Γεώργιος Δημόπουλος
Ο Γεώργιος Δημόπουλος, Έλληνας νομικός που γεννήθηκε το 1901 στο χωριό Ασέα Μαντινείας του νομού Αρκαδίας και πέθανε το 1989 στην Αθήνα.
Ήταν παντρεμένος από το 1932 με την Αθηνά Μπιτζάνη του Κωνσταντίνου και της Θάλειας, κόρη γνωστού Αθηναίου εμπόρου, με καταγωγή από την Αρκαδία, η οποία από το 1932 κι έπειτα εργάστηκε ως εθελόντρια νοσοκόμα στον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό και πέθανε το 2000 στην Αθήνα. Το 1933 απέκτησε τον γιο τους Αριστείδη Δημόπουλο, μετέπειτα δικηγόρο Αθηνών, Υπουργό και Ευρωβουλευτή. Εγγόνια του είναι ο γνωστός δικηγόρος Αθηνών Φαίδων Αριστ. Δημόπουλος και η Πανεπιστημιακή καθηγήτρια στη Νομική σχολή του ΕΚΠΑ, Αθηνά Δημοπούλου.
Βιογραφία
Γονείς του ήταν ο Αριστείδης Δημόπουλος και η Παναγιώτα Σπετσεροπούλου, των οποίων ήταν το έκτο από τα έντεκα παιδιά τους. Τα δύο αδέλφια της μητέρας του, σε νεαρή ηλικία, εγκαταστάθηκαν στην Αίγυπτο, και ανακηρύχθηκαν Εθνικοί ευεργέτες, καθώς ίδρυσαν το «Σπετσεροπούλειο Ίδρυμα» στο Κάιρο, ενώ πρόσφεραν σημαντικές δωρεές στο Ναό του Αγίου Βασιλείου της Τρίπολης Αρκαδίας, αλλά και στο χωριό της Ασέας. Φοίτησε στο Σχολαρχείο της Ασέας και στη συνέχεια να παρακολουθήσει τα μαθήματα του γυμνασίου της Τριπόλεως. Μετά το τέλος των Γυμνασιακών του σπουδών, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, με σκοπό να εγγραφεί στη Νομική Σχολή, ενώ παράλληλα, προκειμένου να αντιμετωπίσει τα έξοδα της διαμονής του, εργάστηκε ως γραφέας στο Υπουργείο Τ.Τ.Τ., το σημερινό Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών.
Το 1920 κατατάχθηκε ως εθελοντής στον Ελληνικό στρατό στη Μικρά Ασία, με το βαθμό του ανθυπολοχαγού και υπηρέτησε στην Προύσα ως διοικητής του στρατιωτικού ταχυδρομικού αποσπάσματος και ταχυδρομείου. Το 1922, μαζί με τους 25 στρατιώτες που διοικούσε και κατέβηκαν συντεταγμένοι στη Ραιδεστό, από όπου πέρασαν στην Αδριανούπολη και επέστρεψε στην Αθήνα. Μετά την αποστρατεία του ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Νομική Σχολή Αθηνών και ολοκλήρωσε τη Νομική κατάρτιση του ως ασκούμενος στο δικηγορικό γραφείο Φιλαρέτου-Χαΐνη, απ’ όπου αποχώρησε το 1926 και ταξίδεψε στη Γαλλία. Στο Παρίσι παρακολούθησε ελεύθερα μεταπτυχιακά μαθήματα στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης και επιστρέφοντας στην Ελλάδα εργάστηκε ως δικηγόρος, σε δικό του γραφείο.
Στο Β' Παγκόσμιο πόλεμο επιστρατεύτηκε και υπηρέτησε ως νομικός γραφέας, σε στρατιωτική υπηρεσία στην Αθήνα, ενώ στη διάρκεια της κατοχής ήταν μέλος της αντιστασιακής οργάνωσης του Επαμεινώνδα Τσέλιου, ενώ εκποίησε σημαντικό μέρος της πατρικής του περιουσίας, προκειμένου να επιβιώσει. Το 1944, στη διάρκεια των Δεκεμβριανών, η οικογένεια του εγκατέλειψε το σπίτι στα Πατήσια, και εγκαταστάθηκε σε σπίτι φιλικής της οικογένειας στο κέντρο της Αθήνας. Τον Μάιο του 1945 εγκατέλειψαν οικογενειακώς την Ελλάδα και εγκαταστάθηκαν για ένα χρόνο κοντά στα αδέλφια του στην Αίγυπτο, όμως το 1946 επέστρεψαν στην Ελλάδα, όπου δικηγόρησε έως το 1982, δίχως διακοπή. Μετά τη συνταξιοδότησή του ανακηρύχθηκε επίτιμος δικηγόρος από τον δικηγορικό σύλλογο Αθηνών.
Διαβάστε τα λήμματα
