Χρήστος Μίχαλος
Ο Χρήστος Μίχαλος Έλληνας εθνικιστής υποστηρικτής του θεσμού της Βασιλείας, βιομήχανος που διατέλεσε εκλεγμένος συνδικαλιστής, πολιτικός που πολιτεύθηκε και εκλέχθηκε δημοτικός σύμβουλος Αθηναίων, που διατέλεσε Γενικός Γραμματέας Υπουργείων και υπήρξε υφυπουργός στη διάρκεια του καθεστώτος της 21ης Απριλίου ενώ στη συνέχεια παρέμεινε ως το τέλος της ζωής του φίλος και στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπαδόπουλου αλλά και του Μιχάλη Ρουφογάλη με τον οποίο ήταν συντοπίτες, γεννήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1931 στην Πάτρα και πέθανε [1] στις 7 Ιανουαρίου 2019 στο σπίτι του στην Κηφισιά Αττικής. Η κηδεία του τελέστηκε από το Α' νεκροταφείο Αθηνών στις 13:00' μετά το μεσημέρι της Τετάρτης 9 Ιανουαρίου.
Το 1958 παντρεύτηκε, κουμπάρος του ήταν ο συντοπίτης, φίλος και γείτονας του Γεώργιο Παπανδρέου, και από το γάμο του έγινε πατέρας ενός γιου, του Κωνσταντίνου Μίχαλου [2] , επιχειρηματία και πολιτικού, υποστηρικτή και χρηματοδότη του κόμματος «Νέα Δημοκρατία», ο οποίος διαγράφηκε από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ο Κωνσταντίνος διατέλεσε εκλεγμένος πρόεδρος του Εμπορικού Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών αλλά και της Ενώσεως Επιμελητηρίων Ελλάδος.
Περιεχόμενα
Βιογραφία
Η οικογένεια Μίχαλου κατάγεται από το χωριό Αρφαρά Αιγιαλείας και οι πρόγονοι της μετοίκησαν στον Ψαθόπυργο Πατρών στις αρχές του 20ου αιώνος. Το πατρικό σπίτι του Χρίστου Μίχαλου ήταν στην οδό Μπαουκαούρη 108 στην πόλη της Πάτρας. Πατέρας του Χρήστου, που είχε δύο αδέλφια, ήταν ο Κωνσταντίνος Μίχαλος, υπάλληλος των Σιδηροδρόμων Ελλάδος.
Ο Χρήστος Μίχαλος παρακολούθησε τις εγκύκλιες και τις Μέσες σπουδές του στη γενέτειρα του. Σε νεαρή ηλικία συμμετείχε ως μέλος στην «Ε.Ο.Ν.», την «Εθνική Οργάνωση Νεολαίας» του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου του Ιωάννη Μεταξά. Το 1949 μετακόμισε από την Πάτρα στο Αίγιο, όπου εργάστηκε στο εργοστάσιο της Μεταλλοβιομηχανίας Ηλιόπουλου, ενώ ένα χρόνο αργότερα εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου πραγματοποίησε Ανώτατες σπουδές. Μετά την αποπεράτωση των σπουδών του ασχολήθηκε ενεργά με την επιχειρηματική δράση και δημιούργησε εταιρεία Πλαστικών και Ελαστικών δίπλα στη Σιβιτανίδειο Σχολή στην Καλλιθέα.
Πολιτική & επαγγελματική δράση
Μετά το 1960 ο Μίχαλος διατέλεσε εκλεγμένος σύμβουλος στο Εμπορικό Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών [Ε.Β.Ε.Α.] και δημοτικός σύμβουλος του δήμου Αθηναίων, ιδιότητα με την οποία, στις 11 Δεκεμβρίου 1960, εκφώνησε λόγο για την επέτειο των Δεκεμβριανών στο Κέντρο Νεότητος του Δήμου Αθηναίων. Ασχολήθηκε με την κεντρική πολιτική σκηνή της Ελλάδος και αρχικά επιχείρησε να πολιτευθεί με το κόμμα «Εθνική Ριζοσπαστική Ένωσις» του Κωνσταντίνου Καραμανλή στο νομό Αχαΐας, όμως η υποψηφιότητα του προκάλεσε την αντίδραση στου Παναγιώτη Κανελλόπουλου, επικεφαλής του τοπικού ψηφοδελτίου στην Αχαΐα και ο Μίχαλος αποκλείστηκε, παρά τις αντιδράσεις των πολιτικών του φίλων. Στις εκλογές του Νοεμβρίου 1963 ο Μίχαλος πολιτεύθηκε με το «Κόμμα των Προοδευτικών» του Σπύρου Μαρκεζίνη και αναδείχθηκε πρώτος υποψήφιος σε αριθμό ψήφων, δίχως όμως να εκλεγεί βουλευτής.
21η Απριλίου 1967
Στη διάρκεια του καθεστώτος της 21ης Απριλίου διατέλεσε αντιπρόεδρος της Αγροτικής Τραπέζης, πρόεδρος του «Ινστιτούτου Βιομηχανικών Ερευνών» [Ι.Β.Ε.] [3], πρόεδρος του «Ινστιτούτου Γεωγραφικών Ερευνών Υπεδάφους» [Ι.Γ.Ε.Υ.] και πρόεδρος στο «Ινστιτούτου Ωκεανογραφικών Ερευνών» [Ι.Ω.Α.Κ.Ε.].
Διατέλεσε
- Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Βιομηχανίας έως τις 3 Φεβρουαρίου 1969 [4],
- Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Γεωργίας [5] από τις 8 Ιουλίου 1969 έως τις 25 Αυγούστου 1971,
- Υφυπουργός [6] παρά τον Πρωθυπουργό Γεώργιο Παπαδόπουλο από τις 14 Ιανουαρίου 1972 έως τις 31 Ιουλίου 1972 ,
- Υφυπουργός Εσωτερικών-περιφερειακός διοικητής Θεσσαλίας [7] από τις 31 Ιουλίου 1972 έως τις 8 Οκτωβρίου 1973.
Στη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου της 15 Ιουνίου 1973, ο Παπαδόπουλος, ζήτησε από τον Στυλιανό Παττακό να ξεκινήσει εκείνος τη διαδικασία. Ο Αγαθαγγέλου διάβασε στα μέλη το σχέδιο του ψηφίσματος για την Αναθεώρηση του Συντάγματος του 1968 που το ίδιο το καθεστώς είχε καταρτίσει. Μετά την ανάγνωση, ο Μίχαλος πήρε το λόγο και μίλησε για το ζήτημα της βασιλικής περιουσίας λέγοντας ότι «...αν φανώμεν γενναιόδωροι και διεθνώς η γενναιοδωρία αυτή θα εκτιμηθεί», όμως ο Παττακός παρενέβη και του είπε «Ας το αφήσωμεν αυτό κ. Μίχαλε και θα το συζητήσωμεν εις το τέλος που θα έλθει και ο κ. πρόεδρος».
- Υφυπουργός Εσωτερικών-περιφερειακός διοικητής Κεντρικής Ελλάδος από τις 8 Οκτωβρίου 1973 έως τις 25 Νοεμβρίου 1973 [8] [9].
Μετά την πτώση του καθεστώτος της 21ης Απριλίου και το κίνημα του Δημητρίου Ιωαννίδη παύτηκε από κάθε δημόσιο αξίωμα και τέθηκε υπό παρακολούθηση η οποία διακόπηκε μετά από προσωπική παρέμβαση του στρατηγού Φαίδωνος Γκιζίκη, γνωστού του Μίχαλου από την κοινή τους παρουσία στη Λάρισα.
Μεταπολίτευση
Τον Ιούλιο του 1974 και μετά την πολιτειακή μεταβολή του αφαιρέθηκε το διπλωματικό διαβατήριο και του απαγορεύθηκε η έξοδος από την Ελλάδα. Στις 27 Ιανουαρίου 1975 υποβλήθηκε μήνυση σε βάρος του από το δικηγόρο Αθηνών Αλέξανδρο Λυκουρέζο, καθώς και σε βάρος 103 ατόμων που είχαν καταλάβει δημόσια αξιώματα στην περίοδο του καθεστώτος της 21ης Απριλίου, με την κατηγορία της συνέργειας σε εσχάτη προδοσία και άλλες ομοειδείς κατηγορίες. Στις 28 Μαρτίου ασκήθηκε δίωξη σε βάρος του μετά από απόφαση της ολομέλειας του Συμβουλίου των Εφετών Αθηνών και με την ίδια απόφαση ορίστηκε ο Κωνσταντίνος Ποταμιάνος ως εφέτης-ανακριτής για την υπόθεση.
Ο Μίχαλος ήταν παρών και εκφώνησε επικήδειο λόγο στην κηδεία του δολοφονημένου από αριστερούς τρομοκράτες, αστυνομικού Ευάγγελου Μάλλιου, που τελέστηκε στις 11:00 το πρωί της 16ης Δεκεμβρίου 1976 στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών. Υπήρξε υποψήφιος Δήμαρχος Αθηναίων με το συνδυασμό «Εθνική Κίνηση Αθηναίων» και ήταν από τα ηγετικά στελέχη κι ίσως ο βασικότερος χρηματοδότης της Ε.Π.ΕΝ. «Εθνική Πολιτική Ένωσις», του κόμματος που ίδρυσε ο Γεώργιος Παπαδόπουλος και το 1984 το όνομα του περιλαμβάνονταν στους υποψήφιους Ευρωβουλευτές του κόμματος. Το 1988 ο Χρήστος Μίχαλος παρέδωσε τα ηνία της οικογενειακής βιομηχανικής-εξαγωγικής εταιρείας SWAN A.E. στον τότε 28χρονο γιο του Κωνσταντίνο.
Ο Χρήστος υπήρξε στενός φίλος και οικονομικός υποστηρικτής του συνταγματάρχη Μιχάλη Ρουφογάλη, εκ των πρωταγωνιστών της 21ης Απριλίου, τον οποίο επισκέπτονταν συχνά στις φυλακές του Κορυδαλλού αλλά και μετά την αποφυλάκιση του Ρουφογάλη στο σπίτι του. Σύμφωνα με τον πατριώτη δημοσιογράφο Θεόδωρο Χατζηγώγο «...Σε μία από αυτές τις επισκέψεις, ο Ρουφογάλης του έδωσε ένα πεντοχίλιαρο (με την εικόνα του Κολοκοτρώνη, αν θυμάστε) που του είχε κάνει δώρο στις Φυλακές Κορυδαλλού κάποιος παλιός του στρατιώτης. Πάνω στο πεντοχίλιαρο (και στις δύο πλευρές του), ο φαντάρος είχε γράψει με μικροσκοπική καλλιτεχνική γραφή πόσο καλός αξιωματικός ήταν ο Ρουφογάλης. Το πεντοχίλιαρο αυτό ο Ρουφογάλης το έδωσε στον Χρίστο Μίχαλο ως προσωπικό δώρο για όλες τις πολύχρονες ευεργεσίες του..». [10]
Διακρίσεις
Ο Χρήστος Μίχαλος τιμήθηκε με διάφορα μετάλλια και διακρίσεις. Μεταξύ τους περιλαμβάνονται:
- Χρυσό Μετάλλιο του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού [Ε.Ε.Σ.],
- Χρυσό κλειδί της πόλεως των Αθηνών,
- Χρυσό Σταυρό του Οικουμενικού Πατριαρχείου και του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας,
- Σταυρό Αγίου Μάρκου Α΄ & Β΄ τάξεως,
- μετάλλιο του Αγίου Ανδρέου Πατρών.
Συγγραφικό έργο
Ο Μίχαλος συνέγραψε και δημοσίευσε πλήθος μελετών σε εφημερίδες και περιοδικά ενώ έγραψε και δημοσίευσε τα βιβλία:
- «Η επαρχιακή ανάπτυξις»,
- «Κοινή Αγορά»,
- «Η ελληνική βιομηχανία», το 1967,
- «Δημόσιος υπάλληλος»,
- «Διοίκησις»,
- «Ιστορία τεσσάρων επαναστάσεων»
- «Ομιλίες και άρθρα»
- «Προς τους Νέους Αγρότες»,
- «Η αποκέντρωση»
- «Αμφιλεγόμενη περίοδος 1967-1973. Επανάσταση ή Χούντα;», το 2017, εκδόσεις «Πελασγός».
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Διαβάστε τα λήμματα
Παραπομπές
- ↑ [«Έσβησε» ο βιομήχανος και πολιτικός Χρ. Μίχαλος Εφημερίδα «Δημοκρατία», 8 Ιανουαρίου 2019.]
- ↑ [Ο Κωνσταντίνος Μίχαλος που γεννήθηκε το 1960 στην Αθήνα πέθανε από ανακοπή καρδιάς στις 6 Αυγούστου 2021 στα γραφεία της επιχειρήσεως του στις εγκαταστάσεις της στον Άγιο Στέφανο Αττικής. Η νεκρώσιμη ακολουθία του τελέστηκε στις 13:00 το μεσημέρι της Δευτέρας 9 Αυγούστου από τον Ιερό Ναό του Α' Νεκροταφείο Αθηνών όπου και ενταφιάστηκε.]
- ↑ [Ο κ. Μίχαλος πρόεδρος του Ινστιτούτου Βιομηχανικών Ερευνών Εφημερίδα «Μακεδονία», 12 Δεκεμβρίου 1967, σελίδα 8η.]
- ↑ [Νέοι Γενικοί Γραμματείς Εφημερίδα «Μακεδονία», 4 Φεβρουαρίου 1969, σελίδα 1η.]
- ↑ [Παρητήθησαν 15 Γενικοί Γραμματείς Εφημερίδα «Μακεδονία», 25 Αυγούστου 1971, σελίδα 1η.]
- ↑ [Κυβέρνησις ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης.]
- ↑ [Νέοι 22 Νέοι υπουργοί και υφυπουργοί Εφημερίδα «Μακεδονία», 1 Αυγούστου 1972, σελίδα 1η.]
- ↑ [Κυβέρνησις ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΜΑΡΚΕΖΙΝΗ Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης
- ↑ Ενεκρίθη και ανεκοινώθη ο κατάλογος των υπουργών Εφημερίδα «Μακεδονία», 7 Οκτωβρίου 1973, σελίδα 1η.]
- ↑ [Χρήστος Μίχαλος Θεόδωρος Χατζηγώγος, εφημερίδα «Στόχος», αριθμός φύλλου 1029ο, 12 Αυγούστου 2021, σελίδα 12η.]
