Γουίνταμ Λιούις
Ο Γουίνταμ Πέρσι Λιούις, [Percy Wyndham Lewis], Άγγλος εθνικιστής συγγραφέας και ζωγράφος, «το γέρικο ηφαίστειο της Ακροδεξιάς» όπως τον είχε αποκαλέσει ο Οντεν, ένας από τους σημαντικότερους πεζογράφους και ζωγράφους της Βρετανίας στον 20ό αιώνα, γεννήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 1882, στο γιοτ του πατέρα του που βρίσκονταν αγκυροβολημένο στα ανοικτά του Amherst στη Νόβα Σκότια, [Amehurst, Nova Scotia], του Καναδά και πέθανε στις 7 Μαρτίου 1957 στο νοσοκομείο Westminster του Λονδίνου.
Το 1930 ο Γουίνταμ παντρεύτηκε με την Gladys Anne Hoskyns, με την οποία δεν απέκτησε παιδιά, όμως είχε τουλάχιστον πέντε νόθα παιδιά από τις κατά καιρούς εξωσυζυγικές του σχέσεις.
Περιεχόμενα
Βιογραφία
Πατέρας του ήταν ο Αμερικανός συνταγματάρχης Τσαρλς Έντουαρντ Λιούις, [Charles Edward Lewis], απόφοιτος της σχολής West Point που είχε συμμετάσχει και πολεμήσει στον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο, ενώ η μητέρα του, η Άννα, είχε γεννηθεί στην Αγγλία. Το 1893 το ζευγάρι χώρισε και ο Γουίνταμ, όπως και η μητέρα του, ταξίδεψε στην Ευρώπη και εγκαταστάθηκε στην Αγγλία, όπου είχε γεννηθεί εκείνη. Ο Γουίνταμ παρακολούθησε τα μαθήματα στο Rugby School στην κομητεία του Warwickshire και λόγω της αγάπης του για το σχέδιο και τη ζωγραφική, μεταξύ των 1898 και 1901, συνέχισε τις σπουδές του στο Slade School of Fine Art στο Λονδίνο. Μετά την αποφοίτηση του από το κολέγιο ταξίδεψε στη Μαδρίτη και το Μόναχο μαζί με τον φίλο του Σπένσερ Γκορ, ενώ στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου έμεινε για αρκετά χρόνια.
Ο Γουίνταμ πρωτοεμφανίστηκε ως ζωγράφος στις παραμονές του Α' Παγκοσμίου πολέμου, δημιουργώντας το κίνημα «vorticism», o Βορτικισμός [1], το οποίο αντιτάσσοταν στον φουτουρισμό. Στη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, σκοτώθηκε σε νεαρή ηλικία ο φίλος του, φίλος και του Πάουντ. ο γλύπτης Ανρί Γκαρντιέ Μπρζέσκα. Το διάστημα από το 1914 έως το 1915 διηύθυνε μαζί με τον επίσης εθνικιστή διανοούμενο Έζρα Πάουντ το βραχύβιο περιοδικό με τον τίτλο «Blast» [2]. Το 1936, ο Λιούις δημοσίευσε ένα υμνητικό βιβλίο για τον Αδόλφο Χιτλερ, για τον οποίο θεωρούσε ότι θα διασφάλιζε την ειρήνη στην Ευρωπαϊκή ήπειρο, όμως τρία χρόνια αργότερα δημοσίευσε ένα άλλο εναντίον του. Υπήρξε σφοδρός αντικομμουνιστής και θαυμαστής του Φρανθίσκο Φράνκο. Έζησε μισότυφλος τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Παροιμιώδης είναι η φράση του «Μα ποιος πόλεμος που έγινε ποτέ ήταν άδικος, εκτός βέβαια από αυτόν που κάνει ο εχθρός;»
Απόψεις
Ο Γουϊνταμ Λιούις, πίστευε ότι οι εθνικιστές είχαν την υποχρέωση να υπερασπίζουν τον αγρότη και την μικρομεσαία επιχείρηση ενάντια στο μεγάλο η παρασιτικό Κεφάλαιο, τις τράπεζες, την τοκογλυφία, τους μεσάζοντες, τα σούπερ-μάρκετ, τον τεχνίτη ενάντια στην Μηχανή. Και πάνω από όλα την ιδέα του Εθνικού Κράτους, μικρού η μεγάλου, ενάντια στο Υπέρ Έθνος. Αναζητούσε ένα νέο πρότυπο Ηγέτη που θα απαλλάξει την κοινωνία από την κυριαρχία του χρήματος και μέσω του Ηρωισμού θα οδηγούσε το Έθvos στο Πεπρωμένο του.
Συγγραφικό έργο
Υπήρξε διευθυντής του περιοδικού εικαστικών τεχνών «Tyro» την περίοδο 1921-22 και του λογοτεχνικού εντύπου «The Enemy» την περίοδο 1927-29. Έγραψε περισσότερα από σαράντα βιβλία, μυθιστορήματα, διηγήματα, άρθρα και δοκίμια, πολεμικές και ποιητικές συλλογές, ενώ ζωγράφισε πλήθος από πίνακες και ανανέωσε την τέχνη του πορτραίτου. Επιβλήθηκε ως συγγραφέας με το μυθιστόρημα
- «Tap» το 1918, το οποίο αποτελούσε μια προφητική κριτική θεώρηση της ανερχόμενης μαζικής κοινωνίας,
- «Ο χρόνος και ο δοτικός άνθρωπος» το 1927,
- «The Apes of God», μια δηλητηριώδης σάτιρα εναντίον του «Κύκλου του Μπλούμσμπερι».
Το έργο του επανεκδόθηκε δύο και πλέον δεκαετίες μετά το θάνατο του από τον εκδοτικό οίκο «Black Sparrow Press» στην Καλιφόρνια.
Παραπομπές
- ↑ [Το όνομα βορτικισμός δόθηκε στο κίνημα από τον Έζρα Πάουντ το 1913, όμως ο Λιούις το 1933 δήλωνε ότι ο βορτικισμός ήταν μόνον ο ίδιος και κανένας άλλος. Το κίνημα φιλοδοξούσε να συνδυάσει την επιθετικότητα του φουτουρισμού με την αναλυτική προσέγγιση των κυβιστών. Ηταν εθνικιστικό στον πυρήνα του, επιθετικό προς πάσα κατεύθυνση και ανατρεπτικό ως πρόθεση. Μετέφερε στο πεδίο της τέχνης τις νέες εικόνες που γεννούσε η εποχή των μηχανών και της ταχύτητας και έβλεπε ως μηχανή και το ίδιο το ανθρώπινο σώμα. Από τους έντεκα συγγραφείς και καλλιτέχνες που υπέγραψαν το μανιφέστο του βορτικισμού οι γνωστότεροι είναι ο Λιούις, ο Έζρα Πάουντ, ο Ανρί Γκαρντιέ Μπρζέσκα και ο Ρίτσαρντ Άλντινγκτον.]
- ↑ [Το βραχύβιο περιοδικό «Blast» κυκλοφόρησε στις 4 Ιουλίου 1914 στην Αγγλία και προκάλεσε τα βικτωριανά ήθη της εποχής. Εκδόθηκαν μόνο δύο τεύχη εξαιτίας του πολέμου. Το έντυπο φιλοδοξούσε να αποτελέσει όργανο, του κινήματος Βορτικισμός, το οποίο έμελλε ως συλλογική έκφραση να αποτελέσει την επιθετικότερη και πιο συγκροτημένη έκφραση του αγγλοσαξονικού μοντερνισμού.]
