Άλκη Κυριακίδου

Από Metapedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Η Άλκη Κυριακίδου-Νέστορος, Ελληνίδα φιλόλογος, ανθρωπολόγος-λαογράφος και καθηγήτρια Πανεπιστημίου, γεννήθηκε το 1935 στη Θεσσαλονίκη όπου και πέθανε [1] στις 29 Σεπτεμβρίου 1988 από καρκίνο.

Παντρεύτηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής με τον Στέλιο Νέστορα τον οποίο γνώρισε στο πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια. Το 1959 απέκτησε το γιο της Στίλπωνα Νέστωρα.

Άλκη Κυριακίδου-Νέστορος

Βιογραφία

Γονείς της Άλκης ήταν ο εθνικιστής Στίλπων Κυριακίδης, καθηγητής λαογραφίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και η Ευτυχία Εμμανουήλ, ενώ είχε δύο ακόμη μεγαλύτερες αδελφές. Σπούδασε φιλολογία στη Φιλοσοφική σχολή του Αριστοτελείου πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στο τμήμα Ιστορίας-Αρχαιολογίας. Την περίοδο 1956/57 σπούδασε Κοινωνική Ανθρωπολογία με υποτροφία του Ιδρύματος Ford [2] και Εθνολογία στο Πανεπιστήμιο της Φιλαδέλφεια στην πολιτεία της Πεννσυλβάνια των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής και κατόπιν στο Παρίσι. Αποφοίτησε από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο το 1958 και τον ίδιο χρόνο δημοσιεύθηκε η πρώτη της εργασία με τίτλο «Μολυβδόβουλλον Αγίου Θεοδώρου του Βαθρυακίτου». Μετά την αποφοίτηση της εργάστηκε για ένα διάστημα σε ιδιωτικό εκπαιδευτήριο.

Το 1960 διορίστηκε βοηθός στην έδρα της «Θρησκείας των αρχαίων Ελλήνων, του ιδιωτικού αυτών βίου και της Λαογραφίας» στη Φιλοσοφική Σχολή της Θεσσαλονίκης. Το 1966 υποστήριξε τη διδακτορική της διατριβή με τίτλο «Τα υφαντά της Μακεδονίας και της Θράκης» και την ίδια ακαδημαϊκή χρονιά, με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. [Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών] παρακολούθησε στο Παρίσι μαθήματα στην Ecole Pratique des Hautes Études με τον Κώστα Αξελό, τον Jean-Pierre Vernant και τον Claude Eévi-Strauss. Το 1973 απολύθηκε από το πανεπιστήμιο, μετατάχθηκε στη Μέση Εκπαίδευση και δίδαξε στο γυμνάσιο Βασιλικών Χαλκιδικής, ενώ το 1974 μετατέθηκε σε υπηρεσία του υπουργείου Παιδείας. Το 1976 διαδέχθηκε τον πατέρα της στην έδρα της λαογραφίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης [3]. Το 1988, λίγο πριν το θάνατό της δώρισε στo Λαογραφικό Μουσείο και Αρχείο της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης [4], το προσωπικό αρχείο και τη βιβλιοθήκη του πατέρα της.

Στη μνήμη της αφιερώθηκε η πέμπτη Ετήσια Σεμιναριακή Διάλεξη [5], που διοργανώνεται από τον Τομέα Βυζαντινής Φιλολογίας και Λαογραφίας του Τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών και γίνεται κάθε φορά στη μνήμη ενός επιφανούς Έλληνα ή ξένου λαογράφου.

Εργογραφία

Η Άλκη μελέτησε τον Ελληνικό παραδοσιακό πολιτισμό και έγραψε πολλές μελέτες, ενώ μετέφρασε έργα του Κλοντ Λεβί-Στρος, [Claude Levi-Strauss], θεμελιωτή του στρουκτουραλισμού. Τα έργα της είναι γραμμένα σε μορφή δοκιμίου και με επιστημονική αυστηρότητα, σε θαυμάσια νεοελληνική γλώσσα. Δημοσίευσε, μεταξύ άλλων, τα:

  • «Τα υφαντά της Μακεδονίας και της Θράκης», το 1965,
  • «Η Λαογραφία στη σύγχρονή της προοπτική», το 1972,
  • «Η οργάνωση του χώρου στον παραδοσιακό πολιτισμό, το 1973,
  • «Σημάδια του τόπου», το 1974,
  • «Λαογραφικά μελετήματα Ι», το 1975,
  • «Η θεωρία της ελληνικής λαογραφίας», το 1978, έκδοση «Εταιρεία Σπουδών», Αθήνα,
  • «Η θεωρία της ελληνικής λαογραφίας. Κριτική Ανάλυση», το 1978,
  • «Λαογραφικά μελετήματα IΙ», το 1979,
  • «Ο Claude Levi Strauss και το έργο του», το 1977,
  • «Η θεωρία της ελληνικής λαογραφίας, Κριτική ανάλυση», το 1978,
  • «Λαϊκή και Λόγια Παράδοση», το 1981,
  • «Οι δώδεκα μήνες:Τα λαογραφικά» το 1982,
  • «Προφορική Ιστορία και Λαογραφία», το 1982,
  • «Ιστορία, Προφορική Ιστορία, Ανθρωπολογία και Λαογραφία», το 1983,
  • «Τρεις γενιές προσφύγων της Μ. Ασίας, η σημασία της προφορικής τους μαρτυρίας», το 1985.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Παραπομπές