Έκθεση Λόχτερ

Από Metapedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Η «Έκθεση Λόχτερ» (The Leuchter report: "An Engineering Report on the Alleged Execution Gas Chambers at Auschwitz, Birkenau and Majdanek Poland,") είναι μια σημαντικότατη μελέτη των θαλάμων αερίων των στρατοπέδων συγκέντρωσης της Ναζιστικής Γερμανίας, που εκπονήθηκε από τον Αμερικανό ειδικό Φρεντ Λόχτερ (Fred A. Leuchter), με αφορμή τη δίκη του αναθεωρητή του Ολοκαυτώματος, Ερνστ Ζούντελ.

Η έκθεση αναλύει επιστημονικά τα ευρήματα της επιτόπιας έρευνας του Φρεντ Λόχτερ στο στρατόπεδο Άουσβιτς-Μπίρκεναου το οποίο επισκέφτηκε το 1988. Με τη συλλογή δειγμάτων από τους θεωρούμενους ως θαλάμους αερίων και την ανάλυση αυτών σε εξειδικευμένο εργαστήριο στις Η.Π.Α., αποδείχτηκε πρώτη φορά ότι οι αποκαλούμενοι θάλαμοι αερίων του Άουσβιτς - Μπιρκενάου δεν χρησιμοποιήθηκαν για την μαζική εξόντωση των Εβραίων κρατουμένων. [1]

Η «έκθεση Λόχτερ» αποτέλεσε σταθμό στην ιστοριογραφία του Αναθεωρητισμού του Ολοκαυτώματος και συνέβαλε στην περαιτέρω επιστημονική μελέτη των θαλάμων αερίων και άλλων στρατοπέδων, ενισχύοντας την άποψη των Αναθεωρητών. («Έκθεση Ρούντολφ» ("Rudolf report") και «Έκθεση Λουφτλ» ("Lüftl report"))

Υπόβαθρο

Όταν ο Ερνστ Ζούντελ βρέθηκε κατηγορούμενος για την διακίνηση μέσω του εκδοτικού του οίκου, του φυλλαδίου "Did Six Million Really Die?" («Πέθαναν πραγματικά Έξι Εκατομμύρια;»), βιβλίο που κατά το κατηγορητήριο υποκινούσε το μίσος στην κοινότητα με τη διασπορά ψευδών ειδήσεων, παρέστη ανάγκη να υπερασπιστεί τόσο το βιβλιαράκι όσο και τις προσωπικές του θέσεις σχετικά με το Ολοκαύτωμα των Εβραίων. Προκειμένου να αποδείξει ότι η μαζική, κεντρικά καθοδηγούμενη θανάτωση 6 εκατομμυρίων Εβραίων ήταν μύθος, προσέλαβε τον Αμερικανό ειδικό Φρεντ Λόχτερ και του ανέθεσε την επιτόπια έρευνα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης για τη συλλογή αποδεικτικού υλικού. [2]

Τον Φρεντ Λόχτερ ως τον κατεξοχήν ειδήμονα στους θαλάμους εκτέλεσης μέσω θανατηφόρων αερίων, τον υπέδειξε στον Ζούντελ, σύμφωνα με την περιγραφή του Ρομπέρ Φωρισόν, που ήταν ο διαμεσολαβητής μεταξύ των δυο πλευρών, ο Bill Armontrout, επικεφαλής διευθυντής του σωφρονιστικού καταστήματος στο Jefferson City του Μιζούρι. Ο Λόχτερ ήταν ο κατασκευαστής και ο συντηρητής όλων των θαλάμων αερίων που τότε χρησιμοποιούσαν ορισμένες φυλακές των ΗΠΑ για να εκτελούν τους θανατοποινίτες. Σύμφωνα με τον Φωρισόν, «(...)Πήγα να επισκεφθώ τον Leuchter στις 3 και 4 Φεβρουαρίου 1988. Διαπίστωσα ότι ποτέ δεν είχε θέσει στον εαυτό του καμία ερώτηση σχετικά με τους "θαλάμους αερίων" στα γερμανικά στρατόπεδα. Απλώς πίστευε στην ύπαρξή τους. Αφού άρχισα να του δείχνω τους φακέλους μου, συνειδητοποίησε τη χημική και φυσική αδυναμία των γερμανικών αερίων και συμφώνησε να εξετάσει τα έγγραφά μας στο Τορόντο.(...)».

Ο Ζούντελ τότε, αποφάσισε να αναθέσει στον Λόχτερ, έναντι αμοιβής 35.000 δολλαρίων την επίσκεψη στο Άουσβιτς για μια εμπεριστατωμένη μελέτη του θέματος. Τον Φεβρουάριο του 1988, μεσούσης της δίκης, ο Λέχτερ έφυγε για την Πολωνία με μια γραμματέα (τη σύζυγό του), έναν σχεδιαστή, μία βιντεοκάμερα και έναν διερμηνέα. Επέστρεψε και συνέταξε μια έκθεση 192 σελίδων (συμπεριλαμβανομένων των παραρτημάτων). Έφερε επίσης πίσω 32 δείγματα που ελήφθησαν, αφενός από τα κρεματόρια του Άουσβιτς και του Μπίρκεναου στο χώρο των υποτιθέμενων ανθρωποκτόνων θαλάμων και, αφετέρου, σε θάλαμο απολύμανσης στο Μπίρκεναου.

Τα αποτελέσματα της έρευνας

  • Τα δείγματα που ελήφθησαν από τους θαλάμους απολύμανσης περιείχαν πολύ υψηλή ποσότητα κυανίου (Zyklon B). Στην επιφάνεια των θαλάμων αυτών είχαν βρεθεί υπολείμματα πρωσικού μπλε.
  • Τα δείγματα που ελήφθησαν από τους υποτιθέμενους θαλάμους εξόντωσης περιείχαν ελάχιστα ή καθόλου ίχνη κυανίου και δεν είχαν το χαρακτηριστικό πρωσικό μπλε, στην επιφάνειά τους.
  • Οι θάλαμοι δεν ήταν ερμητικά κλειστοί καθώς οι πόρτες τους ήταν κατασκευασμένες από ξύλο, δηλαδή θανατηφόρο αέριο θα διέρρεε συνεχώς προς τα έξω. Όταν γινόταν μια εκτέλεση, το αέριο θα εισερχόταν στο απέναντι νοσοκομείο των SS και θα σκότωνε γιατρούς και ασθενείς.
  • Λείπουν οι απαραίτητοι μηχανισμοί διανομής αερίου, καθώς και συστήματα θέρμανσης, αφού για να εξατμιστεί το Zyklon B μέσα σε μισή ώρα, οι θάλαμοι απεντόμωσης έπρεπε να θερμανθούν σε θερμοκρασία τουλάχιστον 25 ºC. Η θερμοκρασία των θαλάμων δεν ξεπερνούσε τους 15 ºC (αν και το HCN στο Zyklon B μπορεί να εξατμιστεί ελαφρώς κάτω από αυτή τη θερμοκρασία, όπως εξηγεί η έκθεση Rudolf οι ρυθμοί εξάτμισης που παρέχονται από τον κατασκευαστή είναι πολύ χαμηλοί για να προκαλέσουν θάνατο σύμφωνα με το χρόνο και τις μεθόδους που αναφέρουν φερόμενοι μάρτυρες όπως ο Dario Gabbai).
  • Υπήρχε ανεπαρκής αερισμός. Οι θάλαμοι δεν ήταν δυνατόν να αεριστούν γρήγορα και αποτελεσματικά ένας θάλαμος, προκειμένου να υπάρξει ο επόμενος γύρος εκτέλεσης
  • Το Zyklon B μπορεί να παραμείνει μέχρι και μια εβδομάδα μετά από μια μόνο αεριοποίηση, σε επαρκή ποσότητα ώστε να αποτελεί κίνδυνο για οποιονδήποτε έχει πρόσβαση στο θάλαμο.
  • Οι θάλαμοι κατασκευάστηκαν στο ίδιο κτίριο με τα κρεματόρια, πράγμα εξαιρετικά επικίνδυνο αφού το Zyklon B μπορούσε εύκολα να γίνει εκρηκτικο αέριο. Είναι αδιανόητο οι Γερμανοί μηχανικοί να αποφάσισαν να εγκαταστήσουν στο ίδιο συγκρότημα δυο δυνητικά επικίνδυνες λειτουργίες χωρίς να αναλογιστούν τον κίνδυνο που θα σήμαινε αυτό για όλο το προσωπικό που εργαζόταν εκεί.
  • Οι πόρτες όλων των θαλάμων αερίων ανοίγουν προς τα μέσα, γεγονός παράδοξο για έναν θάλαμο που υποτίθεται ότι γέμιζε ασφυκτικά.

Με βάση τα ευρήματα της χημικής ανάλυσης, ο Λόχτερ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι 

«(...)δεν υπήρχαν θάλαμοι αερίων για εκτελέσεις σε κανένα από τα τρία στρατόπεδα, οι δε θάλαμοι που υπήρχαν δεν θα μπορούσαν ποτέ να χρησιμοποιηθούν για εκτελέσεις παρά μόνο για  απολύμανση των παρασίτων (ψείρες).(...)»

[3]

Κριτική

Η έκθεση - αν και δεν επετράπη τελικά στον Λόχτερ να την παρουσίαση ως τεκμήριο στη δεύτερη δίκη του Ζούντελ, καθώς ο δικαστής έκρινε ότι ο Λόχτερ ήταν ειδικός σε ένα πολύ περιορισμένο τεχνικό επίπεδο (αυτό των θαλάμων αερίων εκτέλεσης θανατοποινιτών) [4]- έλαβε τεράστια δημοσιότητα με αποτέλεσμα να δεχτεί πολλές επικρίσεις από τους οπαδούς της πολιτικά ορθής άποψης. Τις ελλείψεις της έκθεσης που όπως επισημαίνει ο Γκέρμαρ Ρούντολφ ο Φρεντ Λόχτερ είχε μόνο δύο εβδομάδες για να προετοιμάσει την έκθεση εμπειρογνωμοσύνης του με επίκεντρο τα στρατόπεδα του Άουσβιτς και του Μάιντανεκ και επειδή δεν είχε βαθιά γνώση των σχετικών ιστορικών θεμάτων, η έκθεσή του δεν ήταν δυνατόν να έχει το επιστημονικό βάθος που αξίζει στο θέμα, συμπλήρωσαν οι εκθέσεις του ιδίου και του Βάλτερ Λουφτλ [5], που όλες μαζί έχουν κυκλοφορήσει σε βιβλίο υπό τον τίτλο «Εκθέσεις Λόχτερ» (Leuchter reports)

Ο Λόχτερ μπήκε στη μαύρη λίστα στις ΗΠΑ και κυνηγήθηκε από το λόμπι του Ολοκαυτώματος και τα ΜΜΕ. Συνελήφθη και φυλακίστηκε στη Γερμανία, όταν επισκέφθηκε την εν λόγω χώρα για να εμφανιστεί σε τηλεοπτική εκπομπή, και του απαγορεύτηκε η είσοδος στο Ηνωμένο Βασίλειο λόγω της ιατροδικαστικής του έρευνας. Ως αποτέλεσμα των έντονων εβραϊκών πιέσεων, ο Λόχτερ έχασε τα προς το ζην και καταστράφηκε οικονομικά. [6]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Παραπομπές

  1. ↑ http://www.ihr.org/jhr/v09/v09p389_Weber.html
  2. ↑ 'Did Six Million Really Die?' Report of the Evidence in the Canadian 'False News' Trial of Ernst Zündel -- 1988 dited by Barbara Kulaszka http://www.ihr.org/books/kulaszka/falsenews.toc.html
  3. ↑ [https://codoh.com/library/document/the-leuchter-report-the-how-and-the-why/en/ The Leuchter Report: The How and the Why, Paper Presented to the Ninth International Revisionist Conference
  4. ↑ http://www.ihr.org/books/kulaszka/33leuchter.html
  5. ↑ Fred A. Leuchter, Robert Faurisson, Germar Rudolf. The Leuchter Reports: Critical Edition. Holocaust Handbooks. http://holocausthandbooks.com/index.php?main_page=1&page_id=16
  6. ↑ Leuchter, Fred A. https://codoh.com/library/categories/1110/


Ανακτήθηκε από «http://el.metapedia.org/m/index.php?title=Έκθεση_Λόχτερ&oldid=142495»