Υποβρύχιο
Το υποβρύχιο είναι είδος πλοίου που έχει την ικανότητα να κινείται τόσο πάνω, όσο και κάτω από την επιφάνεια της θαλάσσης. Χρησιμοποιείται για πολεμικούς, επιστημονικούς, ερευνητικούς και εξερευνητικούς σκοπούς. Το σχήμα του είναι υδροδυναμικό για να αποφεύγονται ο μεγάλες αντιστάσεις που παρουσιάζει το νερό και να έχει έτσι τη δυνατότητα να αναπτύσσει σημαντικές ταχύτητες.
Ιστορική αναδρομή
Οι προσπάθειες του ανθρώπου για την κατασκευή υποβρυχίων μέσων χρονολογούνται από την αρχαιότητα. Πρώτος κατασκευαστής ενός τέτοιου πλοίου θεωρείται ο Αμερικανός Ντέιβιντ Μπούνσελ, ο οποίος παρουσίασε το 1775 ένα ξύλινο σκάφος με δισκοειδές σχήμα και που το ονόμασε Αmerican turtle, σκάφος που θεωρείται ο πρόγονος των σημερινών υποβρυχίων. Το 1800, ένας άλλος Αμερικανός, ο Ρόμπερτ Φούλτον κατασκεύασε το Ναυτίλο (Νautilus). Και τα δύο αυτά σκάφη ήταν καταδυόμενα και χειροκίνητα ως την κατασκευή υποβρύχιων αρχικά μηχανοκίνητων και αργότερα ηλεκτροκίνητων. Βασικός σκοπός ήταν να επιτευχθεί η αυτονομία στην κίνηση του υποβρυχίου τα οποία κινούμενα και καταδυόμενα κατά βούληση κατασκευάστηκαν στο τέλος του 19ου αιώνα. Στη διάρκεια του Α' Παγκόσμιου πόλεμου τα υποβρύχια διαδραμάτισαν ιδιαιτέρως σημαντικό ρόλο στις ναυτικές επιχειρήσεις, όμως η εμφάνιση των ραντάρ περιόρισε σημαντικά τις δραστηριότητές τους. Μετά από το Β' Παγκόσμιο πόλεμο παρουσιάστηκαν τα πυρηνοκίνητα υποβρύχια, δηλαδή όσα κινούνται με πυρηνικούς κινητήρες. Το κυριότερο επιθετικό όπλο που διαθέτουν τα υποβρύχια είναι οι τορπίλες. Για την κατάδυση του πλοίου γεμίζονται με νερό στεγανές δεξαμενές οι οποίες του προσδίδουν βάρος. Για την ανάδυση το νερό απομακρύνεται από τις στεγανές δεξαμενές με τη βοήθεια συστήματος πεπιεσμένου αέρα.
