Αιμίλιος Σαββίδης

Από Metapedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο Αιμίλιος Σαββίδης, ο θρυλικός «παππούς», Έλληνας εθνικιστής δημοσιογράφος, θεατρικός συγγραφέας, κριτικός, στιχουργός από τους πιο γνωστούς του νεοελληνικού τραγουδιού, λαογράφος, γνωστός με τα λογοτεχνικά ονόματα «Σαβαίμ», «N. Δέλτας» και «Bοσπορινός», ο οποίος ήταν ο εισηγητής της ανάγκης για την επιβολή λογοκρισίας από το καθεστώς της 4ης Αυγούστου, άνθρωπος με τεράστια επιρροή στον μουσικό χώρο κατά την προπολεμική εποχή, γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και πέθανε στις 9 Μαρτίου 1967 από καρκίνο των οστών στο νοσοκομείο «Σωτηρία» των Αθηνών.

Παντρεύτηκε την Αρσινόη Κουτσουδάκη, γόνο οικογένειας Ελλήνων από την Αίγυπτο, και δεν απέκτησαν κληρονόμους.

Αιμίλιος Σαββίδης

Βιογραφία

Ο Αιμίλιος ήταν γόνος ευκατάστατης οικογένειας της Ελληνικής ομογένειας στην Κωνσταντινούπολη. Πατέρας του ήταν ο Σάββας Σαββίδης. Μετά την ολοκλήρωση των βασικών σπουδών η οικογένεια του έστειλε τον Αιμίλιο στη Βιέννη για να σπουδάσει οδοντίατρος, αυτός όμως σύντομα εγκατέλειψε τις σπουδές του και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου άρχισε να εργάζεται ως δημοσιογράφος, ενώ έζησε και εργάστηκε για μεγάλα χρονικά διαστήματα και στη Θεσσαλονίκη.

Εργογραφία

Ο Σαββίδης είναι ένας από τους πιο γνωστούς στιχουργούς του νεοελληνικού τραγουδιού. Συνεργάστηκε με ορισμένα από τα πολύ μεγάλα ονόματα του Ελληνικού ελαφρού και λαϊκού τραγουδιού, όπως ο Νίκος Γούναρης, η Σοφία Βέμπο, η Ρόζα Εσκενάζυ, ο Φώτης Πολυμέρης, η Σωτηρία Μπέλλου και άλλοι. Έγινε πολύ γνωστός στην εποχή του από την τεράστια επιτυχία που σημείωσαν πολλά ελαφρά αλλά και λαϊκά τραγούδια του, όπως:

  • «Έννοια σου Αναστασία»,
  • «Ζεχρά»,
  • «Κάτι με τραβά κοντά σου»,
  • «Σις Κεμπάπ»,
  • «Είπα να σβήσω τα παλιά»,
  • «Με τυλίξανε δύο φίνες»,
  • «Κάνε μου το κέφι»,
  • «Άντρα θέλω ντερμπεντέρη».
  • «Όμορφη Αθήνα»
  • «Ακρόπολη-Πλάκα»
  • «Καλό σου Ταξίδι»
  • «Το καράβι της Φαντασίας»
  • «Πρέζα όταν πιείς», που διασκευασμένο σε «Ούζο όταν πιείς» τραγουδήθηκε τις τελευταίες δεκαετίες του 20ου αιώνα.

Ο Σαββίδης αν και ήταν φανατικά εναντίον της χρήσεως του μπουζουκιού, μεταπολεμικά προσπάθησε να συμπλεύσει με την ανερχόμενη μουσική τάξη. Το τραγούδι του «Είπα να σβήσω τα παλιά» φωνογραφήθηκε για πρώτη φορά το 1951, κι είναι ένα από τα τέσσερα τραγούδια που ηχογράφησε η Σωτηρία Μπέλλου στις 78 στροφές. Αργότερα έγιναν γνωστές δυο ακόμη εκτελέσεις του, το 1965 με τη Βίκυ Μοσχολιού και το 1971 με τον Γιώργο Νταλάρα.

Καθεστώς 4ης Αυγούστου

Ο Σαββίδης μαζί με τον Χρήστο Ζαλοκώστα και τον μουσικολόγο Ιωάννη Ψαρούδα, πατέρα της Άννας Ψαρούδα-Μπενάκη, μετέπειτα βουλευτού, υπουργού και προέδρου της Βουλής, ήταν μέλος της ομάδος λογοκρισίας, που λειτούργησε στη διάρκεια της 4ης Αυγούστου, του Ιωάννη Μεταξά. Σύμφωνα με άρθρο του: «...το υφυπουργείο τύπου έθεσε φραγμόν στις διάφορες αηδίες που άκουγε κανείς από τα μεγάφωνα των καφενείων και των εξοχικών κέντρων. Τα "χασίσια", τα "μπουζούκια", οι "λουλάδες" και οι "αργιλέδες", οι ακατάληπτες ρεμπέτικες εκφράσεις που είχαν πλημμυρίσει όλη την Ελλάδα, από της στιγμής που γράφονται οι γραμμές αυτές ανάγονται πλέον ανεπιστρεπτί στην Ιστορία του θλιβερού παρελθόντος ...{...}... Στο εξής θα ακούμε ότι ωραιότερον λεπτότερον και ευγενικότερον που θα γράφουν οι στιχουργοί και οι συνθέτες μας. Στο εξής δεν θα μπορεί ο κάθε "τυχαίος" να πιάνει ένα μουσικό πεντάγραμμο και αρπάζοντας από τα μαλλιά ένα οποιοδήποτε μουσικό μοτίβο κάποιου... συχωρεμένου σαντουριέρη να το σερβίρει για δημιουργία μοντέρνα. Ούτε και ένας οποιοσδήποτε κουρέας, μεσίτης οικοδομών, ψαράς, ταβερνιάρης, θα παίρνει στα χέρια του ένα κομμάτι χαρτί και θα γράφει αντιαισθητικούς στίχους ...{...}... Εμείς εδώ στην Ελλάδα, είναι αναντίρρητο ότι έχουμε αρκετά ανεπτυγμένο το μουσικό αίσθημα (πράγμα που το παραδέχονται και οι ξένοι ακόμα) (!) με το φραγμό που θέτει το υπουργείο τύπου και τουρισμού, στις διάφορες αηδίες που εγίνοντο μέχρι χθες πρέπει να είμεθα βέβαιοι ότι θα βελτιωθεί κατά πολύ, ιδίως η ελαφρά μουσική παραγωγή μας (λαϊκά-ρεμπέτικα) και ιδιαιτέρως η καθαρά Ελληνική μουσική την οποίαν είχαν αναμίξει με ξένα τούρκικα λαϊκά μοτίβα...».

Μνήμη Αιμίλιου Σαββίδη

Ο Σαββίδης, γνωστός με διάφορα καλλιτεχνικά ψευδώνυμα, υπήρξε φανατικός πολέμιος του ρεμπέτικου, διώκτης των χασικλήδικων και υποστηρικτής της 4ης Αυγούστου του Ιωάννη Μεταξά. Συνεργάστηκε με συνθέτες σαν τον Μιχάλη Σουγιούλ, τον Κώστα Γιαννίδη και άλλους, αφήνοντας ορισμένα πολύ όμορφα τραγούδια του είδους. Υπήρξε παραγωγικός δημοσιογράφος με συνεχή παρουσία σε περιοδικά και εφημερίδες, όπου δημοσίευσε κείμενα διαφόρων μορφών, στίχους, ποικίλη ύλη, διηγήματα, ευθυμογραφήματα. Διακρίνονταν για την ανιδιοτέλεια του, την ευγένεια, το ήθος και την καλλιέργεια της ψυχής του. Έγραφε στίχους, τους οποίους έδινε για μελοποίηση έναντι ελαχίστου τιμήματος, ενώ τα περισσότερα τραγούδια που υμνούν την Αθήνα είναι προϊόντα της πνευματικής του εργασίας. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ήρθε αντιμέτωπος με το φάσμα της πείνας, καθώς δεν ήταν μέλος σε επαγγελματικές Ενώσεις, συλλόγους ή συνδικαλιστικά σωματεία και παράλληλα στερείτο συντάξεως. Λίγο καιρό πριν το θάνατο του αισθάνθηκε αδυναμία στο βάδισμα και θεώρησε ότι έπασχε από φυματίωση. Με την βοήθεια φίλων του εξασφάλισε χαρτί απορίας από την αρμόδια υπηρεσία του Δήμου Αθηναίων προκειμένου να νοσηλευθεί στο νοσοκομείο «Σωτηρία». Οι εξετάσεις στις οποίες υποβλήθηκε έδειξαν ότι δεν έπασχε από φυματίωση όπως ο ίδιος πίστευε, αλλά από καρκίνο των οστών, ασθένεια που του απέκρυψαν οι θεράποντες γιατροί και η σύζυγος του.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Ανακτήθηκε από «http://el.metapedia.org/m/index.php?title=Αιμίλιος_Σαββίδης&oldid=127783»