Νίκος Αλέφαντος

Από Metapedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο Νικόλαος Αλέφαντος, Έλληνας παλαίμαχος ποδοσφαιριστής και μετέπειτα προπονητής ποδοσφαίρου, γεννήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 1939 στην συνοικία της Νεαπόλεως (Εξάρχεια) στην Αθήνα, και πέθανε [1] στο σπίτι του στην Νεάπολη Αθηνών το μεσημέρι της Τρίτης 23 Ιουνίου 2020, λόγω διατατικής μυοκαρδιοπάθειας. Η κηδεία του έγινε στις 13:00 μετά το μεσημέρι του Σαββάτου 27 Ιουνίου στον Ιερό ναό του Α' νεκροταφείου Αθηνών όπου και τάφηκε.

Ήταν παντρεμένος με τη Ρούλα Αλέφαντου και από το γάμο τους έγινε πατέρας δύο παιδιών, μιας κόρης, της Κατερίνας, και ενός γιου, του Τάσου, από τα οποία είχε αποκτήσει εγγόνια.

Νίκος Αλέφαντος

Βιογραφία

Ο Νίκος Αλέφαντος ξεκίνησε την καριέρα του ως μεσοεπιθετικός ποδοσφαιριστής το 1956 από την ομάδα «Αστέρας Εξαρχείων». Στη συνέχεια αγωνίστηκε στις ομάδες «Α.Ε. Χαλανδρίου» [2], «Π.Α.Ο.» Ρουφ, «Ολυμπιακός» Πειραιώς [3], του οποίου είναι φανατικός οπαδός, «Ατρόμητος» Πειραιώς, «Ολυμπιακός» Χαλκίδος, «Παναιγιάλειος», «Πανελευσινιακός» και «Βύζας» Μεγάρων, όπου το 1979 ολοκλήρωσε την ενεργό ποδοσφαιρική δράση.

Στις 15 Οκτωβρίου 1986, ο Αλέφαντος συνάντησε στο αεροδρόμιο Θεσσαλονίκης τον συνάδελφό του προπονητή Λάκη Πετρόπουλο, τον οποίο γρονθοκόπησε μετά από έντονη φιλονικία. Ο Πετρόπουλος υπέβαλε μήνυση, και στις 27 Σεπτεμβρίου 1987 ο Αλέφαντος καταδικάστηκε από το Ζ' Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών σε ποινή φυλάκισης 40 ημερών [4]. Ο Αλέφαντος αποτέλεσε μία από τις αγαπημένες μιμήσεις του Γιώργου Μητσικώστα, τον οποίο ο Αλέφαντος αποκαλεί «γίγαντα», στις τηλεοπτικές του εκπομπές. Από το 2003 έχει αποσυρθεί από την προπονητική και έκτοτε εμφανίζεται σε ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές, ενώ έχει πρωταγωνιστήσει σε διαφημιστικό σποτ.

Τον χαρακτήριζε ο λαϊκός του λόγος και αγαπημένες του εκφράσεις είναι «...τα πάντα όλα..», «..το'να τ'άλλο ξέρω γω..», «Στα εξηγώ ωραία; Μάθε μπαλίτσα, βρε μάθε μπαλίτσα απ' τον άρχοντα». Στην τηλεοπτική του συνέντευξή σε γνωστή δημοσιογράφο ζητούσε εξηγήσεις για το αποτέλεσμα αγώνα, [Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός 2-2], λέγοντας, «..Γιατί δε βγαίνει, ...{...}... ο Δούρος στο τηλέφωνο;», αλλά και το υποτιμητικό του σχόλιο «...Καλώς τα παιδιά, καλώς τα 3-0», πριν από κάποιον αγώνα Ολυμπιακού-ΠΑΟΚ Θεσσαλονίκης [5]. Τον Οκτώβριο του 2010, αναφέρθηκε επίσης στον αγώνα του 2004, «...Τι θα έκανα αν έβλεπα τον Δούρο στο δρόμο; Θα άφηνα τα φρένα και θα τον πάταγα! Την αλήθεια σου λέω, ψέματα θα σου πω;...». Ως προπονητής του Ο.Φ.Η., Όμιλος Φιλάθλων Ηρακλείου»], κατηγόρησε, δημόσια, τον πρόεδρο της ομάδος, ότι ήθελε να προκαθορίσει το αποτέλεσμα με τον Παναθηναϊκό και παραιτήθηκε. Η λαϊκή ορχήστρα «Τα παιδιά από την Πάτρα», σε δίσκο τους που κυκλοφόρησε το 1983 περιέλαβαν και το τραγούδι με τίτλο, «Γεια σου ρε Αλέφαντε». Από τη τηλεοπτική περίοδο 2011-12 συμμετέχει στην αθλητική εκπομπή του «ART TV», ιδιωτικού αθηναϊκού τηλεοπτικού διαύλου. Ο παλαίμαχος προπονητής αντιμετώπιζε σημαντικά προβλήματα με την υγεία του εξ αιτίας των οποίων απεβίωσε. Η σορός του τέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα από τις 11:00 του Σαββάτου 27 Ιουνίου, την ημέρα της νεκρώσιμης ακολουθίας του και στη συνέχεια ακολούθησε η εξόδιος τελετή.

Προπονητική διαδρομή

Ο Νίκος Αλέφαντος πρωτοεμφανίστηκε ως προπονητής στην ομάδα «Αστέρας» Εξαρχείων, όπου στην πρεμιέρα του έχασε από την ομάδα «Παρθενώνας» με σκορ 7-0, και στη συνέχεια, τη δεκαετία του 1970, στην ομάδα «Π.Α.Ο.» Ρουφ, η οποία έχασε την άνοδο στην Εθνική κατηγορία, την τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος. Είναι κάτοχος πλούτου τεχνικών γνώσεων, τις οποίες συμπλήρωσε κοντά σε διάσημα ονόματα της προπονητικής του ποδοσφαίρου, όπως οι Έρνστ Χάπελ, Χένες Βαϊσβάλερ, Λουΐς Σέζαρ Μενότι, Μαρτσέλο Λίπι, Αρίγκο Σάκι, Κάρλο Αντσελότι, Αλμπέρτο Τζακερόνι και άλλους, όμως ο ιδιαίτερος χαρακτήρας του, τον εμπόδισε να έχει ανάλογη καριέρα χαρακτήρα.

Εργάστηκε επίσης στον «Ολυμπιακό», τρεις φορές, τις περιόδους 1983-84, το 1993-94 και το 2003-04, στην «ΑΕΚ», τον «ΠΑΟΚ», τον «Πανιώνιο», στον «ΟΦΗ», την «Παναχαϊκή», τον «Ιωνικό», τη «Δόξα» Δράμας, την «Κόρινθο», τον «Απόλλωνα» Καλαμαριάς, την «Προοδευτική» και τον «Εθνικό Αστέρα», σε επίπεδο Α' εθνικής κατηγορίας, ενώ με τις ομάδες «ΠΑΣ Γιάννινα» και «Πιερικό» Κατερίνης, κέρδισε την άνοδο από τη δεύτερη κατηγορία, ενώ κατέκτησε το Κύπελλο Κύπρου [6] με τον Α.Π.Ο.Ε.Λ., [Αθλητικός Ποδοσφαιρικός Σύλλογος Ελλήνων Λευκωσίας], το οποίο είναι το μοναδικό τρόπαιο της καριέρας του.

Από την αρχή του 1983 και μετά, καθοδήγησε τεχνικά τις ομάδες,

  • 1983-84: «Ολυμπιακός» Πειραιώς, 3 μήνες, με πρόεδρο τον εφοπλιστή Σταύρο Νταϊφά,
  • 1984-85: «Πανιώνιος» Νέας Σμύρνης, 7 μήνες,
Εθνική Ενόπλων Ελλάδος, 6 μήνες,
  • 1985-86: «Ηρακλής» Θεσσαλονίκης, 5 μήνες,
  • 1986-87: «ΑΕΚ» Αθηνών, 4 μήνες,
  • 1987-88: «Ηρακλής» Θεσσαλονίκης, 2,5 μήνες,
  • 1988-89: «ΠΑΟΚ» Θεσσαλονίκης, 3 μήνες,
  • 1989-90: «Δόξα» Δράμας, 7 μήνες,
«Απόλλων» Καλαμαριάς, 12 μέρες,
  • 1990-91: «Λάρισα», 1 μήνα,
«Ιωνικός» Νικαίας, 1,5 μήνες,
  • 1992-93: «Ιωνικός» Νίκαιας, 2 μήνες,
  • 1993-94: «Καλαμάτα», 25 ημέρες,
«Ξάνθη», 9 μέρες,
  • 1994-95: «Ολυμπιακός» Πειραιώς, 8 μήνες από τον Ιανουάριο έως τον Σεπτέμβριο του 1994, με πρόεδρο τον Σωκράτη Κόκκαλη,
  • 1995-96: «Πανιώνιος» Νέας Σμύρνης, 2 μήνες,
  • 1997-98: «Απόλλων» Καλαμαριάς 2 μήνες,
«Λύκοι» Καλοχωρίου Θεσσαλονίκης, 13 μέρες,
«Εθνικός» Πειραιώς, 15 ημέρες,
  • 1998-99: «Προοδευτική» Νίκαιας, 9 μήνες,
  • 1999-00: «Παναχαϊκή» Πατρών, 1,5 μήνες,
  • 2001-01: «Παναργειακός», 20 ημέρες,
  • 2001-02: «Εθνικός Αστέρας» Καισαριανής, 4,5 μήνες,
  • 2002-03: «Φωστήρας» Ταύρου, το Σεπτέμβριο του 2002 ανακοινώθηκε η πρόσληψή του και τρεις ώρες αργότερα παραιτήθηκε,
  • 2003-04: «Ολυμπιακός» Πειραιώς, από τον Μάρτιο του 2004 έως και τον Ιούνιο του 2004.

Ήταν προπονητής του Ολυμπιακού σε συνολικά 43 αγώνες, έχει επιμέρους αποτελέσματα 27 νίκες, 9 ισοπαλίες και 7 ήττες, ενώ στις αντίστοιχες περιόδους που ήταν προπονητής την ομάδα του Πειραιά, ο Παναθηναϊκός κατέκτησε δύο φορές Πρωτάθλημα και κύπελλο, σημειώνοντας νταμπλ, αν και ο ίδιος ως προπονητής του Ολυμπιακού έχει ηττηθεί από τον Παναθηναϊκό, μόνο μία φορά, το 2004 στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος. Η θητεία του στον Ολυμπιακό της περιόδου 2004 ήταν κι η τελευταία του σε πάγκο ομάδος, καθώς στη συνέχεια αρκέστηκε σε τηλεοπτικές αναλύσεις. Συνολικά σε 35 χρόνια είχε κοουτσάρει συνολικά 28 ομάδες, ένα ιδιότυπο μοναδικό αρνητικό ρεκόρ. Παράλληλα, υπήρξε ο μόνος προπονητής που είχε βρεθεί στον πάγκο 18 ομάδων Α' Εθνικής.

Ιστορική παραμένει η αντίδραση του Νίκου Αλέφαντου που σε τηλεοπτική του συνέντευξη, αρκετό καιρό μετά από αγώνα με τον Παναθηναϊκό, επιτέθηκε στον διαιτητή Δούρο, που είχε λανθασμένη απόφαση στη διάρκεια του αγώνα: «...Να βγει ο Δούρος να μιλήσει. Είναι θέμα ζωής για εμένα. Το ματς αυτό δεν το έχανα με τίποτα και έπαιρνα και το πρωτάθλημα. Εκεί, ή αποβάλεις και τους δύο και δίνεις πέναλτι ή δεν αποβάλεις κανέναν. Αν μου έδινε το πέναλτι, έχω άριστο μπεναλτίστα που δεν το έχανε με τίποτα το 1-3. Αλλά και να το έχανε, είμαι μπροστά στο σκορ και δεν έχω παίκτη λιγότερο στο παιχνίδι. Τους έχω κάνει σκόνη. Τι ψυχή θα παραδώσει ο κύριος Δούρος; Έχασα τη δουλειά μου εξ’ αιτίας του. Βγες από την Κόρινθο, κύριε Δούρο, γιατί δεν το κάνεις;» [7].

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Παραπομπές

  1. Πέθανε ο Νίκος Αλέφαντος-Θλίψη στον ποδοσφαιρικό κόσμο
  2. Νίκος Αλέφαντος Δημοσίευμα της εποχής
  3. Ποιος είναι ο νεαρός Αλέφαντος που μεταγράφεται στον Ολυμπιακό Δημοσίευμα της εποχής
  4. [Εφημερίδες «Έθνος» & «Αυριανή», 28 & 29 Σεπτεμβρίου 1987.]
  5. Οι ατάκες που έμειναν στην Ιστορία Εφημερίδα «Η Καθημερινή», 15 Ιανουαρίου 2011
  6. Ιστορίες... κυπέλλου «...ήταν πολύ κοντά στο πρώτο του τρόπαιο ως προπονητής. Ο «κυρ-Νίκος» δεν άντεχε να βλέπει και έσκυψε, κρατώντας το μέτωπό του. Δύο λεπτά μετά άκουσε το γήπεδο να σείεται και παραλίγο να του έρθει συγκοπή. Δεν ήξερε ποιος σκόραρε, αφού δεν έβλεπε και αναφώνησε «αμάν, το φάγαμε»! Όταν συνειδητοποίησε ότι ο Σωτηρίου έκανε το 2-0, ξέσπασε σε λυγμούς....».
  7. Αλέφαντος VS Δούρος Video, τηλεοπτική συνέντευξη του Νίκου Αλέφαντου στην Έλλη Στάη.