Σπυρίδων Μαγγίνας

Από Metapedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο Σπύρος Μαγγίνας, Έλληνας γιατρός, Πανεπιστημιακός καθηγητής και ευεργέτης, γεννήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 1839 στην Αθήνα, όπου και πέθανε στις 16 Νοεμβρίου 1920. Η κηδεία του έγινε [1] στις 10 το πρωί της Τρίτης 17 Νοεμβρίου από τον Ιερό Ναό Αγίου Κωνσταντίνου Ομονοίας.

Ήταν άγαμος και δεν άφησε απογόνους.

Σπυρίδων Μαγγίνας.jpg

Βιογραφία

Πατέρας του ήταν ο Αναστάσιος ή Τάτσης Μαγγίνας, Φιλικός και αγωνιστής της Επαναστάσεως του 1821, που κατάγονταν από τον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας. Ο Σπύρος που είχε ένα μικρότερο αδελφό, τον Αριστείδη Μαγγίνα ο οποίος ήταν αξιωματικός του Πυροβολικού, παρακολούθησε τα μαθήματα του Δημοτικού και του Γυμνασίου στην Αθήνα και στις 22 Σεπτεμβρίου 1856 γράφηκε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Αποφοίτησε επιτυχώς και στις 31 Μαΐου 1862 αναγορεύτηκε διδάκτορας της Ιατρικής με βαθμό άριστα. Υπηρέτησε για δύο χρόνια ως βοηθός σε στρατιωτικό νοσοκομείο και στη συνέχεια άσκησε την Ιατρική στη γενέτειρα του πατέρα του, την κωμόπολη του Αστακού Αιτωλοακαρνανίας. Ταξίδεψε στην Ευρώπη, όπου παρακολούθησε ειδικά μαθήματα τρία χρόνια στο Παρίσι και δύο χρόνια στην Βιέννη.

Τον Οκτώβριο του 1870 επέστρεψε στην Ελλάδα και αφού υπέβαλλε τη διατριβή του με θέμα «Περί των κατά το κατώτερον άκρων του οστού της κνήμης γενομένων καταγμάτων», αναγορεύτηκε υφηγητής της χειρουργικής Παθολογίας στην Ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Η εναρκτήρια διδασκαλία του είχε θέμα την σχέση και την επίδραση των φυσικών επιστημών στην ιατρική. Στις 31 Μαρτίου 1874 διορίστηκε έκτακτος καθηγητής και στις 9 Αυγούστου 1880 καθηγητής του ίδιου μαθήματος.

Διαμάχη με το Ροΐδη

Στις 27 Ιουλίου 1885, στις 1:30 μετά τα μεσάνυχτα ο Εμμανουήλ Ροΐδης, την ώρα που εξέρχονταν από το καφενείο «Γιαννοπούλου» της Πλατείας Συντάγματος, για να μεταβεί στο σπίτι του στην οδό Φιλελλήνων απέναντι από τη Ρωσική Εκκλησία, ενεπλάκη σε ατύχημα µε δύο άμαξες, που είχε σαν συνέπεια τον σοβαρό τραυματισμό του. Η αρχική χειρουργική αντιμετώπιση του κατάγματος του έγινε από τον Σπυρίδωνα Μαγγίνα ο οποίος από αδεξιότητα ή απροσεξία πραγματοποίησε στρεβλή ανάταξη της άνω γνάθου, δίχως να λάβει υπόψη του τις υποδείξεις του ασθενούς, [2]. Την αποκατάσταση του τραύματος του Ροΐδη ανέλαβε ο Θεόδωρος Αρεταίος, ο οποίος απουσίαζε από την Αθήνα για τις θερινές του διακοπές όταν συνέβη το τροχαίο ατύχημα, ενώ ο ασθενής απέδωσε στην κακή του οικονομική κατάσταση την αντιμετώπιση του από τον Μαγγίνα, τον οποίο χαρακτηρίζει «παράξενο» και «αχάριστο» κι αναρωτιέται «Τι είναι ο Μαγγίνας άνθρωπος ή κτήνος;» [3].

Διευθυντής Χειρουργικής

Το 1893, μετά το θάνατο του Θεόδωρου Αρεταίου διορίστηκε διευθυντής της Χειρουργικής κλινικής και το ακαδημαϊκό έτος 1897-98 χρημάτισε πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μετά την ανέγερση του «Αρεταίειου» νοσοκομείου, τα επίσημα εγκαίνια του οποίου έγιναν στις 16 Αυγούστου 1898 [4] ανέλαβε έως το 1909, την διοργάνωση, τον καταρτισμό και την διεύθυνση του, ενώ είχε και τη διεύθυνση της Χειρουργικής κλινικής, η πρώτη που εγκαταστάθηκε ταυτόχρονα με τα εγκαίνια του Νοσοκομείου.

Στις 10 Μαΐου 1902, αφαίρεσε με επιτυχία από ασθενή του ολόκληρο το δεξιό νεφρό του, πρωτοποριακή επέμβαση για τα δεδομένα της εποχής, η οποία στο εξωτερικό συγκέντρωνε ποσοστό επιτυχίας μόλις ένα τοις χιλίοις. Τον Ιούνιο του 1910 αναγορεύτηκε επίτιμος καθηγητής της Ιατρικής Σχολής και του εκφράστηκε η Βασιλική ευαρέσκεια για την μακρά και αποδοτική θητεία του στα Ιατρικά πεπραγμένα. Τιμήθηκε με το Χρυσό Σταυρό του Σωτήρος [5], ενώ μετά το θάνατο του η αξιόλογη περιουσία του, αφού ρυθμίστηκαν ορισμένες εκκρεμότητες, περιήλθε, τον Αύγουστο του 1922, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το 1966 άρχισε να λειτουργεί στο «Αρεταίειο» νοσοκομείο το «Μαγγίνειο» Μαιευτήριο.

Εργογραφία

Ήταν άριστος γνώστης της αρχαίας Ελληνικής γραμματείας, ασχολήθηκε με τους αρχαίους Έλληνες ποιητές και πεζογράφους και ήταν ο συγγραφέας της μελέτης

  • «Εις Όμηρος τυφλός», το 1909.

Έγραψε τα ιατρικά βιβλία

  • «Γενική Χειρουργική»,
  • «Ειδική Χειρουργική», τρίτομο έργο.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

  • Σπυρίδων Α. Μαγγίνας «Οι ευεργέται των πανεπιστημίων: Βιογραφικόν απάνθισμα μετά εικόνων», Επιμελεία: Δημήτριος Α. Δημητριάδης, σελίδες 231-235

Εσωτερική αρθρογραφία

Παραπομπές

  1. Κηδεία Μαγγίνα Εφημερίδα «Εμπρός», Τρίτη 17 Νοεμβρίου 1920, σελίδα 2
  2. [«Του το εφώναζα πως την αισθάνομαι στραβά, του το έγραψα. Του το εζουγράφισα και πάντα µου έλεγε πως έχω λάθος χωρίς να κυττάξη» έγραψε αργότερα ο Εμμανουήλ Ροΐδης.
  3. [«...Μας έχει δια πτωχούς και δι’ αυτό φέρεται άσχηµα...{...}...Θα τον πλερώσω και κατά τον τρόπο όπου φέρεται...{...}...Φαίνεται πως ερώτησε και του είπαν ότι είμεθα πολύ πτωχοί....»] Αποσπάσματα από το σημειωματάριο του Εμμανουήλ Ροΐδη
  4. [Το αρχικό σχέδιο του νοσοκομείου περιελάμβανε το κεντρικό κτήριο με την διώροφη πρόσοψη και τέσσερις θαλάμους, ανά δύο εκατέρωθεν του κεντρικού διαδρόμου, οι θάλαμοι Μαγγίνα, Θεοδώρου Φωκά και Ελένης. Εφημερίδα «Εστία» Σάββατο, αριθμός φύλλου 167, 16 Αυγούστου 1898]
  5. Τιμή εις τον κύριο Μαγγίνα Εφημερίδα «Εμπρός», 15 Μαΐου 1920, σελίδα 3