Ροζέ Ολέντρ

Ο Ροζέ Ολέντρ [Roger Holeindre] γνωστός ως «Popeye», Γάλλος εθνικιστής και αντικομμουνιστής, ιστορική φυσιογνωμία του Γαλλικού Εθνικιστικού Κινήματος, αντιστασιακός στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, θαυμαστής του Στρατάρχη Φιλίπ Πεταίν και υποστηρικτής της κυβερνήσεως του Βισύ, βετεράνος των πολέμων της Ινδοκίνας και της Αλγερίας, ένθερμος υποστηρικτής της Γαλλικής Αυτοκρατορίας, δημοσιογράφος και συγγραφέας, συνιδρυτής με τον Ζαν-Μαρί Λε Πεν του κόμματος Εθνικό Μέτωπο με το οποίο εκλέχθηκε βουλευτής, γεννήθηκε στις 21 Μαρτίου του 1929 στην κοινότητα του Corrano στον νοτιοανατολικό τομέα της Κορσικής και πέθανε τη νύχτα της Τετάρτης προς Πέμπτη της 30ης Ιανουαρίου 2020 από καρδιακό έμφραγμα στο σπίτι του στη Vaucresson, μια κοινότητα στα νοτιοδυτικά προάστια του Παρισιού, στο διαμέρισμα Hauts-de-Seine. Η κηδεία του τελέστηκε στις 2 μετά το μεσημέρι της Πέμπτης 6 Φεβρουαρίου στην εκκλησία του Saint Roch στο Παρίσι παρουσία μελών της οικογενείας του και εκατοντάδων Γάλλων εθνικιστών.

Roger Holeindre

Βιογραφία

Ο Ροζέ κατάγονταν από μια μικροαστική οικογένεια αγροτών κι εργατών. Αρχικά η οικογένεια του κατοικούσε στο αγρόκτημα των παππούδων του στην περιοχή Vosges πριν φύγει για το Παρίσι, όπου σε πολύ νεαρή ηλικία εντάχθηκε στο σώμα των προσκόπων και στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου διακρίθηκε για την αντιστασιακή του δράση όταν τον Αύγουστο του 1944, σε ηλικία μόλις 15 ετών, έκλεψε δύο Γερμανικά πολυβόλα στα προάστια του Παρισιού. Εκείνη την εποχή γοητεύτηκε από την προσωπικότητα του Στρατάρχη Φιλίπ Πεταίν, εντάχθηκε στην εθνικιστική δεξιά και έγινε θαυμαστής κι υποστηρικτής του.

Ενήλικη ζωή

Αμέσως μετά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο ο Ροζέ εργάστηκε ως χαλυβουργός. Το 1948 πλαστογράφησε το πιστοποιητικό της γεννήσεως του και έτσι κατάφερε να καταταχθεί ως εθελοντής στο Γαλλικό Πολεμικό Ναυτικό με το οποίο συμμετείχε στον πόλεμο της Ινδοκίνας. Ως αλεξιπτωτιστής πήρε μέρος στον πόλεμο της Αλγερίας όπου τραυματίστηκε σοβαρά στο κεφάλι, με συνέπεια ν' αποστρατευθεί. Μετά την αποθεραπεία του επέστρεψε στην Αλγερία όπου δημιούργησε στην Tébessa της Ανατολικής Αλγερίας κέντρο εκπαιδεύσεως και ψυχαγωγίας εκατοντάδων νέων μουσουλμάνων της περιοχής. Στην Αλγερία γνωρίστηκε με τον Ζαν-Μαρί Λε Πεν και έκτοτε συνδέθηκαν με φιλική και πολιτική σχέση που διατηρήθηκε αδιατάρακτη ως το τέλος της ζωής του. Στις 6 Φεβρουαρίου 1962 ο Ολέντρ καταδικάστηκε σε 15 χρόνια καθείρξεως για την απόπειρα δολοφονίας κατά του Σαρλ Ντε Γκωλ από την O.A.S., ποινή από την οποία εξέτισε τρία χρόνια και στη συνέχεια του απονεμήθηκε χάρις.

Δημοσιογραφία

Επιστρέφοντας στην Γαλλία άρχισε καριέρα ως συγγραφέας και δημοσιογράφος και εργάστηκε για τα περιοδικά Paris-Match, Le Figaro και Hebdo και για δεκατρία χρόνια χρόνια, κάλυψε γεγονότα και συγκρούσεις στην Αφρική, την Ασία και τη Λατινική Αμερική. Στις Προεδρικές εκλογές του 1965 εργάστηκε εθελοντικά ως επικεφαλής υπεύθυνος της Ασφάλειας του εθνικιστή υποψήφιου Jean-Louis Tixier-Vignancour. Υποστήριξε την Αμερικανική επέμβαση στο Βιετνάμ, τέθηκε επικεφαλής του «Ηνωμένου Μετώπου για την Υποστήριξη του Νότιου Βιετνάμ», μιας ενώσεως που συγκροτήθηκε από διάφορα κινήματα και αντιτάχθηκε με κάθε νόμιμο μέσο και τρόπο στους κομμουνιστές Βιετκόνγκ. Στις 28 Απριλίου του 1968 ο Ολέντρ τραυματίστηκε σοβαρά από επιδρομή Γάλλων Μαοϊκών σε βάρος του όταν ένα μέλος των Επιτροπών στηρίξεως του Βορείου Βιετνάμ [C.V.B.] επέδραμαν αρχικά για να εμποδίσουν και τελικά να καταστρέψουν έκθεση τεκμηρίων σχετικά με τα εγκλήματα των κομμουνιστών Vietcongs . Το 1969, ίδρυσε το κόμμα Νέοι Πατριώτες Σοσιαλιστές Jeunesses Patriotes et Sociales [J.P.S.] και τον ίδιο χρόνο εξέδωσε το το περιοδικό Αντίδοτο. Εκείνη την εποχή γνωρίστηκε με τον φιλόσοφο Ζαν Ζιλ Μαλλιαράκης, τον Ελληνικής καταγωγής θεωρητικό της Τρίτης Θέσεως, των Γκαμπριέλε Αντινόλφι-Ρομπέρτο Φιόρε ενώ άνοιξε ένα εστιατόριο στο Παρίσι, που έγινε στέκι των εθνικιστών κάθε τάσεως.

Εθνικό Μέτωπο

Το 1972 ήταν συνιδρυτής του κόμματος Εθνικό Μέτωπο [Front National] από κοινού με τον Ζαν-Μαρί Λε Πεν στο οποίο ήταν ένας από τους Αντιπροέδρους και με το οποίο εκλέχθηκε βουλευτής από το 1986 μέχρι το 1988 στο διαμέρισμα του Seine-Saint-Denis. Ίδρυσε και διηύθυνε τα καλοκαιρινά Πανεπιστήμια και φρόντισε για την εκπαίδευση των νέων του Εθνικού Μετώπου, με την βοήθεια του ηγέτη της Κεντρικής Αφρικής Μποκάσα που του νοικιάζει το ιδιόκτητο κάστρο που διέθετε στην κοιλάδα του Λίγηρα στην κεντρική Γαλλία, και το οποίο ο Ολέντρ κατόρθωσε να αγοράσει για λογαριασμό της οργανώσεως Βετεράνων. Στην εκπαίδευση των νέων του Εθνικού Μετώπου συμμετείχαν νέοι 8 ως 14 ετών, που επαναλάμβαναν τον όρκο των βετεράνων: «Το ιδανικό μου συνδέεται με το έδαφος, με την οικογένεια, με την πατρίδα μου. Ορκίζομαι πίστη στη σημαία της Γαλλίας μας». Το 1985 ο Ολέντρ ίδρυσε τον Εθνικό Αγωνιστικό Κύκλο [Cercle National des Combattants], μια ένωση βετεράνων στρατιωτών, που διοργανώνει τελετές για την απότιση φόρου τιμής στη μνήμη των νεκρών, στην οποία ήταν επικεφαλής ως τον θάνατο του. Ο Ολέντρ αποχώρησε από το Εθνικό Μέτωπο στα μέσα του Ιανουαρίου 2011 όταν εκλέχθηκε αρχηγός η Μαρίν Λεπέν , με την υποστήριξη του πατέρα της, έχοντας αντίπαλο τον Bruno Gollnisch, τον οποίο στήριξε ο Ολέντρ. Έχοντας διαβλέψει την στροφή του κόμματος στο συντηρητισμό και βέβαιος ότι η Μαρίν δεν είχε τις ιδέες του πατέρα της και ότι θα αρνιόταν τις βασικές αρχές της πολιτικής του, ανέφερε προφητικά στον Ζαν Μαρί Λεπέν [Jean-Marie Le Pen]: «Αυτή η γυναίκα δεν έχει τις ιδέες μας. Θα δείτε, θα σας απομακρύνει από το δικό κόμμα σας». Στη συνέχεια προσχώρησε στο Κόμμα της Γαλλίας το οποίο ιδρύθηκε από τον Καρλ Λαγκ [Carl Lang] και σήμερα έχει αρχηγό τον Thomas Joly.

Τιμητικές διακρίσεις

Για την πολεμική του δράση ο Ολέντρ τιμήθηκε με σειρά παρασήμων και μεταλλίων μεταξύ τους:

• ο Croix de guerre για τη δράση του στην Ινδοκίνα και
• ο Croix de la Valeur Militaire για τη συμμετοχή του στον πόλεμο της Αλγερίας.

Συγγραφικό έργο

Ο Ροζέ Ολέντρ έγραψε και δημοσίευσε σαράντα δύο έργα και λίγο καιρό πριν το θάνατο του είχε ολοκληρώσει τη συγγραφή του 43ου βιβλίο του το οποίο δεν πρόλαβε να εκδώσει. Τα βιβλία του είναι κυρίως αντικομουνιστικά στα οποία αποκαλεί τους κομμουνιστές, προδότες, υπέρ του Στρατάρχη Φιλίπ Πεταίν, και διηγήσεις των πολέμων, με γλώσσα στην οποία ενσωματώνει φράσεις της στρατιωτικής αργκό, καθώς πάντοτε θεωρούσε τον εαυτό του πάνω από όλα στρατιώτη. Αναδείχθηκε σε γίγαντα της πατριωτικής λογοτεχνίας, προειδοποιώντας συνεχώς τους συμπατριώτες του για την απώλεια της ταυτότητος, της κυριαρχίας και της ελευθερίας του Γαλλικού έθνους. Ως συγγραφέας τιμήθηκε με το

• Ασιατικό λογοτεχνικό βραβείο το 1980 καθώς και το
• βραβείο Αναγεννήσεως για τις επιστολές το 2016.

Ο Ολέντρ υπήρξε παθιασμένος μέχρι την τελευταία μέρα της ζωής του στην αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας που προσβάλλεται και θρυμματίζεται από την πολιτική ορθότητα.

Μνήμη Ροζέ Ολέντρ

Την είδηση του θανάτου του Ροζέ Ολέντρ ανακοίνωσε ο Thomas Joly πρόεδρος του «Parti de la France» κόμμα στο οποίο ο Ολέντρ ήταν επίτιμος Πρόεδρος. Ο Ολέντρ που υπήρξε ικανότατος ρήτορας με εκρηκτικό ταμπεραμέντο και σχεδόν ηφαιστειακό χαρακτήρα, ήταν ακούραστος μαχητής της ιδέας του Γαλλικού Έθνους. Υπερασπίστηκε με μαχητικό τρόπο τη μνήμη των Γάλλων συμμαχητών του και βρίσκονταν πάντα σε ετοιμότητα για να αντιμετωπίσει την αντιγαλλική προπαγάνδα και να τιμήσει όσους θυσιάστηκαν, ειδικά στη διάρκεια των πολέμων της Ινδοκίνας και της Αλγερίας.

Στη διάρκεια της νεκρώσιμης ακολουθίας το φέρετρο του Ολέντρ ήταν περιστοιχισμένο από στρατιωτικές σημαίες και λάβαρα οργανώσεων της πατριωτικής και εθνικιστικής δεξιάς. Τον νεκρό τίμησαν με την παρουσία τους, ο Ζαν-Μαρί Λε Πεν, που φορούσε τον πράσινο μπερέ των αλεξιπτωτιστών της Λεγεώνος. Τον Λεπέν συνόδευαν η Jany, η Ελληνικής καταγωγής σύζυγος του, η κόρη του Yann Le Pen, αδελφή του Marine Le Pen, και μητέρα της νεαρής πολιτικού Marion Maréchal, εγγονής του Ζαν Μαρί Λεπέν που το 2018 αφαίρεσε το Λεπέν από το πατρώνυμο της μετά τη διαφωνία της με την Μαρίν Λεπέν. παρόντες ήταν επίσης ο Καρλ Λαγκ αλλά και ο Nicolas Bay αντιπρόεδρος και ευρωβουλευτής του κόμματος της Μαρίν Λεπέν εκ μέρους της οποίας κατέθεσε στεφάνι. Η κηδεία του Ολέντρ τελέστηκε στα Λατινικά, όπως ήταν άλλωστε και η τελευταία του επιθυμία, ως πράξη αντιστάσεως στις νόρμες του εκκλησιαστικού και πολιτειακού καθωσπρεπισμού. Ο πρώην αντιπρόεδρος του Εθνικού Μετώπου και πρώην ευρωβουλευτής Μπρούνο Γκολνίς [Bruno Gollnisch] που συγκινημένος εκφώνησε τον επικήδειο λόγο, είπε: «...Γνωρίζουμε μόνο ένα μέρος των πεπραγμένων αυτού του ήρωα, με την δυνατή φωνή και την γενναιόδωρη καρδιά, φωνή του διακόπτεται μερικές φορές από ένα λυγμό. Τώρα που το αλεξίπτωτό του έχει ανέβει στον ουρανό, πιστεύουμε ότι ο Ροζέρ μπορεί να πει, όπως έγραψε ο άγιος Παύλος πριν από περίπου είκοσι αιώνες:«Τον αγώνα τον καλόν ηγώνισμαι, τον δρόμον τετέλεκα, την πίστιν τετήρηκα, λοιπόν, απόκειταί μοι ο της δικαιοσύνης στέφανος.» Μετά το πέρας της τελετής τα τύμπανα παιάνισαν το «Τραγούδι της Αφρικανών»

Ο Jean-Marie Le Pen εξήρε την προσωπικότητα του Ολέντρ τον οποίο χαρακτήρισε «αδελφό της καρδιάς, του νου και της δράσεως» του οποίου «όλη η ζωή ήταν αφιερωμένη στην υπεράσπιση της πατρίδας» και συμπλήρωσε «...Ήταν ένας θερμός σύντροφος και ένας πιστός φίλος, ένα πρότυπο δικαιοσύνης, θελήσεως, θάρρους και θυσίας». Η αριστερή Γαλλική εφημερίδα «Λιμπερασιόν», τίμησε την μνήμη του Ολέντρ γράφοντας, μεταξύ άλλων: «...Ήταν δημοφιλής σε εκείνη την παλιά γενιά των αγωνιστών του Μετώπου ...{...}... Ενσάρκωνε τον θυελλώδη αντικομμουνιστή, τον ηττημένο ήρωα ενός χαμένου πολέμου, γιατί προδόθηκε από την νωθρότητα των πολιτικών ελίτ ....». Σύμφωνα με τον ιστορικό Nicolas Lebourg, ο Ολέντρ δεν ήταν «...ούτε αντισημίτης ούτε φασίστας αλλά εθνικολαϊκός, αντι-σοσιαλιστής, υπερασπιστής της Γαλλικής Αλγερίας και της Γαλλικής αυτοκρατορίας».

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Ροζέ Ολέντρ (1929-2020): Ο «Ποπάυ» δεν μένει πια εδώ eirhinika.wordpress.com
• ΓΑΛΛΙΑ: Ο Roger Holeindre καταγγέλλει τον εμετό των «δημοκρατικών» media redskywarning.blogspot.com, Δευτέρα, 14 Δεκεμβρίου 2015
• Ακροδεξιά «κληρονομιά» για την κόρη του Λεπέν enet.gr, Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2011
• Aux obsèques de Roger Holeindre. youtube.com
• Roger Holeindre facebook.com
• Roger Holeindre, dit “Popeye”, est mort : retour sur son parcours politique infolibertaire.net

Παραπομπές

ΜΕΤΑΠΑΙΔΕΙΑ: η ΕΛΛΗΝΙΚΗ εναλλακτική εγκυκλοπαίδεια

Έκδοση της Metapedia.org