Σωτήριος Στρατήγης
Ο Σωτήριος Στρατήγης Έλληνας εθνικιστής, ιατρός μαιευτήρας-γυναικολόγος και πολιτικός που διατέλεσε τρεις φορές Δήμαρχος Πειραιά, μία εκλεγμένος και δύο διορισμένος, γεννήθηκε στις 12 Μαρτίου 1878 στον Πειραιά, όπου ήταν εγγεγραμμένος στα Μητρώα της Ενορίας του Αγίου Κωνσταντίνου, και πέθανε [1] την Τρίτη 9 Οκτωβρίου 1945 στον Πειραιά. Η κηδεία του έγινε στις 11:00' το πρωί της Τετάρτης 10 Οκτωβρίου, από τον Ιερό Ναό του Αγίου Κωνσταντίνου στον Πειραιά.
|
| ||
| ||
| Γέννηση: 12 Μαρτίου 1878 | ||
| Τόπος: Πειραιάς, Αττική (Ελλάδα) | ||
| Σύζυγος: Αθηνά Στρατήγη | ||
| Τέκνα: Άτεκνος | ||
| Υπηκοότητα: Ελληνική | ||
| Ασχολία: Ιατρός, πολιτικός | ||
| Θάνατος: 9 Οκτωβρίου 1945 | ||
| Τόπος: Πειραιάς, Αττική (Ελλάδα) | ||
Ήταν παντρεμένος με την Αθηνά Στρατήγη και δεν απέκτησαν απογόνους.
Περιεχόμενα
Βιογραφία
Καταγωγή
Η απώτερη καταγωγή της οικογενείας Στρατἠγη αναφέρεται ότι είναι από την περιοχή της Λακωνίας. Στα μέσα του 18ου αιώνα ο Σπαρτιάτης Μπρούνος, όπως ήταν το επίθετο του, εγκατέλειψε την πατρίδα του θυμωμένος με τον δεύτερο γάμο του πατέρα του και εγκαταστάθηκε στην Καστάνιτσα [2], το αρχαιότερο μεσαιωνικό και ορεινότερο χωριό της Τσακωνιάς (του τότε Δήμου Γλυμπείας) της επαρχίας Κυνουρίας του μετέπειτα νομού Αρκαδίας, όπου παντρεύτηκε και το 1795 απέκτησε γιο, στον οποίο έδωσε το όνομα Στρατήγης.
Μετά την ενηλικίωση του ο Στρατήγης (Μπρούνος) παντρεύτηκε με την Μαριγώ Κολοσιούκα, κόρη του Γιώργου Κολοσιούκα ενός από τους αγωνιστές της περιοχής. Ο Στρατήγης Μπρούνος συμμετείχε ως αγωνιστής στην Εθνεγερσία του 1821 και σύμφωνα με πιστοποιητικό [3] της 6ης Νοεμβρίου του 1846 πολέμησε υπό τις διαταγές των οπλαρχηγών Α. & Σωρήρη Ζαχαρόπουλων και Λιάκου Γιατράκου. Ο Στρατήγης (Μπρούνος) από το γάμο του έγινε πατέρας τεσσάρων γιών πρωτότοκος από τους οποίους ήταν ο Κωνσταντής. Με την κήρυξη της Ελληνικής Εθνεγερσίας η σύζυγος και τα παιδιά του Στρατήγη Μπρούνου μετακόμισαν και εγκαταστάθηκαν, για λόγους ασφαλείας, στο νησί των Σπετσών.
Οικογένεια Σωτηρίου Στρατήγη
Στις Σπέτσες ο πρωτότοκος γιος του Στρατήγη Μπρούνου άλλαξε το επίθετο του σε Κωνσταντής Στρατήγης. Σύμφωνα με τα σωζόμενα στοιχεία παντρεύτηκε στις Σπέτσες όμως αν και σώζεται ότι η σύζυγος του, η μητέρα του ποιητή, ήταν από την Τσακωνιά εν τούτοις δεν είναι γνωστό το όνομα της και αν κατάγονταν από την Καστάνιτσα ή από άλλο χωριό της περιοχής Κυνουρίας. Ο Κωνσταντής Στρατήγης, που ήταν ιδιαίτερα μορφωμένος, υπήρξε εύπορος έμπορος και το 1865, προ της παρακμής της ιστιοφόρου ναυτιλίας, μετακόμισε από τις Σπέτσες και μετέφερε τις δραστηριότητες του στον Πειραιά, όπου δύο χρόνια αργότερα εγκαταστάθηκε και η οικογένεια του. Εκεί ο πατέρας του Σωτήρη Στρατήγη δημιούργησε κατάστημα εδώδιμων και αποικιακών προϊόντων ενώ ασχολήθηκε και με τα κοινά του Πειραιά συμμετέχοντας σε κοινωφελή έργα ως εκλεγμένος Δημοτικός Σύμβουλος.
Ο Σωτήρης ήταν ο μικρότερος από τα πέντε παιδιά της οικογένειας (Γεώργιος, Ευστράτιος, Ηλίας, Ειρήνη Φραγκαντώνη, Σωτήριος), ενώ ο μεγαλύτερος όλων ήταν ο νομικός και λογοτέχνης Γεώργιος Στρατήγης. Βαπτίστηκε στον Ιερό Ναό του Αγίου Κωνσταντίνου στον Πειραιά και του δόθηκε το όνομα του θείου του Σωτήρη Στρατήγη, αδελφού του πατέρα του, ο οποίος πνίγηκε στο λιμάνι του Πειραιά την ώρα που επιβιβάζονταν σε ατμόπλοιο για ταξίδι αναψυχής.
Σπουδές
Παρακολούθησε τα μαθήματα της Βασικής εκπαιδεύσεως στη γενέτειρα του και αποφοίτησε από το 1ο Γυμνάσιο Πειραιά, ενώ το Φθινόπωρο του 1896 εισήλθε στην Ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία αποφοίτησε ως μαιευτήρας γυναικολόγος. Στη συνέχεια παρακολούθησε μεταπτυχιακά μαθήματα και συμπλήρωσε τις σπουδές του στο Παρίσι και στο Λονδίνο.
Ενήλικη ζωή
Ο Σωτήρης επέστρεψε στον Πειραιά το 1903 όπου άσκησε έκτοτε το επάγγελμα του ιατρού. Ασκώντας για χρόνια το επάγγελμα του ιατρού μαιευτήρα στην πόλη όπου γεννήθηκε και καθώς διακρίνονταν ιδιαίτερα για την αφιλοκέρδεια του, είχε κερδίσει τη συμπάθεια του Πειραϊκού λαού. Το όνομα του αναφέρεται μεταξύ των Μεγάλων Ευεργετών του Γηροκομείου Πειραιώς [4].
Πολιτική δραστηριότητα
Το 1907 εκλέχθηκε για πρώτη φορά, Δημοτικός Σύμβουλος Πειραιά κι έκτοτε εκλέγονταν διαρκώς ως το 1925. Ως Δημοτικός Σύμβουλος επέδειξε δραστηριότητα και φροντίδα για τον εξωραϊσμό και τον ευπρεπισμό του Πειραιά. Τον Φεβρουάριο του 1932 με δήλωση στον ημερήσιο τύπο, ανάγγειλε την υποψηφιότητα του για Δήμαρχος του Πειραιά σε συνδυασμό του Λαϊκού Κόμματος του Παναγή Τσαλδάρη, ως επικεφαλής του Λαϊκού Συνδέσμου Πειραιώς. Ο ίδιος αποκαλούσε τον εαυτό του σε όλες τις προεκλογικές του ομιλίες, ως «βέρο Πειραιώτη». Συγκέντρωνε τις προτιμήσεις όλων των Πειραιωτών που ήταν ψηφοφόροι των κομμάτων που αντιμάχονταν τον Ελευθέριο Βενιζέλο σε μια εποχή που ο Πειραιάς θεωρούνταν «Κάστρο του Βενιζελισμού».
Ηττήθηκε στις εκλογές της 10ης Απριλίου 1932, ως υποψήφιος του Λαϊκού Συνδέσμου Πειραιώς, έχοντας ανθυποψήφιο τον Αθανάσιο Μιαούλη του Κόμματος των Φιλελευθέρων, δισέγγονο του Ναυάρχου Ανδρέα Μιαούλη. Τα αποτελέσματα έγιναν γνωστά την Δευτέρα 11 Απριλίου 1932, κι έδειξαν πως Δήμαρχος Πειραιώς είχε εκλεγεί ο Αθανάσιος Μιαούλης με 19.818 ψήφους ενώ ο Σωτήριος Στρατήγης είχε λάβει 14.833 ψήφους. Η ανάλυση των εκλογικών αποτελεσμάτων έδειξε πως ο Δήμαρχος Πειραιώς είχε εκλεγεί από την επικράτηση των ψηφοφόρων των προσφυγικών περιοχών. Για παράδειγμα στο 45ο Τμήμα στη Νέα Κοκκινιά ο Μιαούλης είχε λάβει 435 ψήφους ενώ το Στρατήγης μόλις 41! Στο 48ο Δραπετσώνας ο Μιαούλης είχε λάβει 412 ενώ ο Στρατήγης 95. Γενικώς οι εκλογές του 1932 διεξήχθησαν υπό την σκιά της καλπονοθείας στα εκλογικά τμήματα των προσφυγικών συνοικιών του Δήμου κι είναι χαρακτηριστικό ότι στο 44ο εκλογικό Τμήμα της Νέας Κοκκινιάς όπου ψήφισαν 625 πολίτες, συνολικά, στην κάλπη καταμετρήθηκαν 654 ψηφοδέλτια. Ο Μιαούλης που εκλέχθηκε Δήμαρχος πέθανε τέσσερις μήνες αργότερα [5] καθώς όταν του ανακοινώθηκε η κάθοδος του ως υποψηφίου στις Βουλευτικές εκλογές υπέστη καρδιακό επεισόδιο το οποίο απέβει μοιραίο.
Δήμαρχος Πειραιώς
Όταν οι Βενιζελικοί αμφισβήτησαν την Πειραϊκή καταγωγή του Στρατήγη αυτός τους παρέπεμψε στα Μητρώα της ενορίας του Αγίου Κωνσταντίνου για να πεισθούν ότι δεν έχουν δίκιο. Σε μια από τις προεκλογικές του ομιλίες είπε:
«...Ολόκληρος ο Λαός του Πειραιώς διατελεί δικαίως σε αγανάκτηση, εναντίον της βενιζελικής φατρίας, η οποία καταβαράθρωσε κατά την τελευταία τετραετία την Ελλάδα. Οι εργατικές και επαγγελματικές τάξεις, που αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος των Πειραιωτών, βρίσκονται σε άθλια κατάσταση, εξαιτίας της αχαρακτήριστης πολιτικής του Βενιζέλου. Ο προσεχής εκλογικός αγώνας, είναι αγώνας μεταξύ ηθικής και ανηθικότητας, της δικαιοσύνης και της αδικίας, του Λαού και των εκμεταλλευτών του, των κλεπτών και των κλεπτομένων...».
Ο Στρατήγης εκλέχθηκε και διατέλεσε Δήμαρχος Πειραιά, από την 1η Απριλίου 1934. Τον ίδιο χρόνο αξιοποιώντας τη χορηγία του Δημητρίου Σαλιπούλα ανεγέρθη η νέα πτέρυγα του χειρουργικού τμήματος «Σαλιπούλειον» στο Τζάνειο Νοσοκομείο Πειραιά. Παρέμεινε Δήμαρχος έως τις 30 Σεπτεμβρίου 1938, όταν ολοκληρώθηκε η θητεία του και αντικαταστάθηκε με επιλογή του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου υπό τον Ιωάννη Μεταξά και τον διαδέχθηκε ο τότε Πρόεδρος ποδοσφαίρου του Ολυμπιακού Μιχάλης Μανούσκος [6]. Διορίστηκε Δήμαρχος δύο φορές, την πρώτη από τις 27 Οκτωβρίου 1941 έως τις 14 Σεπτεμβρίου 1943, διορισμένος από τις αρχές Κατοχής και τη δεύτερη από τις 5 Φεβρουαρίου 1944 έως τις 20 Ιανουαρίου 1945 [7]. Εκείνη την εποχή το Δημαρχείο βρίσκονταν εντός οικήματος επί της Γρηγορίου Λαμπράκη (τότε Βασιλίσσης Σοφίας), απέναντι ακριβώς από το ναό της Ευαγγελίστριας, καθώς κρίθηκε ότι έπρεπε για λόγους ασφαλείας να μεταφερθεί μακριά από το λιμάνι που διαρκώς βομβαρδιζόταν. Ο Στρατήγης απαντώντας στις έωλες κατηγορίες εναντίον του υποστήριξε ότι αποδέχθηκε τη θέση του Δημάρχου, προκειμένου να ανακουφίσει την πόλη που είχε ισοπεδωθεί και καταμετρούσε εκατοντάδες νεκρούς από το φάσμα της πείνας που είχε πέσει πάνω στην πόλη του Πειραιά. Σύμφωνα με πηγές που πρόσκεινται στους Έλληνες Τέκτονες ο Στρατήγης ήταν ελευθεροτέκτονας, μέλος της τεκτονικής Στοάς «Μιαούλης» [8].
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Παραπομπές
- ↑ [Κηδείαι Εφημερίδα «Εμπρός», Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 1945, σελίδα 2η.]
- ↑ [Το χωριό μας-Η ιστορία της Καστάνιτσας]
- ↑ [Αρχείο Χειρογράφων Εθνικής Βιβλιοθήκης, Αθήνα.]
- ↑ [Γηροκομείο Πειραιώς-Μεγάλοι Ευεργέτες]
- ↑ [Μια φωτογραφία μια ιστορία: Τα τεθωρακισμένα της Τερψιθέας (1932).]
- ↑ [Ο Δήμος Πειραιά-Διατελέσαντες Δήμαρχοι.]
- ↑ [Διατελέσαντες Δήμαρχοι piraeus.gov.gr]
- ↑ [Σωτήριος Στρατήγης Τεκτονικό Δελτίο «Πυθαγόρας», τεύχος 105ο, έτος 2015, σελίδες 226η-227η.]
