιστών, που θεωρούν ότι έδιωξε από τη χώρα μεσαιωνικούς εισβολείς εποίκους. Η πρωτοβουλία του «Εθνικού Μετώπου» είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργηθούν αντιδράσεις και αντιθέσεις και ο πρόεδρος της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζύ, αποφάσισε να γιορτάσει την Πρωτομαγιά του 2012, τα 600 χρόνια από την γέννηση της στο πατρικό της σπίτι. Παράλληλα την ίδια μέρα, Γάλλοι διεθνιστές οργάνωσαν αντιδιαδήλωση και κατάληψη στον χώρο γύρω από το άγαλμα της, στην Πλατεία των Πυραμίδων στο Παρίσι, σε μια προσπάθεια να εμποδίσουν την συγκέντρωση του «Εθνικού Μετώπου».

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Παραπομπές