Ισοκράτης
Ο Ισοκράτης Έλληνας φιλόσοφος και ρήτορας της αρχαιότητος, ένας από τους πλέον διάσημους ρήτορες της Αττικής σχολής, γεννήθηκε το 436 π.Χ. και πέθανε το 338 π.Χ. στην Αθήνα.
Βιογραφία
Καταγόταν από τον δήμο Ερχιάς, στην περιοχή όπου σήμερα βρίσκονται τα σημερινά Σπάτα, όμως γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν γιος του Θεοδώρου, πλούσιου αυλοποιού (κατασκευαστή αυλών). Έλαβε άρτια μόρφωση από τους Πρόδικο και Γοργία, γνωστούς σοφιστές της εποχής του. Μετά το τέλος του Πελοποννησιακού πολέμου αναγκάστηκε να ασκήσει το επάγγελμα του λογογράφου, για να εξασφαλίζει τα προς το ζην, όμως σύντομα εγκατέλειψε τους δικανικούς λόγους και επιδόθηκε στη συγγραφή επιδεικτικών και συμβουλευτικών λόγων, όπου ευδοκίμησε με ιδιαίτερη επιτυχία. Το 390 π.Χ. δημιούργησε δική του ρητορική σχολή στην Αθήνα, στην οποία δίδασκε και φιλοσοφία. Η σχολή του έγινε γρήγορα γνωστή, και σ' αυτή φοίτησαν διάσημοι άνδρες της εποχής, όπως οι ρήτορες Ισαίος, Λυκούργος, Υπερείδης, Αισχίνης και άλλοι, ενώ ο Ισοκράτης λόγω της μεγάλης φήμης του συνδέθηκε φιλικά με πολλούς εξέχοντες Αθηναίους και μη, όπως ο Φίλιππος της Μακεδονίας, ο βασιλιάς της Κύπρου Ευαγόρας, ο Νικοκλής και ο Αρχίδαμος.
Ο Ισοκράτης δεν αναμίχθηκε στην πολιτική, όμως είχε ως πολιτικό ιδεώδες του την ένωση όλων των Ελλήνων με σκοπό τη συντριβή των Περσών. Λόγω δε της εξασθενήσεως των πόλεων της Νοτίου Ελλάδος, πίστευε ότι η συνένωση των Ελλήνων και η καταπολέμηση των βαρβάρων μπορούσε να καταστεί εφικτή μόνο υπό την Μακεδονική δυναστεία, πράγμα το οποίο συνέβη με τον Μεγάλο Αλέξανδρο.
Εργογραφία
Οι αρχαίοι απέδιδαν στον Ισοκράτη περί τους εξήντα λόγους εκ των οποίων ως γνήσιοι αναγνωρίζονταν μόνο οι εικοσιπέντε. Απ' αυτούς διασώθηκαν 21 λόγοι και 9 επιστολές προς επιφανή πρόσωπα, οι περισσότεροι είναι παραινετικοί και επιδεικτικοί και λίγοι δικανικοί. Ένας εκ των επιδεικτικών λόγων του είναι ο διάσημος
- «Πανηγυρικός» στον οποίο εγκωμιάζει την πατρίδα του Αθήνα και συμβουλεύει τους Έλληνες να ομονοήσουν για να πολεμήσουν ενωμένοι τους βαρβάρους εχθρούς. Εκ των παραινετικών, αξιομνημόνευτοι είναι οι
- «Προς Δημόνικον»,
- «Προς Νικοκλέα»,
- «Ευαγόρας» και άλλοι.
