Εθνομηδενισμός

Από Metapedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο Εθνομηδενισμός [σύνθετη λέξη που προκύπτει από τις Έθνος + Μηδενισμός, δηλαδή σύμφωνα με το λεξικό των εκδόσεων «Φυτράκης» «....η άρνηση κάθε παραδεδειγμένης αξίας, θεωρητικής ή πρακτικής στο πεδίο της ανθρώπινης δράσης.»] [1] είναι ιδεολογικό ρεύμα που προωθείται από τις κατεστημένες και κυρίαρχες, από τη λήξη του 2ου Παγκοσμίου πολέμου, πολιτικές ιδεολογίες του φιλελευθερισμού, της αριστεράς, από τους οπαδούς της θεωρίας της παγκοσμιοποιήσεως και τους μεταμοντέρνους φορείς ξενοκεντρικών πολυπολιτισμικών αντιλήψεων.

Εθνομηδενισμός

Ορισμός

«Τι είναι ο εθνομηδενισμός; Η απαξίωση κάθε έννοιας της πατρίδας, του έθνους, της φυλής, των παραδόσεων, της γλώσσας. Αυτός είναι ο εθνομηδενισμός. Παρελκόμενά του; Η θεοποίηση της παγκοσμιοποίησης, της νέα τάξης, ανοχή και διευκόλυνση της λαθρομετανάστευσης με συνέπεια την αύξηση της εγκληματικότητας, αλλά και η εξαθλίωση του λαού μέσω των Μνημονίων. Οι προπαγανδιστές των εθνομηδενιστικών αντιλήψεων προσπαθούν να ενσπείρουν διλήμματα στον λαό δημιουργώντας σύγχυση με τσιτάτα, «ρατσιστές-αντιρατσιστές», «εθνικιστές-αντιεθνικιστές», «φασίστες-αντιφασίστες», «ευρωσκεπτικιστές-ευρωπαϊστές» προκειμένου μετά να έλθουν αυτοί να του τα εξηγήσουν για να τον προστατεύσουν. Ο εθνομηδενισμός απαντάται τόσο σε κοινωνικό, πολιτικό αλλά και πολιτιστικό επίπεδο. Η αποδόμηση των θεσμών στη σύγχρονη Ελλάδα από την εθνομηδενιστική αντίληψη είναι πλέον καθεστώς. 
Ο εθνομηδενισμός έχει επικρατήσει σε μεγάλο μέρος της ανωτάτης εκπαίδευσης. Πολλοί από αυτούς που τον διακονούν είναι σήμερα καθηγητές και υπουργοί. Η εθνομηδενιστική αντίληψη δεν συμβαίνει μόνο στην αλλαγή θεώρησης της ιστορίας, αλλά και στην τεχνική αλλαγή της εθνικής ταυτότητας των Ελλήνων. Αυτή η εγχώρια εθνομηδενιστική νομενκλατούρα ευθύνεται για τη βαθύτατη πολιτική, κοινωνική, πολιτιστική παρακμή που βιώνει ο λαός και η χώρα από τη Μεταπολίτευση μέχρι των ημερών μας. Αυτή η μεταμοντέρνα εθνομηδενιστική αντίληψη που μας επιβλήθηκε έξωθεν και άνωθεν προετοίμασε και πέτυχε ψυχολογικά την πνευματική και οικονομική καταστροφή της πατρίδας. Οι εθνομηδενιστές λειτουργούν ως πέμπτη φάλαγγα της συνέχειας και της αξιοπρέπειας του έθνους...» [2].

Εθνομηδενιστής

Ο εθνομηδενιστής, [σύνθετη λέξη: έθνος+μηδενιστής] ο οπαδός του εθνομηδενισμού, ο αντίπαλος του ελληνικού έθνους ή και κάθε έθνους, αυτός που θέλει να το μηδενίσει, που είναι φορέας ξενοκεντρικών πολυπολιτισμικών αντιλήψεων. Η λέξη συχνό συνδυάζεται με πολλές άλλες όπως: θολοκουλτουριάρης, ευρωλιγούρης, εκσυγχρονιστής, αποδομιστής, μεταμοντέρνος και νατοκεμαλιστής. Ανάγεται στους ξενικούς όρους ethnonihilism και national nihilism χρησιμοποιηθέντες και από τους Ιωσήφ Στάλιν και Engels. Σε κάθε περίπτωση είναι ενδιαφέρων ο σχηματισμός του συνθέτου με το πρώτο συνθετικό ως αντικείμενο, ενώ εκφράζει έναν φιλοσοφικό εγελιανισμό, ο μηδενισμός του έθνους για χάρη μιας ανώτερης διεθνιστικής συνθέσεως. Ο εθνομηδενιστής στρέφεται άμεσα και επιθετικά εναντίον της ιδέας του έθνους. Μπροστά στο πάθος τους και το μίσος εναντίον του δικού τους έθνους, που θεωρούν ότι τους πνίγει ψυχολογικά και ότι είναι εμπόδιο για τη διάλυση της ιδέας του έθνους γενικά, οι εθνομηδενιστές συχνά μετατρέπονται σε χρηματοδοτούμενα ή μη όργανα του επεκτατικού εθνικισμού άλλων εθνών. Κάποιοι αρνούνται για παράδειγμα τη γενοκτονία των Ελλήνων, ενώ αναγνωρίζουν την γενοκτονία των Εβραίων ή προπαγανδίζουν τις τούρκικες σφαγές και τρέφονται εναντίον του ελληνικού έθνους, ενώ στηρίζουν τον εθνικισμό των Τούρκων, των Σκοπιανών, των Αλβανών, των Μουσουλμάνων και άλλων.

Οι απόψεις των υποστηρικτών του

Πρόκειται για την ιδεολογική στάση της ολοκληρωτικής απορρίψεως των απόψεων που είναι αντίθετες αντίθετων με τις νεωτεριστικές σχετικά με τη γενεαλογία του εθνικισμού και του Έθνους. Η ιδεολογία του εθνομηδενισμού αναγορεύει σε καθήκον την προώθηση της απορρίψεως και του αρνητισμού σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής, πολιτικής και νομοθετικής ζωής της Ελλάδος αλλά και της φιλοσοφίας του Ελληνισμού ή της Ελληνικότητας. Ο εθνομηδενισμός καθιερώθηκε ως ο ορισμός που δηλώνει τον ιστορικό αναθεωρητισμό, την αρνησιπατρία, την αποδόμηση της εθνικής συνειδήσεως και ταυτότητας [3]. Στην ουσία οι απόψεις των εθνομηδενιστών αποτελούν ένα κράμα των μαρξιστικών αντιλήψεων περί ιστορικού υλισμού με τις επιδιώξεις υπερεθνικών καπιταλιστικών κέντρων, στο όνομα «της συμφιλίωσης των λαών σε ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον χωρίς διακρίσεις».

Κύρια επιδίωξη και στόχος των φορέων του εθνομηδενισμού είναι η άρνηση των εθνικών αξιών και στην περίπτωση του Ελληνικού έθνους, των αξιών, «όμαιμον, Ομόγλωσσον, ομόθρησκον και ομότροπον», που αποτελούν τους κρίκους στην αλυσίδα της συνέχειας του Ελληνισμού, δηλαδή η απαξίωση κάθε έννοιας σχετικής με την πατρίδα, το έθνος, τη φυλή, τη γλώσσα, τη Θρησκεία, την αποδόμηση της Ιστορίας, την εξαφάνιση των ηθών και των εθίμων, των λαϊκών παραδόσεων και δοξασιών, που αποκαλούνται «εθνικοί μύθοι» ή «θρύλοι», την κατάργηση των μαθητικών και στρατιωτικών παρελάσεων, προκειμένου να τιμηθούν πανελλήνιες ή τοπικές Εθνικές εορτές. Απώτερος σκοπός είναι η δημιουργία μιας ομογενοποιημένης κοινωνίας ανιστορικών και μετέωρων ατόμων, εύκολη δηλαδή λεία για χειραγώγηση.

Οι εθνομηδενιστές υποστηρίζουν ότι η εθνική ταυτότητα υπάρχει μόνο στα μυαλά των εθνικιστών, θεοποιούν την ιδέα της παγκοσμιοποιήσεως, των ανοικτών συνόρων, της νέας τάξεως πραγμάτων, την πολυπολιτισμικότητα, την ανοχή και τη διευκόλυνση της λαθρομεταναστεύσεως μέσω της οποίας αλλοιώνουν τον εθνικό πληθυσμό, με συνέπειες την εξουθένωση αρχικά και την εξουδετέρωση έως εξαφάνιση, στη συνέχεια, των εθνικών κρατών και τη γενικευμένη εθνική αποδόμηση με την αύξηση της εγκληματικότητος και την εξαθλίωση των λαών. Σταθερή επιδίωξη όσων προωθούν τον εθνομηδενισμό είναι η δημιουργία πολυεθνικής, πολυπολιτισμικής και πολυθρησκευτικής κοινωνίας, η απόδοση της ιθαγένειας σε όσο το δυνατό μεγαλύτερο αριθμό ετερόδοξων -Μουσουλμάνων ή και Ισλαμιστών μεταναστών- καθώς και η κατάργηση του μαθήματος των Θρησκευτικών, με τη μετατροπή του σε μάθημα θρησκειολογίας, καθώς και της επάρσεως της σημαίας και της πρωινής προσευχής στα σχολεία. Επίσης με το πρόσχημα της «απομυθοποιήσεως» ή της δήθεν αποκαταστάσεως της ιστορικής αλήθειας, επιχειρείται ο κλονισμός της εμπιστοσύνης στην ιστορική αλήθεια του Έθνους, η οποία εμπεριέχεται στον πυρήνα των «θρύλων» του λαού και η αποξένωση των νέων γενεών από κάθε ηρωική μορφή η παράδοση της ιστορίας, με τελικό αποτέλεσμα την Εθνοφοβία, το μισελληνισμό, τον οικιοφοβισμό και τον αλλοκεντρισμό.

Που απαντάται ο Εθνομηδενισμός

Το φαινόμενο του Εθνομηδενισμού απαντάται σε πολιτικό, πολιτιστικό αλλά και σε κοινωνικό επίπεδο, όπως στη γλώσσα, με τη μορφή του μεταμοντερνισμού, στην τέχνη, με τη μορφή της μαζικής κουλτούρας, του εκχυδαϊσμού, με την προβολή του εμπορικού κι όχι του ποιοτικού, καθώς και στα έντυπα Μ.Μ.Ε., με τα «ποικίλης ύλης» περιοδικά. Πολιτικά επιδιώκει την εξαπάτηση του λαού, με όπλα του τη δημαγωγία, τη χειραγώγηση, την προώθηση της ανεξέλεγκτης «ελευθερίας», την πολυπολιτισμικότητα, την αποδόμηση της ιστορίας και τελικά την εθνοφοβία, στοχεύοντας στην πολιτιστική υποβάθμιση του λαού και την καθήλωση του στο περιθώριο, όπως η άποψη που διατυπώνεται ότι τα Σκόπια έχουν δικαίωμα να αυτοπροσδιορίζονται ως «Μακεδονία» και ότι οι Έλληνες έχουμε την υποχρέωση να αναγνωρίσουμε την ύπαρξη «Μακεδονικής μειονότητας» στην Ελλάδα.

Ο εθνομηδενισμός είναι εχθρός των εννοιών του έθνους, του κράτους και των συνόρων του και κρύβει την ολοκληρωτική και υπονομευτική πολιτική του πίσω από τον πολιτικό ανθρωπισμό και είναι χαρακτηριστικό ότι προτείνει ως μόνο κριτήριο αντιμετωπίσεως του μεταναστευτικού προβλήματος τον ανθρωπισμό. Τον Εθνομηδενισμό ευνοεί η έλλειψη παιδείας και κριτικής ικανότητας, που καθιστούν τον πολίτη έρμαιο με αποτέλεσμα την αδιαφορία του λαού για συμμετοχή στη δημόσια ζωή. Οι έντονες επιπτώσεις των συνεπειών του Εθνομηδενισμού είναι πασιφανείς στις δράσεις και τις απόψεις των κομμάτων και των οπαδών, τόσο της Αριστεράς, όσο και της φιλελεύθερης Δεξιάς.

Τομείς και φορείς εκδηλώσεως του

Αν και ο Εθνομηδενισμός ως ρεύμα κυριάρχησε αμέσως μετά τον Ιούλιο του 1974, δηλαδή σε όλη την αποκαλούμενη «μεταπολιτευτική περίοδο», μετά το 1990 το ρεύμα είναι κυρίαρχο σε όλα ανεξαιρέτως τα Ελληνικά πολιτικά κόμματα του αποκαλούμενου συνταγματικού τόξου. Η γλώσσα και η εκπαίδευση αποτέλεσαν το πρώτο πεδίο δοκιμασίας των εθνομηδενιστικών απόψεων, όταν ο Γεώργιος Ράλλης επέβαλε την υποχρεωτική χρήση της δημοτικής στην εκπαίδευση. Στις 11 Ιανουαρίου 1982, στο νομοσχέδιο «περί εγγραφής μαθητών στα λύκεια», αιφνιδιαστικά και λίγο μετά τα μεσάνυχτα, εισήχθη τροπολογία με αντικείμενο την επιβολή του μονοτονικού στην εκπαίδευση, η οποία υπερψηφίστηκε από τους βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. της κυβερνήσεως του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου. Ο Εθνομηδενισμός επικράτησε τη δεκαετία του 1990 και στις αρχές της δεκαετίας του 2000, όταν το αποκαλούμενο «πατριωτικό» τμήμα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ηττήθηκε κατά κράτος από την «εκσυγχρονιστική» πτέρυγα των υποστηρικτών του Κώστα Σημίτη, ενώ πατριωτικές προσπάθειες όπως του Δημήτρη Τσοβόλα, του Στέλιου Παπαθεμελή και του Μιχάλη Χαραλαμπίδη καταποντίστηκαν πολιτικά και εκλογικά. Στο κόμμα «Νέα Δημοκρατία» η «πατριωτική» πτέρυγα του Αντώνη Σαμαρά ο οποίος είχε δημιουργήσει το κόμμα «Πολιτική Άνοιξη» χάθηκε σύντομα από το πολιτικό προσκήνιο και ο ίδιος επανέκαμψε αργότερα στην ενεργό πολιτική ως φανατικός υποστηρικτής των οικονομικών μνημονίων και των πολιτικών εξαρτήσεων. Στο χώρο της κομμουνιστικής Αριστεράς, ο ούτως ή άλλως ισχυρός εθνομηδενισμός, επικράτησε στο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και το Κ.Κ.Ε., με εκδηλώσεις στα πανεπιστήμια, με δηλώσεις στον Τύπο [4], αλλά και γενικότερα με εκδηλώσεις που κάλυπταν κάθε πτυχή της «πνευματικής ζωής» του τόπου.

Χαρακτηριστική αυτών των απόψεων είναι η φράση του Στέλιου Ράμφου «...να σκοτώσουμε τον Έλληνα» που έχουμε μέσα μας, εκδόσεις όπως «Οι αρχαίοι Έλληνες στη νεοελληνική λαϊκή παράδοση» του Ιωάννη Θ. Κακριδή [5] και εκπομπές όπως του πανεπιστημιακού καθηγητή Θάνου Βερέμη και του συγγραφέα Πέτρου Τατσόπουλου [6], μετέπειτα βουλευτή του Ελληνικού κοινοβουλίου, ή του επίσης βουλευτή Δημήτρη Καιρίδη [7] [8] του κόμματος Νέα Δημοκρατία, οι οποίοι προσπάθησαν να δημιουργήσουν την εντύπωση ότι το ελληνικό έθνος συγκροτήθηκε μετά την Εθνεγερσία του 1821. Ανάλογη περιπτώση εθνομηδενιστικών απόψεων είναι εκείνη στο χώρο της εκπαιδεύσεως με χαρακτηριστικούς εκπροσώπους της τους Πανεπιστημιακούς της ομάδας του Αντώνη Λιάκου [9] [10] [11], όπως η Σία Αναγνωστοπούλου και η Μαρία Ρεπούση [12]. Οι φορείς του εθνομηδενισμού προσπορίζονται ποσά από χορηγίες οικονομικών παραγόντων και εταιρειών καθώς και προγράμματα διεθνών οργανώσεων, όπως το Κέντρο για τη Δημοκρατία και τη Συμφιλίωση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη [Center for Democracy and Reconciliation in Southeast Europe-CDRSEE], μια Μη Κυβερνητική Οργάνωση [Μ.Κ.Ο.] με έδρα την Θεσσαλονίκη, που μία από τις δραστηριότητές της είναι να πετύχει την αναθεώρηση στα εθνοκεντρικά σχολικά μαθήματα Ιστορίας. Ομάδα στελεχών του έχει εκδώσει «εναλλακτικό εκπαιδευτικό υλικό στα ελληνικά», το οποίο αποτελείται από τέσσερα Βιβλία Εργασίας [13].

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Διαβάστε τα λήμματα

Παραπομπές

  1. [Ο όρος εθνομηδενισμός απαντάται στο κομματικό εγχειρίδιο του Κομμουνιστικού Κόμματος Σοβιετικής Ενώσεως, έκδοση του 1948, όπου χαρακτηρίζεται ως «...βασικός ιδεολογικός αντίπαλος του μαρξισμού λενινισμού» και στη σελίδα 569 του έργου «Ιστορικός Υλισμός» της Ακαδημίας Επιστημών της Ενώσεως Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών [Ε.Σ.Σ.Δ.], το οποίο κυκλοφόρησε στην Ελλάδα από τον εκδοτικό οίκο «Νέα Ελλάδα», το 1951.]
  2. [Νίκος Παπαγεωργίου, εφημερίδα «Ελεύθερος Κόσμος», Οκτώβριος 2015.]
  3. [Η διατύπωση του ορισμού ανήκει στον Αντώνη Χ. Λαμπίδη και διατυπώθηκε σε δημοσίευμα του στο pontosnews.]
  4. Ενας (ορκισμένος) εθνομηδενιστής με κομματική εντολή dimokratianews.gr, 13 Αυγούστου 2017.
  5. Ο Κακριδής, οι αρχαίοι Έλληνες, οι μαρτυρίες και ο εθνομηδενισμός.
  6. Ο μπαμπούλας του εθνομηδενισμού tanea.gr, 16 Μαρτίου 2018, 19:28'.
  7. Δημήτρης Καιρίδης: Ο «εθνομηδενιστής» φίλος των Μακεδονομάχων της ΝΔ (video) koutipandoras.gr
  8. Δημ. Καιρίδης, ένας «εθνομηδενιστής» «νεοφιλελεύθερος» υποψήφιος ευρωβουλευτής με τη Ν.Δ. left.gr
  9. Ο εθνομηδενισμός καραδοκεί να εισέλθει θριαμβευτής στο Υπουργείο (πρώην εθνικής) Παιδείας antibaro.gr, 4 Ιουνίου 2012.
  10. Ο εθνομηδενιστής που θεωρεί τζιχαντιστές τους μακεδονομάχους dimokratianews.gr, 21 Σεπτεμβρίου 2020
  11. Αυτή την Ελλάδα θέλει ο Λιάκος. Ο γνωστός εθνομηδενιστής του ΣΥΡΙΖΑ makeleio.gr
  12. Νέο χτύπημα Ρεπούση: Νεκρή γλώσσα τα αρχαία ελληνικά. Να γίνουν προαιρετικό μάθημα news247.gr, 10 Σεπτεμβρίου 2013, 18:38'.
  13. Απομυθοποίηση των εθνομηδενιστών pontos-news.gr, 10 Δεκεμβρίου 2015, 13:38'.