Χαρίλαος Γκητάκος

Από Metapedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο Δρ. Χάρης Γκητάκος, Έλληνας διδάκτορας πολιτικών επιστημών και κοινωνιολόγος, γεννήθηκε το 1945 στην Αθήνα όπου και απεβίωσε στις 29 Ιουλίου 2012 ημέρα Κυριακή.

Χαρίλαος Γκητάκος

Βιογραφία

Πατέρας του Χάρη ήταν ο Μιχαήλ Γκητάκος. Ο Χαρίλαος σπούδασε πολιτικές επιστήμες και κοινωνιολογία στην Πάντειο Ανωτάτη Σχολή Πολιτικών και Κοινωνικών Επιστημών στην Ελλάδα και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Εδιμβούργο στη Σκωτία. Το 1979 ο Χάρης Εξελέγη μέλος του Royal United Institute for Defence Studies της Μεγάλης Βρετανίας και του Royal Anthropological Institute, το οποίο τελεί υπό την προστασία της Βασίλισσας της Βρετανίας, ενώ εξελέγη υπεύθυνος του ελληνικού τμήματος του Centro di Studi Compestellani. Διετέλεσε επιστημονικός συνεργάτης του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών και στη συνέχεια σταδιοδρόμησε στο Υπουργείο Πολιτισμού. Διετέλεσε διευθυντής του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών και διευθυντής Γραμμάτων του Υπουργείου Πολιτισμού. Υπήρξε πρόεδρος της Επιστημονικής Εταιρείας Παραδοσιακών Σπουδών, από το 1979, του Ελληνικού Μεσογειακού Ιδρύματος καθώς και του Ελληνοϊσπανικού Συνδέσμου.

Σύμφωνα με τον Δημοσθένη Κούκουνα, ιστορικό και δημοσιογράφο, που υπήρξε στενός φίλος και συνεργάτης του, ο Χάρης Γκητάκος ήταν «...ο τελευταίος Έλληνας ευπατρίδης διανοούμενος {...}... ικανότατος, με πληρέστατη διαύγεια και υψηλή κατάρτιση, με ασυνήθη φυσική ευγένεια και ακλόνητο ήθος, όλως υπερβατικός στην πεζότητα της εποχής, υπεράνω των θλιβερών φαινομένων και των καθημερινών απογοητεύσεων.. {...}... διανοούμενος χαμηλών τόνων με εξαιρετικό και πλουσιότατο πνευματικό έργο».

Τιμητικές διακρίσεις

Στον Γκητάκο απονεμήθηκαν:

  • ο ιπποτικός σταυρός Merito Civil (από τον Βασιλέα της Ισπανίας Χουάν Κάρλος),
  • το μετάλλιο του Αγίου Αιμιλιανού της Εκκλησίας της Ελλάδος,
  • ο τίτλος του Commendatore του Ordine di San Giorgio di Garizia,
  • ο τίτλος του miembro consultor του Κέντρου Μεσογειακού Πολιτισμού της Βαρκελώνης.

Συγγραφικό έργο

Ο Γκητάκος υπήρξε βασικός αρθρογράφος της επιθεωρήσεως «Νέα Ηγεσία», ενώ έχει δημοσιεύσει περισσότερα από 200 άρθρα σε επιθεωρήσεις στα ελληνικά, αγγλικά, ιταλικά και γαλλικά. Μετέφρασε, έγραψε και δημοσίευσε τα ακόλουθα αυτοτελή έργα:

  • «Κοινωνιολογικά προβλήματα της Οικιστικής Αναπτύξεως» το 1970,
  • «Στοιχεία και προοπτικαί της οικονομικής αναπτύξεως του Νομού Ζακύνθου» (σε συνεργασία με Χ. Λιναρδόπουλο)
  • «Η κοινωνιολογία του Ε. Troeltch»
  • «Η κρίσις του ΝΑΤΟ» το 1970,
  • «Διάλογοι» το 1971,
  • «The spirit of chivalry in our days» το 1972,
  • «Οι κοινωνικές ιδέες του Γ. Πλήθωνος-Γεμιστού»
  • «Εισαγωγή στην Οικιστική Ανάπτυξη και στην Οικιστική Οικονομική» το 1972,
  • Κ. Killinen «Αι πολιτικαί προϋποθέσεις της Διεθνούς Ασφαλείας» το 1973,
  • «Τεχνολογία και Κοινωνιολογία» το 1975,
  • R. del Ponte «Η σημασία του Γιβελλινισμού στην Μεσαιωνική Πολιτική Σκέψη» το 1980,
  • G. Alliata «Η πνευματική διάσταση της Μεσογείου» το 1980,
  • «Η Φιλοσοφική Ανθρωπολογία» (συλλ. έργο)
  • P.G. Caucci «Αι πηγαί του Graal» το 1981,
  • «Η Ακρόπολη και οι Καταλανοί» το 1986,
  • R. Llull «Το βιβλίο της Ιπποσύνης» απόδοση-εισαγωγή-σχόλια το 1986,
  • Γεώργιος Λαμπελέτ «Ο εθνικισμός στην Τέχνη και η ελληνική δημώδης μουσική» προλεγόμενα το 1986,
  • Α. Erer «II Sacro Romano Impero a cura di Η. Ghitakos» το 1986,
  • P. Conte «Dante e la cultura politica a cura di Η. Ghitakos» το 1988,
  • Jacqueline Coguet «Rome et le Saint Empire Romain, a cura di Η. Ghitakos» το 1988,
  • «Αρθούρος-Θρύλος και Ιστορία» το 1998,
  • «Μεσαιωνική Σοφία» (3 τόμοι) το 2003.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Πηγή

  • Χάρης Γκητάκος, Βιογραφική Εγκυκλοπαίδεια του Νεωτέρου Ελληνισμού 1830-2010, Α' τόμος, Εκδόσεις Μέτρον, Αθήνα 2011.