Χριστιανικός Σιωνισμός

Από Metapedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο Χριστιανικός Σιωνισμός είναι θρησκευτικό-πολιτικό κίνημα που εκφράζεται κυρίως μέσα από την λεγόμενη Χριστιανική δεξιά των Ηνωμένων Πολιτειών και το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα α.

Από τη δεκαετία του 1970, οργανώσεις χριστιανοσιωνισμού με έδρα τις ΗΠΑ, που ενθαρρύνονται και συνεργάζονται με την ισραηλινή κυβέρνηση, έχουν χρησιμοποιήσει σημαντικό αριθμό πόρων για να διαδώσουν το κίνημα σε άλλες περιοχές του κόσμου, συμπεριλαμβανομένης της Αφρικής. Σε πολλές αφρικανικές χώρες, ο Χριστιανικός Σιωνισμός συνδυάζεται καταστροφικά με το «Ευαγγέλιο της Ευημερίας» [1], στο οποίο υπολογίζονται τα κέρδη (υλικά και μη) που θα αποκομίσει ο πιστός μέσω της υποστήριξης του θεϊκού σχεδίου για το Ισραήλ. [2]

Στις ΗΠΑ αριθμούν περί τα 30 εκατομμύρια, η πλειονότητα των οποίων σε ευαγγελικές εκκλησίες της λεγόμενης «ζώνης της Βίβλου» ("Bible Belt") στις νοτιοανατολικές και νοτιοκεντρικές Ηνωμένες Πολιτείες.

Ο όρος χριστιανός σιωνιστής χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Τέοντορ Χερτζλ στο Πρώτο Σιωνιστικό Συνέδριο, το 1897.

Εκκινώντας από θεολογικές δοξασίες, οι Χριστιανοί Σιωνιστές πιστεύουν ότι οι Ιουδαίοι αν και αρνήθηκαν ν' αναγνωρίσουν τον Χριστό ως Μεσσία, παραμένουν πάντοτε στο ακέραιο ο εκλεκτός λαός του Θεού. Ως εκλεκτός λαός του Θεού έχει ειδική θέση στα πλαίσια του Θείου Σχεδιασμού για τον κόσμο και την ιστορία. Γι’ αυτό, κατά τους ισχυρισμούς του Χριστιανικού Σιωνισμού, κάθε λαός που αντιτίθεται ή εναντιώνεται στο Ισραήλ εναντιώνεται στον Θεό. Τις αντιλήψεις τους αυτές προσπαθούν να τις θεμελιώσουν στην Αγία Γραφή, μετατρέποντάς την έτσι σε ιδεολογικό-πολιτικό εργαλείο μέσω της οποίας υποστηρίζουν την πολιτική του Ισραήλ [3].


Επικριτές - Υποστηρικτές

Σύμφωνα με τον Βρετανό ιερέα και ερευνητή Dr Stephen Sizer β: 

«...ο Χριστιανικός Σιωνισμός είναι το μεγαλύτερο, πιο αμφιλεγόμενο και πιο καταστροφικό λόμπι μέσα στον Χριστιανισμό. Φέρει την κύρια ευθύνη για τη διαιώνιση των εντάσεων στη Μέση Ανατολή, τη δικαιολόγηση της αποικιοκρατικής ατζέντας του απαρτχάιντ του Ισραήλ και για την υπονόμευση της ειρηνευτικής διαδικασίας μεταξύ του Ισραήλ και των Παλαιστινίων» [4].

Οι Χριστιανοί υποστηρικτές του Σιωνισμού εντοπίζονται κυρίως ανάμεσα στις τάξεις των Ευαγγελιστών, των επονομαζόμενων Αναγεννημένων Χριστιανών, των Πεντηκοστιανών και των Βαπτιστών. Προπαγανδίζουν τις απόψεις τους μέσα από μεγάλες οργανώσεις, όπως η «Διεθνής Χριστιανική Πρεσβεία» (ICEJ), οι «Χριστιανοί Φίλοι του Ισραήλ» (CFI) και οι «Χριστιανοί Ενωμένοι για το Ισραήλ» (CUFI), οι οποίες και ασκούν επιρροή στο Καπιτώλιο μέσα από τους δεσμούς τους με γερουσιαστές αλλά και Προέδρους των ΗΠΑ όπως ο Ρόναλντ Ρήγκαν [5] και Ντόναλντ Τραμπ.
Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα όλων, αποτελεί ο πρώην Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ και ο Αντιπρόεδρός του, Μάικ Πενς. Ο Ντόναλντ Τραμπ αναγνώρισε το 2017 επίσημα την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ [6] ενώ ο Μάικ Πενς μιλώντας σε συνέδριο του CUFI ανέφερε μεταξύ άλλων: 

« (...) Ο εβραϊκός λαός μετέτρεψε την έρημο σε κήπο, την ασθένεια σε υγεία, την έλλειψη σε αφθονία, την απελπισία σε ελπίδα και τη συκοφαντία σε ευλογία - επιπλήττοντας όλους όσους τον καταδικάζουν- όχι για ό,τι κάνουν λάθος, αλλά για ό,τι κάνουν σωστά. Και υπό τον Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, αν ο κόσμος δεν γνωρίζει τίποτε άλλο, ο κόσμος θα γνωρίζει αυτό: Η Αμερική στέκεται στο πλευρό του Ισραήλ. Τώρα και για πάντα. (...)» [7].

Θεολογικό υπόβαθρο

Tο θεολογικό υπόβαθρο των χριστιανών σιωνιστών βασίζεται στη Βίβλο και ιδιαίτερα την Παλαιά Διαθήκη. Μέσα από τις Γραφές και την ερμηνεία τους σαν κυριολεκτική περιγραφή παρελθοντικών και μελλοντικών γεγονότων σχημάτισαν τις απόψεις τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι δοξασίες της οργάνωσης «Christian United for Israel» που αριθμεί γύρω στα 10.000.000 μέλη στις ΗΠΑ. Από το βιβλίο τους "Why Christians should support Israel" [8] σταχυολογούμε:

  • Ο Θεός έκανε Διαθήκη με τον εβραϊκό λαό για τη γη του Ισραήλ και δεν λέει ψέματα ούτε αθετεί τη Διαθήκη. Αυτή ήταν μια συγκεκριμένη Διαθήκη για μια συγκεκριμένη γη, επομένως, αυτός ο τίτλος ιδιοκτησίας που δόθηκε στο Ισραήλ ίσχυε από τη στιγμή που έγινε μεταξύ του Θεού και του Αβραάμ και εξακολουθεί να ισχύει σήμερα και θα ισχύει για πάντα.
  • Ο Δημιουργός του σύμπαντος έχει δηλώσει την ιδιοκτησία του Ισραήλ στη Γη της Επαγγελίας σε όλο τον Ιερό Του Λόγο και εμείς, ως χριστιανοί που πιστεύουμε στη Βίβλο, πρέπει να αναγνωρίσουμε και να ενεργήσουμε σύμφωνα με την εντολή που μας έδωσε ο Θεός να υποστηρίξουμε το Ισραήλ και τη διεκδίκηση αυτής της γης.
  • Το Ισραήλ ανήκει στον ίδιο τον Θεό! Ως Δημιουργός του ουρανού και της γης (Γένεση 1:1), ο Θεός έχει το δικαίωμα ιδιοκτησίας του σύμπαντος και, επομένως, μπορεί να δώσει τη γη Του σε όποιον επιλέξει. Ο Θεός έδωσε τον τίτλο ιδιοκτησίας της γης του Ισραήλ στον Αβραάμ, τον Ισαάκ, τον Ιακώβ και στους απογόνους τους για πάντα (Γένεση 15:18, 17:2-8, 26:3). Ο Ισμαήλ, πατέρας των αραβικών εθνών, αν και ευλογημένος από τον Θεό, αποκλείστηκε σαφώς από τον τίτλο ιδιοκτησίας της γης, όπως γράφεται ξεκάθαρα στη Γένεση. (17:19-21)
  • Τα όρια του κράτους του Ισραήλ είναι καταγεγραμμένα στις Γραφές. Η αρχική βασιλική παραχώρηση γης που δόθηκε από τον Παντοδύναμο Θεό στον Αβραάμ, τον Ισαάκ, τον Ιακώβ και τους απογόνους τους είναι πολύ μεγαλύτερη από το κομμάτι γης που κατοικείται σήμερα από το Ισραήλ. Δεν έχει σημασία ποιό έθνος ή πιο λαός: κάθε Χριστιανός οφείλει να ευχαριστεί τους Εβραίους για την πνευματική τους κληρονομιά.

Εσχατολογία

Και στην εσχατολογική θεολογία των Ευαγγελιστών η ύπαρξη του κράτους του Ισραήλ παίζει σημαντικότατο ρόλο αφου η παρουσία των Εβραίων στην γη της Παλαιστίνης είναι απαραίτητη προϋπόθεση της Δευτέρας Παρουσίας, και της Ημέρας της Κρίσεως.

Για να συντελεστεί η Δευτέρα Παρουσία, πρέπει να έχουν εκπληρωθεί τέσσερις προφητείες:

Η εμφάνιση πολέμων, λιμών και σεισμών
Η παλινόρθωση του Ισραήλ (η εσχατολογική «Συγκέντρωση του Ισραήλ», εβραϊκά: "Kibbutz Galuyot", «The Gathering of the Exiles»)
Η διάχυση του Ευαγγελίου σε όλη τη γη και
Η εμφάνιση ψευδό - Χριστών και ψευδών προφητών

Κατά τη Δευτέρα Παρουσία του Ιησού Χριστού στη Γη, θα διεξαχθεί στην Ιερουσαλήμ η «μάχη του Αρμαγεδδώνα», όπου το Καλό θα συγκρουστεί με το Κακό. Μετά τη νίκη του Θεού, θα ξεκινήσει η εποχή της «Χιλιετίας», κατά τη διάρκεια της οποίας θα γίνει η Ανάσταση και η Κρίση όλων των ανθρώπων από τον Ιησού Χριστό [9].

Πολιτικές απόψεις

Με πυξίδα, τις παραπάνω θεολογικές απόψεις, οι Χριστιανοί Σιωνιστές, είναι ένθερμοι (και άκριτοι) υποστηρικτές του Ισραήλ και κυρίως, της ηγεσίας του. Ο Εβραίος μελετητής Yaakov Ariel έχει υποστηρίξει: 

«Ειδικά στην Αμερική, οι Χριστιανοί Σιωνιστές έχουν μετατραπεί σε ένα φιλοϊσραηλινό λόμπι που χρησιμοποιεί την πολιτική του δύναμη για να προωθήσει πολιτικές που ευνοούν τα συμφέροντα του εβραϊκού κράτους».[10]
  • Υποστηρίζουν και ενθαρρύνουν ενεργά την πλήρη ολοκλήρωσης της αποκατάστασης και κυριαρχίας του Ισραήλ στην περιοχή.
  • Ακόμα περισσότερο, υποστηρίζουν και προωθούν την ιδέα του Μεγαλύτερου Ισραήλ που θα απλώνεται από τον Νείλο ως τον Ευφράτη.
  • Υποστηρίζουν οικονομικά, και ηθικά, ακραίες εβραϊκές οργανώσεις όπως τους «Πιστούς του Όρους του Ναού» (Jewish Temple Mount Faithful) οι οποίοι ζητούν να κατασκευαστεί ο τρίτος Ναός στο Όρος του Ναού (ιερή τοποθεσία και για τους Μουσουλμάνους, με το όνομα Θόλος του Βράχου). *Ενθαρρύνουν τους ισραηλινούς οικισμούς στη Δυτική Όχθη, σε αντίθεση με τη μακροχρόνια πολιτική των ΗΠΑ.
  • Μεριμνούν ώστε Εβραίοι άλλων χωρών να μετακομίσουν στους οικισμούς και βοηθούν στη χρηματοδότηση της ίδρυσης νέων οικισμών. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μεμονωμένες εκκλησίες υιοθετούν οικισμούς. *Αντιστέκονται στις προτάσεις να γίνει η Ανατολική Ιερουσαλήμ παλαιστινιακή πρωτεύουσα ή να οργανωθεί κοινή ή διεθνής διοίκηση της πόλης.
  • Θεωρούν τους Παλαιστίνιους παρείσακτους και επιδιώκουν την εκδίωξή τους. Μάλιστα, κατά καιρούς έχουν υποστηριχθεί και θέσεις, όπως το ότι οι Παλαιστίνιοι δεν είναι διακριτή εθνολογική ομάδα, αλλά Άραβες των γύρω περιοχών που μετανάστευσαν στην περιοχή αφού εγκαταστάθηκαν εκεί οι πρώτοι Ισραηλινοί έποικοι για να επωφεληθούν της αναζωογόνησης της υπαίθρου. (Δεν υπάρχουν Παλαιστίνιοι), δείτεγ
  • Αδιαφορούν για την τύχη και τη μοίρα των Χριστιανών Αράβων και των άλλων χριστιανών της περιοχής και εχθρεύονται τον ισλαμισμό [11]

Πολλοί Αμερικανοί αναλυτές έχουν επισημάνει την ιδιαίτερη, και αυξανόμενη επιρροή τους στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Αυτές οι ομάδες, μέσω της τηλεοπτικής απήχησης που είχαν κάποιοι πάστορες, άρχισαν να συνδέονται με πολιτικούς στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Η στήριξή του Ρόναλντ Ρήγκαν για την Προεδρία, και η αποφασιστική συμβολή τους στη νίκη του, τους έφερε μέσα στο Κογκρέσο και τον Λευκό Οίκο. Ο νέος πρόεδρος έφερε Χριστιανούς Σιωνιστές, όπως ο Φάλγουελ, ο Ρόμπερτσον και ο Χαλ Λίντσεϊ, σε δραστηριότητες του Λευκού Οίκου που περιλάμβαναν επαφές με Γερουσιαστές και ανώτατους κυβερνητικούς υπαλλήλους, καθώς και με εκπροσώπους εθνικών αρχών. Χορηγούσε ομάδες συζητήσεων που έδωσαν στους Χριστιανούς Σιωνιστές την ευκαιρία να διαφημίσουν τις πεποιθήσεις και να αποκτήσουν δύναμη. Από τότε, οι Χριστιανοί Σιωνιστές και το εβραϊκό λόμπι, είναι οι δυο βραχίονες που καθοδηγούν την πολιτική των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή. Ο Ρεπουμπλικάνος πολιτικός σύμβουλος Ράλφ Ρηντ λέει: 

«Νομίζω ότι θα είναι δίκαιο να πω ότι η Ευαγγελική υποστήριξη στο Ισραήλ …έχει γίνει δεύτερη μόνο προς την ίδια την Εβραϊκή Επιτροπή. Η εβραϊκή κοινότητα έχει παίξει έναν ισχυρό ρόλο στο να κρατήσει το Δημοκρατικό Κόμμα ισχυρά υπέρ του Ισραήλ, και οι Ευαγγελικοί έχουν παίξει έναν παρόμοιο ρόλο μεταξύ των Ρεπουμπλικάνων» [12].

Οργανώσεις

Ο χριστιανικός σιωνισμός είναι ένα σύστημα πεποιθήσεων χωρίς επίσημη δομή. Ωστόσο, υπάρχουν υψηλόβαθμοι ηγέτες και καθιερωμένοι φορείς που προσπαθούν να εκπροσωπήσουν τις απόψεις, τους σκοπούς και τους στόχους των χριστιανών σιωνιστών, οι επιδραστικότεροι των οποίων είναι:

Σημειώσεις

^α Ο Χριστιανικός Σιωνισμός είναι ένα κίνημα που έχει αναπτυχθεί από Προτεστάντες πιστούς και σε άλλες χώρες εκτός των ΗΠΑ. Η Βρετανία ως μητέρα πατρίδα των Αμερικανών είναι η γεννέτειρα του κινήματος. Το λήμμα ωστόσο επικεντρώνεται στις ΗΠΑ που διατηρούν το πιο επιδραστικό σε παγκόσμιο επίπεδο, κίνημα.
^β Ο Βρετανός Stephen Sizer είναι ιερέας της Εκκλησίας της Αγγλίας. Η ενασχόλησή του όμως με τον Χριστιανικό Σιωνισμό, μέσω μελετών και βιβλίων που έχει εκδώσει, οδήγησαν οργανώσεις Εβραίων στην Βρετανία να τον κατηγορήσουν για αντισημιτισμό, με αποτέλεσμα η Εκκλησία της Αγγλίας να του απαγορεύσει να ασκεί τα ποιμαντικά του καθήκοντα έως το 2030 [13].
^γ Οι αντιλήψεις αυτές απηχούν τις απόψεις Σιωνιστών ηγετών, όπως αυτές της Γκόλντα Μέιρ,(Ισραηλινή Πρωθυπουργός από το 1969 ως το 1974) η οποία δήλωσε το 1969: «(...) Δεν υπήρχε τέτοιο πράγμα όπως Παλαιστίνιοι. Πότε υπήρχε ανεξάρτητος παλαιστινιακός λαός με παλαιστινιακό κράτος; Ήταν είτε η νότια Συρία πριν από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά ήταν μια Παλαιστίνη συμπεριλαμβανομένης της Ιορδανίας. Δεν ήταν σαν να υπήρχε ένας παλαιστινιακός λαός στην Παλαιστίνη που θεωρούσε τον εαυτό του ως παλαιστινιακό λαό και εμείς ήρθαμε και τους πετάξαμε έξω και τους πήραμε τη χώρα του. Δεν υπήρχαν.(...)» [14]

Παραπομπές

  1. ↑ [«Το ευαγγέλιον της ευημερίας» Μία ακόμη διαστρέβλωσις του Ευαγγελίου]
  2. ↑ [Christian Zionism in Africa]
  3. ↑ [«Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας»]
  4. ↑ [Christian Zionism: The New Heresy that Undermines Middle East Peace "Middle East Monitor"]
  5. ↑ [REAGAN AND BEGIN, BIBI AND JERRY: THE THEOPOLITICAL ALLIANCE OF THE LIKUD PARTY WITH THE AMERICAN CHRISTIAN "RIGHT" σελ.43, "Arab Studies Quarterly"]
  6. ↑ [Διάγγελμα Τραμπ: Η Ιερουσαλήμ πρωτεύουσα του Ισραήλ – παγκόσμια ανησυχία και αντιδράσεις Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ]
  7. ↑ [Remarks by the Vice President at the Christians United for Israel Washington Summit "The American Presidency Project"]
  8. ↑ [Why Christians should stand with Israel]
  9. ↑ [Πότε θα λάβει χώρα η ανάσταση των νεκρών;]
  10. ↑ Factsheet: Christian Zionism
  11. ↑ [Christian Zionism: The New Heresy that Undermines Middle East Peace]
  12. ↑ [Ευαγγελικοί & Ισραήλ: Μια απίθανη συμμαχία.]
  13. ↑ [Retired vicar banned over 'virulently antisemitic' posts]
  14. ↑ Waxman D. "The Pursuit of Peace and the Crisis of Israeli Identity: Defending/Defining the Nation", 2006, σελ.50


Ανακτήθηκε από «http://el.metapedia.org/m/index.php?title=Χριστιανικός_Σιωνισμός&oldid=145427»