Μπερνάρ Λουγκάν

Από Metapedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο Μπερνάρ Λουγκάν, [γαλλικά: Bernard Lugan], Γάλλος παραδοσιοκράτης και φιλομοναρχικός ιστορικός, πρώην καθηγητής σε διάφορες σχολές και πανεπιστήμια, αλλά και ιστορικός συγγραφέας, ιδιαιτέρως στενός φίλος του Ντομινίκ Βενέρ, γεννήθηκε στις 10 Μαΐου 1946 στο Μεκνές, μια πόλη στο Βόρειο Μαρόκο, όταν το κράτος ήταν ακόμη προτεκτοράτο της Γαλλίας.

Bernard Lugan

Βιογραφία

Ο πατέρας του Μπερνάρ ήταν αξιωματικός του Γαλλικού Πολεμικού Ναυτικού. Ο Μπερνάρ παρακολούθησε τα μαθήμα της Βασικής εκπαιδεύσεως σε σχολείο Καθολικών στο Μαρόκο. Επέστρεψε στη Γαλλία το 1959 και εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου συνέχιζε ως μαθητής στο Λυκείο Κλοντ Μπερνάρ [Claude Bernard] και μέτα στο Λυκείο Σαιν Κλου [Saint-Cloud]. Ξεκίνησε Νομικές σπουδές στο πανεπιστήμιο Παντεόν-Ασσάς [Panthéon-Assas] ή [Paris-II], ωστόσο, αποφοίτησε ως ιστορικός από το πανεπιστήμιο Παρίσι-Χ [Paris-X].

Πολιτική δράση

Ο Μπερνάρ ξεκίνησε τις πολιτικές του δράσεις στις 21 Απριλίου 1961, την ημέρα του αποτυχημένου πραξικοπήματος των Γάλλων στρατηγών, οι οποίοι ήταν αντίθετοι στην ιδέα της ανεξάρτητης Αλγερίας. Εκείνη την ημέρα, οι μαθητές του Λυκείου του διαδήλωναν εναντίον του πραξικοπήματος, ωστόσο, ο δεκαπεντάχρονος Λουγκάν οργάνωσε αντιδιαδήλωση υπέρ του. Η πρώτη οργάνωση στην οποία συμμετείχε ήταν η «Ομοσπονδία εθνικιστών φοιτητών» [Fédération des étudiants nationalistes], η οποία είχε ως έμβλημα τον Κέλτικο Σταυρό. Συμμετείχε επίσης στην φιλομοναρχική οργάνωση «Εθνική αποκατάσταση» [Restauration nationale], γνωστή ως το κέντρο της φιλομοναρχικής προπαγάνδας της εθνικιστικής οργανώσεως «Γαλλική δράση» [Action française].

Στο πρόσφατο βιβλίο του,

  • «Μάιος του '68: από την άλλη πλευρά» [Mai 68, vue d’en face], περιγράφει πως, ως αρχηγός μίας ομάδας μαχητών, αντιμάχονταν με βία τους κομμουνιστές και αναρχικούς στη διάρκεια του Γαλλικού Μαΐου.

Το 1971, ίδρυσε το «Βασιλική επιτροπή για τη Νέα Τάξη» [Comité royaliste pour un Ordre nouveau].

Επαγγελματική ζωή

Το 1972, μετά την ιδεολογική νίκη του Μαΐου του ’68, ο Μερνάρ αρνούμενος τον κοινοβουλευτισμό και τη δημοκρατία, έπαψε τις πολιτικές του δραστηριότητες κι ως το 1982 εγκαταστάθηκε στη Ρουάντα, όπου καταξιώθηκε ως ένας επιτυχημένος ιστορικός με ειδίκευση στην Αφρικανική ιστορία. Το 1993 ανακηρύχθηκε υφηγητής στο πανεπιστήμιο Λυών-ΙΙΙ [Jean-Moulin-Lyon-III] όπου έως το 2009, παρέδιδε μαθήματα ιστορίας της Αφρικής. Επίσης, έδινε παρουσίασεις και μαθήματα στο Ινστιτούτο Προηγμένων Σπουδών Εθνικής Άμυνας [Institut des hautes études de Défense nationale], στην Πολεμική Σχολή [École de guerre] και στο Στρατιωτικό Ειδικό Σχολείο Σαιν-Κυρ [École spéciale militaire de Saint-Cyr], στο οποίο οι παραδόσεις των μαθημάτων διακόπηκαν το 2018, για πολιτικούς λόγους, μετά από σχετική εντολή του Γάλλου Υπουργού Άμυνας. Τα 2003, 2006 και 2007, κατέθεσε ως ειδικός πραγματογνώμων για λογαριασμό της υπερασπίσεως στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για τη Ρουάντα. θεωρεί ότι ο Νέλσον Μαντέλα δεν έκανε τίποτε καλό για τη Νότιο Αφρική και πως απέτυχε σε ότι έκανε, ενώ υποστηρίζει ότι το καθεστώς του απαρτχάιντ ήταν καλύτερο από το σημερινό.

Εξωτερικές πηγές