Φράνσις Γκάλτον
O σερ Φράνσις Γκάλτον [Sir Francis Galton], Άγγλος εθνικιστής, ψυχολόγος, φυσιοδίφης, εφευρέτης, μαθηματικός, φιλόσοφος, εξερευνητής των τροπικών, γεωγράφος, εφευρέτης, μετεωρολόγος και στατιστικολόγος, εκπρόσωπος των πεποιθήσεων του Κοινωνικού Δαρβινισμού, φυλετιστής που υπήρξε ο πατέρας της ευγονικής και συγγραφέας, γεννήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 1822 στην κωμόπολη Larches κοντά στο Sparbrook του Μπέρμπινχαμ [Birmingham] και πέθανε στις 17 Ιανουαρίου 1911 στο Greyshott House, στο Χέιζλμιαρ [Haslemere] του Σάρεϊ [Surrey] στην Αγγλία.
Τον Ιανουάριο του 1853 συναντήθηκε με τη Louisa Jane Butler στο σπίτι ενός γείτονα του, με την οποία παντρεύτηκαν την 1η Αυγούστου του ίδιου χρόνου και δεν απέκτησαν παιδιά.
Περιεχόμενα
Βιογραφία
Κατάγονταν από οικονομικά ευκατάστατη οικογένεια Κουακέρων, πατέρας του ήταν ο τραπεζίτης Samuel Tertius Galton και μητέρα του ήταν η Violetta Darwin, κόρη του Erasmus Darwin από τη δεύτερη σύζυγό του, των οποίων ήταν το τελευταίο από τα επτά παιδιά τους. Ο Φράνσις ήταν εξάδελφος του Douglas Strutt Galton και δεύτερος εξάδελφος του Καρόλου Δαρβίνου. Σύμφωνα με τον κατάλογο που κατάρτισε ο Lewis Terman για την ευφυΐα διάσημων προσωπικοτήτων είχε δείκτη ευφυΐας 200. Η αδελφή του Αδέλα, που έπασχε από μια κάκωση νωτιαίου μυελού και ήταν υποχρεωμένη να παραμένει στο κρεβάτι για το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας, ήταν εκείνη που πρώτη αναγνώρισε τα τα χαρίσματα του Φράνσις και τον παρακινούσε να πετυχαίνει όλο και μεγαλύτερες επιδόσεις. Μέχρι την ηλικία των δύο ετών μπορούσε να διαβάσει και λίγους μήνες αργότερα να υπογράφει με το όνομά του. Μια ημέρα πριν συμπληρώσει τα τέσσερα χρόνια το ο Φράνσις έστειλε στην αδελφή του την ακόλουθη επιστολή, ενδεικτική της ευφυίας του :
«Αγαπητή Αδέλα, είμαι τεσσάρων χρονών και μπορώ να διαβάσω οποιοδήποτε αγγλικό βιβλίο. Ξέρω όλα τα λατινικά ουσιαστικά, τα επίθετα και τα μεταβατικά ρήματα, και ξέρω και 52 γραμμές λατινική ποίηση. Ξέρω όλους τους αριθμούς, και ξέρω και να πολλαπλασιάζω με το 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, (9), 10, (11). Ξέρω να διαβάζω λίγα γαλλικά, και ξέρω να λέω την ώρα.
Φράνσις Γκάλτον, 15 Φεβρουαρίου 1827» [1].
Σπουδές
Στην ηλικία των πέντε ετών παρακολούθησε μαθήματα στο τοπικό σχολείο και απογοητεύτηκε όταν διαπίστωσε ότι κανένας από τους φίλους του, γνώριζε τίποτε για την Ιλιάδα. Σε ηλικία οκτώ ετών, ο πατέρας του τον έστειλε στη Βουλώνη για να μάθει γαλλικά, στα δεκατέσσερα παρακολουθούσε μαθήματα στο King's Edward School στο Birmingham και ένα χρόνο αργότερα έγινε δεκτός ως μαθητής στο Γενικό Νοσοκομείο του Birmingham, ενώ παρακολούθησε το δεύτερο χρόνο στο King 's College του Λονδίνου και το 1840 εισήλθε ως φοιτητής μαθηματικών στο Trinity College του Cambridge στο Λονδίνο. Στη συνέχεια πραγματοποίησε πολλά ταξίδια στην Αφρική και στη Μέση Ανατολή.
Μελέτες
Το 1853 εκλέχθηκε μέλος της Βασιλικής Γεωγραφικής Εταιρείας και το 1857 μέλος της Βασιλικής Εταιρείας, ενώ τον ίδιο χρόνο εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο, για να αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στην επιστημονική έρευνα. Από τις μελέτες του αποκόμισε αξιόλογα συμπεράσματα στην ανθρωπομετρία, στη βιομετρική στατιστική στην οποία εισήγαγε τον υπολογισμό των δεικτών συσχέτισης και κυρίως στη μελέτη της βιολογικής κληρονομικότητας και της ευγονικής. Απέκτησε σεβασμό από όλη την επιστημονική κοινότητα και το 1907 ίδρυσε το Εργαστήριο Εθνικής Ευγονικής και με κεφάλαια 45.000 χιλιάδων Αγγλικών λιρών από την περιουσία του τα οποία δώρισε το 1904, δημιουργήθηκε έδρα Ευγονικής στο University Colege του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, ενώ εντός του Πανεπιστημίου ίδρυσε το 1906, ινστιτούτο ευγονικής, για να διεξαγάγει τις πρώτες μελέτες βιομετρίας. Την υποτροφία και την έδρα την πήρε τελικά ο μαθηματικός Καρλ Πήρσον, ο οποίος βοήθησε στη δημιουργία της επιστήμης της Βιομετρίας, της στατιστικής δηλαδή πλευράς της βιολογίας.
Ο Πήρσον πίστευε ότι το περιβάλλον επηρέαζε ελάχιστα στην ανάπτυξη των διανοητικών ή συναισθηματικών ιδιοτήτων, ότι ο υψηλός δείκτης γεννήσεων των πτωχών ήταν μια απειλή για το πολιτισμό και ότι οι «ανώτερες» φυλές θα πρέπει να αντικαταστήσουν τις «κατώτερες», ενώ η Αγγλική Εταιρία Ευγονικής Εκπαιδεύσεως που ιδρύθηκε το 1907 από το Γκάλτον, αντιτίθετο στις απόψεις του Πήρσον. Η έδρα ευγονικής που έφερε το όνομά του έχει καταργηθεί, όμως το Εργαστήριο Γκάλτον εξακολουθεί να αποτελεί ένα σημαντικό ερευνητικό κέντρο της γενετικής κι έχει ενσωματωθεί στο Τμήμα Βιολογίας. Στον τομέα της ψυχολογίας ασχολήθηκε κυρίως με το πρόβλημα των ατομικών διαφορών, τις οποίες προσπάθησε να μετρήσει με αντικειμενικές μεθόδους, έτσι ώστε δίκαια θεωρείται πρόδρομος των ψυχολογικών τεστ. Το 1908 προχώρησε στην έκδοση του περιοδικού «Ευγονική Επιθεώρηση», ενώ το 1909 ανακηρύχθηκε ιππότης και απέκτησε τον τίτλο του Sir από τη βασίλισσα της Αγγλίας.
Ευγονική
Ανέπτυξε τη θεωρία κι έγραψε τα βιβλία του σε μία εποχή, όπου η κοινωνία δοκιμάζονταν από την έντονη εγκληματικότητα, κυρίως λόγω της συνεχούς ελεύσεως μεταναστών και της αυξήσεως των γεννήσεων της κατώτερης κοινωνικής τάξεως. Όταν ο Δαρβίνος δημοσίευσε την μελέτη του «Περί της καταγωγής των ειδών» το 1859, ο Γκάλτον επηρεάστηκε και αποφάσισε να μελετήσει με όρους εξελίξεως και την ανάπτυξη των πνευματικών ιδιοτήτων των ανθρώπων. Έτσι επιδόθηκε στην μέτρηση των ανθρώπινων χαρακτηριστικών και πραγματοποίησε τις πρώτες μελέτες διδύμων, ταξινόμησε τα δακτυλικά αποτυπώματα, μελέτησε την κληρονομικότητα του ύψους και της ευφυίας για την οποία επινόησε τα τεστ νοημοσύνης [IQ test].
Η πρώτη σημαντική εργασία του για την ευγονική ήταν το βιβλίο
- «Η Κληρονομική Μεγαλοφυία», το 1869, ενώ το 1883 δημοσίευσε το βιβλίο
- «Έρευνες πάνω στην Ανθρώπινη Ικανότητα»,
όπου εισήγαγε τον όρο Ευγονική, την οποία ήθελε να αναπτύξει από επιστήμη σε πολιτική και τελικά σε θρησκεία. Αρχικά προσπάθησε να αποδείξει τη μεταφορά της νοημοσύνης από γενιά σε γενιά, χρησιμοποιώντας τις βιογραφίες επιφανών ατόμων και στη συνέχεια δοκίμασε να μετρήσει τις αλλαγές οι οποίες παρατηρούνται σε δείγματα πληθυσμού, εφευρίσκοντας έτσι, τη βιομετρία, όμως οι νόμοι που συνέταξε αποδείχθηκαν λανθασμένοι. Σε επόμενα βιβλία του τροποποίησε πολλές φορές τον ορισμό της ευγονικής, θέλοντας να τον εμπλουτίσει και να του προσδώσει μία πιο επιστημονική νότα. Υποστήριξε ότι, «....Αυτό που κάνει η φύση τυφλά, αργά και ανελέητα, ο άνθρωπος μπορεί να το κάνει με πρόνοια, ταχύτητα και καλοσύνη..Η βελτίωση του γένους μας, μου φαίνεται ότι είναι ένας από τους υψηλότερους σκοπούς που είναι λογικό να επιδιώξουμε...». Η ευγονική πλέον έχει καθιερωθεί παγκοσμίως ως η επιστήμη η οποία προσπαθεί να πετύχει τον εξευγενισμό του ανθρώπινου γένους με βάση τους νόμους της βιολογίας και της κληρονομικότητας, αλλά επίσης είναι και μία πολιτική θεωρία.
Εργογραφία
Προώθησε την επιστημονική μετεωρολογία, συνέταξε τον πρώτο μετεωρολογικό χάρτη εισάγοντας τις τεχνικές που χρησιμοποιούνται ακόμη και σήμερα και προσδιόρισε τους αντικυκλώνες. Εισήγαγε την επιστήμη της βιομετρίας, τις στατιστικές έννοιες της συσχετίσεως και της παλινδρομήσεως, τις μεθόδους της ιστοριομετρίας, της ψυχομετρίας και της διαφορικής ψυχολογίας, καθώς και μια τεχνική για την εξέταση των δακτυλικών αποτυπωμάτων που διαρκεί ως τις ημέρες μας. Το 1882 έφερε στο φως της δημοσιότητας τα αποτελέσματα των επιστημονικών πειραμάτων του Μουσείου του Λονδίνου, για τις διαφορές αγοριών και κοριτσιών, ενώ το 1883, κατασκεύασε μια συσκευή που παρήγαγε τεχνητά συχνότητες πέρα από τις ακουστικές. Η συσκευή έκανε ότι και οι φωνητικές μας χορδές παράγοντας υπέρηχους, με συχνότητες που ξεκινούν από 20kΗz και φτάνουν μέχρι τα 200MHz, τους οποίους δε μπορούσε να ακούσει το αυτί του ανθρώπου.
Συνέγραψε περισσότερα από από 340 βιβλία. Μεταξύ των έργων του περιλαμβάνονται τα
- «Κληρονομική μεγαλοφυΐα», το 1869,
μία ανάλυση για την κληρονομική μεταβίβαση των εξαιρετικών πνευματικών χαρισμάτων του ανθρώπου, στην οποία παρουσίασε τα αποτελέσματα των μελετών του για τις οικογένειες επιφανών ανθρώπων, ως απόδειξη ότι «...θα ήταν πολύ πρακτικό να δημιουργήσουμε μια πολύ προικισμένη ράτσα ανθρώπων με συνετούς γάμους στη διάρκεια αρκετών συνεχόμενων γενεών...».
- «Έρευνες πάνω στην Ανθρώπινη Ικανότητα», το 1883,
στο οποίο έγραψε για την Ευγονική, ότι «...Έργο της είναι να εξετάζει τις πράξεις ή ενέργειες του κοινωνικού συνόλου, οι οποίες ασκούν κάποια επίδραση στη βελτίωση ή χειροτέρευση των σωματικών ή ψυχικών ιδιοτήτων των μελλοντικών γενεών μιας φυλής...», ενθαρρύνοντας την αναπαραγωγή των πιο προικισμένων ατόμων και αποθαρρύνοντας την αναπαραγωγή των λιγότερο ικανών.
- «Η Φυσική Κληρονομικότητα», το 1889, με το οποίο πρωτοστάτησε στην ανάπτυξη και εφαρμογή προχωρημένων στατιστικών μεθόδων για τη μελέτη του ανθρώπου.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
- Francis Galton
- Ινστιτούτο Γκάλτον
- Φράνσις Γκάλτον ο ρατσιστής Εφημερίδα «Το Βήμα», 2 Αυγούστου 2009
Εσωτερική αρθρογραφία
Παραπομπές
- ↑ [Karl Liungman, «Ο μύθος της ευφυΐας», σελίδα 22]
