Ουίλιαμ Μπραγκ
Ο Ουίλιαμ Χένρι Μπραγκ, [Sir William Henry Bragg], Άγγλος διαπρεπής επιστήμονας, φυσικός τιμημένος, to 1915, με το Βραβείο Νόμπελ, χημικός, μαθηματικός, φιλόσοφος, και ενεργός αθλητής, μέλος του Τάγματος της Αξίας, Ιππότης-Διοικητής του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, Μέλος της Βασιλικής Εταιρείας, γεννήθηκε στις 2 Ιουλίου 1862 στο Ουέστγουρντ κοντά στη πόλη Γουίγκτον στο Κάμπερλαντ, [Wigton, Cumberland], της βορειοδυτικής Αγγλίας και πέθανε στις 10 Μαρτίου 1942 στο Λονδίνο.
Παντρεύτηκε το 1889 την Gwendoline Todd, κόρη του Sir Charles Todd και από το γάμο τους απέκτησαν τον William Lawrence Bragg, φυσικό που το 1915, μοιράστηκε το βραβείο Νόμπελ με τον πατέρα του.
Περιεχόμενα
Βιογραφία
Γονείς του ήταν ο Ρόμπερτ Τζον Μπραγκ, μικρογαιοκτήμονας και αξιωματικός του εμπορικού στόλου και η Μαίρη Γουντ, κόρη ιερέα, η οποία πέθανε όταν ο γιος της ήταν επτά χρονών και ο μικρός μεγάλωσε με το συνονόματο θείο του Ουίλιαμ Μπραγκ, στο Μάρκετ Χάρμπορο του Λέστερσαϊρ. Παρακολούθησε μαθήματα στο Ολντ Γκράμμαρ Σκουλ, [Old Grammar School], στον τόπο της διαμονής του, στο Κολέγιο του Κινγκ Ουίλιαμ στη Νήσο του Μαν, και στη συνέχεια κέρδισε μια υποτροφία gia το Κολέγιο Τρίνιτι, [Trinity College], του Κέιμπριτζ, από το οποίο αποφοίτησε το 1884, τρίτος στον κατάλογο πτυχιακών εξετάσεων, και το 1885 πήρε άριστα στις πτυχιακές εξετάσεις των μαθηματικών.
Με τις εξαιρετικές του επιδόσεις στα μαθηματικά, εξασφάλισε από το 1886 έως το 1908, θέση καθηγητή φυσικής και μαθηματικών στην Αδελαΐδα της Αυστραλίας. Το 1904 δημοσίευσε την πρώτη του μονογραφία για τη μελέτη του πεδίου ιονισμού των σωματιδίων, ενώ το 1912 δημοσίευσε μονογραφία για την ιστορία των ερευνών της ραδιενέργειας και άρχισε να ενδιαφέρεται για τη φύση των ακτίνων X και την εφαρμογή τους στην ανάλυση της δομής των κρυστάλλων. Κατασκεύαζε μόνος του όργανα που του ήταν απαραίτητα για τις ερευνητικές του εργασίες και τα πειράματά του και για το λόγο αυτό τιμήθηκε το 1907, με τον τίτλο του μέλους της Βασιλικής Ακαδημίας του Λονδίνου, μετά από πρόταση του φυσικού Έρνεστ Ράδερφορντ.
Το 1908 τον κάλεσαν στην έδρα φυσικής του Κάβεντις στο Λιντς, όπου το 1912 κατασκεύασε το φασματοσκόπιο Μ και μελέτησε την κυματική φύση των ακτίνων Χ, τις οποίες χρησιμοποίησε για τον προσδιορισμό της δομής των κρυσταλλικών πλεγμάτων. ΤΟ 1913 από κοινού με το γιο του ανακάλυψαν την κρυσταλλογραφία και το 1915, στη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, κατέλαβε την έδρα της φυσικής στο University College του Λονδίνου και ως μέλος του Ομίλου Εφευρέσεων και Ερευνών, διηύθυνε τις έρευνες ακουστικής για τη χρήση των υπερήχων στην επισήμανση των υποβρυχίων, ως αποτέλεσμα των οποίων εφηύρε το υδρόφωνο. Το 1920 του δόθηκε ο τίτλος του ιππότη.
Διακρίσεις
Τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ της Φυσικής [1] στις 2 Ιουλίου 1915 και το μοιράστηκε με το γιο του, τον Ουίλιαμ Λώρενς Μπραγκ, «για τη συμβολή τους στην ανάλυση της κρυσταλλικής δομής με ακτίνες Χ», την εργασία του σχετικά με την περίθλαση των ακτίνων Χ. Το ορυκτό μπραγκίτης ονομάστηκε έτσι προς τιμήν των Μπραγκ, καθώς ήταν το πρώτο που μελετήθηκε με τη βοήθεια ακτίνων Χ.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
- William Bragg-Biographical Νobelprize.org
Παραπομπές
