Γεώργιος Πλευράκης
Ο Γεώργιος Πλευράκης Έλληνας εκπαιδευτικός και μετέπειτα στρατιωτικός που αναδείχθηκε ως τον βαθμό του Συνταγματάρχη (ΠΖ) γεννήθηκε το 1889 στο χωριό Άγιοι Απόστολοι Καστελίου του Δήμου Μινώα Πεδιάδας Ηρακλείου στην Κρήτη και έχασε τη ζωή του στις 6 Ιανουαρίου 1945, ύστερα από την πρόσκρουση σε νάρκη του στρατιωτικού αυτοκινήτου στο οποίο επέβαινε. Η νεκρώσιμη ακολουθία του τελέστηκε στον Πειραιά παρουσία του πρωθυπουργού στρατηγού Νικολάου Πλαστήρα, του υπουργού Δικαιοσύνης Αβραάμ και άλλων υπουργών.
Ήταν παντρεμένος με την Καλλιόπη Μαραγκάκη [1], από τους Αγίους Αποστόλους, και από το γάμο τους έγιναν γονείς τεσσάρων τέκνων, του Εμμανουήλ, του Ελευθερίου, του Βασιλείου και του Ιωάννη.
Περιεχόμενα
Βιογραφία
Πατέρας του Γεωργίου Πλευράκη ήταν ο Εμμανουήλ Πλευράκης και μητέρα του ήταν η Μαρία, το γένος Γεωργίου Μησήνη. Αδέλφια του ήταν ο Μιχάλης Πλευράκης, η Σοφία σύζυγος Μεταξάκη, η Χρυσή σύζυγος Ηρακλή Παπαδάκη από τη Βόνη και η Καλιόπη σύζυγος Μιχάλη Σταφυλάκη επίσης από τη Βόνη.
Σπουδές / Στρατιωτική σταδιοδρομία
Ο Πλευράκης σπούδασε δάσκαλος και στη συνέχεια διορίστηκε στον τόπο της καταγωγής του, όμως το 1910 κατατάχθηκε στην Κρητική Φρουρά της Κρητικής Πολιτείας. Συμμετείχε και στους δυο Βαλκανικούς πολέμους την περίοδο 1912-13 και στη διάρκεια τους υπηρέτησε στα μεταβατικά αποσπάσματα του Ηπειρωτικού μετώπου, ακόμη και εντός ρου εδάφους της Βορείου Ηπείρου. Το διάστημα 1914-18 συμμετείχε στον Α' παγκόσμιο πόλεμο και το 1917 πολέμησε ως διοικητής Λόχου στη σκληρή μάχη του Σκρα. Έλαβε μέρος στη Μικρασιατική εκστρατεία του 1919-1922, αρχικά ως Λοχαγός διοικητής λόχου, και πήρε μέρος στις μάχες της Περγάμου και Μενεμένης. Τραυματίστηκε στη μάχη του Σαγγαρίου ποταμού στα βάθη της Αλμυράς Ερήμου και παρέμεινε νοσηλευόμενος εις Στρατιωτικά Νοσοκομεία επί μακρύ χρονικό διάστημα.Μαετα το τέλος της Μικρασιατικής εκστρατείας υπηρέτησε σε όλες σχεδόν τις φρουρές στη Μακεδονία και τη Θράκη.
Β' Παγκόσμιος πόλεμος
Τον Οκτώβριο του 1940 ήταν διοικητής στο 81ο σύνταγμα πεζικού στην Αλεξανδρούπολη όμως με την κήρυξη του Β' παγκοσμίου πολέμου αλλά αμέσως με απόφαση του Ανωτάτου Στρατιωτικού Συμβουλίου τοποθετήθηκε στα οχυρά της γραμμής Μεταξά ως διοικητής των οχυρών Ρούπελ και Καρατάς, όπου υπάρχει πίνακας συνθέσεως των οχυρών, συντεταγμένος από το Γενικό Επιτελείο, με επικεφαλής τον Γεώργιο Πλευράκη. Μετά την κατάληψη της Ελλάδος από τις δυνάμεις του Άξονα ο στρατάρχης Φον Λιστ, διοικητής της Γερμανικής Στρατιάς, συνάντησε στη Θεσσαλονίκη τον συνταγματάρχη Πλευράκη και του εξέφρασε τον θαυμασμό του δια τον ηρωισμό των Ελλήνων και του ίδιου του Πλευράκη ως διοικητή του οχυρού.
Στη διάρκεια της γερμανοϊταλικής Κατοχής με διαταγή του συμμαχικού Στρατηγείου της Μέσης Ανατολής τοποθετήθηκε αρχηγός των αντιστασιακών ομάδων της πόλεως Πειραιώς. αποστολή που ολοκλήρωσε με εξαιρετική επιτυχία. Μετά τη λήξη του πολέμου και στη διάρκεια της κομμουνιστικής ανταρσίας τον Δεκέμβριο του 1944 του ανατέθηκε η διοίκηση του 160 Τάγματος εθνοφυλακής Πειραιώς. Το αυτοκίνητο του έπεσε σε νάρκη στην περιοχή του Αγίου Ιωάννη Ρέντη στον Πειραιά.
Εξωτερικές συνδέσεις
Παραπομπές
- ↑ [Η Καλλιόπη ήταν κόρη του Βασιλείου Μαραγκάκη και της Μαρίας το γένος Εμμανουήλ Ανδρονά από το Καλό Χωριό. Αδελφός της ήταν ο Ανθυπασπιστής Γεώργιος Μαραγκάκης που συμμετείχε και στους δύο Βαλκανικούς πολέμους 1912-1914, πολέμησε στη Μικρασιατική Εκστρατεία 1919-1922. Ο Γεώργιος συνελήφθη από τους Τούρκους στις πολεμικές επιχειρήσεις στην Πέργαμο στις 2 Ιουλίου 1919. Βασανίστηκε απάνθρωπα με απάνθρωπα μαρτύρια στη διάρκεια των οποίων εξέπνευσε. Άλλα αδέλφια της ήταν ο Μανόλης, ο Κωστής ο Γιάννης Μαραγκάκης και η Στυλιανή σύζυγος του Μανόλη Σμαριανάκη.]
