Ιωάννης Παρασκευόπουλος

Από Metapedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο Ιωάννης Παρασκευόπουλος, Έλληνας οικονομολόγος, καθηγητής Πανεπιστημίου, τραπεζίτης και πολιτικός, που διετέλεσε υπουργός και δύο φορές υπηρεσιακός Πρωθυπουργός, γεννήθηκε το 1900 στη Λάβδα, τη σημερινή Θεισόα του Δήμου Ανδρίτσαινας της τότε επαρχίας Ολυμπίας, στο νομό Ηλείας και πέθανε στις 8 Απριλίου 1984 στην Αθήνα.

Ιωάννης Παρασκευόπουλος
Συνοπτικές πληροφορίες αξιώματος
Έναρξη 1ης Θητείας : 30 Δεκεμβρίου 1963
Λήξη 1ης θητείας : 18 Φεβρουαρίου 1964
Προκάτοχος
Διάδοχος
Έναρξη 2ης Θητείας : 2 Δεκεμβρίου 1966
Λήξη 2ης θητείας : 3 Απριλίου 1967
Προκάτοχος
Διάδοχος

Βιογραφία

Πατέρας του Ιωάννη ήταν ο Πολυχρόνης Παρασκευόπουλος. Ο Ιωάννης παρακολούθησε τα μαθήματα της βασικής εκπαιδεύσεως τη γενέτειρα του και της Μέσης εκπαιδεύσεως στο Γυμνάσιο Ανδρίτσαινας από το οποίο αποφοίτησε. Μετά από εξετάσεις εισήχθη στη Νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πήρε μέρος ως στρατιώτης στη Μικρασιατική Εκστρατεία και μετά τη λήξη της ολοκλήρωσε τις σπουδές του στα Νομικά και Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Μετά την αποφοίτηση του παρακολούθησε μεταπτυχιακά μαθήματα Νομικής και Οικονομικών στα Πανεπιστήμια, του Μονάχου, της Ιένας, της Λειψίας και του Λονδίνου, ενώ στα δύο τελευταία ανακηρύχθηκε διδάκτορας.

Τραπεζική σταδιοδρομία

Το 1925 υπηρέτησε ως υπάλληλος στη Γερμανική κεντρική Τράπεζα, τη Deutsche Bank και από το 1927 έως το 1929 στη Midland Bank, νυν HSBC. Το 1929 επέστρεψε στην Ελλάδα και τον ίδιο χρόνο προσλήφθηκε στην Εθνική Τράπεζα ως προϊστάμενος του τμήματος Μελετών Επιχειρήσεων και Χρηματοδοσιών και στη συνέχεια έως το 1954, ήταν διευθυντής στη Διεύθυνση Βιομηχανικής Πίστεως. Στη διάρκεια της Κατοχής, κατάφερε να περισώσει μέρος του αποθέματος της Τράπεζας Ελλάδος, υπερασπίζοντας τα Ελληνικά συμφέροντα ενώπιον εκπροσώπου του Γερμανικού Στρατού [1]. Στις 31 Ιουλίου 1954 εκλέχθηκε υποδιοικητής [2] της τράπεζας, θέση στην οποία παρέμεινε έως το 1966 και στη συνέχεια ανέλαβε καθήκοντα διοικητού [3] από τον Ιούλιο του 1966 έως τις 3 Ιανουαρίου 1968, όταν υπέβαλε την παραίτησή του, ενώ από το 1966 ήταν μέλος του Μορφωτικού Ιδρύματος [4] της τράπεζας. Ήταν πρόεδρος, μέλος και διευθυντής επιστημονικών οργανισμών, Αντιπρόεδρος της Διεθνούς Τράπεζας Ανασυγκροτήσεων, Δημοσίων Υπηρεσιών, Συμβουλίων, Οργανώσεων και Οργανισμών κοινής ωφελείας καθώς και ευαγών ιδρυμάτων.

Πανεπιστημιακή καριέρα

Το 1936 ο Παρασκευόπουλος εξελέγη υφηγητής της Πολιτικής Οικονομίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και το 1938 καθηγητής της Ανωτάτης Σχολής Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών, ενώ το 1939 εκλέχθηκε επίκουρος και το 1942 τακτικός καθηγητής της τότε Παντείου Σχολής Πολιτικών Επιστημών, σημερινό Πάντειο Πανεπιστήμιο.

Πολιτική δράση

Ο Παρασκευόπουλος αναμίχθηκε στην πολιτική ζωή της Ελλάδος αμέσως μετά τον πόλεμο και συμμετείχε σε Υπηρεσιακές Κυβερνήσεις ως:

  • Υπουργός Εφοδιασμού, [κυβέρνηση του Πέτρου Βούλγαρη, από τις 16 Απριλίου έως τις 11 Αυγούστου 1945 και από τις 4 Σεπτεμβρίου έως τις 17 Οκτωβρίου 1945 [5],
  • Εθνικής Οικονομίας, [κυβέρνηση Πέτρου Βούλγαρη, από τις 11 Αυγούστου 1945 έως τις 4 Σεπτεμβρίου 1945 [6],
  • Υπουργός Εφοδιασμού από τις 17 Οκτωβρίου έως την 1η Νοεμβρίου 1945, στην κυβέρνηση του Αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού,
  • Υπουργός Εμπορίου, Βιομηχανίας και Εργασίας το 1952, στην υπηρεσιακή κυβέρνηση του Δημητρίου Κιουσόπουλου,
  • Υπουργός Βιομηχανίας και Εμπορίου, στην υπηρεσιακή κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Γεωργακόπουλου, τον Μάρτιο του 1958.
  • αντιπρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου στην υπηρεσιακή κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Δόβα,
  • Υπουργός Συντονισμού, στην υπηρεσιακή κυβέρνηση του Στυλιανού Μαυρομιχάλη.

Πρωθυπουργός

Διατέλεσε πρωθυπουργός

  • από τις 30 Δεκεμβρίου 1963 έως τις 18 Φεβρουαρίου 1964 [7]. Παράλληλα, διατήρησε τα χαρτοφυλάκια των Υπουργείων Συντονισμού και Εσωτερικών.

[ήταν υποδιοικητής της Εθνικής Τράπεζας και με τη λήξη της Ζ΄βουλευτικής περιόδου, επιλέχθηκε από τον τότε βασιλιά Κωνσταντίνο Β' και τέθηκε επικεφαλής υπηρεσιακής κυβερνήσεως, για τη διεξαγωγή εκλογών της 16ης Φεβρουαρίου, τις οποίες κέρδισε το κόμμα Ένωση Κέντρου με ποσοστό 52.72% των ψήφων και 171 έδρες και ακολούθησαν η ΕΡΕ με ποσοστό 35.26% των ψήφων και 107 έδρες και η ΕΔΑ με ποσοστό 12% και 22 έδρες. Διαδέχθηκε στην πρωθυπουργία τον Γεώργιο Παπανδρέου στον οποίο και παρέδωσε].

  • από τις 22 Δεκεμβρίου 1966 έως τις 3 Απριλίου 1967 [8], επικεφαλής μεταβατικής κυβερνήσεως που θα οδηγούσε τη χώρα σε εκλογές. Στις 3 Απριλίου 1967 η ΕΡΕ του Παναγιώτη Κανελλόπουλου απέσυρε την υποστήριξή της και η κυβέρνηση Παρασκευόπουλου κατέρρευσε.

[Ήταν διοικητής της Εθνικής Τράπεζας και διαδέχθηκε τον Στέφανο Στεφανόπουλο, μετά τη συμφωνία των Γεωργίου Παπανδρέου και Παναγιώτη Κανελλόπουλου, οι οποίοι στήριξαν κοινοβουλευτικά την κυβέρνηση, προκειμένου να αποφύγουν τη διεξαγωγή εκλογών. Ο τότε βασιλιάς Κωνσταντίνος Β΄ του ανέθεσε το σχηματισμό μεταβατικής Κυβέρνησης, η οποία κατέρρευσε στις 3 Απριλίου 1967, μετά από μη παροχή ψήφου εμπιστοσύνης, λόγω της επιμονής μερίδας βουλευτών της Ενώσεως Κέντρου να επεκταθεί η βουλευτική ασυλία και μετά τη διάλυση της Βουλής, δηλαδή και στην προεκλογική περίοδο. Παρέδωσε την πρωθυπουργία στον Παναγιώτη Κανελλόπουλο.

Μετά την επικράτηση του επαναστατικού καθεστώτος της 21ης Απριλίου 1967 ο Παρασκευόπουλος αποσύρθηκε από τον δημόσιο βίο και ιδιώτευσε.

Εργογραφία

Δημοσίευσε μελέτες και πραγματείες δημοσιοοικονομικού ενδιαφέροντος, όπως

  • «Οικονομική Πίστις»,
  • «Έννοια και Πολιτική της Ρευστότητος των Τραπεζών»,
  • «Προς Νομισματικήν Εξυγίανσιν»,
  • «Το Πρόβλημα της Βιομηχανικής Πίστεως της Ελλάδος».

Παραπομπές

  1. Ιωάννης Παρασκευόπουλος Θεισόα
  2. Ιωάννης Παρασκευόπουλος Ιστορικό Χρονολόγιο, Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, σελίδα 35η-36η.
  3. Ιωάννης Π. Παρασκευόπουλος Ιστορικό Χρονολόγιο, Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, σελίδα 36η.
  4. Ιωάννης Παρασκευόπουλος Μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου ΜΙΕΤ
  5. Κυβέρνησις Πέτρου Βούλγαρη Γενική Γραμματεία της Κυβερνήσεως
  6. Κυβέρνησις Πέτρου Βούλγαρη Γενική Γραμματεία της Κυβερνήσεως
  7. ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης
  8. ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης





Κατάλογος Πρωθυπουργών της Ελλάδος
Μαυροκορδάτος Αλέξανδρος | Κανακάρης Αθανάσιος | Μαυρομιχάλης Πετρόμπεης | Κουντουριώτης Γεώργιος | Ζαΐμης Ανδρέας| Μαυρομιχάλης Γεώργιος | Καποδίστριας Ιωάννης | Καποδίστριας Αυγουστίνος | Κολοκοτρώνης Θεόδωρος | Τρικούπης Σπυρίδων  | Μαυροκορδάτος Αλέξανδρος | Κωλέττης Ιωάννης | Κόμης Josef Ludwig von Armansperg | Ignaz von Rundhart| Όθων της Ελλάδος| Μαυροκορδάτος Αλέξανδρος | Όθων της Ελλάδος | Μεταξάς Ανδρέας | Κανάρης Κωνσταντίνος | Μαυροκορδάτος Αλέξανδρος | Κωλέττης Ιωάννης | Τζαβέλας Κίτσος | Κουντουριώτης Γεώργιος | Κανάρης Κωνσταντίνος | Κριεζής Αντώνιος | Μαυροκορδάτος Αλέξανδρος | Βούλγαρης Δημήτριος | Μιαούλης Αθανάσιος | Κολοκοτρώνης (Γενναίος) Ιωάννης | Βούλγαρης Δημήτριος | Μωραϊτίνης Αριστείδης | Βάλβης Ζηνόβιος | Κυριακός Διομήδης | Ρούφος Μπενιζέλος | Ρούφος Μπενιζέλος | Βούλγαρης Δημήτριος | Κανάρης Κωνσταντίνος | Βάλβης Ζηνόβιος | Κανάρης Κωνσταντίνος | Κουμουνδούρος Αλέξανδρος | Δεληγεώργης Επαμεινώνδας | Ρούφος Μπενιζέλος | Βούλγαρης Δημήτριος | Ζαΐμης Θρασύβουλος | Τρικούπης Χαρίλαος  | Δηλιγιάννης Θεόδωρος  | Βάλβης Δημήτριος | Κωνσταντόπουλος Κωνσταντίνος | Σωτηρόπουλος Σωτήριος | Δηλιγιάννης Νικόλαος | Ράλλης Δημήτριος | Ζαΐμης Αλέξανδρος | Θεοτόκης Γεώργιος | Μαυρομιχάλης Κυριακούλης | Δραγούμης Στέφανος | Βενιζέλος Ελευθέριος  | Γούναρης Δημήτριος | Σκουλούδης Στέφανος | Καλογερόπουλος Νικόλαος | Λάμπρος Σπυρίδων | Νικόλαος Στράτος | Πρωτοπαπαδάκης Πέτρος | Τριανταφυλλάκος Νικόλαος | Χαραλάμπης Αναστάσιος | Κροκιδάς Σωτήριος | Γονατάς Στυλιανός | Καφαντάρης Γεώργιος | Παπαναστασίου Αλέξανδρος | Σοφούλης Θεμιστοκλής | Μιχαλακόπουλος Ανδρέας | Πάγκαλος Δ. Θεόδωρος  | Ευταξίας Αθανάσιος | Κονδύλης Γεώργιος | Τσαλδάρης Παναγιώτης | Οθωναίος Αλέξανδρος | Δεμερτζής Κωνσταντίνος | Μεταξάς Ιωάννης | Κορυζής Αλέξανδρος | Ταμπακόπουλος Άγις | Σακελλαρίου Αλέξανδρος | Βασιλεύς Γεώργιος Α' | Τσουδερός Εμμανουήλ | Τσολάκοκλου Γεώργιος | Λογοθετόπουλος Κωνσταντίνος | Ράλλης Ιωάννης  | Παπανδρέου Γεώργιος | Βούλγαρης Πέτρος | Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός | Κανελλόπουλος Παναγιώτης | Σοφούλης Θεμιστοκλής | Πουλίτσας Παναγιώτης | Τσαλδάρης Κωνσταντίνος | Τσαλδάρης Κωνσταντίνος | Μάξιμος Δημήτριος | Τσαλδάρης Κωνσταντίνος | Σοφούλης Θεμιστοκλής | Διομήδης Αλέξανδρος | Θεοτόκης Ιωάννης |  Βενιζέλος Σοφοκλής | Πλαστήρας Νικόλαος | Βενιζέλος Σοφοκλής | Πλαστήρας Νικόλαος | Κιουσόπουλος Δημήτριος | Παπάγος Αλέξανδρος  | Καραμανλής Κωνσταντίνος | Γεωργακόπουλος Κωνσταντίνος | Καραμανλής Κωνσταντίνος | Δόβας Κωνσταντίνος | Καραμανλής Κωνσταντίνος | Πιπινέλης Παναγιώτης | Μαυρομιχάλης Στυλιανός | Παπανδρέου Γεώργιος | Παρασκευόπουλος Ιωάννης | Παπανδρέου Γεώργιος | Αθανασιάδης-Νόβας Γεώργιος | Τσιριμώκος Ηλίας | Στεφανόπουλος Στέφανος | Παρασκευόπουλος Ιωάννης | Κανελλόπουλος Παναγιώτης | Κόλλιας Κωνσταντίνος | Παπαδόπουλος Γεώργιος | Μαρκεζίνης Σπυρίδων | Ανδρουτσόπουλος Αδαμάντιος | Καραμανλής Κωνσταντίνος | Ράλλης Γεώργιος | Παπανδρέου Ανδρέας  | Τζαννετάκης Τζαννής | Γρίβας Ιωάννης | Ζολώτας Ξενοφών | Μητσοτάκης Κωνσταντίνος | Παπανδρέου Ανδρέας | Σημίτης Κωνσταντίνος | Καραμανλής Αλ. Κωνσταντίνος | Παπανδρέου Α. Γεώργιος | Παπαδήμος Λουκάς | Πικραμμένος Παναγιώτης  | Σαμαράς Αντώνιος | Τσίπρας Αλέξης | Βασιλική Θάνου | Τσίπρας Αλέξης | Μητσοτάκης Κυριάκος | Σαρμάς Ιωάννης | Μητσοτάκης Κυριάκος