Στυλιανός Κορρές

Από Metapedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο Στυλιανός Κορρές Έλληνας εθνικιστής, κλασσικός φιλόλογος, ομότιμος καθηγητής της Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, πρύτανης του ίδιου Πανεπιστημίου το ακαδημαϊκό έτος 1968-69, ιδρυτής της «Εταιρείας Κυκλαδικών Μελετών», υποστηρικτής της Εθνικής επαναστάσεως της 21ης Απριλίου και πολιτικός που διατέλεσε υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων στην κυβέρνηση του πρωθυπουργού Σπυρίδωνος Μαρκεζίνη και από το 1977 έως το 1986 πρόεδρος της «Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας» [1] και συγγραφέας, γεννήθηκε το 1910 στο χωριό Κωμιακή στο νησί της Νάξου και πέθανε την 1η Οκτωβρίου 1989 στην Αθήνα. Η κηδεία του τελέστηκε στις 3 Οκτωβρίου στην Αθήνα και τον επικήδειο λόγο εκφώνησε ο καθηγητής Γεώργιος Μπαμπινιώτης.

Ήταν παντρεμένος με την Ελένη Παπαστεφάνου [2] και από το γάμο του έγινε πατέρας τριών παιδιών. Γιοι του είναι ο Γεώργιος Κορρές, που γεννήθηκε το 1940 στην Αθήνα, αρχαιολόγος και ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών και ο Δημήτριος Κορρές, καθηγητής Ορθοπεδικής στην Ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και κόρη του η Παρασκευή, δικηγόρος στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο στο Στρασβούργο.

Στυλιανός Κορρές

Βιογραφία

Η οικογένεια Κορρέ είναι πολυπληθής οικογένεια της Κωμιακής. Προπάππους του Στυλιανού ήταν ο Γεώργιος Ιωάννου Κορρές που γεννήθηκε περί το 1800 στην Κωμιακή της Νάξου και παππούς του Στυλιανού ήταν ο Κωνσταντίνος Γ. Κορρές (Πάρεδρος) ή Κουτελοκωνσταντής, που γεννήθηκε το 1843 και πέθανε το 1927, ένας από τους δημιουργούς ενός πολυμελούς παρακλαδιού της πολυπληθούς οικογένειας των Κορρέδων. Ήταν σημαντικός πολιτικός και οικονομικός παράγοντας της Κωμιακής και κάτοχος μεγάλης περιουσίας. Διετέλεσε πάρεδρος, λόγος για τον οποίο απέκτησε το προσωνύμιο Παρεντροκωνσταντής, κι υπήρξε εκπρόσωπος διαφόρων πολιτικών της εποχής. Ο Κωνσταντίνος Κορρές απέκτησε έξι γιους και μία κόρη. Πατέρας του Στυλιανού ήταν ο Γεώργιος Κωνσταντίνου Κορρές, γνωστός στην Κωμιακή ως Παρεντροέργη̨ς και μητέρα του η Ελένη, ενώ αδέλφια του ήταν η Μαρία, η Κατερίνα, η Αλισάφη, η Σοφία, ο Κωνσταντίνος, αξιωματικός του Στρατού, ο Ιωάννης, συμβολαιογράφος, και η Ζωίτσα.

Σπουδές & Πανεπιστημιακή δραστηριότητα

Ο Στυλιανός Κορρές μετά από επιτυχείς εξετάσεις εισήχθη το 1928 στην Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και από τον πρώτο χρόνο της φοιτητικής του ιδιότητος εργάστηκε ως βοηθός στην έδρα της κλασσικής Φιλολογίας. Ως φοιτητής έγινε μέλος του συλλόγου «Σύνδεσμος της Ακαδημαϊκής Προόδου» [3] και τρία χρόνια αργότερα αναδείχθηκε Πρόεδρος του συλλόγου. Ο Κορρές αποφοίτησε το 1934 με βαθμό Άριστα και από το 1938 μέχρι το 1940 πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Βερολίνο και στην Ιένα. Το 1946 υπέβαλλε το έργο του «Αι υπό του Λουκιανού περιγραφαία και εικόνες εν τω περί οίκου έργω αυτού» [4] με το οποίο το 1947 ανακηρύχτηκε διδάκτορας της Φιλοσοφικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 1948 ως το 1950 θήτευσε ως βοηθός στη Φιλοσοφική Σχολή και στη συνέχεια έκτακτος καθηγητής ως το 1954, ενώ στις 31 Μαρτίου 1954 κατέλαβε τη θέση του τακτικού καθηγητή στην έδρα της Αρχαίας ελληνικής Φιλολογίας. Το 1958 υπήρξε ο εμπνευστής και ιδρυτής του σωματείου «Εταιρεία Κυκλαδικών Μελετών» [5] και για την επίτευξη του στόχου της ιδρύσεως της συνήγειρε πολλούς εκλεκτούς συμπολίτες του από την ευρύτερη περιοχή των Κυκλάδων. Μετά την ίδρυση του σωματείου και τη σύγκληση του Διοικητικού του Συμβουλίου σε σώμα ο Κορρές εκλέχθηκε πρώτος Πρόεδρος της Εταιρείας, η οποία στεγάστηκε στο Μέγαρο της «Εταιρείας Φίλων του Λαού» στην οδό Ευριπίδου 12 στο κέντρο των Αθηνών με ενέργειες του Κορρὲ.

Το ακαδημαϊκό έτος 1962-63 ο Κορρές εξελέγη Κοσμήτορας [6] της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Την περίοδο του επαναστατικού καθεστώτος της 21ης Απριλίου 1967, συγκεκριμένα στις 28 Ιουνίου 1967, ορίστηκε μέλος στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών [7]. Την ίδια περίοδο όταν καθιερώθηκε στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών «Ημέρα προσευχής των Ελλήνων Σπουδαστών», ο Στυλιανός Κορρές, που εξελέγη Πρύτανης [8] το Ακαδημαϊκό έτος 1968-69, στην ομιλία του θα σημειώσει μεταξύ των άλλων ότι «...η ελληνική Νεότης εμφορουμένη του πνεύματος της Φυλής, συνισταμένου εκ των ζωπύρων του Ελληνισμού και του Χριστιανισμού, εύλογον είναι να στοιχή εις την γραμμήν, ην από μακράς σειράς αιώνων απαρεγκλίτως ακολουθεί η την ελπίδα του Έθνους αποτελούσα νεότης, και προς ην, προσκαίρως εκτραπείσα, υπό θελκτικών σειρήνων παρασυρθείσα, προφρόνως και ασμένως και πάλιν προσήλθεν» [9], ενώ στον εορτασμό της επετείου της 21ης Απριλίου ζήτησε «...να εμφυσηθή η νέα θαυματουργός πνοή, η πνεύσασα ανα την Ελλάδα πάσαν την ανατολήν της 21ης Απριλίου, πρώτιστα και κυριώτατα εις την εκπαίδευσιν ....[ώστε] να επαναποκτήση η Παιδεία του Έθνους περισσότερον Ελληνισμόν και περισσότερον Χριστιανισμόν». [10].

Μετά την συνταξιοδότηση του από το Πανεπιστήμιο, στον Κορρέ απονεμήθηκε ο τίτλος του ομότιμου καθηγητή. Στην κυβέρνηση του Σπυρίδωνος Μαρκεζίνη ανατέθηκαν στον Στυλιανό Κορρέ, από τις 8 Οκτωβρίου έως τις 25 Νοεμβρίου του ίδιου έτους, καθήκοντα υφυπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων [11]. Υπήρξε Εταίρος της «Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας» από το 1945, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της από το 1958 και Γενικός Γραμματέας την περίοδο από το 1968 έως το 1977, ενώ την περίοδο από το 1977 μέχρι το 1986 διετέλεσε πρόεδρος της και το 1988 περίπου ένα χρόνο πριν τον θάνατο του, αποσύρθηκε από τη θέση του Προέδρου του σωματείου «Εταιρεία Κυκλαδικών Μελετών» και του απονεμήθηκε ο τίτλος του επιτίμου Προέδρου.

Συγγραφικό έργο

Ο Κορρές, που αφιέρωσε την ζωή του στην Ελλάδα, τον Ελληνισμό και στα Ελληνικά γράμματα, ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την Λυρική ποίηση, τον Λουκιανό και τους αρχαίους ρήτορες. Άρθρα και μελέτες του φιλοξενήθηκαν σε Ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά.

Ο καθηγητής Στυλιανός Κορρές έγραψε και δημοσίευσε:

  • «Αι υπό του Λουκιανού περιγραφόμεναι εικόνες εν τω "Περί του Οίκου" έργω αυτού» το 1947,
  • «Η εκτίμησις των υπέρ του πολιτισμού θυσιών της Ελλάδος» το 1955, λόγος του Κορρέ στην μεγάλη αίθουσα του Πανεπιστημίου Αθηνών στις 28 Οκτωβρίου 1955, εκδότης Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών,
  • «Η δύναμις των ελληνικών γραμμάτων και η συμβολή αυτών εις την ζωήν του έθνους», το 1960, εκδότης Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών,
  • «Η παράδοσις εν τη ζωή του έθνους» το 1964, εκδότης Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Διακρίσεις

Η κοινωνική και πνευματική δράση του Στυλιανού Κορρέ επιβραβεύτηκε με πολλές τιμητικές διακρίσεις. Τιμήθηκε με

  • Χρυσά Μετάλλια των Πατριαρχείων Κωνσταντινουπόλεως και Αλεξανδρείας,
  • μετάλλιο τοu Δήμου Αθηναίων,
  • παράσημο του Βασιλικού Τάγματος του Φοίνικος,
  • ανακηρύχθηκε επίτιμος Δημότης των Δήμων, Ερμουπόλεως Σύρου και Τήνου.

Μνήμη Στυλιανού Κορρέ

Ο καθηγητής Κορρές ανήκε σε μια γενιά σπάνιων ιδεολόγων, πνευματικών ταγών που υπηρέτησαν το Έθνος και τα ιδανικά του με αφοσίωση και αυταπάρνηση, στηρίζοντας παντοιοτρόπως την πατρίδα, την πίστη, την οικογένεια και τις αξίες της. Γνώριζε σε βάθος την αρχαία Ελληνική γλώσσα και τα αρχαία κείμενα. Ως άνθρωπος εξέπεμπε ζεστασιά και εμπιστοσύνη και ως χαρακτήρας διακρίνονταν για τις Ορθόδοξες χριστιανικές αρχές του και τον χαρακτήριζαν η πραότητα, η καλοσύνη, η προσήνεια, η ταπεινοφροσύνη και η ευγένεια. Ο ακαδημαϊκός Στέφανος Ήμελλος, διάδοχος του Κορρέ στην προεδρία της «Εταιρείας Κυκλαδικών Μελετών» και με τη σειρά του επίτιμος Πρόεδρος της, χαρακτήρισε τον Κορρέ «...φιλόπατρην καὶ φιλόπολιν καὶ φιλὸθεον καὶ φιλὸθρησκον καὶ πρᾶον καὶ δίκαιον καὶ εἰρηνοποιὸν καὶ ἐλεὴμονα καὶ πρὸ πάντων καθαρὸν τῇ καρδίᾳ». Η «Εταιρεία Κυκλαδικών Μελετών» αφιέρωσε τον 12ο τόμο της Επετηρίδος της, εκ 527 σελίδων, στον Κορρέ. Ο τόμος εκδόθηκε με δαπάνες της «Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας», της οποίας ο Κορρές είχε διατελέσει πρόεδρος από το 1977 έως το 1986.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Παραπομπές

  1. Διατελέσαντες πρόεδροι Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία.
  2. [Η Ελένη Παπαστεφάνου, σύζυγος του Στυλιανού Κορρέ, ήταν κόρη του Δημητρίου Παπαστεφάνου και της Παρασκευής Κορρέ από την Κωμιακή της Νάξου. Η Ελένη Παπαστεφάνου-Κορρέ πέθανε στις αρχές του 2002 στην Αθήνα.] Εφημερίδα Κορωνίδα Νάξου, Ιανουάριος-Φεβρουάριος 2002, σελίδα 8η.
  3. [Ο σύλλογος «Σύνδεσμος της Ακαδημαϊκής Προόδου» ιδρύθηκε το 1923 και είχε ως έμβλημα του τον Αδαμάντιο Κοραή. Αρχικά ήταν ένας κλειστός φοιτητικός σύλλογος που λίγο μετά την ίδρυση του διευρύνθηκε κάνοντας δεκτά μέλη και από την εκτός πανεπιστημίου επιστημονική κοινότητα. Βασικός σκοπός του συλλόγου ήταν η προστασία της πατρίδας, της θρησκείας και της οικογένειας, δίνοντας επιπλέον ιδιαίτερη έμφαση στην εθνική γλώσσα των Ελλήνων. Η δράση του περιοριζόταν σε διαλέξεις που οργάνωνε σε πανεπιστημιακούς και μη χώρους, όπως στη Φιλοσοφική Σχολή, στον Σύλλογο «Παρνασσός», στην Αρχαιολογική Εταιρεία. Σε αυτές τις διαλέξεις καλούνταν και μιλούσαν συνήθως καθηγητές και επιστήμονες διαφόρων ειδικοτήτων. Ωστόσο, τα μέλη του συλλόγου λάμβαναν δυναμικά μέρος και σε διάφορες εκδηλώσεις και συλλαλητήρια υπέρ της Κύπρου, όπως και υπέρ της Δωδεκανήσου. Βασική δραστηριότητα του Συλλόγου ήταν να αποτρέπει την ένταξη των φοιτητών στο νεοσύστατο Κομουνιστικό Κόμμα Ελλάδος. Ως πρώτος πρόεδρος του συλλόγου καταγράφεται ο[Ευστάθιος Κουβελάκης.]
  4. «Αι υπό του Λουκιανού περιγραφαία και εικόνες εν τω περί οίκου έργω αυτού» Εναίσιμος επί Διδακτορία διατριβή του Στυλιανού Κορρέ.
  5. Η Εταιρεία Κυκλαδικών Μελετών.
  6. Εκ της Επιστημονικής κινήσεως της Σχολής του Ακαδημαϊκού έτους 1961-1962.
  7. Ι.Κ.Υ-Διοικητικά Συμβούλια 1951-1993
  8. «Πρυτάνεις Πανεπιστημίου Αθηνών» Επετηρίδα Πανεπιστημιακών Ετών 2012-2013: σελίδα 28η.
  9. [Στυλιανού Κορρέ, Επίσημοι Λόγοι εκφωνηθέντες κατά το έτος 1968-1969, Εθνικόν και Καποδιστριακόν Πανεπιστήμιον Αθηνών, Λόγος εις τον Εορτασμόν της Επετείου της 21ης Απριλίου, 1969, σελίδα 129η.]
  10. [Στυλιανού Κορρέ, Επίσημοι Λόγοι εκφωνηθέντες κατά το έτος 1968-1969, Εθνικόν και Καποδιστριακόν Πανεπιστήμιον Αθηνών, Λόγος εις τον Εορτασμόν της Επετείου της 21ης Απριλίου, 1969, σελίδα 301η.]
  11. Κυβέρνησις ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΜΑΡΚΕΖΙΝΗ (Από 8.10.1973 έως 25.11.1973) Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης.