Πέτρος Γράβιγγερ

Από Metapedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο Πέτρος Γράβιγγερ Έλληνας εθνικιστής [1], φιλόσοφος, συγγραφέας και ερευνητής, εσωτεριστής [2] και κορυφαίος εκπρόσωπος του Ελληνικού αποκρυφιστικού χώρου, γεννήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 1904 και πέθανε το 1988 στην Αθήνα. Τάφηκε στο Γ’ Νεκροταφείο στη Λεωφόρο Ιωνίας στον Περισσό, όπου βρίσκεται ο τάφος της οικογένειας.

Ήταν παντρεμένος με την Έλσα Γράβιγγερ, την οποία γνώρισε στη Γερμανία και νυμφεύτηκε κατά τον Ορθόδοξο Χριστιανικό Τύπο, και από το γάμο του απέκτησε μία κόρη, τη Θέτιδα Γράβιγγερ-Darnhard [3], κάτοικο Γερμανίας.

Πέτρος Γράβιγγερ

Βιογραφία

Πατέρας του ήταν ο Γεώργιος Γράβιγγερ. Ο Πέτρος Γράβιγγερ ασχολήθηκε, από πολύ νεαρή ηλικία, με τη μελέτη Φιλοσοφικών και Μυστικιστικών έργων. Σπούδασε Χημικός Μηχανικός στο Πανεπιστήμιο Αθηνών από το οποίο αποφοίτησε και πήρε το πτυχίο του στις 15 Δεκεμβρίου 1926, ενώ στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στη Γερμανία, όπου πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές. Στη Γερμανία γνώρισε και μελέτησε μεταφυσικές σχολές και θεωρίες. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία ως Έφεδρος Ανθυπολοχαγός και μετά την απόλυση του από τις τάξεις του Ελληνικού Στρατού προσελήφθη ως υπάλληλος στον Ο.Τ.Ε. [Οργανισμός Τηλεπικοινωνιών Ελλάδος] και πριν την συνταξιοδότησή του έφθασε στον βαθμό του Διευθυντή. Το χρονικό διάστημα από το 1925 έως το 1930, ασχολήθηκε πειραματικά με την ασύρματη επικοινωνία κι ήταν ένας από τους πρώτους Έλληνες πειραματιστές ασυρματιστές. Το 1936, ίδρυσε στην Αθήνα τον εκδοτικό οίκο «Βιβλιοθήκη της Σφιγγός», μέσα από τον οποίο αρχικά εξέδιδε σε τεύχη την ομώνυμη περιοδική έκδοση, που διανέμονταν σε συνδρομητές. Η «Βιβλιοθήκη της Σφιγγός» περιλαμβάνει περισσότερους από 100 τίτλους, από τους οποίους κάποιοι είναι ολόκληροι τόμοι, μερικοί τίτλοι παραμένουν δυσεύρετοι, ενώ κάποια έργα του εκδόθηκαν μετά το θάνατο του.

Συμμετείχε ως μέλος σε φιλοσοφικές σχολές και στις 6 Νοεμβρίου 1926 μυήθηκε στην Ελληνική Στοά «Προμηθεύς» [4]. Συμμετείχε και ίδρυσε σωματεία Ελευθεροτεκτόνων, υπήρξε υψηλόβαθμο Τεκτονικό στέλεχος με τον 32ο βαθμό του «Υπερτάτου Πρίγκηπος του Βασιλικού Μυστικού», στον οποίο μυήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 1986, εξήντα χρόνια μετά την αρχική μύηση του στον Τεκτονισμό. Είχε ενεργό παρουσία, για περισσότερα από 60 χρόνια, ως μέλος της «Θεοσοφικής Εταιρείας Ελλάδος» [5] στην οποία έγινε δεκτός την 30η Νοεμβρίου 1934, στην Εταιρεία Ψυχικών Ερευνών του Άγγελου Τανάγρα και εργάσθηκε για την ίδρυση του Πυθαγορικού Τάγματος του «Χρυσού Ρόδου», [«Ordo Rosae Aureae»], στην Ελλάδα.

Το τέλος του

Πέθανε μετά από σύντομη ασθένεια. Στον τάφο του που βρίσκεται στο Γ’ Νεκροταφείο στη Λεωφόρο Ιωνίας στον Περισσό, έχει τοποθετηθεί μια μεγάλη στήλη σε σχήμα πυραμίδας, με την επιγραφή «Πρώτα γίνε Άνθρωπος και μετά Θεός…». Το καλοκαίρι του 2011, δημιουργήθηκε το σωματείο «Ιστορικό αρχείο Πέτρου Γράβιγγερ», από μια μια ομάδας φίλων της μελέτης του έργου του.

Εργογραφία

Πέτρος Γράβιγγερ

Ο Γράβιγγερ υπήρξε ο σοβαρότερος μελετητής μεταφυσικών θεμάτων που δραστηριοποιήθηκε στον Ελληνικό χώρο και τα βιβλία του αποτέλεσαν σημείο αναφοράς για τους μελετητές στον ελληνικό χώρο επί δεκαετίες. Δημοσίευσε άρθρα, συνέγραψε και μετέφρασε πολλά φιλοσοφικά βιβλία, έγραψε ή μετάφρασε πάνω από 120 βιβλία εσωτερικής φιλοσοφίας, αρχαίας ελληνικής γραμματείας, θεοσοφίας, μυστικισμού και εσωτερικής γνώσεως, ενώ έχουν διασωθεί πολλά ανέκδοτα χειρόγραφά του [6]. Ήδη από το 1943, είχε αρχίσει να δωρίζει έργα του σε διάφορες δημόσιες βιβλιοθήκες. Yπήρξε λάτρης του Ελληνικού πνεύματος και δημοσίευσε εργασίες για την αρχαία Ελληνική Γραμματεία, ενώ πολλές εργασίες του αποτελούν μεταφράσεις κλασσικών ξένων έργων. Από τους ξένους εσωτεριστές, εκτιμούσε ιδιαίτερα τον Γάλλο Ρενέ Γκενόν, [Rene Guenon], του οποίου μετέφρασε ορισμένα έργα. Ο Guénon χαρακτηρίζεται από τόν Πέτρο Γράβιγγερ, ως «...ο διασημότερος σύγχρονος ἐσωτεριστής εγκαταλείψας ανεκτιμήτου αξίας έργα και αποτελέσας τον κρίκον μεταξύ του συγχρόνου πολιτισμού και της εσωτερικής παραδόσεως» [7].

Το έργο του Γράβιγγερ είναι ταξινομημένο σε 4 διακεκριμένες κατηγορίες με μυητική σειρά. Η πρώτη κατηγορία περιείχε τα έργα που αφορούν την Αρχαία Ελληνική Μυσταγωγία διότι όπως ο ίδιος έλεγε, «Προτάσσομεν την κατηγορίαν ταύτην διότι η Ελλάς υπήρξεν ο πρόδρομος και το έρεισμα του πνευματικού Ευρωπαϊκού πολιτισμού, κληροδοτήσασα εις ημάς τους νεωτέρους έργα, όπου η Σοφία και το Κάλλος αμιλλώνται και παρέχουν εις ημάς τους Έλληνας ότι χρειάζεται εις τον άνθρωπον διά να καταστή ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ, ΓΝΩΣΤΗΣ, ΜΥΣΤΗΣ».

Σύμφωνα με τη μαρτυρία του εκδότη Κώστα Διμελή, «...Μία μέρα, μέσα στη δεκαετία του 80, δέχομαι την επίσκεψη μιας άγνωστης κυρίας. «Είσθε ο κύριος Διμελής;» με ρωτάει. «Σας έψαξα και έχω έρθει εδώ με σκοπό να σας γνωρίσω. Ένα βράδυ στον ύπνο μου είχα μια μεταφυσική εμπειρία. Ήρθε ο συχωρεμένος πατέρας μου και μου επέδειξε ένα σημείο στο γραφείο του, όπου ήταν πάνω σε ένα βιβλίο κολλημένο χαρτάκι με το όνομά σας. Σας χαρίζω όλα του τα βιβλία για να τα εκδώσετε.» Η κυρία αυτή ήταν η κόρη του Πέτρου Γράβιγγερ. Καταλαβαίνεις πως σε αυτή τη ζωή τίποτα δεν γίνεται χωρίς κάποιο λόγο. Ανέλαβα λοιπόν, την έκδοση όλων των βιβλίων του, αλλά κατέχω και προσωπική αλληλογραφία του Γράβιγγερ προς την κόρη του....».

Η βιογραφία του από τις εκδόσεις «Τετρακτύς», παρουσιάστηκε την Τετάρτη 21 Φεβρουαρίου 2007 το βράδυ από τον εκδότη Κωνσταντίνο Διμελή, στο Διεθνές Τεκτονικό Τάγμα «Δελφοί», στην Τεκτονική Στέγη «Νικόλαος Παναγόπουλος», Επιδάμνου 49 & Σκιάθου στην Αθήνα.

Συγγραφικό έργο

Ενδεικτικά αναφέρονται τα έργα του Γράβιγγερ:

  • «Πρακτικό εγχειρίδιο Αστρολογίας», το 1936.

Πρόκειται για το πρώτο αστρολογικό βιβλίο που γράφτηκε στη σύγχρονη Ελλάδα, τουλάχιστον σαράντα χρόνια πριν εκδοθεί το επόμενο αστρολογικό βιβλίο στην χώρα. Είναι περιεκτικό και ποιοτικό για τα δεδομένα της εποχής του, όμως πέρασε γενικά απαρατήρητο. Γράφει στην εισαγωγή του βιβλίου ο Γράβιγγερ: «...Ευελπιστώ ότι η ανάγνωσις, αλλά κυρίως η εφαρμογή των εν τω έργω τούτω μεθόδων επί πλήθους παραδειγμάτων διασήμων ελληνικών προσωπικοτήτων θέλει δημιουργήσει πυρήνα Ελλήνων φίλων της Αστρολογίας και συγκέντρωσιν αυτών μίαν ημέραν εις ένα σοβαρόν σύλλογον "Επιστημονικής αστρολογίας", δυνάμενον να συμβάλλη εις το διεθνές έργον των ερευνητών και ακαμάτων πρωτοπόρων της αναγεννήσεως της αστρολογικής ιδέας..».

  • «Ύμνοι φιλοσοφικοί και λειτουργικοί των αρχαίων Ελλήνων μυστών», το 1999, εκδόσεις «Ιδεοθέατρον», στο οποίο αφιερώνει μεγάλο μέρος στον Ορφισμό και παραθέτει πληθώρα αρχαιοελληνικών, κλασσικών, ελληνιστικών και σύγχρονων πηγών, από τις οποίες ο αναγνώστης μπορεί να αντλήσει ικανό αριθμό πληροφοριών και για τον Ορφισμό αλλά και για τα μυητικά δρώμενα της αρχαιότητας.
  • «Η επιστήμη των δονήσεων», το 1999, εκδόσεις «Ιδεοθέατρον»,
  • «Τεκτονικόν μουσείον», το 1999, εκδόσεις «Διμελής»,
  • «Ο Πυθαγόρας και η μυστική διδασκαλία του Πυθαγορισμού», το 1999, εκδόσεις «Ιδεοθέατρον»,
  • «Θεμέλια βασιλικής τέχνης», το 2002, εκδόσεις «Διμελής»,
  • «Εσωτερική θεογνωσία», το 2009, εκδόσεις «Διμελής»,
  • «Εγκυκλοπαίδεια εσωτερισμού και αποκρύφου γνώσεως», το 1974, εκδόσεις «Βιβλιοθήκη της Σφιγγός», επανέκδοση το 2009, εκδόσεις «Διμελής».

Μεταφράσεις

  • «Δόγμα» το 1939, του Alphonse Louis Constant,
  • «Τυπικό της Υψηλής Μαγείας», το 1957, του Alphonse Louis Constant,
  • «Mallinger, Jean, Τα μυστικά των Πυθαγορείων. Τα απόρρητα εις τον Πλούταρχον», το 1998, εκδόσεις «Ιδεοθέατρον»,
  • «Τα χαλδαϊκά λόγια ή χρησμοί», το 1998, εκδόσεις «Ιδεοθέατρον»,
  • «Ιουλιανός ο Παραβάτης, Εις μητέρα θεών. Εις βασιλέα ήλιον», το 1999, εκδόσεις «Ιδεοθέατρον»,
  • «Sallustius Crispus, Gaius, Περί θεών και κόσμου», το 1999, εκδόσεις «Ιδεοθέατρον».

Επιμέλεια έργων

  • «Ιάμβλιχος, Τα θεολογούμενα της αριθμητικής», το 1998, εκδόσεις «Ιδεοθέατρον»,
  • «Πυθαγορείων ακούσματα και σύμβολα», το 2005, εκδόσεις «Ιδεοθέατρον».

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Παραπομπές

  1. [Ίων Φιλίππου, «Χρυσή Αυγή. Πολιτικός Οδοδείκτης», σελίδα 31, εκδόσεις «Ήλεκτρον», Αθήνα 2013]
  2. [Σύμφωνα με τον ορισμό που έδωσε ο Γράβιγγερ, Εσωτερισμός «...εἶναι ἡ πρωταρχική καί ἀλώβητος διδασκαλία τῶν Ναῶν καί Μυστηρίων τῆς παραδόσεως, ἡ ἁγνή μυστηριακή καί πνευματική παράδοσις τῶν Ἐκλεκτῶν τῆς γῆς, ἀπηλλαγμένη ὅλων τῶν ἀτελειῶν καί ταπεινώσεων τοῦ νεώτερου ὑλόφρονος κόσμου. Παραμερίζων κάθε τι τό ὑλικόν, τό συναισθηματικόν στοιχεῖον ὁ Ἐσωτερισμός, ἅπτεται διά καθαρῶς παραδοσιακῶν μεθόδων ἐρεύνης τῆς μεταφυσικῆς Ἀληθείας καί ἄγεται ὄντως εἰς τήν διά τῆς Γνώσεως ἀπολύτρωσιν τοῦ ἀνθρωπίνου ὄντος», ενώ συμπληρώνει ότι μεταξύ Εσωτερισμού: «...ὑπάρχει ἀναλογία, ὄχι ὅμως συνωνυμία πρός τούς ὅρους Ἑρμητισμός, Ἀποκρυφισμός, Μαγεία».] Πέτρος Γράβιγγερ, «Εγκυκλοπαιδεία Εσωτερισμού καί Αποκρύφου Γνώσεως», τόμος Α', σελίδα 314 & τόμος Β', σελίδα 728.
  3. Ιστορικό αρχείο Πέτρου Γράβιγγερ-Πολύτιμες σημειώσεις από το παρελθόν Βασίλης Παπαστεργιόπουλος, «SV Νέα», Σεπτέμβριος-Οκτώβριος 2009, τεύχος 117, σελίδα 30
  4. Σ.·. Στ.·. Προμηθεύς υπ’ αριθ. 37, εν Αν.·. Αθηνών Μεγάλη Στοά της Ελλάδος.
  5. Θεοσοφική Εταιρεία εν Ελλάδι
  6. Αναλυτικός κατάλογος των έργων του
  7. [Πέτρος Γράβιγγερ, Εγκυκλοπαιδεία Εσωτερισμού και αποκρύφου Γνώσεως, τόμος Β', Αθήνα 1975, σελίδα 173.]