Τζαννής Τζαννετάκης

Ο Τζανήμπεης Τζαννετάκης, Έλληνας αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού, και πολιτικός που διατέλεσε βουλευτής, υπουργός και πρωθυπουργός, 4ος της Γ' Ελληνικής Δημοκρατίας, σε κυβέρνηση συνεργασίας, γεννήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 1927 στο Γύθειο του νομού Λακωνίας και πέθανε τη Μεγάλη Πέμπτη 1η Απριλίου 2010, στο Νοσοκομείο «Ερρίκος Ντυνάν», στην Αθήνα. Η κηδεία του έγινε την Τετάρτη του Πάσχα 7 Απριλίου 2010 στις τρεις το μεσημέρι, από τον Ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στο Κεφαλάρι Κηφισιάς και η ταφή του λίγη ώρα αργότερα στο Δημοτικό κοιμητήριο Κηφισιάς.

Ήταν παντρεμένος με τη Μαρία Ραγκούση και είχαν αποκτήσει ένα γιο και μία κόρη.

Τζαννής Τζαννετάκης

Συνοπτικές πληροφορίες αξιώματος - Πρωθυπουργός -
Έναρξη Θητείας : 2 Ιουλίου 1989
Λήξη θητείας : 12 Οκτωβρίου 1989
Προκάτοχος
Ανδρέας Παπανδρέου
Διάδοχος
Ιωάννης Γρίβας

Βιογραφία

Ήταν τριτότοκος γιος του δικαστικού [αρεοπαγίτη] Πέτρου Τζαννετάκη και της Μαρίας Γιαννακάκου. Ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες και τις Μέσες σπουδές στη γενέτειρα του και στη συνέχεια από το 1945 φοίτησε στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων, από την οποία αποφοίτησε το 1949, με το βαθμό του σημαιοφόρου. Στη συνέχεια διατέλεσε αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού και παρακολούθησε το 1957 τη σχολή ηλεκτρονικού Πολέμου στις Η.Π.Α., ενώ το 1963 πήρε πτυχίο κυβερνήτη υποβρυχίων και το 1967 παρακολούθησε τα μαθήματα της Ελληνικής σχολής Πολέμου. Στη διάρκεια της θητείας του ήταν κυβερνήτης της κανονιοφόρου «Λάσκος» [1959-1960] και των υποβρυχίων «Αμφιτρίτη» [1963-1964] και «Τρίαινα» [1965-1967]. Από το Ναυτικό αποστρατεύτηκε τον Μάιο του 1967 με το βαθμό του Πλωτάρχη, μετά την δημοσιοποιημένη, από τις επόμενες ημέρες της επιβολής του στρατιωτικού καθεστώτος της 21ης Απριλίου 1967, πρόθεση του να παραιτηθεί.

Συνελήφθη τον Ιούνιο του 1969 και φυλακίστηκε στην ΕΣΑ και στον Άγιο Ιωάννη Ρέντη, στο ΚΕΣΑ και στη Δροσιά Αττικής, ενώ τον Απρίλιο του 1970 εξορίστηκε στα Κύθηρα. Σύμφωνα με τη μαρτυρία του Δημητρίου Αλευρομάγειρου, αντιστρατήγου ε.α., στη διαρκεια του στρατιωτικού καθεστώτος της 21ης Απριλίου 1967, ήταν μέλος και συμμετείχε στην αντιστασιακή οργάνωση «Ελεύθεροι Έλληνες», μαζί με τους Δημήτριο Οπρόπουλο, Ανδρέα Βαρδουλάκη, Ανδρέα Έσσερμαν, Βασίλη Κούρκαφα, Παντελή Καλαμάκη, Αλέξανδρο Ζαρκάδα, Σ. Τζανετή, Σπύρο Μουστακλή, Μιχάλη Βαρδάνη, Αντώνη Δροσογιάννη, Γιάννη Βάρσο, Βασίλη Μαθιουδάκη, Παύλο Δημόπουλο, Γιώργο Περίδη, Γιώργο Καρούσο, Κώστα Φέτση και Γιάννη Μπίσια. Μετά την επιστροφή του από τα Κύθηρα και μέχρι το 1974, διετέλεσε Διευθυντής στον επιχειρηματικό όμιλο ναυτιλιακών εταιρειών της οικογένειας Βαρδινογιάννη. Μιλούσε άριστα Αγγλικά, Γαλλικά και Γερμανικά.

Ήταν υποψήφιος βουλευτής στις εκλογές της 17ης Νοεμβρίου 1974 και μετά την αποτυχία του να εκλεγεί, διορίστηκε με απόφαση του πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή, από το Νοέμβριο του 1974 έως το 1977, στη θέση του Γενικού Γραμματέα στον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού (Ε.Ο.Τ.). Στις δημοτικές εκλογές της 17ης Οκτωβρίου 1982, ήταν υποψήφιος Δήμαρχος Αθηναίων με την υποστήριξη του κόμματος Νέα Δημοκρατία, και την πρώτη Κυριακή είχε συγκεντρώσει ποσοστό 37,92%, έναντι 38,25% του Δημήτρη Μπέη και 18,52% που είχε συγκεντρώσει ο Βασίλης Ευφραιμίδης, με την υποστήριξη του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος. Τη δεύτεη Κυριακή εκλέχθηκε δήμαρχος ο Δημήτρης Μπέης. Το διάστημα από το 1982 έως το 1986 ήταν υπεύθυνος της Κεντρικής Επιτροπής Τοπικής Αυτοδιοίκησης και το 1989, το 1993 και το 1996 ήταν υπεύθυνος της Επιτροπής εκλογών του κόμματος «Νέα Δημοκρατία». Στις 21 Αυγούστου 2007 με επιστολή του προς τον Κώστα Καραμανλή δήλωσε την απόφασή του να αποσυρθεί από την πολιτική ζωή, επειδή «...Κάποια στιγμή, όπως έλεγε στον Πλάτωνα ο Σωκράτης, πρέπει κανείς να ξέρει πότε αποχωρεί. Και πρέπει όταν φεύγει να είναι γερός και δυνατός, να μην τον σέρνουν...»

Μετά το θάνατό του η οικογένεια ζήτησε αντί στεφάνων να γίνουν δωρεές προκειμένου να συντηρηθούν, διασωθούν και καταστούν επισκέψιμα, βυζαντινά και μεταβυζαντινά εκκλησάκια της Μάνης καθώς και ο φάρος στην Κρανάη Γυθείου.

Πολιτική δράση

Βουλευτής

Εκλέχθηκε βουλευτής με τη «Νέα Δημοκρατία» σε συνολικά 10 εκλογικές αναμετρήσεις:

• στην Α΄ περιφέρεια Αθηνών

στις εκλογές της 20ης Νοεμβρίου 1977, και επανεκλέχθηκε στις εκλογές το 1981, το 1985, τον Ιούνιο και τον Νοέμβριο του 1989, το 1990, το 1993 και

• στη Β΄ περιφέρεια Αθηνών το 1996, το 2000 και το 2004, ενώ μετά την επιλογή του ως πρωθυπουργού, εκλέγονταν δίχως σταυρό προτιμήσεως.

Υπουργός

Διετέλεσε υπουργός:

• Δημοσίων Έργων στην κυβέρνηση του Γεωργίου Ράλλη, από 10 Μαΐου 1980 έως 17 Σεπτεμβρίου 1981 και από 17 Σεπτεμβρίου 1981 έως 21 Οκτωβρίου 1981,
• Εξωτερικών από 2 Ιουλίου 1989 έως 12 Οκτωβρίου 1989, στην κυβέρνηση που σχημάτισε ο ίδιος,
• Εθνικής Άμυνας από 23 Νοεμβρίου 1989 έως 13 Φεβρουαρίου 1990, στην οικουμενική κυβέρνηση υπό τον Ξενοφώντα Ζολώτα,
• Τουρισμού από 3 Ιουλίου 1989 έως 12 Οκτωβρίου 1989 και από 23 Νοεμβρίου 1989 έως 13 Φεβρουαρίου 1990, στην κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και στη διάρκεια της θητείας του ως Υπουργός Πολιτισμού δώρισε στον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού τον οικογενειακό πύργο, που βρίσκεται στη νήσο Κρανάη στο Γύθειο.
• υπουργός Πολιτισμού από 11 Απριλίου 1990 έως 7 Αυγούστου 1991, στην κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη,
• Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, υπουργός Επικρατείας και Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, από 11 Απριλίου 1990 έως 7 Αυγούστου 1991 και από 7 Αυγούστου 1991 έως 12 Οκτωβρίου 1993, στην κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.

Πρωθυπουργός

Διατέλεσε Πρωθυπουργός από 2 Ιουλίου 1989 της κυβέρνησης συνεργασίας που σχημάτισαν η «Νέα Δημοκρατία» και ο «Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου», τον οποίο αποτελούσαν το Κ.Κ.Ε. και με το ΚΚΕ Εσωτερικού. Πήρε την εντολή σχηματισμού στις 7 το απόγευμα της 2ας Ιουλίου , από τον Χρήστο Σαρτζετάκη, τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας και κύριο έργο της κυβερνήσεως του ήταν η δικαστική διερεύνηση των οικονομικών σκανδάλων των Κυβερνήσεων του Πα.Σο.Κ., η οποία ονομάστηκε κάθαρση, και η κυβέρνηση του έστειλε στο εδώλιο του κατηγορουμένου τον προκάτοχό του Ανδρέα Παπανδρέου για το σκάνδαλο Κοσκωτά. Αντικαταστάθηκε στις 12 Οκτωβρίου 1989, από τον δικαστικό Ιωάννη Γρίβα, όταν ήρε την εμπιστοσύνη προς το πρόσωπό του ο Συνασπισμός της Αριστεράς.

Συγγραφικό έργο

Μετέφρασε τα βιβλία

• «Εκλογή από τις Ουπανισάδες», το 1961, ινδουιστική φιλοσοφία,
• «Η Μάνη», το 1973, έργο του Πάτρικ Λη Φέρμορ.

Δημοσίευσε τα έργα

• «Χώρος Εστί της Αγοράς», το 1994,
• «Ινδία: Ένας Άλλος Τρόπος Ζωής», το 1994.

Διακρίσεις

Έχει τιμηθεί με

• Χρυσό Σταυρό Γεωργίου Α΄,
• Χρυσό Σταυρό Φοίνικος,
• Μεγαλόσταυρο Τιμής,
• Μεγαλόσταυρο Λουξεμβούργου.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Κυβέρνηση Τζαννή Τζαννετάκη Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης

Παραπομπές

ΜΕΤΑΠΑΙΔΕΙΑ: η ΕΛΛΗΝΙΚΗ εναλλακτική εγκυκλοπαίδεια

Έκδοση της Metapedia.org