Σταύρος Καγγελάρης
Ο Σταύρος Καγκελάρης ή Καγγελάρης ή Καγκελλάρης [αρχικό επώνυμο Cangelari], Έλληνας εθνικιστής, Αξιωματικός του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού με το βαθμό του Πλωτάρχου (ε.α) εξ εφέδρων, Αρχιμουσικός της Μπάντας του Πολεμικού Ναυτικού που μαζί με τον Γεράσιμο Φρεν μελοποίησε τον Θούριο της 4ης Αυγούστου, γεννήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 1897 στο Αργοστόλι της Κεφαλλονιάς και πέθανε πριν το 1956 στην Αθήνα.
Περιεχόμενα
Οικογένεια Καγγελάρη
Το επώνυμο Καγκελάρης απαντάται για πρώτη φορά στα μέσα του 12ου αιώνος στο πρόσωπο του Λουκά Καγκελλάρη, στον οποίο αποδίδονται οι αρχαιότερες και καλύτερες εικόνες της Παναγίας. Ετυμολογικά προέρχεται από τη λατινική λέξη cancellarius, που σημαίνει αρχιγραμματεύς, και το επώνυμο μοιάζει να είναι δηλωτικό λειτουργήματος και αρχικά πρέπει να ήταν Καγκελλάριος. Μετά την Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως τα μέλη της οικογένειας Καγγελάρη κατέφυγαν στην Κέρκυρα, όμως στις αρχές του 16ου αιώνος μετανάστευσαν κι εγκαταστάθηκαν στο ορεινό χωριό Βαρύ της Ερίσσου, στο νησί της Κεφαλλονιάς, όπου ανέλαβαν τη στρατιωτική διοίκηση της περιοχής κι έγιναν από τις παλαιότερες αρχοντικές του νησιού. Στο ξεκίνημα της η οικογένεια Καγγελάρη, που κατά την παράδοση οι ρίζες της ανιχνεύονται στα χρόνια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, ήταν οικογένεια στρατιωτικών και κληρικών. Αργότερα τα μέλη της ασχολήθηκαν και διακρίθηκαν στο εμπόριο, τη ναυτιλία, τις τέχνες και τα γράμματα.
Η εγγραφή της οικογένειας Καγγελάρη στη Χρυσή Βίβλο [Libro d' oro] αναφέρεται το 1652, όμως μέλη της μετείχαν προ του 1560 στο Συμβούλιο των Προκρίτων [Conseglio dei Primarii] και αργότερα στο Συμβούλιο της Κοινότητας [Conseglio della Communità της Κεφαλλονιάς. Τον 16ο αιώνα μέλη της οικογένειας εγκαταστάθηκαν και σε άλλα μέρη του νησιού, (όπως στο Κάστρο Αγίου Γεωργίου, στον Πύργο, στην Πλαγιά, στους Βασιλικάδες, στην Άσσο και στην Κοθριά), και τον 17ο και 18ο αιώνα στη Σάμη, (Αλευράτα, Γριζάτα, Ζερβάτα), το Ληξούρι (Μαντζαβινάτα) και το Αργοστόλι. Με την απελευθέρωση της Λευκάδος από τους Τούρκους, μέλη της μετανάστευσαν και εγκαταστάθηκαν στην Άγια Μαύρα, την Αμαξική και τον Άγιο Πέτρο, κι αργότερα στην Πρέβεζα και την Άρτα. Τον 19ο αιώνα μέλη της οικογένειας εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα και την Πάτρα, στην Κωνσταντινούπολη, στην Βραΐλα της Ρουμανίας, στο Κερτς της Κριμαίας, αλλά και στο Σουέζ και στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Τον 20ό αιώνα μέλη της μετανάστευσαν στην ενδότερη Αφρική (Ασμάρα της Ερυθραίας, Βελγικό Κογκό, Μπουρούντι), στα Ιεροσόλυμα στο Ισραήλ, την Κύπρο, τις Η.Π.Α. και την Αυστραλία.
Βιογραφία Σταύρου Καγγελάρη
Πατέρας του ήταν ο εισοδηματίας Αναστάσης Καγκελάρης και μητέρα του η Τζόγια Αννίνου η οικογένεια της οποίας κατάγονταν από τους Κορωνούς των Πρόννων της Κεφαλλονιάς. Ο Σταύρος, που πήρε το βαπτιστικό του όνομα λόγω του ότι γεννήθηκε ανήμερα της εορτής της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού και στη γενέτειρα του ήταν γνωστός με το παρατσούκλι «Τατανής», σπούδασε μουσική στο Αργοστόλι κι αρχικά ανέλαβε Αρχιμουσικός της μπάντας της Σχολής των Απόρων Παίδων του Εργατικού Συνδέσμου «Η Αλληλοβοήθεια». Το 1925 ο Σταύρος Καγκελάρης κατατάχθηκε μετά από επιτυχείς εξετάσεις στην μπάντα του Πολεμικού Ναυτικού με το βαθμό του Αρχικελευστή. Την περίοδο από το 1928 μέχρι το 1930 διατέλεσε Τμηματάρχης του Τμήματος Μουσικής του Αρχηγείου του Στόλου και ταυτόχρονα ήταν ο 3ος στη σειρά Αρχιμουσικός του Στόλου από την ίδρυση της Μπάντας.
Το 1935 ο Σταύρος έγινε αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού όταν προήχθη στο βαθμό του Σημαιοφόρου και το 1936 αναδείχθηκε σε Αρχιμουσικό [1] του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, ενώ ανέλαβε και καθήκοντα Διευθυντού Σπουδών της Σχολής Μουσικών του Ναυτικού. Το 1939 επανήλθε στα καθήκοντά Αρχιμουσικού του Στόλου. Στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ειδικότερα τον Απρίλιο του 1941, μετά την κατάρρευση του Μετώπου παρά τους ηρωικούς αγώνες στα οχυρά Μεταξά της Μακεδονίας και της Θράκης, ο Στόλος αναχώρησε για την Μέση Ανατολή. Στην διαφυγή του «Αβέρωφ», συμμετείχε και η Μουσική Μπάντα του Πολεμικού Ναυτικού με επικεφαλής τον Καγκελάρη, ο οποίος είχε προαχθεί στο βαθμό του Ανθυποπλοιάρχου με τον οποίο υπηρέτησε επί του Θωρηκτού στη Μέση Ανατολή, τον Ινδικό Ωκεανό και ακολούθως στην απελευθερωμένη Ελλάδα. Από την μελέτη των εγγραφών του ημερολογίου του πλοίου προκύπτει και μια άλλη διάσταση των υπηρεσιακών καθηκόντων των μουσικών, καθώς σε κάποιες από τις εγγραφές αυτές, ο Ανθυποπλοίαρχος Καγκελάρης υπογράφει ως «Αξιωματικός Φυλακής». Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδος από τις δυνάμεις του Άξονα ο Καγγελάρης υπηρέτησε ως Αρχιμουσικός στο Βασιλικό Πολεμικό Ναυτικό μέχρι το 1946 όταν αποστρατεύθηκε, μετά από αίτηση του, με το βαθμό του Πλωτάρχου εξ εφέδρων.
Συνθετικό έργο
Ο Σταύρος Καγγελάρης συνέθεσε πολλά και διάφορα έργα ρεπερτορίου μπάντας, από τα οποία γνωστότερα είναι:
- «Θούριον της 4ης Αυγούστου» [2] [3] το 1936, από κοινού με τον επίσης Αρχιμουσικό Γεράσιμο Φρεν, σε στίχους του Τίμου Μωραϊτίνη.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
- Οικογένεια Καγγελάρη
- Ναυτική Επιθεώρηση, 3μηνιαίο περιοδικό Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, τεύχος 577ο, τόμος 171ος, σελίδα 26η.
- Θούριον της 4ης Αυγούστου palia.kithara.gr
Παραπομπές
- ↑ Οι Αρχιμουσικοί του Πολεμικού Ναυτικού, Υποπλοίαρχος Αντώνιος Ζερβός.
- ↑ Ύμνος της 4ης Αυγούστου.
- ↑ [Ο Ύμνος της 4ης Αυγούστου, μελοποιημένος από τον Γεράσιμο Φρεν και τον Καγγελάρη σε στίχους του Τίμου Μωραϊτίνη, πρωτοπαίχτηκε στο ραδιόφωνο στις 3 Ιουλίου 1938. Αν και υπήρξε αντίδραση από τη σύζυγο και τον γιο του Μωραϊτίνη, πολλά χρόνια αργότερα και βέβαια μετά το θάνατο του στιχουργού, η πατρότητα των στίχων επιβεβαιώθηκε από την εφημερίδα «Έθνος», το έντυπο στο οποίο εργάζονταν τότε ο Μωραϊτίνης.]
