Περικλής Ιωαννίδης

Από Metapedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο Περικλής Ιωαννίδης, Έλληνας εθνικιστής και φιλομοναρχικός, ανώτατος αξιωματικός του Ελληνικού Βασιλικού Πολεμικού Ναυτικού με το βαθμό του Αντιναυάρχου, πρώτος στρατιωτικός διοικητής της Δωδεκανήσου μετά την ενσωμάτωση των νησιών την Ελλάδα, γεννήθηκε την 1η Νοεμβρίου 1881 στην Κόρινθο και πέθανε στις 7 Φεβρουαρίου 1965 στην Αθήνα. Τάφηκε στο βασιλικό κοιμητήριο στο Τατόι.

Στις 16 Δεκεμβρίου 1922, ενώ βρίσκονταν στην εξορία στο Βισμπάντεν [Wiesbaden] της Γερμανίας, παντρεύτηκε με την πριγκίπισσα [1] Μαρία-Μαγδαληνή [2] [3] της Ελλάδας και Δανίας, χήρα του μεγάλου Δούκα της Ρωσίας, Μιχαήλ Νικολάγεβιτς, μαζί απέκτησαν δύο κόρες [4], πριν το θάνατο του, το 1919. Ο Ιωαννίδης γνώρισε την πριγκίπισσα Μαρία, όταν αυτή επέστρεφε με το πολεμικό πλοίο «Ιέραξ» στην Ελλάδα, του οποίου ήταν κυβερνήτης ο ίδιος. Από το γάμο τους δεν απέκτησαν παιδιά.

Ναύαρχος Περικλής Ιωαννίδης

Βιογραφία

Πατέρας του Περικλή ήταν ο Χρίστος Ιωαννίδης. Ο Περικλής παρακολούθησε τα μαθήματα της εγκυκλίου και της μέσης εκπαιδεύσεως στη γενέτειρα του και στη συνέχεια εισήλθε και φοίτησε στην Σχολή Ναυτικών Δοκίμων, από την οποία αποφοίτησε με το βαθμό του Σημαιοφόρου. Υπηρέτησε στη διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων και την περίοδο του Εθνικού Διχασμού τάχθηκε με το πλευρό του Βασιλιά Κωνσταντίνου Α'. Το 1917 καταδικάστηκε λόγω των φιλοβασιλικών του φρονημάτων και της υποστηρίξεως που παρείχε στον Βασιλιά Κωνσταντίνο και φυλακίστηκε μέχρι το 1920. Μετά την πτώση του Ελευθερίου Βενιζέλου, συμμετείχε στην Μικρασιατική Εκστρατεία, προβιβάστηκε σε πλοίαρχο και νέλαβε τη διοίκηση του καταδρομικού «Έλλη», στο οποίο είχε υπό τις διαταγές του και τον μετέπειτα διάδοχο και βασιλιά της Ελλάδος Παύλο Α'. Ο Ιωαννίδης αποστρατεύθηκε το 1922, μετά την επικράτηση του κινήματος των Στυλιανού Γανατά, Νικολάου Πλαστήρα και Δημητρίου Φωκά, όμως αποκαταστάθηκε το 1935 και τον ίδιο χρόνο αποχώρησε οριστικά από το Πολεμικό Ναυτικό με τον βαθμό του αντιναυάρχου. Μετα το γάμο του με την Πριγκίπισσα Μαρία ο Ιωναννίδης εγκαταστάθηκε στην Αγγλία και στη συνέχεια οριστικώς στην Ρώμη όπου διέμενε και ο πρίγκιπας Χριστόφορος με την μητέρα τους, βασίλισσα Όλγα. Το 1940 με την κήρυξη του Ελληνοϊταλικού Πολέμου, εξαναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Ιταλία από την κυβέρνηση του Μπενίτο Μουσολίνι, και επέστρεψε στην Ελλάδα.

Στρατιωτικός Διοικητής Δωδεκανήσου

Στις 31 Μαρτίου του 1947 ο Ιωαννίδης παρέλαβε τα Δωδεκάνησα από τους Βρετανούς ως αντιπρόσωπος της Ελλάδας [5] και διορίστηκε πρώτος στρατιωτικός διοικητής των Δωδεκανήσων, με πολιτικό σύμβουλο τον πανεπιστημιακό και δικαστικό Μιχαήλ Στασινόπουλο, μετέπειτα πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, και γενικό γραμματέα το Γεώργιο Παπαχατζή, ενώ η επίσημη τελετή της ενσωματώσεως έγινε στις 7 Μαρτίου 1948. Ο Ιωαννίδης, που άσκησε αμμισθί τα καθήκοντα του, επιδόθηκε, με όλες του τις δυνάμεις, στην εδραίωση και κατοχύρωση της Ελληνικής Κυριαρχίας στα Δωδεκάνησα και άσκησε, εμπράκτως και όχι με διακοσμητικό τρόπο, τα καθήκοντα του Στρατιωτικού Διοικητή Δωδεκανήσου, με χρηστή και άμεμπτη διοίκηση, ενεργώντας με ρεαλισμό και χωρίς αυταπάτες.

Στο χρονικό διάστημα από το Μάρτιο του 1947 έως τις 19 Απριλίου 1948 που διοίκησε τα Δωδεκάνησα δημιούργησε και λειτούργησε παιδικές κατασκηνώσεις, υλοποίησε την απόφαση του να προχωρήσει στη χορήγηση δωρεάν χαρτιού στις εφημερίδες των μικρών νησιών, παρ’ όλη τη σκληρή αντιπολίτευση που έκαναν, διακηρύσσοντας ότι το φρόνημα είναι ελεύθερο και διώκεται μόνο η παράνομη πράξη. Δημιούργησε το Ιστορικό Αρχείο Δωδεκανήσου, στο οποίο είναι συγκεντρωμένα, σε μια ενιαία ενότητα, τα ιστορικά αρχεία των νησιών της Δωδεκανήσου και εισήγαγε τον Αστικό Κώδικα στα Δωδεκάνησα σε έναν κομψό και με καλαισθητική βιβλιοδεσία τόμο, τον οποίο αφιέρωσε στον κουμπάρο του Δήμαρχο Σύμης Κώστα Κυπραίο. Η έκδοση πραγματοποιήθηκε με προσωπική δαπάνη του Ιωαννίδη, η δε σύνταξη, επιμέλεια και προσαρμογή στα νέα δεδομένα της Δωδεκανήσου έγινε από επιστημονική ομάδα, υπό τον διακεκριμένο νομικό Ιωάννη Ν. Δόξα και φέρει τον τίτλο «Έκδοσις επί τη επισήμω κυρώσει της προσαρτήσεως της Δωδεκανήσου εις την Μητέρα Πατρίδα-Αθήνησι κατά Μάρτιον 1948». Ο Ιωαννίδης ίδρυσε το δημοτικό φαρμακείο στη Σύμη, το οποίο παρείχε δωρεάν φάρμακα και φαρμακευτικό υλικό σε όλους τους κατοίκους, χωρίς εισοδηματικά κριτήρια. Στη διάρκεια της διοικήσεως του Ιωαννίδη, διανέμονταν δωρεάν άλευρα στους κατοίκους της Σύμης.

Η προτομή [6] του Παύλου Ιωαννίδη, που φιλοτεχνήθηκε από τον γλύπτη Μιχάλη Τηλιακό, βρίσκεται τοποθετημένη σε εξωτερικό χώρο στη Ρόδο, όπως ήταν και η επιθυμία του Ναυάρχου Ιωαννίδη, η οποία διαβιβάστηκε μέσω του φίλου και κουμπάρου του Δημάρχου Κώστα Κυπραίου και έτσι αποφασίστηκε η τοποθέτηση της προτομής στη θέση που βρίσκεται σήμερα, αν και αρχική πρόθεση του δημοτικού συμβουλίου ήταν να τοποθετηθεί η προτομή του εντός του κτιρίου της Νομαρχίας Δωδεκανήσου.

Αρχηγός Βασιλικού Στρατιωτικού Οίκου

Ο Ιωαννίδης που άσκησε καθήκοντα αρχηγού του Στρατιωτικού Οίκου του Βασιλέως Παύλου, σύμφωνα με τον ιστότοπο της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος ήταν μέλος της Τεκτονικής στοάς «Πανελλήνιον» [7]. Ο Ιωαννίδης διατέλεσε Πρόεδρος του Ναυτικού Ομίλου Ελλάδος, θέση στην οποία διαδέχθηκε τον Εμμανουήλ Μπενάκη, ενώ το 1958 που αποχώρησε ανακηρύχθηκε επίτιμο μέλος του. Υπήρξε ευεργέτης της «Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας» της Ελλάδος και κληροδότησε μία πλουσιότατη συλλογή ιστορικών φωτογραφιών και άλλων κειμηλίων στην «Ιστορική και Εθνολογική Εταιρία» της Ελλάδος, η οποία φυλάσσεται στην Παλαιά Βουλή.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Παραπομπές

  1. ↑ [Ο πλήρης τίτλος της ήταν: Η Αυτής Βασιλική & Αυτοκρατορική Υψηλότης Πριγκίπισσα Μαρία της Ελλάδος και της Δανίας, Μεγάλη Δούκισσα της Ρωσίας, Κα. Ιωαννίδη.]
  2. ↑ [Η πριγκίπισσα Μαρία-Μαγδαληνή θυγατέρα και το πέμπτο από τα παιδιά του Βασιλέως Γεωργίου Α' και της Βασίλισσας Όλγας, γεννήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 1876 στην Αθήνα. Ήταν αδελφή του Στρατηλάτη Βασιλέως Κωνσταντίνου Α΄, πατέρα του Βασιλέως Παύλου και παππού του Βασιλέως Κωνσταντίνου Β’. Η πριγκίπισσα Μαρία παντρεύτηκε στην Κέρκυρα το 1900 τον Μεγάλο Δούκα της Ρωσίας Γεώργιο Μιχαήλοβιτς, με τον οποίο απέκτησε δύο κόρες. Ο Γεώργιος Μιχαήλοβιτς δολοφονήθηκε από τους μπολσεβίκους το 1919. Κατά την Ρώσικη Επανάσταση η πριγκίπισσα κατέφυγε στο Λονδίνο και επέστρεψε στην Ελλάδα το 1920. Απεβίωσε στις 13 Δεκεμβρίου 1940, ημέρα Παρασκευή, στα Ανάκτορα του τότε Διαδόχου Παύλου στο Παλαιό Ψυχικό.]
  3. ↑ ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ ΜΑΡΙΑ Η Ελληνική Βασιλική οικογένεια
  4. ↑ Two sisters, two portraits by de László -their mother- the war
  5. ↑ [Στις 31 Μαρτίου 1947 ο Βρετανός διοικητής των συμμαχικών Δυνάμεων Κατοχής Δωδεκανήσου ταξίαρχος Α. Σ. Πάρκερ, παρέδωσε τη Στρατιωτική Βρετανική Διοίκηση στον αντιναύαρχο Περικλή Ιωαννίδη. Έτσι αρχίζει η μεταβατική περίοδος της Ελληνικής Στρατιωτικής Διοικήσεως Δωδεκανήσου που λήγει στις 9 Ιανουαρίου 1948, οπότε με το άρθρο 1 του Νόμου υπ’ αριθ. 518 «Περί προσαρτήσεως της Δωδεκανήσου εις την Ελλάδα» της Δ΄ Αναθεωρητικής Βουλής των Ελλήνων ορίζεται ότι: «Αι νήσοι της Δωδεκανήσου Αστυπάλαια, Ρόδος, Χάλκη, Κάρπαθος, Κάσος, Τήλος, Νίσυρος, Κάλυμνος, Λέρος, Πάτμος, Λειψοί, Σύμη, Κως και Καστελλόριζο, ως και οι παρακείμενες νησίδες, είναι προσαρτημένες στο Ελληνικό Κράτος από της 28 Οκτωβρίου 1947». Η 7η Μαρτίου 1948 ορίστηκε ως ημέρα της ενσωματώσεως.]
  6. ↑ Η προτομή του πρώτου διοικητή της Δωδεκανήσου Π. Ιωαννίδη Εφημερίδα «Ροδιακή», Παρασκευή 6 Οκτωβρίου 1957 αριθμός Φύλλου 1941, αναδημοσίευση 6 Οκτωβρίου 2017.
  7. ↑ Ιωαννίδης Περικλής





Ανακτήθηκε από «http://el.metapedia.org/m/index.php?title=Περικλής_Ιωαννίδης&oldid=67257»