Μητροπολίτης Θεόκλητος

Από Metapedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο Μακαριστός Μητροπολίτης Κυρός Θεόκλητος [1], κατά κόσμον Λουκάς Αβραντινής, Έλληνας θεολόγος, που διατέλεσε Μητροπολίτης της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας, γεννήθηκε το 1920 στο χωριό Κάτω Βλασία Καλαβρύτων του νομού Αχαΐας και πέθανε [2] [3] στις 15:40 της Δευτέρας 12 Φεβρουαρίου 2007, στο Επισκοπείο της Ιερής Πόλεως Μεσολογγίου.

Η εξόδιος ακολουθία του τελέστηκε με τιμές εν ενεργεία Μητροπολίτη, την Τρίτη 13 Φεβρουαρίου στις 16:00 στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό του Αγίου Σπυρίδωνος στο Μεσολόγγι και τάφηκε στην Ιερά Μονή Παναγίας Ελεούσας στην Κλεισούρα Αιτωλικού.

Μητροπολίτης Θεόκλητος (ο Αβραντινής)

Βιογραφία

Ο Λουκάς Αβραντινής κατάγονταν από φτωχή οικογένεια αγροτοκτηνοτρόφων. Πατέρας του ήταν ο Ιωάννης Αβραντινής και μητέρα του η Νικολίτσα Αβραντινή, των οποίων ήταν το τέταρτο από τα δέκα παιδιά τους.

Σπουδές

Ο Λουκάς παρακολούθησε τα μαθήματα της εγκυκλίου εκπαιδεύσεως στη γενέτειρα του και όπως γράφει «...Ξυπόλητος πήγαινα στο Σχολείο για να μάθω γράμματα...». Σε ηλικία δεκαπέντε ετών πήγε στη Μονή Αγίας Λαύρας και με την παρότρυνση των Μοναχών παρακολούθησε τα μαθήματα του Γυμνασίου στα Καλάβρυτα. Υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία στην Πολεμική Αεροπορία. Το έτος 1949 έδωσε εξετάσεις και εισήχθη στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών από την οποία αποφοίτησε το 1954.

Εκκλησιαστική διαδρομή

Εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων από τον Αείμνηστο Γαβριήλ Βλάχο, ο οποίος υπήρξε ο πνευματικός του πατέρας. Το 1943 χειροτονήθηκε Διάκονος από τον τότε Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας και μετέπειτα Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Θεόκλητο Παναγιωτόπουλο, και πήρε το όνομα Θεόκλητος, ενώ το 1946 χειροτονήθηκε πρεσβύτερος. Παράλληλα, του απονεμήθηκε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη και πνευματικού από τον Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αγαθόνικο, ο οποίος τον διόρισε Ηγούμενο στην Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Κάτω Βλασίας.

Στη διάρκεια των σπουδών του διετέλεσε εφημέριος του Πανεπιστημιακού Ιερού Ναού Εισοδίων της Θεοτόκου «Καπνικαρέας». Το 1955 διορίστηκε Πρωτοσύγκελος στην Ιερή Μητρόπολη Πατρών από τον Μητροπολίτη Θεόκλητο και όταν ο Θεόκλητος εκλέχθηκε Αρχιεπίσκοπος Αθηνών τον ακολούθησε ως Πρωτοσύγκελος στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών, όπου λίγο αργότερα έλαβε τον τίτλο του Μέγα Πρωτοσύγκελου της Ιεράς Αρχιεπισκοπής των Αθηνών.

Μητροπολίτης Αιτωλίας & Ακαρνανίας

Εκλέχθηκε [4] [5] Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας την Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 1965, συγκεντρώνοντας 34 ψήφους επί 37 παρόντων μελών στην πρωινή συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου. Την ίδια ημέρα με εντολή του Νομάρχη Αιτωλοακαρνανίας σφραγίστηκε το επισκοπικό μέγαρο και τοποθετήθηκε αστυνομικός φρουρός στην είσοδο προκειμένου να παρεμποδισθεί η είσοδος του νεοεκλεγέντος Μητροπολίτου. Στις 22 Νοεμβρίου ο θεόκλητος χειροτονήθηκε Μητροπολίτης στον Καθεδρικό του Αγίου Σπυρίδωνος στο Μεσολόγγι, ενώ στις 23 Νοεμβρίου παραδόθηκε το κλειδί στον τοποτηρητή Μητροπολίτη Άρτης και ο Θεόκλητος ενθρονίστηκε Μητροπολίτης την ίδια ημέρα και στη συνέχεια μαζί με τον τοποτηρητή της Μητροπόλεως αναχώρησε για την Αθήνα.

Σε εγκύκλιο που εξέδωσε στις 4 Απριλίου 1973, για τα θέματα της Μασονίας, του Τεκτονισμού και των Ρόταρυ, τόνιζε:

«....Ἡ Ὀργάνωσις τοῦ Ρόταρυ ἔχει στενήν σχέσιν καί συγγένειαν πρός τόν Τεκτονισμόν (Μασωνίαν), χαρακτηρισθεῖσα ὑπό τῶν εἰδότων [=ἀπʼ αὐτούς πού γνωρίζουν] ὡς “ἐξάδελφος” καί “πρῶτος σταθμός” καί“προθάλαμος” τῆς Μασωνίας. ...{...}... Μέγα ποσοστόν τῶν Ροταριανῶν συμβαίνει νά εἶναι καί τέκτονες. Ὁ δέ πρῶτος “Κυβερνήτης” τοῦ ἐν Ἑλλάδι Ρόταρυ ὑπῆρξε “διακεκριμένον μέλος” τῆς Ἑλληνικῆς Μασωνίας. Ἀποτελεῖ ἕν εἶδος συγκρητισμοῦ –δηλαδή μῖγμα θρησκευτικῶν δοξασιῶν, τό ὁποῖον “εὑρίσκεται ἐν ἁρμονίᾳ μέ ὅλας τάς θρησκείας”, ὅπως ὁμολογοῦν οἱ ἴδιοι οἱ Ροταριανοί προσπαθοῦντες νά συμβιβάσουν τά ἀσυμβίβαστα–, πρᾶγμα τό ὁποῖον ἀκριβῶς ἀποτελεῖ ὑποτίμησιν τῆς θρησκείας τοῦ Χριστοῦ. Ἀντιθέτως, ὁ Χριστιανισμός μή εὑρισκόμενος ἐν ἁρμονίᾳ πρός τά λοιπά θρησκεύματα, ἵσταται ὑπεράνω αὐτῶν, ὡς ἡ μοναδική θρησκεία, ἡ κατέχουσα τήν ἐξ ἀποκαλύψεως ἀλήθειαν. ...{...}....Διά τούς ὡς ἄνω λόγους ἐφιστῶμεν τήν προσοχήν τῶν ἀγαπητῶν μας τέκνων τῆς Ἐκκλησίας καί συνιστῶμεν, ὅπως ἀπέχουν οἱασδήποτε ἀναμίξεως εἰς τήν Ροταριανήν κίνησιν (συζητήσεις, συνεστιάσεις κλπ.). “Οὐδείς δύναται δυσί κυρίοις δου λεύειν” [Ματθ. 6:24]. Ὅστις θέλει νά εἶναι πράγματι Χριστιανός δέν δύναται νά εἶναι συγχρόνως καί Ροταριανός....» [6].

Στις 13 Ιανουαρίου 1974, την ημέρα της εκλογής νέου Αρχιεπισκόπου της Εκκλησίας της Ελλάδος, ο Θεόκλητος τάχθηκε υπερ της εκλογής του ως τότε Μητροπολίτη Ιωαννίνων Σεραφείμ Τίκα, ο οποίο εκλέχθηκε ως νέος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος. Την 1η Φεβρουαρίου 1977, του απαγγέλθηκαν κατηγορίες [7] και ήταν ένας από τους τρεις βασικούς κατηγορούμενους, μαζί του ο Μητροπολίτης Νικαίας Γεώργιος και ο Μητροπολίτης Εδέσσης Καλλίνικος, οι οποίοι είχαν μηνυθεί για διαχειριστικές ατασθαλίες στον Οργανισμό Διαχειρίσεως Εκκλησιαστικής Περιουσίας, [Ο.Δ.Ε.Π.], την περίοδο του καθεστώτος της 21ης Απριλίου. Την υπόθεση είχε αναλάβει ο Εφέτης Τζανετής, ο οποίος διέσωσε και το υπόμνημα του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου, ενώ οι τρεις Μητροπολίτες μετά την απολογία τους αφέθηκαν ελεύθεροι.

Στις 7 Οκτωβρίου 1997, ο Μητροπολίτης Θεόκλητος, αντί του Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ έκανε τον καθιερωμένο αγιασμό [8] για την έναρξη των χειμερινών εργασιών στην Ελληνική Βουλή, αναπληρώνοντας τον τότε Αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ, ενώ το Μάρτιο του 1998, ανέλαβε αυξημένες αρμοδιότητες, όσο παρέμενε στάσιμη η κατάσταση της υγείας του τότε Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ Τίκα που νοσηλεύονταν στο νοσοκομείο, και ως αντιπρόεδρος [9] υπέγραφε τις αποφάσεις της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, [Δ.Ι.Σ.], της Εκκλησίας της Ελλάδος. Κατά περιόδους διετέλεσε τοποτηρητής των Ιερών Μητροπόλεων Άρτης και Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου.

Εξώθηση σε παραίτηση

Μητροπολίτης Θεόκλητος

Το Δεκέμβριο του 2004, ο Θεόκλητος έγινε αποδέκτης εγγράφου του τότε Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, με αριθμό πρωτοκόλλου 3950 της 1ης Δεκεμβρίου 2004, με το οποίο του ζητούνταν να παραιτηθεί από το μητροπολιτικό θρόνο. Με επιστολή που απέστειλε προς τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο και κοινοποίησε στους υπολοίπους Ιεράρχες και στα Μέσα Ενημερώσεως ο Μητροπολίτης Θεόκλητος απάντησε στην απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου να ενεργοποιήσει το άρθρο 34 [10] του Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος, δηλώνοντας ότι δεν θα δεχθεί την αποστολή των ιατρών [11]

Σε προγενέστερο χρόνο η Ιερά Σύνοδος επιχείρησε να ερευνήσει κατά πόσο ευσταθούν οι καταγγελίες, όμως η έρευνα των δύο Αρχιερέων εξελίχθηκε σε εθιμοτυπική επίσκεψη από την οποία προέκυψε μια αναφορά, όπως αναφέρει στην επιστολή του ο Μητροπολίτης Θεόκλητος, ο οποίος γράφει στον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο Παρασκευαΐδη:

«....Δεν βρήκα τίποτε που να έπραξα εις βάρος σας. Και τότε ερώτησα τον εαυτό μου: Γιατί αυτή η πολεμική; Γιατί τέτοιο μένος; Γιατί τέτοια επιμονή να γίνει αποτομή της κεφαλής μόνον του Ακαρνανίας; Γιατί αναπολόγητος να με παραπέμπουν εις επιτροπάς; Γιατί; Γιατί; Γιατί; Αυτή είναι η αμοιβή και ο στέφανος γνησίου πνευματικού αγώνος και προσφοράς επί μισό περίπου αιώνα; Έτσι πληρώνονται οι αδελφοί, επειδή εγήρασαν; ...{...}... Έτσι πετιούνται στα άχρηστα εργάτες του Ευαγγελίου που ηνάλωσαν εαυτούς εις την υπηρεσίαν του Κυρίου, που τα έδωσαν όλα και αυτή τη στιγμή δεν έχουν που την κεφαλήν κλίναι; Έτσι ποδοπατούνται αδελφοί για να αδειάσει ο τόπος και να τρέξουν άλλοι ευνοούμενοι για να καταλάβουν τις θέσεις; Έτσι πληρώνονται οι ιεραποστολικώς εργασθέντες δια να ικανοποιηθούν έξωθεν απαιτήσεις ανθρώπων, που έχουν ίδιον υλικόν και κοσμικόν συμφέρον; Τι να απαντήσω; Κραυγάζει το δίκαιό μου. Βροντοφωνεί ο πόνος μου. Και μη λησμονείτε, ότι με τις συχνές και απανωτές ενέργειες σας συντελείτε εις την κατάρρευσιν μου. Αρκετά ο πόλεμος νεύρων. Βιάζεστε Μακαριώτατε να φύγω. Αλήθεια σας απασχόλησε καθόλου το θέμα που θα πάω; Είμαι τελείως ακτήμων, πιστός εις τον μοναχικό μου όρκο. Που είναι η μέριμνα για την περίθαλψη των απομάχων; Εσάς αυτά δεν σας απασχολούν και δεν σας ενδιαφέρουν. Για σας προέχει η τακτοποίηση των υμετέρων αντί της φροντίδος των εχόντων ανάγκην. ...{...}... Δεν αφήνατε να περάσουν οι άγιες Ημέρες και μετά να εφαρμόσετε τα σχέδιά σας; Διατί σπεύσατε να με δηλητηριάσετε Χριστουγεννιάτικα; {..} δεν πειράζει. Κάποτε θα καταρρεύσω τόσον προς δικήν σας ικανοποίησιν, όσο πολλών άλλων επειγομένων...».

Η παραίτηση του

Ο Θεόκλητος παρέμεινε στον Επισκοπικό θρόνο του Αιτωλίας & Ακαρνανίας για σχεδόν σαράντα χρόνια, έως τις 6 Απριλίου 2005, όταν υπέβαλε την παραίτηση του για λόγους υγείας και για κάποιο διάστημα διέμενε στην έδρα της Μητροπόλεως. Στις 8 Οκτωβρίου 2005, εκλέχθηκε ως διάδοχoς του ο Μητροπολίτης Κοσμάς Παπαχρήστου, ο οποίος μέχρι τότε υπηρετούσε ως Ιεροκήρυκας της ίδιας Ιεράς Μητροπόλεως. Κάποια από τα χρόνια μετά την παραίτηση του τα έζησε στο Ξηροχώρι Τριταίας φιλοξενούμενος στο σπίτι ενός από τα πνευματικά του παιδιά.

Το έργο του

Ο Μητροπολίτης Θεόκλητος έμεινε στην ιστορία των Επισκόπων της Μητροπόλεως Αιτωλοακαρνανίας ως «ο δεσπότης των πολλών και μεγάλων έργων». Επανεξέδωσε το περιοδικό «Κοσμάς ο Αιτωλός» της Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας, ενώ βοήθησε στην ανέγερση Ιερών Ναών στο νομό, ίδρυσε φιλόπτωχα ταμεία, οικοτροφεία, για κορίτσια στην Αμφιλοχία και για αγόρια στο Αγρίνιο, το «Φαφούτειο» Οικοτροφείο Αρρένων [12], στον Αστακό και στο Θέρμο, το «Σελίβειο» Γηροκομείο Μεσολογγίου και ορφανοτροφείο. Φρόντισε για την ανέγερση νέων Μητροπολιτικών Γραφείων στο Μεσολόγγι, τη δημιουργία Εκκλησιαστικού Μουσείου, την ανέγερση νέου κτιρίου για τη στέγαση του Δροσίνειου Ορφανοτροφείου στο Μεσολόγγι. Θεμελίωσε και ολοκλήρωσε την ανέγερση νέας πτέρυγας κελιών στην Ιερά Μονή του Αγίου Συμεών στο Μεσολόγγι.

Έργα που πραγματοποιήθηκαν στη διάρκεια της θητείας του είναι ο ηλεκτροφωτισμός του χώρου στην Ιερά Μονή Αγίας Ελεούσας, η ανέγερση Μοναστικού συγκροτήματος, η κατασκευή Σταυρού ύψους 16 μέτρων, προτομή του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, προτομή του καλόγηρου Γιάννη Γούναρη και η ανακατασκευή του δρόμου προς την Ιερά Μονή. Ανακατασκεύασε τις Μονές Κατερινούς στη Γαβαλού Μακρυνείας και του Αγγελοκάστρου. Προχώρησε στην αγορά οικήματος στην Πάτρα για τις ανάγκες των σπουδαστριών από την Ιερά Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας, ανήγειρε τις κτιριακές εγκαταστάσεις στις κατασκηνώσεις Αγίου Γεωργίου Αστακού και τις κατασκηνώσεις στην περιοχή της Αμφιλοχίας. Λειτούργησε Πνευματικά Κέντρα στον Αστακό, στο Αγρίνιο και στην Κατοχή Μεσολογγίου, καθώς και Σχολή Εκκλησιαστικής Βυζαντινής Μουσικής στο Μεσολόγγι και στο Αγρίνιο.

Καθιέρωσε ομιλίες θρησκευτικού περιεχομένου από το Ραδιοφωνικό Σταθμό Μεσολογγίου, οι οποίες μεταδίδονταν κάθε Κυριακή, τις μηνιαίες Ιερατικές συνάξεις στο Αγρίνιο, καθώς και Κύκλους μελέτης της Αγίας Γραφής σε Μεσολόγγι και Αγρίνιο. Με δικά του έξοδα ανήγειρε στην Κορέα αίθουσα κατηχητικού Σχολείου αφιερωμένη στη μνήμη της μητέρας του την οποία ονόμασε «Αίθουσα Νικολίτσας Αβραντινή».

Συγγραφικό έργο

Ήταν συγγραφέας δεκαέξι βιβλίων με πνευματικό και θρησκευτικό περιεχόμενο. Μεταξύ των έργων του περιλαμβάνονται τα

  • «Ατομικές & κοινωνικές πληγές», το 1966,
  • «Ασματική ακολουθία βιογραφία και παρακλητικός κανών του οσίου και Θεοφρόνου πατρός ημών Αλεξίου. Του ανθρώπου του Θεού (ΙΖ' Μαρτίου)»,
  • «Μαρτυρία ζωής», το οποίο είναι η βιογραφία του Μητροπολίτου Καλλινίκου, στη Μητρόπολη Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας, ο οποίος κατάγονταν από την Αιτωλοακαρνανία,
  • «Νεανικά σαλπίσματα», Ιανουάριος 1995.

Θεοκλήτειο Ίδρυμα

Το 1994, διέθεσε ποσό 50.000.000 δραχμών ή 146.735 ευρώ και συνέστησε κοινωφελές Ίδρυμα που το ονόμασε «Θεοκλήτειον Κοινωφελές Ίδρυμα–Δωρεά Θεόκλητου Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας» με έδρα το Μεσολόγγι [13] Το ίδρυμα έχει ως σκοπό την παροχή, από τους τόκους του κεφαλαίου του, δέκα γαμήλιων βοηθημάτων κάθε χρόνο σε ισάριθμες κόρες πολυτέκνων οικογενειών της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας. Την Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 1996, στον Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής Μεσολογγίου, το ίδρυμα διοργάνωσε εκδήλωση στη διάρκεια της οποίας ο Μητροπολίτης Θεόκλητος παρέδωσε είκοσι βιβλιάρια καταθέσεων με ποσό 1.000.000 δραχμών ή 2.934 ευρώ, σε κοπέλες άπορων πολύτεκνων οικογενειών.

Διακρίσεις

Υπήρξε ο μακροβιότερος Μητροπολίτης των Μητροπόλεων του Νομού Αιτωλίας και Ακαρνανίας από το 343 μ. Χ. έως σήμερα. Τιμήθηκε:

  • με τον Χρυσό Σταυρό του Απόστολου Παύλου, την ανώτατη τιμητική διάκριση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, στις 15 Απριλίου 2006 λίγο καιρό μετά την παραίτηση του, από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χριστόδουλο (Παρασκευαΐδη).
  • με το Χρυσό Μετάλλιο της Ιερής πόλεως Μεσολογγίου, μετά από ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, σε ένδειξη Τιμής, Ευγνωμοσύνης και αναγνώρισης στο έργο του,
  • με το χρυσό μετάλλιο από την Εθνική Εταιρεία Λογοτεχνών για την μεγάλη προσφορά του στα γράμματα, το 1995.
  • από το Σύλλογο Πολυτέκνων Μεσολογγίου για την συνολική προσφορά του στους πολυτέκνους της Μητροπόλεως και κυρίως για τη σύσταση του ιδρύματος.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Παραπομπές

  1. [Το όνομα Θεόκλητος, από το επίθετο Θεόκλητος το οποίο είναι σύνθετο από τις λέξεις Θεός + κλητός, (εκ του ρήματος καλώ), σημαίνει: αυτός που έχει επιλεγεί από τον Θεό για την εκτέλεση θεάρεστης αποστολής. Εορτάζεται στις 26 Φεβρουαρίου, ημέρα του Θεοκλήτου του φαρμακού.]
  2. Απεβίωσε ο Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας Θεόκλητος Εφημερίδα «Ναυτεμπορική», Τρίτη 13 Φεβρουαρίου 2007.
  3. Εκδημία εις Κύριον του πρώην Μητροπολίτου κυρού Θεόκλητου. i-m-patron.gr
  4. Νομικώς άκυροι οι πράξεις των ανταρτών της Ιεραρχίας Εφημερίδα «Ελευθερία», 18 Νοεμβρίου 1965, σελίδα 7.
  5. Επληρώθησαν οι θέσεις των Μητροπολιτών Εφημερίδα «Μακεδονία», Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 1965, σελίδα 1.
  6. [«Ορθόδοξος Τύπος», αριθμός φύλλου 1960, 25 Ἰανουαρίου 2013]
  7. Υπό κατηγορίαν ο Ιερώνυμος και Μητροπολίται. Εφημερίδα «Μακεδονία», 6 Φεβρουαρίου 1977, σελίδα 1.
  8. Πολλά πειράγματα ­ λίγες πολιτικές συζητήσεις στη Βουλή Εφημερίδα «Τα Νέα», 7 Οκτωβρίου 1997.
  9. Σεραφείμ κατά Σεραφείμ Εφημερίδα «Τα Νέα», 10 Μαρτίου 1998.
  10. [Tο άρθρο 34 παρ.3 του νόμου 590/1977 ορίζει ότι, «....Μητροπολίτης καταστὰς ἀνίκανος πρὸς ἐκπλήρωσιν τῶν καθηκόντων του καὶ μὴ ὑποβαλὼν παραίτησιν ἀπαλλάσσεται τούτων κατόπιν ἀποφάσεως εἰδικῆς Ἐπιτροπῆς, ἀποτελουμένης ἐκ τοῦ Προέδρου τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας, ἢ τοῦ νομίμου ἀναπληρωτοῦ αὐτοῦ, ὡς Προέδρου καὶ δύο καθηγητῶν τῆς Ἰατρικῆς Σχολῆς τῶν Πανεπιστημίων τῆς Χώρας...».]
  11. [Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος οδηγήθηκε στην απόφαση της μετά από επώνυμες καταγγελίες από κληρικούς και λαϊκούς αλλά και από τον Ιερό Σύνδεσμο Κληρικών Ελλάδος. Οι καταγγελίες περιέγραφαν τη δεινή διοικητική κατάσταση, η οποία συνέβαλε στην ποιμαντική αποδιοργάνωση της Μητροπόλεως. Ως αίτιο της καταστάσεως αναφερόταν η κλονισμένη υγεία του Μητροπολίτη και την ουσιαστική άσκηση της διοικήσεως από λαϊκό υπάλληλο.]
  12. [Απόφαση 6125/26 Σεπτεμβρίου 1976, Φ.Ε.Κ. αριθμός 93, τεύχος Β', 12 Φεβρουαρίου 19777.]
  13. [Το προεδρικό διάταγμα για τη σύσταση του ιδρύματος δημοσιεύθηκε στο Φ.Ε.Κ. υπ' αριθμό 99, τεύχος Β', της 16ης Φεβρουαρίου 1994.]