Φυλετισμός
Ο φυλετισμός, [από τη λέξη φυλή εκ του φύω=γεννώ, αγγλική λέξη racialism], είναι η θεωρία που αποδέχεται τη φυσική πραγματικότητα, η οποία αναφέρεται στην ύπαρξη διαφορετικών φυλών μεταξύ των ζώντων οργανισμών, συνεπώς και των ανθρώπων, που χωρίζονται σε φυλές με βάση κοινά βιολογικά τους χαρακτηριστικά, κοινά χαρακτηριστικά στον πολιτισμό τους τα οποία μεταδίδονται από γενιά σε γενιά. Ο φυλετισμός θεωρεί ότι ο άνθρωπος δεν πρέπει να αγωνίζεται μόνο για το ατομικό του όφελος, αλλά να το πετυχαίνει με το να συνεισφέρει στην πρόοδο της φυλής του. Ο όρος χρησιμοποιήθηκε παλαιότερα ως συνώνυμος του ρατσισμού [racism].
Ο Φυλετισμός δεν επιβάλλει σε κάποια φυλή να κυβερνάει ή να υποτάσσει κάποια άλλη, αντίθετα υποστηρίζει την ανάγκη να είναι κάθε φυλή ελεύθερη και ανεξάρτητη και να μπορεί να αναπτύσσεται στο φυσικό της περιβάλλον δίχως εξουσιαστές και κατακτητές. Η φυλετική θεωρία υποστηρίζει την άποψη ότι οι φυλές υπόκεινται στον «νόμο της ανισότητας» και τον «νόμο της ποικιλίας των ειδών» και είναι θεωρία ανθρωποκεντρική, καθώς ο φυλετισμός είναι φυσικός νόμος, ως έμφυτο χαρακτηριστικό των ανθρώπων να υπερασπίζονται τον εαυτό τους, την οικογένειά τους και την φυλή τους, κι όχι θεωρητικό δημιούργημα. Δεν επιζητεί την εξαφάνιση των Φυλών, αντιθέτως πρεσβεύει ότι πρέπει να συνεχίσουν να υπάρχουν όπως ακριβώς δημιουργήθηκαν και γι’ αυτόν τον λόγο θέτει μέτρα προστασίας των φυλών, τα οποία σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να είναι καταπιέσεως.
Ο Ζοζέφ Αρτύρ Κόμης του Γκομπινό, [Joseph Arthur Comte de Gobineau], Γάλλος διπλωμάτης, συγγραφέας, εθνολόγος και κοινωνικός στοχαστής, θεωρείται ο πατέρας του «επιστημονικού φυλετισμού». Έγινε γνωστός από το έργο του
- «Δοκίμιο για την ανισότητα των ανθρώπινων φυλών».
Σύμφωνα με το βιβλίο οι βιολογικές, ανθρωπολογικές και ιστορικές μελέτες δείχνουν ότι η ανώτερη φυλή είναι το λευκό άνθος των Αρίων της Ινδίας και ότι η ανάπτυξη, η συνέχεια και η κατάληξη των πολιτισμών καθορίζεται από τη φυλετική σύνθεση. Επίσης ότι οι άριες κοινωνίες ανθούν όσο δεν έρχονται σε επιμειξία με μαύρους ή κίτρινους. Ο βιολογικός φυλετισμός του 20ου αιώνα, συνδέεται με την ευγονική, την επιστήμη της βελτιώσεως του ανθρώπινου είδους μέσω της επιλεκτικής αναπαραγωγής.
Σύμφωνα με τον Έλληνα διανοητή Ανδρέα Δενδρινό, ο φυλετισμός είναι θεωρία αντίθετη μ' αυτή του Οικουμενισμού και θεωρεί ότι, «...αποτελεί δικαίωμα απαράγραπτο για κάθε κοινότητα και φυλετική οικογένεια, η διαφύλαξη, η καλλιέργεια και ανάπτυξη των κληρονομικών εκείνων χαρακτηριστικών ιδιοτήτων που την διαφοροποιούν από τις άλλες. Συνεπώς, η προσπάθεια επιβολής ή εμφυτεύσεως σε μια κοινότητα ή φυλετική οικογένεια πλαισίων πολιτιστικών ή βιολογικών διαφορετικών από τα δικά τους, αποτελεί παραβίαση ωμή των φυσικών νόμων και αφύσικη παρεμβολή στο έργο της φυσικής εξελίξεως των ανθρώπων. Οι άνθρωποι που υφίστανται αυτόν τον «βιασμό», αμύνονται ενστικτωδώς εναντίον του. Αυτή η άμυνα είναι ο ορισμός του Φυλετισμού. Και ο «βιασμός» αυτός είναι ο ορισμός του Οικουμενισμού....» [1]
Διαβάστε τα λήμματα
Παραπομπές
- ↑ [Ανδρέας Δενδρινός, «Οικουμενισμός, το σάβανο των λαών», εκδόσεις «Ελεύθερη Σκέψις»]
