Γεώργιος Ράμμος

Από Metapedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο Γεώργιος Ράμμος, Έλληνας εθνικιστής, Πανεπιστημιακός καθηγητής, ίσως ο κορυφαίος του νεοχριστιανικού κινήματος, επιφανής νομικός και διδάκτορας της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, από τους κορυφαίους δικονομολόγους με διεθνή αναγνώριση και καταξίωση, πολιτικός που διατέλεσε Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, γεννήθηκε στις 10/23 Φεβρουαρίου 1902 στο χωριό Κορακοβούνι Κυνουρίας στο νομό Αρκαδίας στην Πελοπόννησο και πέθανε στις 23 Ιανουαρίου 1987 στην Αθήνα.

Γεώργιος Θεοδ. Ράμμος

Βιογραφία

Ο πατέρας του Θεόδωρος Γεωργίου Ράμμος ήταν γιατρός [1] [2] [3]. Ο Γεώργιος περάτωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στο Ναύπλιο και στη συνέχεια φοίτησε στη Νομική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών από την οποία αποφοίτησε το 1926. Συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στα Πανεπιστήμια της Λειψίας, του Αμβούργου, του Γκαίττινγκεν στη Γερμανία και της Λωζάνης στην Ελβετία, ενώ το 1929 επέστρεψε στην Αθήνα όπου εργάστηκε ως δικηγόρος.

Πανεπιστημιακή δραστηριότητα

Το 1931 ανακηρύχθηκε διδάκτορας και το 1932 εξελέγη και διορίστηκε υφηγητής στην έδρα της Πολιτικής Δικονομίας στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, το 1934 έκτακτος καθηγητής και το 1937 τακτικός καθηγητής [4], διαδεχόμενος τον ακαδημαϊκό­ καθηγητή Μιχαήλ Λιβαδά. Ο Ράμμος δίδαξε κατ' ανάθεση και το μάθημα του Εκκλησιαστικού Δικαίου. Στη διάρκεια της από της έδρας διδασκαλίας του ανέφερε ως παράδειγμα για αποφυγή την περίσταση στην οποία ένας εφέτης συνήντησε στο τρόλεϋ γνωστό του καθηγητή πανεπιστημίου και τον ρώτησε ποία είναι η γνώμη του επί ορισμένου νομικού θέματος. Ο καθηγητής απήντησε: «Μα, επί του θέματος αυτού έχω δώσει σχετική γνωμοδότηση». Τότε ο εφέτης απήντησε: «Τη γνωμοδότηση τη διάβασα κ. καθηγητά, αλλά θέλω και τη γνώμη σας». Τις ακαδημαϊκές περιόδους 1947-48 και 1960-61 διετέλεσε κοσμήτορας της Νομικής Σχολής Αθηνών, την ακαδημαϊκή περίοδο 1966-67 εκλέχθηκε αντιπρύτανης [5] του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου, το ακαδημαϊκό έτος 1967-68 εξελέγη πρύτανης [6] και την 1η Σεπτεμβρίου 1967 εγκαταστάθηκε στη θέση του [7], παραλαμβάνοντας από τον έως τότε Πρύτανη καθηγητή Χρυσικό. Στο τέλος του ίδιου Ακαδημαϊκού έτους ο Ράμμος αποχώρησε από την έδρα του στο Πανεπιστήμιο καθώς συμπλήρωσε το όριο ηλικίας και έλαβε τον τίτλο του Ομότιμου καθηγητή.

Κοινωνική δράση

Ο Ράμμος διατέλεσε νομικός σύμβουλος του Πανεπιστημίου Αθηνών και της Τραπέζης της Ελλάδος. Μαζί με τους καθηγητές Κωνσταντίνο Δυοβουνιώτη και Παναγιώτη Τρεμπέλα, κατόπιν παραστάσεως του στον Υπουργό Παιδείας Γεώργιο Παπανδρέου της κυβερνήσεως του Ελευθερίου Βενι­ζέλου, πέτυχε το 1932 την παραχώρηση τοΰ Ναού της Καπνικαρέας στο Πανεπιστήμιο. Έκτοτε μέχρι τις 18 Ιανουαρίου 1987 συμμετείχε στη Λειτουργία του ναού και ήταν ο ανα­γνώστης του 50ου ψαλμού. Tα Χριστούγεννα του 1946 περιλαμβάνονταν μεταξύ αυτών που υπέγραψαν την «Διακήρυξη» της «Χριστιανικής Ενώσεως Επιστημόνων» η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Ακτίνες» για την κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσει ο ελληνικός λαός πάνω στα μεγάλα βασικά προβλήματα της ζωής και να υπερνικήσει τις δυσκολίες των καιρών για να επιτύχει την πνευματική αλλά και την υλική αναδημιουργία του Έθνους [8]. Το 1948 ο Ράμμος μαζί με τους καθηγητές της Νομικής Χρήστο Σγουρίτσα και Κωνσταντίνο Τσάτσο, γνωμοδότησαν [9] ότι «...αι θρησκευτικαί ενώσεις τών παλαιοημερο­λογιτών είναι παράνομοι..», θέση την οποία ενστερνίστηκε και η επίσημη Ορθόδοξη Εκκλησία, ενώ αντίθετες ήταν οι απόψεις των καθηγητών Χ. 'Ανδρούτσου, Λ. Γιδόπουλου και Α. Βαμβέτσου, οι οποίοι τάχθηκαν υπέρ της συνταγματικής προστασίας τών «Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών», γνωμάτευση που υιοθέτησαν μέσω των εντύπων τους οι παλαιοημερολογίτες.

Ο Ράμμος συμμετείχε και ήταν ένα από τα επικεφαλής μέλη της παραεκκλησιαστικής Αδελφότητος Θεολόγων η «Ζωή», την οποία ίδρυσε ο Αρχιμανδρίτης Ευσέβιος Ματθόπουλος, μαζί τους Αλέξανδρο Τσιριντάνη, Αρίστο Ασπιώτη και τον Θεόδωρο Μερτικόπουλο. Υπήρξε συμμέτοχος στην δημιουργία της «Χριστιανικής Ενώσεως Εκπαιδευτικών Λειτουργών», [Χ.Ε.Ε.Λ.] [10] που ίδρυσε η Αδελφότητα Θεολόγων η «Ζωή», είχε ως μέλη της εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων και είχε δραστηριότητα στο χώρο της εκπαιδεύσεως, ενώ συμμετείχε στην έκδοση του περιοδικού της, και ανήκε στον στενό πυρήνα των συντακτών του. Το 1957 περιλαμβάνονταν στα ιδρυτικά μέλη του συλλόγου «H Ελληνική Παιδεία» [11] και από το 1957 έως το 1959 διατέλεσε Πρόεδρος του συλλόγου και των ομώνυμων εκπαιδευτηρίων. Ως στέλεχος της «Χριστιανικής Κοινωνικής Ενώσεως πρωταγωνίστησε στην ίδρυση του Αντικαρκινικού Νοσοκομείου «Άγιος Σάββας», του οποίου διατέλεσε Πρόεδρος, ενώ κατέλαβε την αντίστοιχη θέση και στα νοσοκομεία «Ευαγγελισμός» και «Ερυθρός Σταυρός» [12]. Υπήρξε τακτικό μέλος του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός».

Διατέλεσε μέλος της Συντακτικής και της Αναθεωρητικής Επιτροπής του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, ενώ υπήρξε ο εισηγητής πολλών και σημαντικών κεφαλαίων του Κώδικα και άφησε την σφραγίδα του στην τελική επεξεργασία του, με αποτέλεσμα στην κοινή γνώμη των νομικών, ιδίως της εποχής της εισαγωγής του Κώδικα, ο ΚΠολΔ του 1968 να έχει ταυτισθεί με το όνομα του [13]. Ο Ράμμος υπήρξε ιδρυτής και ψυχή της Ενώσεως Ελλήνων Δικονομολόγων στην οποία είχε εκλεγεί Πρόεδρος. Ο Γεώργιος Ράμμος συμμετείχε σε επιτροπή που συγκροτήθηκε ύστερα από απόφαση του τότε πρωθυπουργού Στέφανου Στεφανόπουλου, η οποία γνωμοδότησε για τη δυναντότητα συγκλήσεως «Αριστίνδην Ιεράς Συνόδου» της Εκκλησίας της Ελλάδος. Η επιτροπή αποφάσισε ότι «Ουδέν απολύτως κανονικόν ή συνταγματικόν κώλυμα υφίσταται προς σύγκλησιν Αριστίνδην Συνόδου» [14] και στις 7 Δεκεμβρίου του 1965 υπέβαλλε το πόρισμα των εργασιών της.

Πολιτική δράση

Υπηρέτησε ως υπουργός [15] Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, από τις 22 Μαρτίου 1958 έως τις 17 Μαΐου 1958, στην υπηρεσιακή κυβέρνηση υπό τον πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Γεωργακόπουλο.

Εργογραφία

Ο Ράμμος ανήκει στους καθηγητές που δημιούργη­σαν σχολή με το έργο τους. Η επι­στημονική του προσφορά αποτυπώνεται σε 4.500 περίπου σελίδες, ενώ το συνολικό του έργο υπερβαί­νει τις 500 εργασίες και χαρακτηρίζεται από την συστηματική κατάταξη της ύλης, την έκθε­ση των ζητημάτων με βάση τα πορίσματα της σύγχρονης επιστήμης, σε συνδυασμό με την ελληνική πραγματικότητα. Μαζί με τον Βασίλειο Οοκονομίδη θεω­ρούνται θεμελιωτές του δικονομικού δικαίου στην Ελλάδα.

Μεταξύ των έργων του περιλαμβάνονται:

  • «Περί Καταστάσεως Εξώγαμων Τέκνων» το 1927, σελίδες 343,
  • «Περί συντηρητικής αποδείξεως» το 1931,
  • «Περί κυρίας παρεμβάσεως» το 1931,
  • «Περί προσθέτου παρεμβάσεως» το 1932,
  • «Η αποστολή της πολιτικής δικονομίας και σύγχρονος μεταρρυθμιστική κίνησις» το 1935,
  • «Ο όρκος ως μέσον αποδείξεως κατά την πολιτικήν δικονομίαν» το 1937,
  • «Ερμηνεία Αστικού Κώδικος, Στοιχεία ελληνικής πολιτικής δικονομίας» το 1958,
  • «Εγχειρίδιο Αστικού Δικονομικού Δικαίου», την περίοδο 1978-85, τετράτομο έργο.

Μετέφρασε στα Γερμανικά τον Ελληνικό Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας και μετέφερε το θεσμό του Εισηγητή-Δικαστή του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας του 1968 στον γαλλικό Κ.Πολ.Δ. του 1975.

Μνήμη Γεωργίου Ράμμου

Ο καθηγητής Γεώργιος Ράμμος βασανίζονταν από σωματική αναπηρία για περισσότερα από εβδομήντα χρόνια. Η ζωή του εμπνέονταν από τις αρχές της ορθοδόξου χριστιανικής δι­δασκαλίας και στη μακρά ακαδημαϊκή διαδρομή του χαρακτηρίζονταν από την αγαθότητα των αισθημάτων του, την σεμνότητα του χαρακτήρα του, το βαθύ αίσθημα του χρέους και από την πλούσια προσφορά της χριστιανικής του αγάπης. Ως Πανεπιστημιακός καθηγητής προώθησε όσους έδειχναν ζήλο και ενδιαφέρον και πρόβαλλε στο εξωτερικό την επιστήμη του δικονομικού δικαίου. Το Νοέμβριο του 1984 αναγορεύθηκε σε επίτιμο διδάκτορα τοΰ Πανεπιστημίου του Ερ­λάγγεν­ της Νυρεμβέργης, η Νομική Σχολή του οποίου είναι διεθνώς γνωστή με ιδιαίτερη πα­ράδοση στην καλλιέργεια του αστικού δικονομικού δικαίου και στη διάρκεια της αναγορεύσεως του αποδόθηκαν εξαιρετικές τιμές. Το 41ο Πανελλήνιο Συνέδριο της Ενώσεως Ελλήνων Δικονομολόγων διεξήχθη στη Σύρο στο διάστημα 8-11 Σεπτεμβρίου 2016, με την συνεργασία του Δικηγορικού Συλλόγου Σύρου. Είχε θέμα «Η Κατάσχεση εις χείρας τρίτου» και ήταν αφιερωμένο στη μνήμη του Γεωργίου Ράμμου.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

  • «Γεώργιος Ράμμος-Νεκρολογία», Νικόλαος Σοϊλεντάκης, «Παρνασσός», Φιλολογικόν Περιοδικόν κατά τριμηνίαν εκδιδόμενον, τόμος Λ', αριθμος 1, Ιανουάριος-Μάρτιος 1988, σελίδες 117η-119η].
  • Γεώργιος Ράμμος-Τεκμήρια

Διαβάστε τα λήμματα

Παραπομπές

  1. [Στις 25 Αυγούστου 2016, στο τεύχος Β' του Φ.Ε.Κ. με αριθμό φύλλου 2636 δημοσιεύθηκε η απόφαση για την έγκριση της τροποποιήσεως των διατάξεων του Οργανισμού του κοινωφελούς ιδρύματος με την επωνυμία «Ίδρυμα Οικογενείας Θεοδώρου Γεωργίου Ράμμου, Ιατρού εκ Κορακοβουνίου Κυνουρίας και των γονέων αυτού» που κυρώθηκε με το Προεδρικό Διάταγμα της 22ας Δεκεμβρίου 2006, το οποίο δημοσιεύθηκε στο Φ.Ε.Κ. 31/2007 τεύχος Β'.]
  2. Ίδρυμα «Οικογένειας Θεοδώρου Γεωργίου Ράμμου, ιατρού εκ Κορακοβουνίου Κυνουρίας και των γονέων αυτού».
  3. [Το «Ίδρυμα Οικογενείας Θεοδώρου Γεωργίου Ράμμου, Ιατρού εκ Κορακοβουνίου Κυνουρίας και των γονέων αυτού» αποτελεί Ν.Π.Ι.Δ. μη αυτοτελούς διαχειρίσεως. Η σύσταση του δημοσιεύθηκε στο Φ.Ε.Κ. 31/Β/19-1-2007 και σκοπός της είναι: Η διάθεση των εισοδημάτων του για κοινωνικούς και φιλανθρωπικούς σκοπούς των οικονομικά αδυνάτων μονίμων κατοίκων της Τ.Κ. Κορακοβουνίου. Ειδικότερα: Α) Η οικονομική ενίσχυση ασθενών, για την αντιμετώπιση εκτάκτων δαπανών νοσηλείας τους. Β) Η οικονομική ενίσχυση μαθητών, σπουδαστών ή φοιτητών και Γ) Κάθε άλλος κοινωνικός σκοπός, ύστερα από απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του. Η περιουσία του ιδρύματος αποτελείται από 25 αγροτεμάχια, 3 οικόπεδα και ποσοστό συγγραφικών δικαιωμάτων από έργα του διαθέτη. Πόροι του αποτελούν τα εισοδήματα από την εκμετάλλευση των περιουσιακών στοιχείων, τόκοι καταθέσεων, χρηματικές παροχές ή επιχορηγήσεις. Το ίδρυμα διοικείται από επταμελές Διοικητικό Συμβούλιο που ορίζεται με την πράξη συστάσεως του, ενώ το Δ.Σ. ορίζει τον Πρόεδρο και τα λοιπά μέλη της διοικήσεως.]
  4. Διδακτικό προσωπικό 1837-1937.
  5. Αντιπρυτάνεις-Αναπληρωτές Πρύτανη. Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Επετηρίδα, σελίδα 24η.
  6. Πρυτάνεις. Εθνικό και Καποδιστραικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Επετηρίδα, σελίδα 19η.
  7. «Εγένετο εις το Πανεπιστήμιον Αθηνών η εγκατάστασις των πρυτανικών αρχών». Εφημερίδα «Μακεδονία», 2 Σεπτεμβρίου 1967, σελίδα 4η.
  8. «Διακήρυξη» της «Χριστιανικής Ενώσεως Επιστημόνων».
  9. [«Εκκλησία», Επίσημο Δελτίο της Εκκλησίας της Ελλάδος, 1951, τόμοι 1ος & 2ος, σελίδες 11-15.]
  10. [Η «Χριστιανική Ένωσις Εκπαιδευτικών Λειτουργών» ιδρύθηκε το 1947 από την Αδελφότητα Θεολόγων η «Ζωή» είχε ως μέλη της εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων και λειτουργούσε στο χώρο της εκπαιδεύσεως. Το Μάιο του ίδιου χρόνου η οργάνωση εξέδωσε το περιοδικό «Δελτίον» συνεχίζοντας ανελλιπώς ως τον Δεκέμβριο του 1956. Τον Ιανουάριο του 1957 με το τεύχος 72, το περιοδικό συνέχισε την κυκλοφορία του έχοντας με τον τίτλο «Ελληνοχριστιανική Αγωγή».]
  11. Η ιστορία του Συλλόγου «H Ελληνική Παιδεία»
  12. [«..Βρίσκω τον εαυτό μου κοντά στον άνθρωπο και συμμετέχω στον πόνο του...» εξομολογήθηκε στον Νικόλαο Σοϊλεντάκη. ]
  13. Κατετέθη προς ψήφισιν ο Κώδιξ Πολιτικής Δικονομίας. Εφημερίδα «Μακεδονία», 25 Ιουνίου 1966, σελίδα 1η.
  14. [Πολλοί προσποιούνται τους έκπληκτους για τη συκρότηση «Αριστίνδην Ιεράς Συνόδου», αγνοώντας πως από την απελευθέρωση της Ελλάδος μέχρι το 1945, είχαν συγκροτηθεί περί τις 10, στα εκατό χρόνια της αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος. Σχετική ήταν και η γνωμάτευση που εξέδωσε η επιτροπή στην οποία συμμετείχε ο Γεώργιος Ράμμος, που ανέφερε ότι «Ουδέν απολύτως κανονικόν ή συνταγματικόν κώλυμα υφίσταται προς σύγκλησιν Αριστίνδην Συνόδου». Η επιτροπή αυτή συγκροτήθηκε με την υπ’ αριθμ. 60277/129 απόφαση του τότε Πρωθυπουργού Στέφανου Στεφανόπουλου, στην οποία περιλαμβάνονταν οι ειδικοί καθηγητές Α. Αλεβιζάτος, Α. Βαμβέτσος, Π. Μπρατσιώτης, Γεώργιος Ράμμος, Ι. Καρμίρης, Κ. Μπόνης, Α. Χριστοφιλόπουλος, ο τότε Αρχιμανδρίτης και μετέπειτα Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος Α' (ο Κοτσώνης), που υπέβαλε το πόρισμα της στις 7 Δεκεμβρίου 1965 στον τότε Υπουργό Παιδείας.]
  15. ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ