Μιγκέλ Σερράνο

Από Metapedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο Μιγκέλ Σερράνο, [πλήρες όνομα Miguel Joaquin Diego del Carmen Serrano Fernαndez], Χιλιανός [1] εθνικιστής, μύστης της Άριας σοφίας, θεωρητικός του εσωτερικού και μυστικιστικού εθνικού σοσιαλισμού, διπλωμάτης, που υπηρέτησε ως πρέσβης της Χιλής στην Ινδία, τη Γιουγκοσλαβία, τη Ρουμανία, τη Βουλγαρία και την Αυστρία, εξερευνητής, δημοσιογράφος, συγγραφέας ποιημάτων και βιβλίων εσωτερισμού, σημαντικό στέλεχος του παγκόσμιου Εθνικοσοσιαλισμού, γεννήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 1917 στο Σαντιάγκο της Χιλής, όπου και απεβίωσε το Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2009, από εγκεφαλική αιμορραγία. Η νεκρώσιμη ακολουθία του τελέστηκε στις 2 Μαρτίου 2009.

Μιγκέλ Σερράνο

Βιογραφία

Η καταγωγή της οικογένειας του Σερράνο ήταν από την επαρχία Αστουρίες της Γαλικίας, στο Βόρειο τμήμα της Ισπανίας, «...εκεί όπου ούτε οι Μαυριτανοί, ούτε οι Ιουδαίοι έχουν πατήσει» [2]. Σπούδασε στο «Internado Nacional Barros Arana». Αρχικά ασπάστηκε τη θεωρία του Μαρξισμού και δημοσιογράφησε σε κομμουνιστικά έντυπα, όμως σύντομα ήρθε σε σύγκρουση με τις υλιστικές θεωρίες της αριστεράς. Το 1939 εντάχθηκε ως μέλος στο «Κίνημα Εθνικού Σοσιαλισμού Χιλής», [«Movimiento Nacional Socialista de Chile» (M.N.S.)], το κόμμα του Jorge Gonzalez von Marees, κι άρχισε να αρθρογραφεί στο φυλετικό έντυπο «Εργασία» «Trabajo». Με την είσοδο των Γερμανών εθνικοσοσιαλιστών στην Σοβιετική Ένωση, ο Σερράνο αρχίζει να εκδίδει το περιοδικό «Η Νέα Εποχή», [«La Nueva Edad», «The New Age»], ενώ ασχολήθηκε με την μετάφραση του έργου τα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών». Ο Σερράνο επηρεασμένος από τις θεωρίες που έφεραν τους Γερμανούς εθνικοσοσιαλιστές να έχουν εγκαταστήσει βάσεις στην Ανταρκτική, ακολούθησε ως δημοσιογράφος, τις Χιλιανές Ένοπλες Δυνάμεις σε κάποιες έρευνες τους στην Ανταρκτική. Το 1951 ταξίδεψε για πρώτη φορά στην Ευρώπη και επηρεασμένος από το θαυμασμό του προς τον Αδόλφο Χίτλερ επισκέφθηκε την Ελβετία, όπου συναντήθηκε με τον Έρμαν Έσσε [Herman Hesse] και τον Καρλ Γιούγκ [C.G. Jung], με τους οποίους αντάλλαξε σκέψεις και απόψεις για την μυθολογία, τα Αρχέτυπα και την Ευρωπαϊκή παράδοση.

Το 1953, συνεχίζοντας την παράδοση της οικογενείας του, εντάχθηκε στο διπλωματικό σώμα της Χιλής. Υπηρέτησε ως πρεσβευτής στην Ινδία, από το 1953 έως το 1962, όπου αντιμετωπίστηκε με ιδιαίτερο σεβασμό, καθώς οι θεωρίες του για τον μυστικισμό, την μεταφυσική και την ύπαρξη μυστικών πολιτιστικών ριζών των Λευκών στα Ιμαλάια, συνάντησαν ευρεία απήχηση τόσο στην Ινδική κοινωνία, όσο και σε άτομα των κυβερνητικών θέσεων, ενώ έγινε καλός φίλος του Δαλάι Λάμα, της Ιντίρας Γκάντι και του Jawaharlal Nehru. Υπηρέτησε ακόμη την ενιαία Γιουγκοσλαβία, από το 1962 έως το 1964, καθώς και την Αυστρία από το 1964 έως το 1970. την Αυστρία, την Ρουμανία. Υπήρξε εκπρόσωπος της Χιλής στην «Διεθνή Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας» και στον οργανισμό για την Βιομηχανική ανάπτυξη, «United Nations Organisation for Industrial Development» (UNUDI).

Ιδεολογικές απόψεις

Ο Σερράνο καταξιώθηκε ως μία απ' τις μεγαλύτερες μορφές του Εσωτερικού Αριανισμού. Η μεταφυσική, ο μυστικισμός, οι ανατολικές και οι Ευρωπαϊκές θρησκευτικές και φιλοσοφικές παραδόσεις, ο Λευκός πολιτισμός και ο Αδόλφος Χίτλερ, αποτέλεσαν τις κινητήριες δυνάμεις της ζωής του. Κάνοντας χρήση των θεωριών και παραδόσεων των Γνωστικών Καθαρών, θεωρεί τον Γιαχβέ ως το απόλυτο κακό, το οποίο προέρχεται μεταφυσικά από άλλον πλανήτη και το ονομάζει «Demiurge». Στα τέλη του 1941 μυήθηκε στα μυστήρια μιας κλειστής εσωτερικής και μυστικιστικής κάστας Χιλιανών διανοουμένων, η οποία δημιουργήθηκε από ένα Γερμανό μετανάστη στην Χιλή, και εξασκούσε τεχνικές μαγείας, ταντρικού σεξ, ενώ μελετούσαν μέσω του μυστικισμού, τις θεωρίες του Φρειδερίκου Νίτσε και τον Πλάτωνα. Η ομάδα τους έθεσε ως στόχο την ανάπτυξη του Εθνικοσοσιαλιστικού κινήματος, ενώ λάτρεψαν τον Αδόλφο Χίτλερ ως τον απόλυτο Άβαταρ, που θα σώσει την Λευκή φυλή και τον Λευκό πολιτισμό. Τον θεώρησαν boddhisatva και του έδωσαν μεταφυσικές και μυστικιστικές ιδιότητες.

Συμπαθούσε ιδιαίτερα τις Ινδουιστικές-Βεδικές και Νορδικές παραδόσεις. Ασπάστηκε νέο-γνωστικές φιλοσοφικές κατευθύνσεις με τις οποίες προσπάθησε να διαφωτίσει τις υπερφυσικές καταβολές της Υπερβόρειας και των Αρίων. Υπήρξε μύστης εσωτερικών θεωριών και μελετητής του Πλάτωνα, υιοθέτησε τις θέσεις της εθνικίστριας Μαξιμιανής Πόρτας, την οποία θεωρεί πρωτοπόρο του αποκρυφιστικού Εθνικοσοσιαλισμού και «ιέρεια του Οντίν», σχετικά με την θεώρηση του Αδόλφου Χίτλερ ως Άβαταρ που πολεμά την σκοτεινή εποχή «Kali Yuga», ενώ εξύμνησε μέσω της μελέτης, την θεωρία του Καρλ Γιούνγκ [Carl Jung] σχετικά με τα αρχέτυπα. Απέρριψε ολοκληρωτικά τον υλισμό και βυθίστηκε στους λαβύρινθους του εσωτερισμού και της μαγείας.

Διατηρούσε φιλικές σχέσεις με τις σημαντικότερες προσωπικότητες του Εθνικοσοσιαλιστικού κινήματος όπως οι Leon Degrelle, Otto Skorzeny, Hans-Ulrich Rudel, Saint-Loup και Hanna Reitsch. Κατά διαστήματα συναντήθηκε και συνομίλησε με τους Julius Evola, Hermann Wirth, Wilhelm Landig και Ezra Pound. Αντιτάχθηκε στο κίνημα του στρατηγού Πινοσέτ και εγκατέλειψε τη Χιλή στην οποία επέστρεψε αμέσως μετά την πτώση του Πινοσέτ και δραστηριοποιήθηκε στα εθνικοσοσιαλιστικά δρώμενα. Τον Μάιο του 1984 απέδωσε σε δημοσία θέα εθνικιστικό χαιρετισμό στην κηδεία του αξιωματικού των S.S. Βόλτερ Ράουφ, [Walter Rauff] [3] στρέφοντας τα μέσα ενημερώσεως εναντίον του, ενώ το 1993 διοργάνωσε εκδηλώσεις υπέρ του Rudolf Hess καθώς επίσης και εκδηλώσεις στη μνήμη 63 νεαρών Χιλιανών εθνικοσοσιαλιστών, οι οποίοι το 1938 κατέλαβαν ένα δημόσιο κτίριο σε μια αποτυχημένη προσπάθεια για πραξικόπημα και εκτελέστηκαν με μία σφαίρα στο κεφάλι ο καθένας.

Σχέσεις με την Ελλάδα

Ο Σερράνο μελέτησε σε βάθος τον Ελληνικό πολιτισμό και διατηρούσε επαφές με Έλληνες εθνικιστές. Υποστηρίζοντας το Ελληνικό εθνικοσοσιαλιστικό κίνημα, έδωσε συνέντευξη στο Φυλετικό έντυπο «Το Αντίδοτο» και απευθυνόμενος στους Έλληνες εθνικοσοσιαλιστές έγραψε: «..Μέσω του “Αντιδότου” επιθυμώ να στείλω μήνυμα θάρρους και πίστης προς όλους τους ιδεαλιστές από την Ελλάδα οι οποίοι μέσα στην σκοτεινότερη Εποχή του Σιδήρου, μάχονται για την Αλήθεια και το Φως ενάντια στην Συνωμοσία του Ψεύδους και της δολοπλοκίας. Προς όλους όσους εμπνέονται μέσα στην αρχαία παράδοση των Δωριέων Ηρώων της Σπάρτης και που ακόμα οραματίζονται τους Υπερβόρειους.. {…}… Το μήνυμα μου θα είναι, αγωνισθείτε μέσα στην χρυσή Ελληνική παράδοση των ηρώων της Σπάρτης, για καθήκον, για τιμή και για τα ιδανικά πέρα από τον υλισμό...».

Συγγραφικό έργο

Τα πλέον επιτυχημένα βιβλία του είναι τα

  • «The Hermetic Circle» και
  • «Adolf Hitler-The Ultimate Avatara»
  • «Οι επισκέψεις της Βασίλισσας του Σαβά»
  • «C.G. Jung and Hermann Hesse: A Record of Two Friendships».

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Παραπομπές

  1. [Το όνομα της χώρας Χιλή, στην τοπική διάλεκτο σημαίνει «εκεί που τελειώνει η γη»]
  2. [Μιγκέλ Σερράνο «Αδόλφος Χίτλερ, ο τελευταίος Αβατάρ» ]
  3. [Ο Βόλτερ Ράουφ ζούσε στη Χιλή από την εποχή μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο κι ένας από τους πλέον καταζητούμενους Γερμανούς εθνικιστές, που ούτε οι Γερμανοί ούτε οι Ισραηλινοί κατάφεραν να επιτύχουν την έκδοσή του. Ο Ράουφ κατηγορούνταν ως υπεύθυνος για τον θάνατο 100.000 ανθρώπων και θεωρούνταν ότι είχε πρωτοστατήσει στο να αναπτυχθούν οι «κινητοί θάλαμοι αερίων», όπου οι κρατούμενοι φέρεται ότι πέθαιναν μέσα σε ειδικά οχήματα την ώρα που αυτά βρίσκονταν εν κινήσει. Το 1984 ο Ράουφ απεβίωσε και στην κηδεία του παρέστησαν χιλιάδες εθνικιστές από όλο τον κόσμο, ενώ ο Σεράνο αποχαιρέτισε με τις δέουσες τιμές τον νεκρό.]