Η διδασκαλία της αφυπνίσεως

Από Metapedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Η διδασκαλία της αφυπνίσεως
Η επίτευξη της αυτοκυριαρχίας σύμφωνα με τα πρώτα Βουδιστικά κείμενα.
DidaskaliaAfipniseos.jpg
Συγγραφέας: Ιούλιος Έβολα
Μετάφραση - Έκδοση: Κωνσταντίνου Μαλεβίτη, 2010
Σελίδες: 326
ISBN: ISBN 978-960-92813-0-0

Η Διδασκαλία της Αφυπνίσεως (La Dottrina del Risveglio, 1943), αποτελεί μία ιδιωτική έκδοση, από τον ίδιο το μεταφραστή, Κωνσταντίνο Μαλεβίτη. Στη Διδασκαλία της Αφυπνίσεως ο Ιούλιος Έβολα υπεισέρχεται σε μία έξοχη ανάλυση των ιερών κειμένων Pali του αρχέγονου Βουδισμού, τα οποία αντικατοπτρίζουν το πολιτιστικό, μεταφυσικό και υπερβατικό περιεχόμενο της εν λόγω ανατολικής παράδοσης. Ένας ενεργός κώδικας ηθικής και πνευματικής αριστοκρατίας. Ένας ηρωικός τρόπος ζωής που απέναντι στις παθητικές θεωρήσεις των σύγχρονων θρησκειών, εκθειάζει και αντιπαραθέτει την άσκηση, τη πειθαρχία και το μοναχισμό. Ένα δύσβατο μονοπάτι αόρατο για την μεγάλη μάζα, απευθυνόμενο σε μία ελίτ ασκητών πνευματικής ευγένειας.

Ένας από τους σημαντικότερους φιλοσόφους της σύγχρονης εποχής, ο Julius Evola, είναι ίσως ο βασικότερος εκφραστής της εσωτερικής παράδοσης. Τον αριστοκρατικό, εσωτερικό και ηρωικό τρόπο ζωής τον οποίο ακολούθησε, συνοδεύουν μια σειρά εργασιών ανάμεσα στις οποίες συγκαταλέγεται και αυτό το βιβλίο.

Ο Βουδισμός

Ο Βουδισμός ιδιαίτερα στην πρωταρχική του μορφή αποστασιοποιείται του οτιδήποτε θυμίζει θρησκεία, μυστικισμό ή χαρακτηρίζεται από τις έννοιες της πίστης, της αφοσίωσης, της δογματικής ακαμψίας και του προσηλυτισμού. Αντίθετα, εξυψώνεται ο ασκητισμός ως προς την αυθεντική του σημασία δηλαδή αυτή της πρακτικής εξάσκησης, της πειθαρχίας και της εκμάθησης. Παράλληλα εκθειάζεται η αυτοσυγκέντρωση, η δύναμη της θελήσεως, ο έλεγχος της σκέψης και του νου, η ηθική συμπεριφορά, ο μοναχισμός. Εkattam monam akkhatam – Η μοναξιά είναι σοφία.

Εκείνος ο οποίος είναι μόνος θα ανακαλύψει ότι είναι χαρούμενος, άρχοντας του εαυτού του, τεχνίτης του προσωπικού του πεπρωμένου. Ο άνθρωπος έρχεται σε αντιπαράθεση με τον ίδιο του τον εαυτό και την εξαρτημένη φύση της ύπαρξής του. Μπαίνει σε μία μάχη καθημερινή, χωρίς ανακωχή, σε έναν ηρωικό αγώνα πνευματικού είδους. Προτιμάει να πεθάνει μαχόμενος για την πραγμάτωση της ύστατης κορύφωσης, παρά να ζει νικημένος. Περπατάει το μονοπάτι της αφυπνίσεως, κατευθυνόμενος προς τη φώτιση. Το μόνο που έχει πλέον σημασία είναι η κάθε στιγμή. Έχει αποκτήσει έλεγχο επί του εαυτού του, διακατέχεται από επίγνωση, γαλήνη, αταραξία και αξιοπρέπεια. Κatam karaniyam - Θα γίνει αυτό που ήταν να γίνει.