Ιωάννης Ρωμανίδης

Από Metapedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο πρωτοπρεσβύτερος Ιωάννης Ρωμανίδης, Έλληνας πανελληνιστής και αντικομμουνιστής Θεολόγος, μοναρχικός και αυτοκρατορικός στις πεποιθήσεις του σύμφωνα με τον Δημήτριο Κιτσίκη, ο σημαντικότερος Ορθόδοξος δογματολόγος, καθηγητής στην Έδρα της Δογματικής στην Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, συγγραφέας Θεολογικών και ιστορικών έργων, γεννήθηκε στις 2 Μαρτίου 1927 στον Πειραιά και πέθανε την 1η Νοεμβρίου 2001 στην Αθήνα.

Ήταν παντρεμένος με τη Βαΐα Ρωμανίδη και πριν χωρίσουν απέκτησαν δύο κόρες, μία από τις οποίες, η Ευλαμπία, ήταν εγκατεστημένη στην Αθήνα, ενώ η άλλη ζούσε με τη μητέρα της στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.

Πατέρας Ιωάννης Ρωμανίδης
Συνοπτικές πληροφορίες
Γέννηση: 2 Μαρτίου 1927
Τόπος: Πειραιάς (Ελλάδα)
Θάνατος: 1η Νοεμβρίου 2001
Τόπος: Αθήνα (Ελλάδα)
Υπηκοότητα: Ελληνική
Ασχολία: Θεολόγος, Δογματολόγος
Πανεπιστημιακός καθηγητής.

Βιογραφία

Η οικογένεια του κατάγονταν από την Αραβησσό [1] στην περιοχή της Καππαδοκίας στη Μικρά Ασία. Γονείς του Ιωάννη, που είχε και μία μικρότερη αδελφή, την Παρθενία, ήταν ο Σάββας, ράφτης στο επάγγελμα, και η Ευλαμπία Ρωμανίδη που παντρεύτηκαν στον Πειραιά όπου είχαν εγκατασταθεί ως πρόσφυγες το 1922, αμέσως μετά την Μικρασιατική καταστροφή. Η οικογένεια Ρωμανίδη έζησε στον Πειραιά για περίπου πέντε χρόνια και στις 15 Μαΐου 1927, όταν ο μικρός Ιωάννης ήταν μόλις 72 ημερών, εγκατέλειψε την Ελλάδα και μετανάστευσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, όπου εγκαταστάθηκαν στην περιοχή της Νέας Υόρκης. Εκεί ο Σάββας Ρωμανίδης έγινε μέλος του Αμερικανικού Δημοκρατικού Κόμματος. Ο Ιωάννης σε ηλικία 2 ετών βαπτίστηκε στο Προκόπι Εύβοιας, στην εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Ρώσου, όπως ήταν το τάμα της μητέρας του.

Η Παρθενία Ρωμανίδη παντρεύτηκε με ετερόδοξο ο οποίος βαπτίστηκε Χριστιανός Ορθόδοξος και πήρε το όνομα Μάρκος, με τον οποίο εγκαταστάθηκε στη Νέα Ζηλανδία, όπου η μητέρα της, η Ευλαμπία Ρωμανίδη, δημιούργησε Ορθόδοξη κοινότητα και φρόντισε να ανεγερθεί Ορθόδοξη εκκλησία στην πόλη Κράισττσερτς [Christchurch] τη δεύτερη σε πληθυσμό πόλη της Νέας Ζηλανδίας. Η Ευλαμπία Ρωμανίδη [2], μετά το θάνατο του συζύγου της Σάββα, εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη, κοντά στον Ιωάννη Ρωμανίδη και εκάρη μοναχή το 1973, στην Ιερά Μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στην περιοχή της Σουρωτής. Ο πατέρας Ιωάννης Ρωμανίδης ήταν κάτοχος πτυχίου πιλότου μικρών αεροσκαφών.

Σπουδές-1ο ταξίδι στην Ελλάδα

Ο Ιωάννης Ρωμανίδης έζησε και μεγάλωσε στην 46η οδό μεταξύ 2ας και 3ης Λεωφόρου στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης, όπου παρακολούθησε τα μαθήματα του Δημοτικού και του Γυμνασίου. Στη διάρκεια των Γυμνασιακών του σπουδών η πίστη του επηρεάστηκε από έναν Ρωμαιοκαθολικό καθηγητή του, ο οποίος αργότερα ασπάστηκε την Ορθοδοξία. Ο Ιωάννης για τέσσερα χρόνια παρακολούθησε τα μαθήματα και αποφοίτησε από την Ορθόδοξη Ιερατική σχολή του Τιμίου Σταυρού, [Holy Cross Greek Orthodox School of Theology], του Μπρούκλαϊν στη Βοστόνη. Αποφοιτώντας από το Ελληνικό Κολέγιο εισήχθη στη Θεολογικού Σχολή του Πανεπιστημίου του Yale στο New Haven της πολιτείας του Κονέκτικατ. Το 1951 στη διάρκεια των σπουδών του στο Πανεπιστήμιο του Yale ο Ρωμανίδης χειροτονήθηκε ιερέας και έως το 1954 υπηρέτησε ως κληρικός στην Ορθόδοξη εκκλησία της Αγίας Τριάδος στο Waterbury στην πολιτεία του Κονέκτικατ.

Σπούδασε σε Παπικά και Προτεσταντικά Κέντρα Σπουδών και γνώρισε πολύ καλά την θεολογία τους, όπως του Θωμά του Ακινάτη και των βασικών Προτεσταντών θεολόγων. Μετά την ολοκλήρωση των Θεολογικών σπουδών ταξίδεψε για πρώτη φορά στην Ελλάδα και το 1957 έλαβε διδακτορικό δίπλωμα από τη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών υποβάλλοντας τη διατριβή του με τίτλο:

  • «Το προπατορικόν αμάρτημα».

Επιστροφή στην Αμερική

Μετά την ανακήρυξη του σε διδάκτορα ο Ρωμανίδης επέστρεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, όπου συνάντησε την άρνηση της Ορθοδόδου εκκλησίας, με επικεφαλής τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Μιχαήλ, να του αναθέσει καθήκοντα κληρικού. Ως το 1958 ο Ρωμανίδης παρακολούθησε μαθήματα στο Ρωσικό Σεμινάριο του Αγίου Βλαδιμήρου της Νέας Υόρκης και λίγο αργότερα στο Ρωσικό Ινστιτούτο του Αγίου Σεργίου στο Παρίσι αλλά και στο Μόναχο της Γερμανίας, ενώ υπήρξε μαθητής του Ρώσου Θεολόγου Γεωργίου Φλορόφσκυ, [Georges Vasilievich Florovsky], στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ [Harvard]. Εκείνο το χρόνο εκλέχθηκε Αρχιεπίσκοπος Αμερικής ο Ιάκωβος που αποφάσισε να διορίσει τον Ρωμανίδη καθηγητή στην Ορθόδοξη Ιερατική σχολή του Τιμίου Σταυρού, [Holy Cross Greek Orthodox School of Theology], του Μπρούκλαϊν στη Βοστώνη. Παράλληλα, το 1958, διορίστηκε εφημέριος στο Hamshire και την περίοδο από το 1959 μέχρι το 1965 στην εκκλησία του Αγίου Αθανασίου στην περιοχή του Arlington στο Κονέκτικατ, ενώ άρχισε να προετοιμάζεται για την απόκτηση δεύτερου μεταπτυχιακού τίτλου, αυτή τη φορά στο Πανεπιστήμιο του Harvard, τον οποίο και απέκτησε. Το 1965 ο Γεώργιος Φλορόφσκυ, [Georges Vasilievich Florovsky], εκδιώχθηκε από τη θέση του καθηγητή στην Ορθόδοξη Ιερατική σχολή του Τιμίου Σταυρού και ο Ρωμανίδης, σε ένδειξη διαμαρτυρίας, υπέβαλε την παραίτηση του από τη θέση του στη Σχολή.

Πανεπιστημιακή σταδιοδρομία

Στις 12 Ιουνίου 1968 ο πατέρας Ιωάννης Ρωμανίδης εξελέγη τακτικός καθηγητής στην έδρα της Δογματικής στη Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Η έναρξη της παραδόσεως μαθημάτων καθυστέρησε για περίπου δύο χρόνια, καθώς κατηγορήθηκε άδικα ως φίλα προσκείμενος στην μαρξιστική ιδεολογία και ο Ρωμανίδης προκειμένου να καταδείξει την αντίθεση του με τον υλισμό και το μαρξισμό προσκόμισε μια διάλεξη που είχε πραγματοποιήσει στις 9 Απριλίου του 1964 στη Βοστόνη, προς τιμήν του Αμερικανού Γερουσιαστή Soltonstall της πολιτείας της Μασαχουσέτης.

Ο Ρωμανίδης υπήρξε απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ [School of Arts and Sciences] και από το 1970 ήταν Επισκέπτης Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Αγίου Ιωάννου Δαμασκηνού του Πανεπιστημίου Μπαλαμάντ, του Λιβάνου. Με την διδασκαλία του στο Πανεπιστήμιο

  • επανέφερε στον ακαδημαϊκό θεολογικό χώρο την προτεραιότητα της πατερικής εμπειρικής θεολογήσεως, παραμερίζοντας τον διανοητικό - στοχαστικό-μεταφυσικό τρόπο θεολογήσεως.
  • συνέδεσε την ακαδημαϊκή θεολογία με την λατρεία και την φιλοκαλική παράδοση, καταδεικνύοντας την αλληλοπεριχώρηση θεολογίας και πνευματικής ζωής και τον ποιμαντικό-θεραπευτικό χαρακτήρα της δογματικής θεολογίας.
  • διείδε και υιοθέτησε στη θεολογική μέθοδο τον στενό σύνδεσμο δόγματος και ιστορίας και γι' αυτό μπόρεσε να κατανοήσει όσο λίγοι την αλλοτρίωση και πτώση της θεολογίας στη Δυτική Ευρώπη, που επήλθε με την φραγκική κατάκτηση και επιβολή.

Τελευταία χρόνια

Στις εθνικές εκλογές της 20ης Νοεμβρίου 1977 ο Ιωάννης Ρωμανίδης πολιτεύθηκε στην Α' εκλογική Περιφέρεια Θεσσαλονίκης όπου ήταν υποψήφιος, μετά από πρόταση του καθηγητή Παναγιώτη Χρήστου, με το κόμμα «Εθνική Παράταξις» των Στέφανου Στεφανόπουλου και Σπυρίδωνος Θεοτόκη [3] [4], στο οποίο ήταν συνυποψήφιος με τον βασιλόφρονα νομικό Οδυσσέα Τόσκα. Ο Ρωμανίδης διατηρούσε πολιτικό γραφείο επί της οδού Μαβίλη 3 στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Οι βιογράφοι του αποκρύπτουν το γεγονός της πολιτικής του εντάξεως ή επιχειρούν να δώσουν διαφορετική διάσταση στην επιλογή του να είναι υποψήφιος με την Εθνική Παράταξη, υποστηρίζοντας πως πίστευε ότι συμμετείχε σε κόμμα σοσιαλιστικών κατευθύνσεων. Ο Ρωμανίδης συγκέντρωσε 1.298 σταυρούς προτιμήσεως και κατέλαβε την 4η θέση μεταξύ των συνυποψηφίων του [5] ενώ με αφορμή την θέση του για την κατάργηση του Πανεπιστημιακού ασύλου και την μετατροπή του σε άσυλο ιδεών οι Πρυτανικές αρχές του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης άσκησαν πειθαρχική δίωξη σε βάρος του [6].

Ο Ιωάννης Ρωμανίδης το 1984, παραιτήθηκε από τη θέση του στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης για προσωπικούς λόγους, όμως δεν του απονεμήθηκε ο τίτλος του ομοτίμου καθηγητού. Έκτοτε εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και έζησε στον επάνω όροφο του σπιτιού, όπου κατοικούσε η κόρη του Ευλαμπία. Μετά την έκδοση του Απολυτηρίου του από την Ιερά Μητρόπολη Αμερικής κι έπειτα από δικό του αίτημα, προς τον τότε Μητροπολίτη Ιερόθεο Βλάχο, ενεγράφει στους ιερατικούς καταλόγους της Ιεράς Μητροπόλεως Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου. Τα δέκα τελευταία χρόνια της ζωής του έπασχε από καρδιακό νόσημα και η υγεία του είχε καταστεί επισφαλής, γεγονός που τον υποχρέωσε να νοσηλευθεί διασωληνωμένος στον θάλαμο εντατικής θεραπείας Αθηναϊκού νοσοκομείου.

Θεολογικές απόψεις

Ο πατέρας Ιωάννης ήταν βαθύς γνώστης της Πατερικής παραδόσεως και ιδιαίτερα της Θεολογίας του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, που αποτέλεσε τον ακρογωνιαίο λίθο της Ορθοδόξου παραδόσεως, και καταδίκαζε τις παραχαράξεις της στην Ανατολή και τη Δύση. Θεωρούσε Δυτικίζουσα την σημερινή Ορθόδοξη Θεολογική σκέψη και υποστήριξε την επιστροφή στην Πατερικότητα, η οποία -κατά τον πατέρα Ιωάννη Ρωμανίδη- εκπροσωπεί την Ορθόδοξη εκκλησιαστική γνησιότητα, υποστηρίζοντας την ανάλογη θέση του πατρός Γεωργίου Φλορόφσκι [7].

Ο Ιωάννης Ρωμανίδης συμμετείχε στους Θεολογικούς διαλόγους με ετερόδοξα δόγματα, όπως ο Αγγλικανισμός και το 1978 στον διάλογο για την Παγκόσμια Λουθηρανική Ομοσπονδία, αλλά και με αλλόδοξα, όπως ο Ιουδαϊσμός και ο Μουσουλμανισμός. Το έργο και η προσφορά του πατρός Ιωάννη διερευνήθηκαν στη διδακτορική διατριβή «Prophet of Roman Orthodoxy-The Theology of John Romanides» του Andrew Sopko, που δημοσιεύθηκε το 1998 στον Καναδά. Η καλή γνώση της Δυτικής και της Ελληνικής ιστορίας βοήθησε τον πατέρα Ιωάννη να διαπιστώσει και να αναλύσει τη διαμετρική διαφορά Φράγκικου και Ρωμαίικου πολιτισμού. Αναγνωρίζεται ως ο καλλίτερος ορθόδοξος ερευνητής του ιερού Αυγουστίνου και χαρακτηρίσθηκε ως «....ο μεγαλύτερος σίγουρα των .... Ορθοδόξων θεολόγων, του οποίου τα συγγράμματα αποτελούν κριτική μελέτη του έργου του Αυγουστίνου υπό το φως της πατερικής Θεολογίας....». Με το έργο του συντέλεσε να αναδειχθεί το γεγονός ότι η διδασκαλία του Βαρλαάμ του Καλαβρού, για τις θεοπτικές εμπειρίες των προφητών ως «...φαινομένων φυσικών, γινομένων και απογινομένων...» ανάγεται στο Περί Τριάδος έργο του ιερού Αυγουστίνου.

Συγγραφικό έργο

Ο Ρωμανίδης έχει συγγράψει μελέτες, που εξακολουθούν να είναι ανέκδοτες, με τις οποίες ανανέωσε την έρευνα και την κατανόηση των τομέων της Θεολογίας και της Ιστορίας. Το τελευταίο κείμενο του πατέρα Ιωάννη είχε τίτλο:

  • «Αυγουστίνος Ιππώνος, Πηγή των αιρέσεων των παπικών προτεσταντών και του Βαρλαάμ του Καλαβρού».

Έγραψε και δημοσίευσε τα έργα:

  • «Το προπατορικόν αμάρτημα» [8], το 1989, η διδακτορική του διατριβή στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών,
  • «Πατερική Θεολογία», βιβλίο από απομαγνητοφωνημένες παραδόσεις μαθημάτων του Ρωμανίδη την ακαδημαϊκή περίοδο 1983-84,
  • «Ρωμηοσύνη», το 1975, ιστορικό έργο,
  • «Φράγκοι, Ρωμαίοι, Φεουδαλισμός και Δόγμα», το 1982, ιστορικό έργο,
  • «Δογματική και Συμβολική Θεολογία της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας»,
  • «Η θρησκεία είναι νευροβιολογική ασθένεια, η δε Ορθοδοξία η θεραπεία της»,
  • «Ρωμαίοι ή Ρωμιοί Πατέρες της Εκκλησίας».

Πηγές

  • «Ιωάννης Ρωμανίδης. Ο προφήτης της Ρωμηοσύνης», Δημήτριος Κιτσίκης, Περιοδικό «Τρίτο Μάτι», τεύχος 113ο.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Παραπομπές

  1. [Η Αραβησσός της Καππαδοκίας είναι η πόλη στην οποία γεννήθηκε ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος. Την ημέρα που τιμάται η μνήμη του Αγίου γιόρταζε ο πατέρας Ιωάννης Ρωμανίδης.]
  2. Το φαινόμενο “π. Ιωάννης Ρωμανίδης” και η διορατική Γερόντισσα μητέρα του Ευλαμπία Ρωμανίδου.
  3. Ανακοινώθηκαν οι συνδυασμοί της Ακροδεξιάς Εφημερίδα «Μακεδονία», 21 Οκτωβρίου 1977, σελίδα 11η.
  4. Τελικοί συνδυασμοί της Ακροδεξιάς Εφημερίδα «Μακεδονία», 2 Νοεμβρίου 1977, σελίδα 7η.
  5. Οι σταυροί προτιμήσεως Εφημερίδα «Μακεδονία», 22 Νοεμβρίου 1977, σελίδα 6η.
  6. [Εφημερίδα «Τα Νέα», 24 Νοεμβρίου 1977.]
  7. Μητροπολίτης Ναυπάκτου: π. Γεώργιος Φλωρόφσκι-π. Ιωάννης Ρωμανίδης
  8. «Το προπατορικόν αμάρτημα» Ολόκληρο το βιβλίο.