Αθανάσιος Πινότσης

Από Metapedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο Αθανάσιος Πινότσης, Έλληνας εθνικιστής και αντικομμουνιστής αξιωματικός του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού με το βαθμό του Υποναυάρχου ε.α. γεννήθηκε περί το 1892 και δολοφονήθηκε στις 8 το πρωί της Τετάρτης 5 Ιανουαρίου 1944, με πισώπλατο πυροβολισμό, έξω από το σπίτι του στην Πλατεία Κουμουνδούρου, από δύο άνδρες ντυμένους με καπαρντίνες, μέλη της Ο.Π.Λ.Α. [Οργάνωση Προστασίας Λαϊκών Αγωνιστών], μιας συμμορίας στυγνών δολοφόνων μελών και οπαδών του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος.

Βιογραφία

Ο Αθανάσιος ήταν απόγονος της γνωστής οικογένειας Πινότση που μέλη της συμμετείχαν στην Ελληνική Εθνεγερσία του 1821 και πρωταγωνίστησαν στους ναυτικούς αγώνες του Ελληνικού Έθνους. Πατέρας του Αθανασίου, που είχε μία αδελφή τη Μαρία Πινότση [1], ήταν ο Ναύαρχος του Πολεμικού Ναυτικού Λάζαρος Πινότσης [2]. Ο Αθανάσιος φοίτησε στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων από το 1911 μέχρι το 1914 και αποφοίτησε με το βαθμό του Σημαιοφόρου. Στις 23 Δεκεμβρίου 1921/5 Ιανουαρίου 1922, ο τότε υποπλοίαρχος Πινότσης ήταν επικεφαλής του αγήματος ναυτικών δοκίμων [3], στη νεκρώσιμη ακολουθία των θυμάτων της εκρήξεως των τορπιλών του αντιτορπιλικού «Λέων» [4]. Η τελετή έγινε στο ναό της Αγίας Τριάδος Πειραιώς στις 10.30' το πρωί της επο¬μένης, χοροστατούντος του τότε Μητροπολίτη Αθηνών και Προκαθήμενου της Εκκλησίας της Ελλάδος Θεοκλήτου.

Στις 4 Αυγούστου του 1943 το Διοικητικό Συμβούλιο της Ελληνικής Εταιρείας Υδάτων Α.Ε. αντικαταστάθηκε από άλλο με αντιπρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο τον Ναύαρχο ε.α. και πρώην υπουργό Γεώργιο Μπούμπουλη, ο οποίος απολύθηκε ένα μήνα αργότερα, διότι έδωσε εντολή να καταβληθούν χρήματα στο προσωπικό χωρίς κυβερνητική έγκριση. Τον Μπούμπουλη αντικατέστησε ο Ναύαρχος ε.α. Πινότσης, ο οποίος το Νοέμβριο διορίστηκε και αναπληρωτής γενικός διευθυντής της εταιρείας, ενώ ο έως τότε ταμίας Κωνσταντίνος Πεζάς διορίστηκε διευθύνων σύμβουλος και συμπληρώθηκε το διοικητικό συμβούλιο με πρόεδρο το Ν. Παπαλεονάρδου. Ο Πινότσης με τον Πεζά αποκατέστησαν «φαινομενικήν τινά πειθαρχίαν καὶ ἐπανήρχισαν αἱ ἐργασίαι» της εταιρείας. δολοφονήθηκε και την εταιρεία συνέχισε να διευθύνει ο Πεζάς μέχρι τον Ιούνιο, οπότε και διορίστηκε αντιπρόεδρος και γενικός διευθυντής ο στρατηγός Πέτρος Οικονομάκος.

Δολοφονία Πινότση

Στις 8 το πρωί της Τετάρτης 5ης Ιανουαρίου 1944 δύο άνδρες ντυμένοι µε καπαρντίνες πυροβόλησαν πισώπλατα το ναύαρχο Πινότση, έξω από το σπίτι του στην πλατεία Κουµουνδούρου. Οι δράστες, σύμφωνα με την ομολογία τους, δεν γνώριζαν τον Πινότση, τον οποίο τους υπέδειξε τρίτο άτομο. Ακολούθησε συμπλοκή µε τους αστυνομικούς που έτρεξαν στο σημείο της δολοφονίας. Οι αστυνομικοί δέχθηκαν επίθεση με πυροβολισμούς και χειροβομβίδες από τους δράστες οι οποίοι τελικά συνελήφθησαν. Επρόκειτο για τους Αντώνη Παπαδόπουλο του Κωνσταντίνου 24 ετών, ανθρακωρύχο από την Καλογρέζα και Μιχαήλ Μαραγκό του Αγαμέμνονος 28 ετών, ξυλουργό, υπάλληλο του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και κάτοικο Νέας Ιωνίας οι οποίοι καταδικάστηκαν σε θάνατο από Ελληνικό στρατοδικείο και τουφεκίστηκαν στις 21 Ιανουαρίου, σχεδόν δύο εβδομάδες μετά την πράξη τους [5] [6]. Και οι δύο ανήκαν στα πιο δυναμικά στελέχη των οργανώσεων της 8ης Αχτίδας της Κομματικής Οργανώσεως Αθηνών του Κ.Κ.Ε. και όπως έχει χαρακτηριστικά γράφει: «Ο σ. Μαραγκός ήταν ο πρώτος και καλύτερος. Η ανάπτυξη των οργανώσεων χρωστάει πολλά στο Μαραγκό» [7].

Τι έγραψε ο Τύπος

Σε αντίθεση με τη μέχρι εκείνη την εποχή τακτική του, τα έντυπα του Κομμουνιστικού Κόμματος, υπερθεμάτισαν στην εκτέλεση του Πινότση τον οποίο χαρακτήρισαν «προδότη» και «πράκτορα των Γερμανών». Παράλληλα, υποστηρίζουν ότι η δολοφονία του ήταν δίκαιη συνέπεια της πράξεως του να καταδώσει στους Γερμανούς 20 µέλη της οργανώσεως του Ε.Α.Μ. στην Εταιρεία Υδάτων [8]. Για αρκετές μέρες μετά η δολοφονία του Πινότση βρισκόταν στο επίκεντρο δημοσιευμάτων με τις εφημερίδες να γράφουν πως «ο τρόπος κατά τον οποίον εξετελέσθη το έγκλημα τούτο του δίδει ένα χαρακτήρα στυγερότητος εντελώς ασυνήθη, δοθέντος ότι πράξεις όπως αυταί δεν αναφέρονται καθόλου σχεδόν εις τα χρονικά του ελληνικού εγκλήματος» [9]. Άλλη εφημερίδα της εποχής γράφει: «Παρά τας εκφρασθείσας από έγκυρα ελληνικά χείλη ευχάς όπως το νέον έτος 1944 απομακρύνη από τον τόπον μας το φάσμα του εμφυλίου πολέμου αι πρώται εβδομάδες του καινούριου χρόνου εβάφησαν, δυστυχώς, και αυταί με αίμα ελληνικόν. Δυο ακόμη Έλληνες, ο ναύαρχος Πινότσης και ένας δεκανεύς των ευζώνων εύρον τον θάνατον υπό τα δολοφονικά πλήγματα αγνώστων ίσως ακόμη εις τας αρχάς, αλλά πολύ γνωστών, δυστυχώς, εις την κοινήν γνώμην ανατρεπτικών κύκλων. [....] Τα σκοτεινά στοιχεία των αναρχικών κομμουνιστικών οργανώσεων, κλεισμένα μέσα εις τον φοβερόν κύκλον του μίσους και του εμφυλίου πολέμου, μη ακούοντα παρά την φωνήν της ταραγμένης των συνειδήσεως, οδηγούν χωρίς υπερβολήν τον τόπον εις αδιέξοδον. .... η κοινή γνώμη ολόκληρος αποδοκιμάζει κατά τον εντονώτερον τρόπον αυτάς τας δολοφονίας .... το κράτος θα λάβη, και οφείλη να λάβη, σκληρά μέτρα διά να απαλλάξη κατά τρόπον ριζικόν τον εθνικόν οργανισμόν από τας δολοφονικάς μαφίας των κομμουνιστικών οργανώσεων» [10].

Πηγές

  • Ιάσων Χανδρινός, «Το τιμωρό χέρι του λαού. Η δράση του ΕΛΑΣ και της ΟΠΛΑ στην κατεχόμενη Αθήνα (1942-1944)»

Παραπομπές

  1. ↑ Ψήφισμα Εφημερίδα «Πρωία», Τετάρτη 12 Ιανουαρίου 1944, σελίδα 2η.
  2. ↑ [Ο Λάζαρος Πινότσης φοίτησε στην Σχολή Ναυτικών Δοκίμων μετά το 1885 και στις 11 Μαρτίου του 1898 προήχθη στο βαθμό του Υποπλοιάρχου (Προ πεντηκονταετίας εις το «Εμπρός») Εφημερίδα «Εμπρός», Πέμπτη 11 Μαρτίου 1948, σελίδα 2η.]
  3. ↑ [Εφημερίδα «Εμπρός», Σάββατο 27 Νοεμβρίου 1948, σελίδα 4η.]
  4. ↑ [Στις 15.00' της 23ης Δεκεμβρίου 1921 εκδόθηκε ανακοινωθέν του υπουργείου των Ναυτικών, Υπουργός ο Πέτρος Μαυρομιχάλης, που δημοσιεύθηκε στον ημερήσιο Τύπο της εποχής. Η ανακοίνωση ανέφερε: «Σήμερον την 10.45' συνέβη έκρηξις εις τας υποβρυχίους βόμβας του αντιτορπιλικού «Λέων», αποτέλεσμα της οποίας υπήρξε η καταστροφή του σκάφους, από του πρυμναίου ταχυβόλου και πρύμνην. Ουδέν των ζωτικών μερών του σκάφους υπέστη ζημίαν. Δείται όμως επισκευών χρονικής τινός διάρκειας, αρκούντως μακράς. Το εγγύς αγκυροβολούν αντιτορπιλικό «Ιέραξ» υπέστη ελαφρότερας ζημίας και ουδέν ζημιούσας την μαχητικότηταν αυτού, δύναται δε να αποπλεύσει εις πάσαν ώραν. Η έκρηξις προήλθεν εξ υπαιτιότητος του κελευστού τορπιλλομηχανικού του «Λέοντος» όστις, παρά τας υπάρχουσας διαταγάς, απεπειράθει να λύσει εκρηκτικά μηχανήματα των βομβών». Την ανακοίνωση ακολούθησε ονομαστική αναφορά των θυμάτων, συμπληρούμενη με νεότερα ανακοινωθέντα, καθώς και με λεπτομέρειες για τις συνθήκες του ατυχήματος και τις προξενηθείσες ζημίες.] Περιοδικό «Θαλασσινοί απόηχοι», έτος 27ο, τεύχος 143ο Ιανουάριος-Φεβρουάριος 2018, σελίδα 7η-10η.]
  5. ↑ [«Ανακοίνωσις-Εξετελέσθησαν δια τυφεκισμού», Εφημερίδα «Ακρόπολις», αριθμός φύλλου 5250, 22 Ιανουαρίου 1944, σελίδα 1η.]
  6. ↑ [Εφημερίδα «Η Καθημερινή», φύλλο της 22ας Ιανουαρίου 1944.]
  7. ↑ [Μαρτυρία Σάββα Σταματιάδη. Στο: «Ιωνιώτες Αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης», ΠΕΑΕΑ Νέας Ιωνίας, Αθήνα 1998, σελίδα 48η.]
  8. ↑ [Κομμουνιστικό έντυπο «Διαφωτιστής», 21 Φεβρουαρίου 1944, Μαρτυρία Σάββα Σταματιάδη, «Ιωνιώτες Αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης», ΠΕΑΕΑ Νέας Ιωνίας, Αθήνα 1998, σελίδα 48η.]
  9. ↑ [Εφημερίδα «Αθηναϊκά Νέα», 21 Φεβρουαρίου 1944. ]
  10. ↑ [Εφημερίδα «Ελεύθερον Βήμα», κύριο άρθρο της 11ης Ιανουαρίου 1944, σελίδα 1η.]




Ανακτήθηκε από «http://el.metapedia.org/m/index.php?title=Αθανάσιος_Πινότσης&oldid=94144»