Διάσκεψη της Βάνζεε

Από Metapedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Η Διάσκεψη της Βάνζεε φέρεται να ήταν συνάντηση στελεχών, με θέμα την διευθέτηση του εβραϊκού ζητήματος στις κατεχόμενες από το Γ' Ράιχ περιοχές. Στις 20 Ιανουαρίου 1942 δεκαπέντε υψηλόβαθμα στελέχη του Γερμανικού εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος και κορυφαίοι εκπρόσωποι της γερμανικής κυβέρνησης φέρεται ότι συναντήθηκαν στην πλούσια συνοικία του Βερολίνου σε μια βίλα δίπλα από τη λίμνη Βάνζεε. Σύμφωνα με την πολιτικά ορθή άποψη, σκοπός της διάσκεψης, στην οποία προήδρευε ο Ράινχαρντ Χάιντριχ, ήταν να σχεδιάσει σημαντικά μέρη του Ολοκαυτώματος. Το υποτιθέμενο Πρωτόκολλο της διάσκεψης, «ανακαλύφθηκε» από τον Εβραίο εισαγγελέα Ρόμπερτ Κέμπνερ (Robert Kempner) το 1947 και παρουσιάστηκε ως αποδεικτικό στοιχείο στη Δίκη της Νυρεμβέργης.

Besprechung.jpg

Το Πρωτόκολλο της Βάνζεε

Το έγγραφο που έχει περιέλθει σε δημόσια γνώση, το λεγόμενο «Πρωτόκολλο της Βάνζεε» είναι το υποτιθέμενο πρωτόκολλο της διάσκεψης, το οποίο φέρεται να γράφτηκε από τον Άντολφ Άιχμαν. Οι αναθεωρητές του Ολοκαυτώματος αμφισβητούν αυτή την εκδοχή των γεγονότων και έχουν επικρίνει την ερμηνεία και/ή την αυθεντικότητα του «πρωτοκόλλου της Βάνζεε».[1] Η πιο σημαντική ίσως, "υποστήριξη" των απόψεων των αναθεωρητών, προέρχεται από τον Εβραίο καθηγητή Yehuda Bauer, ο οποίος εξέφρασε την άποψη, ότι η συνάντηση στη Βάνζεε, μετά δυσκολίας μπορεί να θεωρηθεί «Διάσκεψη», αφού τίποτα σημαντικό δεν αποφασίστηκε εκεί και δεν δικαιολογείται η σημασία που της έχει δοθεί [2]. Ακόμη και αν δεχτούμε το Πρωτόκολλο ως αυθεντικό, το περιεχόμενό του συχνά παραποιείται σε πολιτικά ορθές περιγραφές. Το κείμενο κάνει αναφορά την απέλαση και την καταναγκαστική εργασία των Εβραίων, αλλά όχι σε εκτελέσεις μέσω θαλάμων αερίων.

Η πολιτικά ορθή άποψη

Η πολιτικά ορθή άποψη υποστηρίζει την άποψη ότι η ασάφεια του Πρωτοκόλλου εξηγείται με το ότι χρησιμοποιούνται στο κείμενο «κωδικοποιημένες λέξεις«. [3]. Αν «αποκωδικοποιήσουμε" αυτές τις «λέξεις", τότε το έγγραφο φαίνεται ότι περιγράφει μαζικές δολοφονίες Εβραίων. Η άποψη αυτή, υποτίθεται ότι αποδεικνύεται ολοκάθαρα στο παρακάτω τμήμα του κειμένου:

«...Στην πορεία της τελικής λύσης και υπό την κατάλληλη καθοδήγηση, οι Εβραίοι θα χρησιμοποιηθούν για εργασία στην Ανατολή. Σε μεγάλες ομάδες και χωρισμένοι ανά φύλο, όσοι Εβραίοι είναι ικανοί να εργαστούν θα αποσταλούν σε αυτές τις περιοχές για να φτιάξουν δρόμους.  Κατά τη διάρκεια της εργασίας αναμένεται ότι ένας μεγάλος αριθμός από αυτούς θα εγκαταλείψει  λόγω φυσικώς αιτιών. Εκείνοι που τελικά θα τα καταφέρουν θα πρέπει να αντιμετωπιστούν αναλόγως γιατί αναμφισβήτητα αντιπροσωπεύουν τα πιο ανθεκτικά τμήματα και επομένως αποτελούν μια φυσική ελίτ που, αν αφεθεί ελεύθερη, θα μετατραπεί σε κύτταρο της εβραϊκής αναγέννησης..» (Μάρτυρας της εμπειρίας της ιστορίας) [4] [5].

Κριτική στην πολιτικά ορθή ερμηνεία

Ακόμη και αν υποτεθεί ότι το έγγραφο είναι αυθεντικό, θεωρείται παραπλανητικό και απέχει πολύ από το να περιγράφεται ως «πρωτόκολλο», δεδομένου ότι ο όρος αυτός χρησιμοποιείται μόνο για τα πρακτικά που καταγράφονται κατά τη διάρκεια μιας συγκεκριμένης συνεδρίασης και στα οποία οι υπεύθυνοι συμμετέχοντες εγγυώνται μέσω των υπογραφών τους ότι αποτελούν αληθή και ακριβή έκθεση. Μόνο ένα τέτοιο πρωτόκολλο μπορεί να θεωρηθεί περισσότερο ή λιγότερο έγκυρη καταγραφή μιας διαδικασίας. Το «Πρωτόκολλο της Βάνζεε» περιγράφεται ακόμη και από πολιτικά ορθές πηγές ως σημειώσεις που έγιναν από μνήμης κάποια στιγμή μετά τη διάσκεψη. Ως εκ τούτου, υποστηρίζεται ότι το έγγραφο είναι του τύπου "aides mémoire" ή "memoranda», και ως εκ τούτου είναι μια μορφή εγγράφου που έχει πολύ περιορισμένη αξία ως αποδεικτικό στοιχείο, ακόμη και αν είναι αυθεντικό [6].

Επίσης, το ότι στο "Πρωτόκολλο" αναφέρεται ρητά ότι Δεν υπάρχει πρόθεση να εκκενωθούν οι άνω των 65 ετών Εβραίοι, αλλά θα σταλούν σε ειδικό γκέτο ηλικιωμένων: Το "Theresienstadt" έχει προβλεφθεί για το σκοπό αυτό, αντικρούει την άποψη για σχέδιο γενοκτονίας [7]. Το γεγονός ότι θεωρείται ότι υπάρχουν κωδικοποιημένες λέξεις μέσα στο κείμενο, δεν συνάδει με την συνήθη πρακτική σε απόρρητα και άκρως απόρρητα έγγραφα.

Σύμφωνα με την άποψη του Francis Dupont, συγγραφέα της αναθεωρητικής μελέτης "The Myth of the Wannsee Conference", άποψη που ασπάζονται και άλλοι αναθεωρητές ιστορικοί [8]:

«(...)Η συνάντηση στη Βάνζεε ήταν μια συνάντηση σχεδιασμού του τρόπου με τον οποίο οι Εβραίοι της Ευρώπης θα έπρεπε να απελαθούν - μέσω στρατοπέδων διέλευσης -, στην Ανατολή (δηλ. Σοβιετική Ένωση). (...)»

Κριτική για την γνησιότητα του εγγράφου

Στο άρθρο του Johannes Peter Ney, "The Wannsee Conference Protocol -Anatomy of a Fabrication", υποστηρίζεται η άποψη ότι το μόνο αληθινό στοιχείο που υπάρχει στην όλη υπόθεση είναι ότι τον Ιανουάριο του 1942 έλαβε χώρα μια διάσκεψη μεταξύ υψηλών αξιωματούχων και ηγετών του κόμματος στη βίλα "Am Großen Wannsee", του Βερολίνου, αν και η ακριβής ημερομηνία είναι άγνωστη. Δεν υπάρχει άλλη τεκμηρίωση αυτής της διάσκεψης εκτός από το "πρωτόκολλο" και τη συνοδευτική επιστολή ή τις συνοδευτικές επιστολές. Δεν υπάρχει καμία καταχώρηση σε βιβλίο επισκεπτών, ημερολόγιο ραντεβού ή άλλου είδους τυχαία στοιχεία. Οι προσκλήσεις προσδιορίζουν δεκατρείς προσκεκλημένους. Σύμφωνα με το "πρωτόκολλο", ωστόσο, εμφανίστηκαν δεκαοκτώ άτομα. Το αν η συζήτηση αφορούσε το εβραϊκό ζήτημα δεν είναι βέβαιο, αλλά είναι πιθανό. Το τι πραγματικά συζητήθηκε εκεί είναι άγνωστο [9]

Μαρτυρίες των συμμετεχόντων στη διάσκεψη

Ημερολόγιο του Γκαίμπελς

Στις 7 Μαρτίου 1942, στο ημερολόγιο του Γιόζεφ Γκαίμπελς υπάρχει η ακόλουθη εγγραφή:

«(...) Διάβασα μια λεπτομερή έκθεση της S.D. και της Αστυνομίας σχετικά με την τελική λύση του εβραϊκού ζητήματος. Οποιαδήποτε τελική λύση περιλαμβάνει έναν τεράστιο αριθμό νέων απόψεων. Το Εβραϊκό Ζήτημα πρέπει να λυθεί μέσα σε ένα πανευρωπαϊκό πλαίσιο. Στην Ευρώπη υπάρχουν ακόμη 11 εκατομμύρια Εβραίοι. Θα πρέπει να συγκεντρωθούν αργότερα, για αρχή, στην Ανατολή- πιθανόν  ένα νησί, όπως η Μαδαγασκάρη, μπορεί να τους παραχωρηθεί μετά τον πόλεμο. Σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να υπάρξει ειρήνη στην Ευρώπη μέχρι να εκδιωχτούν και οι τελευταίοι Εβραίοι από την ήπειρο. Αυτό, φυσικά, εγείρει έναν μεγάλο αριθμό εξαιρετικά λεπτών ζητημάτων. Τι γίνεται με αυτά που σχετίζονται με τους Εβραίους; Τα συγγενικά πρόσωπα των Εβραίων; Τα άτομα που είναι παντρεμένα με Εβραίους; Προφανώς έχουμε ακόμη πολλά να κάνουμε και αναμφίβολα θα ακολουθήσει πλήθος προσωπικών τραγωδιών στο πλαίσιο της επίλυσης αυτού του προβλήματος. Αλλά αυτό είναι αναπόφευκτο. Η κατάσταση είναι πλέον ώριμη για την οριστική επίλυση του Εβραϊκού Ζητήματος. Οι επόμενες γενιές δεν θα έχουν πλέον τη δύναμη της θέλησης ή την ενστικτώδη εγρήγορση. Γι' αυτό κάνουμε καλή δουλειά προχωρώντας ριζικά και με συνέπεια. Το έργο που αναλαμβάνουμε σήμερα θα είναι πλεονέκτημα και ευλογία για τους απογόνους μας. (...)» [10].

Αυτό το απόσπασμα ενδέχεται να αναφέρεται σε μια έκθεση από τη συνάντηση της Βάνζεε. Ο αριθμός των 11 εκατομμυρίων Εβραίων, το σχέδιο "συγκέντρωσης" των Εβραίων στην "Ανατολή" και τα ερωτήματα που αφορούν όσους σχετίζονται με τους Εβραίους μπορεί να υποδηλώνουν ότι ο Γκέμπελς διάβασε μια έκθεση που συζητούσε ζητήματα όπως οι γάμοι μεταξύ Εβραίων και μη Εβραίων. Ωστόσο, το "Πρωτόκολλο της Βάνζεε" δεν ανέφερε τίποτα για το Σχέδιο Μαδαγασκάρη, ούτε κατά τη διάρκεια ούτε μετά τον πόλεμο, γεγονός που μπορεί να υποδηλώνει ότι το κείμενο του Πρωτοκόλλου, έτυχε επεξεργασίας από έναν πλαστογράφο που χρησιμοποιεί μια πραγματική έκθεση ως πρότυπο, όπως προτείνει και ο Wilhelm Stäglich, συγγραφέας του βιβλίου "Auschwitz: A Judge Looks at the Evidence" [6]

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

Παραπομπές