Κωνσταντίνος Συμωνίδης
Ο Κωνσταντίνος Σιμωνίδης, Έλληνας παλαιογράφος, έμπορος εικόνων, άνθρωπος με μεγάλη γνώση των χειρογράφων, που τον κατάγγειλαν ότι πλαστογραφούσε χειρόγραφα, καθώς και άριστος καλλιγράφος γεννήθηκε το 1820 ή το 1824 στη Σύμη και πέθανε το 1867 πιθανότατα στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, από λέπρα.
Βιογραφία
Αδελφός του ήταν ο Φώτιος Σιμωνίδης, τυφλός με εξαιρετική ακουστική αίσθηση, που διακρίθηκε στο γυμνάσιο της Ερμουπόλεως, όπου τυπώθηκαν δύο λόγοι του. Συνέγραψε το έργο ενός ανύπαρκτου βυζαντινού ζωγράφου του 5ου αιώνα που εφηύρε την ηλιοτυπία, μια μέθοδο ζωγραφικής μέσω της ηλιακής ακτινοβολίας. Εναντίον του στράφηκαν οι Στέφανος Κουμανούδης, Ανδρέας Μουστοξύδης και ο διπλωμάτης και αρχαιολόγος Αλέξανδρος Ρίζος-Ραγκαβής που τον θεωρούσε δοσίλογο και πλαστογράφο, ενώ δημοσίευσε σχετικό άρθρο στο περιοδικό «Πανδώρα». Το 1866 επισκέφθηκε την επικράτεια του Πατριαρχείου Αλεξάνδρειας, όπου τα αδέλφια του διεκδικούσαν μια κληρονομιά. Εκεί προσπάθησε να χειροτονηθεί επίσκοπος Αιθιοπίας, όπως γράφηκε σε ανώνυμο λίβελο με τίτλο «Τα κατά τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας και την εν Καΐρω, λεγομένην Επιτροπήν συν τοις περί αυτήν», που κυκλοφόρησε το 1866 στην Αλεξάνδρεια. Από το έργο του ανώνυμου συγγραφέα προκύπτει ότι ο Σιμωνίδης ανήκε στους αντιπολιτευόμενους τον πατριάρχη Νικάνορα, και ότι πήγε έως το Κάιρο, προκειμένου να υπερασπίσει τις απόψεις του πατριάρχη Αλεξανδρείας, καθώς η υπογραφή του υπάρχει σε κείμενο προυχόντων του Καΐρου και του κλήρου της 14ης Ιανουαρίου 1866, το οποίο υπέγραψε με επίσημη ιδιότητα.
Στην Αίγυπτο έγραψε μια εξ ολοκλήρου φανταστική ιστορία του μοναστηριού του Αγίου Σάββα, ενώ σε όστρακα και κεραμευτικά χάραξε ανύπαρκτες υπογραφές, έγραψε γράμματα ενός ανύπαρκτου ηγούμενου και αρίθμησε ενενήντα ανύπαρκτους χριστιανικούς ναούς, τους οποίους κατέγραψε σε έναν κώδικα. Στις 22 Φεβρουαρίου 2008 στην πρώτη σελίδα του «Times Literary Supplement», το οποίο εκδίδεται στο Λονδίνο, δημοσιεύθηκε πρωτοσέλιδο με τίτλο «Simonides strikes again», [«Ο Σιμωνίδης ξαναχτυπά»]. Σύμφωνα με το άρθρο το 2006 μια Ιταλική τράπεζα αγόρασε έναντι 2,6 εκατομμυρίων ευρώ, ένα από τα παλαιότερα ντοκουμέντα της Ελληνικής γεωγραφίας, έναν πάπυρο σε μορφή κυλίνδρου, ύψους δυόμισι μέτρων και τριάντα εκατοστών πλάτους [1]. Ο πάπυρος θεωρήθηκε αρχικά, ότι ήταν έργο του Έλληνα γεωγράφου Αρτεμίδωρου από την Έφεσο, ο οποίος αναφέρεται από τον Στράβωνα και συνέγραψε περί το 100 π.Χ., μια περιγραφή του κόσμου σε έντεκα τόμους, έργο το οποίο είναι χαμένο. Ο πάπυρος παρουσιάστηκε στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Τορίνο και σε εκθέσεις που διοργανώθηκαν και σε άλλες Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, όπως το Βερολίνο, όμως ο Ιταλός ιστορικός της αρχαιότητας Λουτσιάνο Κάνφορα, [Luciano Canfora], σε μια πραγματεία 500 σελίδων, υποστήριξε ότι το έργο είναι πλαστό, και ότι συγγραφέας του δεν είναι ο Αρτεμίδωρος, αλλά ο Σιμωνίδης, ενώ την ίδια άποψη υποστηρίζει και ο Richard Janko.
Κριτική
Σύμφωνα με τη γνώμη των παλαιογράφων ήταν ο πλέον ικανός πλαστογράφος του δέκατου ένατου αιώνα και είναι γνωστός ως ο «...φαντομάς της αρχαιολογίας», αυτός που διασταύρωνε το παλαιό με το νέο, που κατασκεύασε και «προίκισε» την Ευρώπη με τεκμήρια που αν δεν ήταν πλαστά, σίγουρα δεν είναι ήταν και αυθεντικά. Ο Ιταλός Λουτσιάνο Κάνφορα, [Luciano Canfora] γράφει ότι υπήρξε «…ένας μεγάλος εξερευνητής της αρχαιότητας», ενώ ο βιογράφος του Ρούντιγκερ Σάπερ θεωρεί ότι ήταν ένας «…αλήτης του δράματος των αρχαίων χειρογράφων».
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Βιβλιογραφία
- «Η Οδύσσεια του πλαστογράφου Κωνσταντίνου Σιμωνίδη», Rudiger Schaper, μετ. Νατάσα Σεχίδου, Αθήνα 2012, εκδόσεις «Νεφέλη».
Παραπομπές
- ↑ [Εφημερίδα «Τα Νέα», Σαββατοκύριακο 1-2 Δεκεμβρίου 2012]
