Σωκράτης Πετρ. Κόκκαλης

Ο Σωκράτης Κόκκαλης, Έλληνας φυσικός και επιφανής επιχειρηματίας, ιδρυτής και ιδιοκτἠτης του γνωστού Ομίλου Εταιριών INTRACOM, ιδιοκτήτης και Πρόεδρος αρχικά της ΚΑΕ και μετέπειτα της ΠΑΕ Ολυμπιακός, ιδρυτής και Πρόεδρος του Ιδρύματος Πέτρος Κόκκαλης, γεννήθηκε στις 27 Μαΐου 1939 στην Αθήνα.

Παντρεύτηκε δύο φορές, σε πρώτο γάμο το 1969 με τη Σοφία Σκούρα, κόρη του Σπυρίδωνος Αθανάσιου Σκούρα , ιδιοκτήτη της κινηματογραφικής εταιρείας «Σκούρας Φιλμ» Προέδρου της Α.Ε.Κ. και εγγονό, από αδελφό, ενός των ιδρυτών της 20th Century Fox, και της Ιφιγένειας Σκούρα, με την οποία απέκτησαν το 1970 τον Πέτρο Κόκκαλη. Σε δεύτερο γάμο παντρεύτηκε με την Ελένη Φαρμάκη-Κόκκαλη η οποία, από το πρώτο της γάμο με τον Σάββα Θεοδωρίδη, έχει έναν ακόμη γιο το Δημήτρη , και μαζί έχουν αποκτήσει δύο γιους τον Κωνσταντίνο και τον Σωκράτη Jr, ο οποίος πέθανε από καρδιακή ανακοπή το Σάββατο 14 Ιουλίου 2018, σε ξενοδοχείο στο Κλίβελαντ του Οχάϊο στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, όπου βρίσκονταν για επαγγελματικό ταξίδι.

Σωκράτης Κόκκαλης
Συνοπτικές πληροφορίες
Γέννηση: 27 Μαΐου 1939
Τόπος: Αθήνα, Αττική (Ελλάδα)
Σύζυγος: Σοφία Σπυρ. Σκούρα (α' γάμος) Ελένη Φαρμάκη (β' γάμος)
Τέκνα: Πέτρος, Κωνσταντίνος Σωκράτης Jr
Υπηκοότητα: Ελληνική
Ασχολία: Φυσικός, Επιχειρηματίας
Θάνατος:
Τόπος:

Βιογραφία

Γονείς του Σωκράτη ήταν ο γιατρός-χειρουργός Πέτρος Κόκκαλης και η Νίκη Κουλέτση, δασκάλα στο Παρθεναγωγείο Χιλλ και στη σχολή Καλογραιών, κόρη του γραφολόγου Ευσταθίου Κουλέτση και της Μαριγώς το γένος Αναγνωστοπούλου. Ο Σωκράτης Κόκκαλης, που έχει μία μικρότερη αδελφή την Αυγή-Πολυξένη η οποία γεννήθηκε το 1944 , ομιλεί Αγγλικά, Γερμανικά, Ρωσικά, Ρουμανικά, Ιταλικά και Γαλλικά.

Παιδική ηλικία

Τον Ιανουάριο του 1945, ο Σωκράτης έφυγε με την οικογένεια του και εγκαταστάθηκε στο χωριό Περτούλι Τρικάλων, όπου στο Αρχηγείο του Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού, [Ε.Λ.Α.Σ.], παρέμεινε με την οικογένειά του ως τον Φεβρουάριο του 1945, που υπογράφηκε η Συμφωνία της Βάρκιζας. Στο τέλος του Δεκεμβρίου του 1947, όταν δημιουργήθηκε ο λεγόμενος «Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας», [Δ.Σ.Ε.], ο πατέρας του διορίστηκε Υπουργός Υγιεινής, Πρόνοιας και Παιδείας, στην «Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση» και το Μάιο του 1948 ανέλαβε πρόεδρος στην «Επιτροπή Βοήθειας Παιδιού», [Ε.ΒΟ.Π.], η οποία φρόντιζε για τη στέγαση, την ιατρική μέριμνα και τη μόρφωση των χιλιάδων παιδιών, που μεταφέρονταν στις Ανατολικές χώρες με το αντάρτικο «παιδομάζωμα». Στο τέλος του Αυγούστου του 1949 όταν ο Ελληνικός στρατός κατέλαβε το βουνό, μαζί με την οικογένεια του βρέθηκε αρχικά στο Βελιγράδι, στη συνέχεια στην Ουγγαρία και από το 1950 ως το 1955 εγκαταστάθηκαν στο Βουκουρέστι της Ρουμανίας.

Στις 13 Απριλίου 1955 με την άδεια του Ελληνικού Κομμουνιστικού Κόμματος και με αίτηση της Κεντρικής του Επιτροπής, το Τμήμα Προπαγάνδας και Επιστήμης της Κεντρικής Επιτροπής του αντίστοιχου Ανατολικογερμανικού, συμφώνησε την εγκατάσταση της οικογένειας Κόκκαλη στην Ανατολική Γερμανία. Εκεί ταξίδεψαν ο πατέρας, η μητέρα και η αδελφή του, ενώ ο ίδιος μετά την αποφοίτηση του από το Γυμνάσιο στο Βουκουρέστι αναχώρησε για τη Μόσχα στην τότε Σοβιετική Ένωση, όπου πραγματοποίησε σπουδές Φυσικής και Ηλεκτρονικής στο πανεπιστήμιο Λεμονόσοφ από το οποίο αποφοίτησε. Απέκτησε το 1963, μεταπτυχιακό τίτλο στη Φυσική και στην Ηλεκτρονική από το Πανεπιστήμιο Ηumboldt του Βερολίνου και εργάστηκε ως τεχνικός στην Ανατολικογερμανική τηλεόραση, ενώ τον ίδιο χρόνο φέρεται να συνελήφθη από την αστυνομία της Ανατολικής Γερμανίας για λαθρεμπόριο μικροαντικειμένων και να κατασχέθηκε το αυτοκίνητο του.

Επιχειρήσεις

Ο Σωκράτης Κόκκαλης ανέπτυξε πολύμορφη και πολυσχιδή δραστηριότητα. Ανέλαβε το Φεβρουάριο του 1965 την εμπορική αντιπροσώπευση στην Ανατολική Γερμανία, τη Ρουμανία και την Πολωνία, της επιχείρησης Interis του Μιλάνου. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1965 με τη μεσολάβηση του Γιάννη Παπαγεωργίου, βουλευτή της Ενώσεως Κέντρου και εκδότη της εφημερίδας «Αθηναϊκή», με τον οποίο συναντήθηκαν σε διεθνή έκθεση σε Ευρωπαϊκή χώρα και προσφέρθηκε να τον βοηθήσει στην ανάπτυξη επιχειρηματικής δραστηριότητας. Στις 25 Φεβρουαρίου 1967, ίδρυσε μαζί με τον Αριστείδη Βουδούρη με την εταιρική ονομασία GIMEX, την εταιρεία «Α.Βουδούρης-Σ.Κόκκαλης Ο.Ε.», η οποία δραστηριοποιήθηκε ως αντιπρόσωπος προϊόντων εταιρειών της Ανατολικής Γερμανίας, η οποία σύντομα διαλύθηκε. Στις 6 Ιουνίου 1974 ίδρυσε με συνέταιρο τον Κωνσταντίνο Δημητριάδη την επιχείρηση «Integra» και πήρε το αποκλειστικό δικαίωμα αντιπροσωπεύσης στην Ελλάδα της Επιχείρησης Εξωτερικού Εμπορίου Elektrotechnik Import-Export, με πελάτες τον τότε κρατικό Οργανισμό Τηλεπικοινωνιών Ελλάδος, [Ο.Τ.Ε.], και τη Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού, [Δ.Ε.Η.].

Όμιλος Intracom

Το 1977 ο Κόκκαλης, από κοινού με τον Κώστα Δημητριάδη, ίδρυσε και ο ίδιος ήταν για πολλά χρόνια Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος του Ομίλου INTRACOM HOLDINGS , του μεγαλύτερου ομίλου τεχνολογίας, με ενασχόληση τις τηλεπικοινωνίες, την πληροφορική, τις κατασκευές και τα ηλεκτρονικά αμυντικά συστήματα στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Η επιχείρηση στο ξεκίνημά της απασχολούσε 10 άτομα, στεγάζονταν στην Αργυρούπολη και συναρμολογούσε ανατολικογερμανικό ηλεκτρονικό υλικό για τον Οργανισμό Τηλεπικοινωνιών Ελλάδος. Το Σεπτέμβριο του 1986, αρχικά μετά από εισήγηση της τότε υφυπουργού Βιομηχανίας Βάσως Παπανδρέου, και για πολλά από τα επόμενα χρόνια, με κυβερνήσεις Πα.Σο.Κ., με οικουμενική ή κυβερνήσεις Συνεργασίας, αλλά και κυβερνήσεις από το χώρο του συντηρητικού κόμματος Νέα Δημοκρατία, αποτέλεσε τον σχεδόν αποκλειστικό τηλεπικοινωνιακό προμηθευτή της Ελλάδος.

Ίδρυσε και ήταν Πρόεδρος της INTRALOT Α.Ε., μιας από τις μεγαλύτερες εταιρίες ανάπτυξης και παροχής ολοκληρωμένων συστημάτων τυχερών παιχνιδιών, που απασχολούσε 4.000 εργαζομένους εκ των οποίων 3.400 εκτός Ελλάδος. Στον όμιλο των εταιρειών του την περίοδο της ακμής του απασχολούνταν 10.000 εργαζόμενους, διατηρούσε θυγατρικές σε 20 χώρες και εξήγε προϊόντα και τεχνογνωσία σε 60 χώρες. Εναντίον του έγιναν αρκετές μηνυτήριες αναφορές, όμως οι υποθέσεις για τις οποίες κατά καιρούς κατηγορήθηκε έκλεισαν με απαλλακτικά βουλεύματα, αν και για μία από αυτές τον Ιανουάριο του 1992, του επιβλήθηκε υποχρέωση καταβολής εγγυήσεως ύψους πέντε περίπου εκατοντάδων εκατομμυρίων δραχμών. Το Μάρτιο του 1993 όταν πρωθυπουργός ήταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, εκδόθηκε απαλλακτικό βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών το οποίο ανέφερε ότι «από κανένα στοιχείο δεν ενισχύεται το σκέλος της κατηγορίας ότι οι κατηγορούμενοι προέβησαν σε ενέργεια η παράλειψη που είχε ως αναγκαίο αποτέλεσμα την πρόκληση η και απειλή ζημίας στην περιουσία του Ο.Τ.Ε.».

Το 1995 η ενωμένη πλέον Γερμανία υπέβαλλε μήνυση εναντίον του, όταν έφτασαν στην Κεντρική Υπηρεσία Ερευνών Κυβερνητικών Εγκλημάτων, [ZERV], πληροφορίες ότι οι εταιρείες του δημιουργήθηκαν από τις μυστικές υπηρεσίες της Ανατολικής Γερμανίας, με σκοπό τη βιομηχανική κατασκοπία αλλά και το οικονομικό όφελος και ως εκ τούτου θεωρούν ότι ανήκουν στο γερμανικό Δημόσιο. Η προανακριτική εξέταση σε βάρος του σταμάτησε το 1997, καθώς οι καταθέσεις των πρώην πρακτόρων ήταν αντικρουόμενες και το γερμανικό Δημόσιο δεν κατάφερε ποτέ να αποδείξει ότι Γερμανικά χρήματα δημιούργησαν την περιουσία του.

Την τελευταία δεκαετία του 20ου και την πρώτη του 21ου αιώνα και μετά την πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων, κατηγορήθηκε με δημοσιεύματα για σχέσεις πράκτορα που διατηρούσε με την Ανατολικογερμανική υπηρεσία Πληροφοριών, τη «Stazi», τη μυστική ανατολικογερμανική υπηρεσία πληροφοριών και του αποδόθηκαν διάφορα ψευδώνυμα με τα οποία τον ταύτιζαν, καθώς και καταδοτικές ενέργειες. Επί μακρό χρονικό διάστημα η ζωή και η δράση του στην Ανατολική Γερμανία καθώς και οι υποτιθέμενες ή πραγματικές σχέσεις του με το εκεί κομμουνιστικό καθεστώς αποτέλεσαν αντικείμενο δημοσιευμάτων και ερευνών, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Στις σχέσεις αυτές βασίστηκαν κυρίως οι εναντίον του επιθέσεις και προκλήθηκε παρέμβαση της Ελληνικής και της Γερμανικής δικαιοσύνης, αλλά και οξύτατες ανταπαντήσεις του χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα.

Για περισσότερες από δύο δεκαετίες η συνεργασία της Intracom με τη Γερμανική Siemens, απασχόλησε την Ελληνική δικαιοσύνη , καθώς κυβερνητικά στελέχη κατηγορήθηκαν ότι ενεπλάκησαν σε πράξεις ή παραλείψεις που ευνόησαν την παντοδυναμία τους στο χώρο των τηλεπικοινωνιών, ενώ στην Ελληνική Βουλή ο τότε αρχηγός της αντιπολίτευσης και μετέπειτα πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής είχε αναφερθεί ονομαστικά στον Σωκράτη Κόκκαλη, κάνοντας λόγο για «νταβατζήδες».

Τον Οκτώβριο του 2010 δημοσιεύματα εμφάνιζαν τον Σωκράτη Κόκκαλη να αρχίζει κύκλο συζητήσεων με την ρωσική AFK Sistema. Στις 13 Φεβρουαρίου 2006 οι δύο εταιρείες έφτασαν σε κατ’ αρχή μη δεσμευτική συμφωνία για την εξαγορά από την Concern Sitronics, που είναι ο τεχνολογικός βραχίονας της Sistema, ποσοστού 51% της εταιρίας Intracom Telecom, έναντι τιμήματος 120 εκατομμυρίων €. Η υπογραφή της συμφωνίας έγινε στις 28 Ιουνίου 2010, μεταξύ των επικεφαλής των δύο εταιρειών.

Ολυμπιακός

Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, ο Κόκκαλης ασχολήθηκε με τα διοικητικά της ομάδας ποδοσφαίρου του Ολυμπιακού και την περίοδο που πρόεδρος ήταν ο εφοπλιστής Νίκος Γουλανδρής ο ίδιος ήταν μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ομάδος. Το καλοκαίρι του 1991 αναμίχθηκε και αναμόρφωσε το τμήμα μπάσκετ του Ολυμπιακού, με συνεργάτη το Γιάννη Ιωαννίδη, κατακτώντας μια σειρά από πρωταθλήματα Ελλάδος και ένα Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Το Μάρτιο του 1992 διορίστηκε ως μέλος του Δ.Σ. από το Πρωτοδικείο Πειραιά, στη διοίκηση του τμήματος ποδοσφαίρου, μαζί με τον Σταύρο Νταϊφά και χρηματοδότησε τις δραστηριότητες του, ενώ με σειρά από πρωτοβουλίες εξυγίανε οικονομικά το τμήμα. Έκτοτε και αφού με το νόμο 2021/1992 ρυθμίστηκαν τα χρέη που είχαν δημιουργηθεί την περίοδο της προεδρίας του Γιώργου Κοσκωτά, το επανέφερε στην τροχιά των τίτλων. Στις 15 Απριλίου 1993 ανέλαβε επίσημα πρόεδρος και του ποδοσφαιρικού Ολυμπιακού, μετά την αποχώρηση του Σταύρου Νταϊφά, διατηρώντας παράλληλα και την προεδρία του μπασκετικού τμήματος.

Το 2004 συμφωνήθηκε η είσοδος της οικογένειας του Κωνσταντίνου Αγγελόπουλου στο τμήμα μπάσκετ, τα παιδιά του οποίου ο Γιώργος και ο Παναγιώτης, ανέλαβαν αρχικά και έως το 2009 τις θέσεις των αντιπροέδρων στο τμήμα. Η μεταβίβαση ολοκληρώθηκε στις 24 Ιουνίου 2009, όταν οι αδελφοί Παναγιώτης & Γιώργος Αγγελόπουλοι απέκτησαν πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών της ΚΑΕ Ολυμπιακός και εκδόθηκε ανακοίνωση που ανέφερε «Μετά από συνάντηση που είχαν σήμερα ο πρόεδρος της Π.Α.Ε. και της Κ.Α.Ε. Ολυμπιακός, Σωκράτης Κόκκαλης, με τους Παναγιώτη και Γιώργο Αγγελόπουλο, ανακοινώνεται ότι ολοκληρώθηκε και τυπικά η διαδικασία για την μεταβίβαση του συνόλου των μετοχών της Κ.Α.Ε. Ολυμπιακός, με την υπογραφή των σχετικών συμφωνητικών μεταβίβασης των παραπάνω μετοχών».

Την Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010, μετά από 17 χρόνια ως μεγαλομέτοχος της ομάδος αποχώρησε έχοντας κατακτήσει 18 τίτλους, 12 πρωταθλήματα, 5 Kύπελλα, 1 Σούπερ Kαπ, σταθερή παρουσία στο Champions League και δημιουργήσει σημαντικά έργα όπως, το 2003 το προπονητικό κέντρο του Pέντη και το γήπεδο «Γεώργιος Kαραϊσκάκης». Μετά τη συμφωνία του με τον εφοπλιστή Βαγγέλη Μαρινάκη, στον οποίο μεταβίβασε το 67% των μετοχών της ΠΑΕ Ολυμπιακός, ενώ ο ίδιος παρέμεινε πρόεδρος ως το τέλος του 2011 δήλωσε, «...[...]...επετεύχθη συμφωνία με τον κύριο Βαγγέλη Μαρινάκη. Από εδώ και πέρα η ΠΑΕ Ολυμπιακός ενισχύεται σημαντικά και θα διεκδικήσει αυτά που διεκδικούσε τόσα χρόνια. Είναι μια συνεργασία που είχε ως βασικό γνώμονα την πρόοδο και την ενίσχυση της ΠΑΕ Ολυμπιακός».

Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης

Ο Κόκκαλης ασχολήθηκε κατά διαστήματα με τα Μ.Μ.Ε. χρηματοδοτώντας την έκδοση εφημερίδων και περιοδικών ή αγοράζοντας και συντηρώντας Ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς. Είχε χρηματοδοτήσει την έκδοση της εφημερίδας «Επικαιρότητα» με επικεφαλής το δημοσιογράφο Σπύρο Καρατζαφέρη και ήταν ιδιοκτήτης του ραδιοφωνικού σταθμού «Flash» και του ομώνυμου περιοδικού, του τηλεοπτικού «Magic». Καθημερινές παράλληλα ήταν οι φήμες ή οι πληροφορίες που τον παρουσίαζαν να έχει ενεργή συμμετοχή στην οικονομική στήριξη και στη μετοχική σύνθεση Μέσων επικοινωνίας.

Διακρίσεις

Ο Κόκκαλης

• ανακηρύχθηκε John Harvard Fellow

το 1997, μετά την ίδρυση του Προγράμματος Κόκκαλη στο Kennedy School of Government, στο Πανεπιστήμιο του Harvard, στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.

• Είναι Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Athens Information Technology, [Α.Ι.Τ.],

το οποίο είναι εκπαιδευτικό και ερευνητικό κέντρο που ιδρύθηκε το 2002 με ειδίκευση στους τομείς της έρευνας και της εκπαιδεύσεως και αποκλειστική πανευρωπαϊκή συνεργασία με το κορυφαίο πανεπιστήμιο των Η.Π.Α. Carnegie Mellon, καθώς και συνεργασία με το Πανεπιστήμιο του Harvard και με το Ίδρυμα Κόκκαλη σε θέματα επαγγελματικής εκπαιδεύσεως.

Ίδρυμα Κόκκαλη

Το Ίδρυμα Κόκκαλη είναι μη κερδοσκοπικός οργανισμός με έδρα την Αθήνα, ο οποίος ιδρύθηκε το 1998 από τον Σωκράτη Κόκκαλη, στη μνήμη του πατέρα του Πέτρου Κόκκαλη. Στόχοι του ιδρύματος είναι η προώθηση ειρηνικής, δημοκρατικής και ευημερούσας Νοτιοανατολικής Ευρώπης, μέσω της Ανάπτυξης της δημόσιας, πολιτιστικής και επιστημονικής ζωής της περιοχής και η χορηγική στήριξη πρωτοπόρων πρωτοβουλιών σε μεγάλα νοσοκομεία και ερευνητικά κέντρα της Ελλάδας. Χρηματοδοτεί πολυάριθμες εκπαιδευτικές πρωτοβουλίες στην περιοχή, σε στρατηγική συνεργασία με τα Πανεπιστήμια Harvard University, Yale University και Duke University των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής.

• Καλύπτει 13 χώρες, μια περιοχή με πάνω από 147 εκατομμύρια ανθρώπους,
• Έχει υποστηρίξει εκατοντάδες αποφοίτους στα προγράμματα εκπαίδευσης και κατάρτισης στελεχών του Πανεπιστημίου Harvard,
• Έχει ήδη εκατοντάδες απόφοιτους από τα εκπαιδευτικά προγράμματά του στην Ελλάδα,
• Υποστηρίζει ερευνητικές εκδόσεις πάνω σε θέματα δημόσιας πολιτικής σχετικά με την περιοχή
• Διοργανώνει συνέδρια και ημερίδες με διακεκριμένους ομιλητές για θέματα περιφερειακής πολιτικής, όπως οι Joseph Nye, Morton Abramowitz, Samuel Huntington, Gregory Nagy, Yves Meny, Mark Mazower, Boris Tadic και Fareed Zakaria,
• Συμβάλλει στην αύξηση του συνολικού αριθμού των εγγεγραμμένων φοιτητών από την περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης στη Σχολής Kennedy του Πανεπιστημίου Harvard.

Εξωτερικές συνδέσεις

• Ίδρυμα Κόκκαλη Επίσημος Ιστότοπος

Παραπομπές

ΜΕΤΑΠΑΙΔΕΙΑ: η ΕΛΛΗΝΙΚΗ εναλλακτική εγκυκλοπαίδεια

Έκδοση της Metapedia.org