Γιώργος Θεοφανόπουλος

Από Metapedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο Γεώργιος Θεοφανόπουλος, Έλληνας νομικός και μετέπειτα δικαστικός με το βαθμό του Εισαγγελέα, ποιητής και λογοτέχνης με σημαντικό πεζό έργο, γεννήθηκε στις 13 Νοεμβρίου 1935 στο χωριό Μαμουσιά [1] Αιγίου στο νομό Αχαΐας και δολοφονήθηκε [2] νωρίς το βράδυ της Δευτέρας 1ης Απριλίου 1985, από μέλη της κομμουνιστικής τρομοκρατικής οργανώσεως «Αντικρατική Πάλη», έξω από το σπίτι του στην Καλλιθέα Αττικής. Η νεκρώσιμη ακολουθία του τελέστηκε την Τετάρτη 3 Απριλίου στις 15:00 στον Μητροπολιτικό ναό Αθηνών. Τάφηκε στο Ζ' Τμήμα του Α' Νεκροταφείου Αθηνών.

Ο Θεοφανόπουλος ήταν έγγαμος με τη Σοφία Θεοφανοπούλου και πατέρας δύο γιων, του Φωκίωνα και του Αλέξανδρου.

Γεώργιος Θεοφανόπουλος
Συνοπτικές πληροφορίες
Γέννηση: 13 Νοεμβρίου 1935
Τόπος: Μαμουσιά, Αχαΐα (Ελλάδα)
Δολοφονία: 1 Απριλίου 1985
Τόπος: Καλλιθέα, Αττική (Ελλάδα)
Υπηκοότητα: Ελληνική
Ασχολία: Νομικός, Εισαγγελέας
Ποιητής, Λογοτέχνης.

Βιογραφία

Πατέρας του Γιώργου ήταν ο αγρότης και ρητινοσυλέκτης Αλέξανδρος και μητέρα του η Μαρία Θεοφανοπούλου, των οποίων ήταν το έκτο από τα επτά παιδιά τους, έξι αγόρια κι ένα κορίτσι. Μεγαλύτερος αδελφός του ήταν ο Θεολόγος και καθηγητής της Μουσικής Λεωνίδας Θεοφανόπουλος.

Σπουδές

Ο Γιώργος παρακολούθησε τα μαθήματα του Δημοτικού στη γενέτειρα του και τα μαθήματα του Γυμνασίου στο Διακοπτό Καλαβρύτων, όπου μετέβαινε καθημερινά πεζοπορώντας διαδρομή 16 χιλιομέτρων με επιστροφή. Υπήρξε φιλομαθής και άριστος μαθητής. Μετά την αποφοίτηση του από το Γυμνάσιο κι ύστερα από επιτυχείς εξετάσεις εισήχθη στην Νομική σχολή του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Ενώ ήταν ακόμη φοιτητής της Νομικής Σχολής, στο Γυμνάσιο Διακοπτού παραστάθηκε το πρώτο του θεατρικό του έργο, σε δική του σκηνοθεσία, με την βοήθεια και την επίβλεψη του μεγαλύτερου αδελφού του, καθηγητή Θεολογίας Λεωνίδα Θεοφανόπουλου. Ο Γιώργος Θεοφανόπουλος ολοκλήρωσε τα μαθήματα της Νομικής κι ανακηρύχθηκε διδάκτορας, εργαζόμενος σε κάθε είδους εργασία. Αποφοίτησε με βαθμό «Άριστα» και στη συνέχεια υπηρέτησε την Στρατιωτική του θητεία με το βαθμό του Εφέδρου Ανθυπολοχαγού στις Ειδικές Δυνάμεις, στους Λόχους Ορεινών Καταδρομών. Ασχολήθηκε με τον αθλητισμό και υπήρξε πρωταθλητής στην ρίψη λίθου στον στίβο.

Δικαστικός

Ο Θεοφανόπουλος εντάχθηκε στο Δικαστικό Σώμα και ειδικότερα στον Εισαγγελικό Κλάδο στις 13 Φεβρουαρίου 1969, ενώ προήχθη σε Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών στις 26 Νοεμβρίου του 1977. Στις 29 Ιουνίου 1980, ο Θεοφανόπουλος έκρινε ως τροχαίο δυστύχημα κι άσκησε ποινική δίωξη κατά του οδηγού του πούλμαν, Μάριου Χαρίτου, για το αδίκημα της ανθρωποκτονίας από αμέλεια της τριτοετούς φοιτήτριας της τότε Παντείου Σχολής, Σωτηρίας Βασιλακοπούλου, που μοίραζε προκηρύξεις και προπαγανδιστικό υλικό του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος, στους εργαζόμενους της κλωστοϋφαντουργίας ΕΤΜΑ στο Βοτανικό. Από το 1981 ο Θεοφανόπουλος υπηρέτησε στο Γραφείο Ποινικής Αγωγής της Εισαγγελίας Αθηνών. Στις 10 Φεβρουαρίου 1983, Ως Εισαγγελέας έδρας στην δίκη για την κατάληψη της Νομικής Σχολής επιρρίπτει ευθύνες στις διωκτικές αρχές και ζήτησε την απαλλαγή των κατηγορούμενων φοιτητών. Στις 19 Μαρτίου του ίδιου χρόνου, την ημέρα της δολοφονίας από κομμουνιστές του εκδότη της συντηρητικής ημερήσιας Αθηναϊκής εφημερίδος «Βραδυνή», Τζώρτζη Αθανασιάδη, ο Θεοφανόπουλος που ασκούσε καθήκοντα Εισαγγελέως Υπηρεσίας στο Γραφείο Ποινικής Αγωγής έφτασε αμέσως μετά την δολοφονία στα γραφεία της εφημερίδος και χαρακτήρισε πολιτική την δολοφονία του εκδότη. Τον Οκτώβριο του 1983, μετά την συμπλήρωση διετούς υπηρεσίας στο Γραφείο Ποινικής Αγωγής της Εισαγγελίας Αθηνών, απομακρύνθηκε από τη θέση του.

Η δολοφονία του

Στις 19:50 το βράδυ της Δευτέρας 1ης Απριλίου 1985, ο Θεοφανόπουλος δολοφονήθηκε από μέλη της κομμουνιστικής οργανώσεως «Αντικρατική Πάλη» [3], έξω από το σπίτι του στην οδό Λυκούργου 158 στην Καλλιθέα Αττικής. Οι κομμουνιστές δολοφόνοι έστησαν ενέδρα στον Εισαγγελέα, τον οποίο περίμεναν πάνω σε μοτοσικλέτα έξω από το σπίτι του. Όταν ο Θεοφανόπουλος έφτασε στην οικία του, τότε άνοιξαν πυρ εναντίον του τραυματίζοντάς τον θανάσιμα. Στον τόπο της δολοφονίας του βρέθηκαν οι κάλυκες από τρεις σφαίρες πιστολιού 45 χιλιοστών που του προκάλεσαν τρία θανατηφόρα τραύματα. Ο εκτελεστής πλησίασε τον Εισαγγελέα και τον πυροβόλησε στο κεφάλι, στον λαιμό και στον θώρακα. Πριν διαφύγει με τη μοτοσυκλέτα συνεργού του, πέταξε στον δρόμο μια προκήρυξη. Ο Θεοφανόπουλος μεταφέρθηκε στην Γενική Κλινική Καλλιθέας, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του. Σύμφωνα με ανακοίνωση της Αστυνομίας οι εκτελεστές του Εισαγγελέα Θεοφανόπουλου ανήκαν στην πρωτοεμφανιζόμενη κομμουνιστική «Αντικρατική Πάλη» και τα ονόματα που ανακοινώθηκαν ως αυτά των πιθανών δολοφόνων του είναι των Χρίστου Τσουτσουβή [4], Γιώργου Μπαλάφα [5], Πρέκα και Αβραάμ Λεσπέρογλου [6].

Σύμφωνα με δημοσιεύματα των εφημερίδων της εποχής, «...δύο άγνωστοι, με μοτοσικλέτα, τον πλησίασαν την ώρα που άνοιγε το πορτμπαγκάζ του αυτοκινήτου του και ένας από αυτούς τον πυροβόλησε τρεις φορές με 45άρι πιστόλι -ίδιου τύπου μ' αυτό που χρησιμοποιεί η «17 Νοέμβρη»- αλλά τις προκηρύξεις που βρέθηκαν τις «υπογράφει» η οργάνωση «Αντικρατική Πάλη». Σύμφωνα με τις μαρτυρίες, η μοτοσικλέτα ήταν κόκκινη, μάρκας «Xόντα». Την ευθύνη της δολοφονικής ενέργειας ανέλαβε η πρωτοεμφανιζόμενη τότε «Αντικρατική Πάλη», η οποία χρόνια μετά αποδείχθηκε παρακλάδι της κομμουνιστικής τρομοκρατικής οργανώσεως «17 Νοέμβρη». Η κομμουνιστική «Αντικρατική Πάλη» στην προκήρυξη της [7] ανέφερε μεταξύ άλλων: «...Δεν θα σεβαστούμε την κοινωνική γαλήνη, που άλλωστε δεν υπήρχε ποτέ. Δεν θα την σεβαστούμε γιατί θέλουμε να μετέχουμε σε έναν πόλεμο που θα κάνει τον ύπνο σας εφιαλτικό. Έξω από τους νόμους και ενάντια στους νόμους των αφεντικών και του κράτους. Θα πάρουμε τις τύχες και τις ζωές μας στα δικά μας χέρια». Παράλληλα χωρίς να κατηγορεί για κάτι συγκεκριμένο τον Θεοφανόπουλο, ανέφερε ότι «...η εκτέλεσή του ήταν γι' αυτόν το θλιβερό τέλος μιας ακόμα πιο θλιβερής και επαίσχυντης επιλογής, που ο ίδιος είχε κάνει, αποφασίζοντας έτσι και για το τέλος του. Δεν ήταν σε καμία περίπτωση ένας τυχαίος εισαγγελέας».

Τις μέρες μετά την δολοφονία του Θεοχαρόπουλου δημοσιεύθηκαν πληροφορίες που ανέφεραν ότι ο εισαγγελέας είχε δεχτεί απειλητικά τηλεφωνήματα. Η Αστυνομία εντόπισε γιάφκα που χρησιμοποιούσε ο Τσουτσουβής, η οποία βρίσκονταν σε υπόγειο διαμέρισμα στην οδό Αντιόπης στην Άνω Κυψέλη, όπου βρέθηκε το αυθεντικό αντίγραφο του φυλλαδίου που αφέθηκε στο σημείο όπου δολοφονήθηκε ο Θεοφανόπουλος. Μετά την σύλληψη του ο Λεσπέρογλου παραπέμφθηκε σε δίκη και στις 24 Οκτωβρίου 2011 η Εισαγγελέας της έδρας του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου, Αικατερίνη Πιστόλη, ζήτησε την 1η Απριλίου 1985 την ενοχή του για την κατηγορία της απλής συνέργειας στη δολοφονία του Εισαγγελέα όμως αθωώθηκε από το δικαστήριο [8]. Το όπλο που χρησιμοποιήθηκε στην εκτέλεση του εισαγγελέα Θεοφανόπουλου (φέρεται ότι) βρέθηκε στο διαμέρισμα της οδού Καλαμά, στα Σεπόλια, ενάμιση χρόνο μετά την δολοφονία του [9]. Η οικογένεια του δολοφονημένου παραιτήθηκε από το δικαίωμα της Πολιτικής Αγωγής υπό το κράτος απειλών και εκβιασμών από τις πολυποίκιλες οργανώσεις της κομμουνιστικής αριστεράς.

Εργογραφία

Ο Θεοφανόπουλος που ήταν μέλος της Εθνικής Ενώσεως Λογοτεχνών, έγραψε από πολύ νεαρή ηλικία. Ασχολήθηκε με όλα τα είδη του λόγου κι είναι χαρακτηριστικό ότι δημοσίευσε παραμύθια, θεατρικά έργα, σάτιρα, ποίηση και πεζά. Το πρώτο βιβλίο του είχε τίτλο:

  • «Ο σαρκασμός του στοχασμού, στης θλίψης τις ψιχάλες», ποιητική συλλογή ποιητική, το 1976, με λυρικούς στίχους και χρήση χρήση διαφόρων τεχνοτροπιών.

Ακολούθησαν τα έργα:

  • «Η Μπουρού», Μικρά ηθικοπλαστική διηγήματα πεζά, εκδόσεις «Gutenberg», σελίδες 141, το 1980,
  • «Ηλιοπυρπόληση», Ποίηση, εκδόσεις «Gutenberg», το 1981,
  • «Η ζωή στο εδώλιο», Σάτιρα, εκδόσεις «Gutenberg», το 1982, περιστατικά από την χρονική περίοδο που υπηρετούσε ως δικαστικός,
  • «Πορεία οδύνης», Μυθιστόρημα, εκδόσεις «Δίφρος», το 1984.

Το 1988 ο τηλεοπτικός δίαυλος της τότε Υ.ΕΝ.Ε.Δ. [Υπηρεσία Ενημερώσεως Ενόπλων Δυνάμεων] παρουσίασε σε καθημερινές συνέχειες, επί 5 μήνες, το παραμύθι του

  • «Ο μπατζανοδημήτρης».

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Παραπομπές

  1. [Η Μαμουσιά, η αρχαία Κερύνεια, είναι χωριό του νομού Αχαΐας, πρώην ανεξάρτητη κοινότητα η οποία από το 1999 αποτελεί δημοτικό διαμέρισμα του πρώην Δήμου Διακοπτού. Στην απογραφή του 2011 ο οικισμός είχε πληθυσμό 214 κατοίκους και συνολικά η πρώην ομώνυμη κοινότητα 355 κατοίκους. Το χωριό είναι κτισμένο σε υψόμετρο 681 μέτρων, στις βόρειες πλαγιές του Ρούσκιου. Η μυθολογία αναφέρει ότι στην περιοχή ζούσε η «Κερυνίτις» έλαφος της Αφροδίτης, το ελάφι που έπρεπε να παραδώσει ο Ηρακλής στον Ευρυσθέα δίχως να τραυματισθεί. Την αρχαία πόλη την στόλιζαν και άλλοι ναοί και αγάλματα. Σήμερα υπάρχει φυλασσόμενος αρχαιολογικός χώρος. Το χωριό φημίζεται για την ποιοτική παραγωγή του σε κορινθιακή σταφίδα, σταφύλι και ελαιόλαδο.]
  2. Εισαγγελείς Θύματα Τρομοκρατίας eisap.gr
  3. Τι «είπαν» οι γιάφκες για την Αντικρατική Πάλη tanea.gr, Νεσφυγέ Λία, 8 Ιανουαρίου 2000.
  4. [Ο Χριστος Τσουτσουβής, ένα από τα πιο δραστήρια μέλη του ΕΛΑ, ήταν φοιτητής στο Γκρατς της Αυστρίας. Είχε διαφωνήσει στις αρχές του 1980 με τις «αναίμακτες βομβιστικές επιθέσεις» του ΕΛΑ και ζήτησε πιο ακραίες μορφές δράσεως. Καθώς δεν εισακούστηκε, αυτονομήθηκε και αρχικά δημιούργησε την οργάνωση «Οκτώβρης 80» και μερικά χρόνια αργότερα την οργάνωση «Αντικρατική Πάλη», με πιθανό μέλος της τον Δημήτρη Κουφοντίνα. Ο Τσουτσουβής σκοτώθηκε το απόγευμα της Τετάρτης 15 Μαΐου 1985, όταν αυτός κι ένα ακόμη άτομο πλησίασαν μια παρκαρισμένη κόκκινη μοτοσικλέτα «Σουζούκι» με αριθμό κυκλοφορίας ΟΠ-435, στην οδό Αμφίκλειας 18-20, στου Γκύζη. Τρεις αστυνομικοί με πολιτικά, που είχαν στήσει ενέδρα σε κοντινό σημείο κρυμμένοι σε ένα αυτοκίνητο με συμβατικές πινακίδες κυκλοφορίας, επιχείρησαν να τον ακινητοποιήσουν και να τον συλλάβουν. Στην ανταλλαγή πυροβολισμών που ακολούθησε σκοτώθηκε ο Τσουτσουβής και ο ένας από τους αστυνομικούς -ο Βασίλης Μπούρας, 34 ετών ενώ οι άλλοι δύο, ο Γιώργος Δουγένης, 41 ετών και ο Γιώργος Γεωργίου, 28 ετών, υπέκυψαν στα τραύματα τους λίγες ημέρες αργότερα. Ο Τσουτσουβής ήταν εκτελεστής της οργανώσεως που ήταν μία από τις πολλές ακροαριστερές του είδους, η οποία δραστηριοποιούνταν στην Ελλάδα. Είχε λάβει ειδική εκπαίδευση στο εξωτερικό ως αντάρτης πόλεων. Τα δακτυλικά αποτυπώματα του που ταυτοποιήθηκαν σε διάφορες άλλες εγκληματικές δραστηριότητες τον ενέπλεξαν δίχως αμφιβολία στη δολοφονία του Θεοφανόπουλου. Η ταυτότητα του Χρήστου Τσουτσουβή έγινε γνωστή όταν η φωτογραφία του δόθηκε σε όλα τα μέσα ενημέρωσης της Ελλάδα και της Κύπρου. Κάποιοι συγγενείς του, που είδαν τη φωτογραφία του, τον αναγνώρισαν και ενημέρωσαν την Αστυνομία. Από την έρευνα προέκυψε ότι ο Τσουτσουβής έμενε σ' ένα διαμέρισμα στη συμβολή των οδών Αντιόπης 7 και Λυδίας 4, στην Κυψέλη. Ο Ε.Λ.Α. με προκήρυξη του παραδέχθηκε ότι ο Τσουτσουβής ήταν μέλος του από το 1976 ως το 1980, και μετείχε σε όλες τις δραστηριότητες του, ενώ πήρε ενεργά μέρος στην απόπειρα για την ανατίναξη της AEG στο Ρέντη, τη νύχτα στις 19 Οκτωβρίου 1977, κατά διάρκεια της οποίας σκοτώθηκε ο Χρίστος Κασσίμης σε ένοπλη σύγκρουση με αστυνομικούς.]
  5. [Ο Γιώργος Μπαλάφας, κατά δική του ομολογία μακρινός συγγενής του Τσουτσουβή, μετά την δολοφονία του Θεοχαρόπουλου πέρασε στην παρανομία, καταζητούνταν από την Αστυνομία, η οποία ανακοίνωσε σχετικά στις 21 Μαΐου του ίδιου χρόνου, ότι καταζητούνται αυτός και ο Αβραάμ Λεσπέρογλου, ως μέλη της «Αντικρατικής Πάλης». Ο Μπαλάφας συνελήφθη το 1992 και παραπέμφθηκε σε δίκη. Τα στοιχεία που προσκόμισαν στο δικαστήριο οι διωκτικές αρχές δεν κρίθηκαν αρκετά για να πείσουν τους δικαστές. O Μπαλάφας απαλλάχθηκε κατά πλειοψηφία από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο και αφέθηκε ελεύθερος. Ο αρμόδιος Εισαγγελέας άσκησε έφεση και ο Μπαλάφας δικάστηκε εκ νέου στο Δευτεροβάθμιο Κακουργιοδικείο Αθηνών στις 20 Ιανουαρίου 1997.]
  6. [Ο Αβραάμ Λεσπέρογλου τότε φοιτητής της Βιομηχανικής Σχολής Θεσσαλονίκης ήταν ήδη καταζητούμενος για τον τραυματισμό του αρχιφύλακα Γιώργου Ψαρουδάκη, σε μια απόπειρα διαρρήξεως που εξελίχθηκε σε ένοπλη επίθεση. Την Κυριακή 24 Οκτωβρίου 1982, βράδυ δημοτικών εκλογών, τρία άτομα προσπάθησαν να παραβιάσουν ένα εργαστήριο οδοντοτεχνικής στην οδό Κωλέττη 9, στα Eξάρχεια και να το διαρρήξουν. Ο 26χρονος αρχιφύλακας Γιώργος Ψαρουδάκης, προσπάθησε να τους σταματήσει. Ο ένας από τους τρεις δράστες πυροβόλησε τρεις φορές εναντίον του και ο αστυνομικός τραυματίστηκε σοβαρά. Σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε η Αστυνομία, στην απόπειρα έλαβαν μέρος οι φοιτητές: Αβράαμ Λεσπέρογλου, 27 χρόνων, ο Λευτέρης Αϊδίνης, 22 χρόνων, φοιτητής της Ανωτάτης Εμπορικής και ο Σαμίρ Μαχμούτ Σαμτζούκ, 30 χρόνων, φοιτητής της Φαρμακευτικής, από την Ιορδανία. Οι δύο τελευταίοι συνελήφθησαν λίγη ώρα μετά την επίθεση, ενώ ο Λεσπέρογλου διέφυγε. Οι Αϊδίνης και Σαμτζούκ συνελήφθησαν και καταδικάστηκαν σε ποινές φυλακίσεως. Η γνωστότερη υπόθεση από όλες όσες η Αστυνομία εμπλέκει τον Λεσπέρογλου ήταν «το μακελειό του Γκύζη», στις 15 Μαΐου 1985. Στις 21 Μαΐου η Αστυνομία ανακοίνωσε ότι καταζητούνται οι Αβραάμ Λεσπέρογλου και Γιώργος Μπαλάφας ως μέλη της «Αντικρατικής Πάλης». Ο Λεσπέρογλου συνελήφθη στις αρχές του Ιανουαρίου 2000 στο Αεροδρόμιο Αθηνών.]
  7. [«ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
    Σήμερα αναλαμβάνουμε την ευθύνη για την εκτέλεση του εισαγγελέα Γ. Θεοφανοπουλου.
    Η εκτέλεση του ήταν γι’ αυτόν το θλιβερό τέλος μιας ακόμα πιο θλιβερής και επαίσχυντης επιλογής, που ο ίδιος είχε κάνει, αποφασίζοντας έτσι και για το τέλος του. Δεν ήταν σε καμμία περίπτωση ένας τυχαίος εισαγγελέας. Καλυπτόμενος από τη σιγουριά που του παρείχαν η προστασία των αστυνομικών περιστρόφων και οι νόμοι, γινόταν θρασύς και αλαζονικός, σε σημείο που να προκαλεί την απέχθεια και σε μερίδα δικαστικών. Ήταν ένας μισθοφόρος, που δεν δίσταζε να στέλνει τους άλλους, με απόλυτη ψυχρότητα, στη φυλακή, στα βασανιστήρια, ακόμα και στο θάνατο.
    Είχε πάρει για τον εαυτό του δικαίωμα να αποφασίζει για τη ζωή και την τύχη των άλλων, δικαίωμα που εμείς σήμερα του στερήσαμε.
    Μιλούσε και έπαιρνε τις αποφάσεις του στο όνομα του δημόσιου συμφέροντος, προσπαθώντας έτσι να πείσει πως τα συμφέροντα όλων είναι ταυτόσημα με αυτά των αφεντικών και του κράτους, που αυτός ο άθλιος υπηρετούσε. Επικαλούνταν το δημόσιο συμφέρον, προσπαθώντας έτσι να αποκτήση την κοινωνική συναίνεση για τα εγκλήματα που καθημερινά διέπραττε σε βάρος της ελευθερίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, πάντα στο όνομα της «δικαιοσύνης» της «δικαιοσύνης» του Τσάτσου και του Γκιωνάκη.
    Όλοι σας αύριο, μπάτσοι, δικαστές, εφημερίδες, κόμματα, υπουργοί, θα φωνάζετε για τη δημοκρατία που αποσταθεροποιήται, για τους τρομοκράτες που πρέπει να εξοντωθούν, τους χαφιέδες που δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους και την κοινωνική γαλήνη που διαταράσεται.
    Για όλα αυτά εμείς δηλώνουμε πως: Δεν θα σεβαστούμε τη δημοκρατία των ΜΑΤ και ΜΕΑ, που βασανίζει, φυλακίζει, δολοφονοί. Που χτυπά ανελέητα αγώνες εργαζομένων, αγώνες νεολαίας, αγώνες κρατουμένων, που «αυτοκτονοί» - δολοφονοί κρατούμενους και φαντάρους, πυροβολεί διαδηλωτές.
    Δεν θα σεβαστούμε την κοινωνική γαλήνη, που άλλωστε δεν υπήρχε ποτέ. Δεν θα την σεβαστούμε γιατί θέλουμε να μετέχουμε σε έναν πόλεμο που θα κάνει τον ύπνο σας εφιαλτικό.
    Έξω από τους νόμους και ενάντια στους νόμους των αφεντικών και του κράτους. Θα πάρουμε τις τύχες και τις ζωές μας στα δικά μας χέρια...
    Αθήνα Μάρτης 1985
    ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΛΗ»] Ολόκληρο το κείμενο της προκηρύξεως της κομμουνιστικής οργανώσεως «Αντικρατική Πάλη«.
  8. Αθώος για όλα ο Λεσπέρογλου kathimerini.gr, 25 Οκτωβρίου 2001.
  9. Συνεκδικάζονται οι υποθέσεις Μπαλάφα rizospastis.gr, Παρασκευή 24 Οχτώβρη 1997.