Παύλος Μυλωνάς
Ο Παύλος Μυλωνάς, Έλληνας αρχιτέκτονας, πανεπιστημιακός καθηγητής και ακαδημαϊκός, γεννήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 1915 και πέθανε [1] στις 21 Μαρτίου 2005 στην Αθήνα. Η κηδεία του έγινε το μεσημέρι της 23ης Μαρτίου με δαπάνη [2] του Υπουργείου Πολιτισμού και τάφηκε στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών.
Ήταν παντρεμένος με τη χορεύτρια, χορογράφο και καθηγήτρια χορού, Ραλλού Μάνου, κόρη του αξιωματικού της Βασιλικής Χωροφυλακής Πέτρου Μάνου, και είχαν αποκτήσει δύο γιους, τον Κωνσταντίνο και τον Αλέξανδρο.
Βιογραφία
Γονείς του ήταν ο Μιλτιάδης Μυλωνάς, επιθεωρητής Δημοσίων έργων, και η Έλλη Ζάννου. Τελείωσε το 1932 το Κολέγιο του Ψυχικού [3], αποφοίτησε το 1938 ως διπλωματούχος πολιτικός μηχανικός και το 1941 ως αρχιτέκτονας-μηχανικός από το Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο, ενώ το 1941, τιμήθηκε με τα βραβεία 1ο Θωμαίδειο και 1ο Χρυσοβέργειο. Στη διάρκεια της κατοχής εργάστηκε στην υπηρεσία Oικισμού του υπουργείου Δημοσίων Έργων, στην οδό Μαιζώνος, κοντά στην Πλατεία Βάθης, και από το 1941 έως το 1945, ως επιμελητής στις έδρες Αρχιτεκτονικών Συνθέσεων και Ρυθμολογίας της Αρχιτεκτονικής Σχολής. Παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα ως ακροατής στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών και στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, [Α.Σ.Κ.Τ.] και εργάστηκε ως λέκτορας στην Αρχιτεκτονική Σχολή της Αθήνας. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές από το 1945 με υποτροφία στο Πανεπιστήμιο Columbia της Νέας Υόρκης, όμως επέστρεψε στην Ελλάδα με την επιστράτευση του ίδιου χρόνου και ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές το 1949.
Επιστρέφοντας ανακηρύχθηκε το 1952, αριστούχος Διδάκτορας στο Ε.Μ.Π., η διδακτορική του διατριβή είχε τίτλο «Περί Σταδίων» και το 1956 εκλέχθηκε τακτικός καθηγητής της Ρυθμολογίας, [Ιστορίας και Θεωρίας της Αρχιτεκτονικής], στην Α.Σ.Κ.Τ., όπου δίδαξε έως το 1982, όταν αποχώρησε με το βαθμό του ομότιμου καθηγητή. Διατηρούσε γραφείο αρχιτεκτονικών μελετών και συμμετείχε με ανακοινώσεις σε πολλά συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ως μέλος του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, πέτυχε το 192, να γίνει δεκτή η πρότασή του από το 1958, για την ανακήρυξη της Ύδρας ως προστατευόμενου μνημειακού συνόλου. Το 1976 δίδαξε ως Visiting Professor στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια. Το 1987 τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών με το «Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών» και εκλέχθηκε μέλος της το 1996 [4] στην έδρα της Αρχιτεκτονικής, ενώ από το 1994 ήταν μέλος της Διεθνούς Επιτροπής για την Ανακήρυξη των Επτά Θαυμάτων του Δυτικού Κόσμου, [Comite International pour la declaration des sept merveilles du Monde Occidental apres l'ere du Christ]. Το 1972 ήταν ιδρυτικό μέλος του ICOMOS και το 1999 ανακηρύχθηκε επίτιμο μέλος.
Εργογραφία
Το πλούσιο συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει μονογραφίες, μελέτες και δημοσιεύσεις σε ελληνικά και διεθνή επιστημονικά περιοδικά, ενώ στο επιστημονικό του έργο συγκαταλέγεται η μακρόχρονη έρευνα της αρχιτεκτονικής [5] του Αγίου Όρους [6].
Σχεδίασε μια σειρά από σημαντικά έργα όπως:
- η Λέσχη Αξιωματικών Θεσσαλονίκης το 1951,
- ο Ναός και η Βιβλιοθήκη του συγκροτήματος των νέων κτιρίων του Κολεγίου Αθηνών στο Ψυχικό,
- οι Πολυκατοικίες του οικισμού στον Καρέα,
- το Ξενοδοχείο Mont Parnes στην Πάρνηθα [7],
- το Δημοτικό Βρεφοκομείο «Άγιος Στυλιανός» στη Θεσσαλονίκη,
- η Εθνική Πινακοθήκη και το Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου [8],
- η Γερμανική Σχολή Αθηνών,
- η αποκατάσταση της καμένης βόρειας πτέρυγας της Μονής Βατοπεδίου,
- η ολοκλήρωση του συγκροτήματος της Γενναδίου Βιβλιοθήκης,
- τα έργα Αναστηλώσεως στο Ναό της Αναστάσεως στα Ιεροσόλυμα,
- ο Καλλιτεχνικός Σταθμός της ΑΣΚΤ στο Ρέθυμνο,
- το Ινστιτούτο Γκαίτε.
Βιβλία
Έγραψε και εξέδωσε:
- «Άτλας του Άθωνος» [9], [εκδόθηκε με τη φροντίδα του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου και του γερμανικού οίκου «Wasmuth»] [10],
[Το έργο είναι αποτέλεσμα ερευνητικής εργασίας των ετών από το 1954 έως το 2001, εκτείνεται σε τρεις τόμους, εκδόθηκε σε τέσσερις γλώσσες, ελληνικά, γερμανικά, αγγλικά και ρωσικά, και πραγματεύεται την τοπογραφία και την ιστορική αρχιτεκτονική του Αγίου Όρους. Παρουσιάστηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2001, στην Αίθουσα Συνεδριάσεων της Ακαδημίας Αθηνών, παρουσία του τότε προέδρου της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλου. Στην ανατολική αίθουσα της Ακαδημίας λειτούργησε έκθεση σχεδίων, η οποία διήρκεσε από 14 Φεβρουαρίου έως 8 Μαρτίου 2001 και περιλάμβανε επίσης και επιλογή φωτογραφιών. Η έκδοση περιλαμβάνει [11]
- Τόμος Α', Μέρος 1ο
- Άτλας των είκοσι κυρίαρχων Μονών.
- Τεύχος πρώτο: Τοπογραφία και Ιστορική Αρχιτεκτονική (κείμενο),
- Τεύχος δεύτερο: Φωτογραφική τεκμηρίωση του τοπίου και μονών,
- Τεύχος τρίτο: Ο Άτλας (πίνακες).
- Άτλας των είκοσι κυρίαρχων Μονών.
- Τόμος Β', Μέρος 2ο Εικονογραφημένο Λεξικό (Bildlexikon) των είκοσι κυρίαρχων Μονών
- Τόμος Γ, Μέρος 1ο
- Άτλας των δώδεκα Σκητών και των άλλων εξαρτηματικών μοναστικών Ιδρυμάτων, Τοπογραφία και Ιστορική Αρχιτεκτονική.
- Τόμος Γ', Μέρος 2ο Εικονογραφημένο Λεξικό δώδεκα Σκητών και των άλλων εξαρτηματικών μοναστικών Ιδρυμάτων].
- «Η νεοκλασσική Αθήνα του Παύλου Μυλωνά», το 2000 [12],
- «Μονή Βατοπεδίου, Monastery of Vatopedi», σε δύο τόμους, το 2003,
- «Μονή Οσίου Λουκά του Στειριώτη. Η αρχιτεκτονική των τεσσάρων ναών», το 2005.
Μεγάλο μέρος της βιβλιοθήκης του, με σημαντικά βιβλία, μελέτες και άρθρα του, δώρισε τη βιβλιοθήκη του του Κολεγίου Αθηνών.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
- Παύλος Μυλωνάς Αρχεία Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής, Μουσείο Μπενάκη
- Παύλος Μυλωνάς, Συλλογή Φωτογραφιών Αρχεία Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής, Μουσείο Μπενάκη
- Πώς προχώρησε η «Μεγάλη Ξενοδοχία» στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια Αφηγείται ο δημιουργός του Mont Parnes, Παύλος Μ. Μυλωνάς, Προφορικές Μαρτυρίες του Αρχείου Βοβολίνη
Παραπομπές
- ↑ Έφυγε από τη ζωή ο ακαδημαϊκός και αρχιτέκτονας Παύλος Μυλωνάς In.gr, 22 Μαρτίου 2005
- ↑ Δελτία Τύπου Υπουργείο Πολιτισμού, 22 Μαρτίου 2005.
- ↑ Δωρεά του Ακαδημαϊκού Παύλου Μυλωνά '32
- ↑ Τακτικά μέλη της Ακαδημίας Αθηνών κατά σειρά εκλογής
- ↑ Η αρχιτεκτονική του Άθω Με το βλέμμα του Παύλου Μυλωνά
- ↑ [«...Φίλοι μου είναι οι μοναχοί, οι μεγαλόσχημοι, οι κελλιώτες και οι ασκητές, φίλοι μου και τα κτίρια τα πελώρια, και τα μικρά δυσεξιχνίαστα ασκηταριά. Φίλοι μου είναι τα δάση, οι πηγές, τα βράχια, τ' ακρογιάλια. Η κάθε πέτρα του κάθε καλντιριμιού [...] με γνωρίζει και με χαιρετάει. «Φίλες ενδελεχείς», η μυστικιστική ατμόσφαιρα του Καθολικού, η τυπολατρία του Συνοδικού, η προσήνεια της Τράπεζας. «Φίλες ενθουσιώδεις» η Ζωγραφική, η Αρχιτεκτονική, το Χειρόγραφο, γενικά όσες μορφές αντικειμένων και ζωής έπιαναν οι αντένες μου, απ' αυτόν τον Ελληνο-βυζαντινόν, ανατολίτικο-ρωμαίικο κόσμο που κρατάει ενάντια στον θάνατο και τον χρόνο, ό,τι ιερότερο και ό,τι ωραιότερο εγέννησε ο Μεσαιωνικός Ελληνισμός».] Δημοσίευμα του Παύλου Μυλωνά στην περιοδική έκδοση «Ζυγός»
- ↑ Το κτίριο του Mont Parnes
- ↑ Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου
- ↑ Η αρχιτεκτονική του Άθω με το βλέμμα του Παύλου Μυλωνά Εφημερίδα «Μακεδονία», 21 Νοεμβρίου 2010
- ↑ Ο «Άτλας του Άθωνος» σε τέσσερις γλώσσες Εφημερίδα «Καθημερινή», 9 Φεβρουαρίου 2001
- ↑ [Περιοδικό «Αρχιτέκτονας», Αμαλία Κωτσάκη, Αρχιτέκτονας, περίοδος Β’, τεύχος 26, σελ.27-29, Μάρτιος-Απρίλιος 2001]
- ↑ Η Νεοκλασική Αθήνα του Παύλου Μυλωνά Ενημερωτικό Δελτίο ΤΕΕ, Αθήνα,
