Αλέξανδρος Ζαούσης

Από Metapedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο Αλέξανδρος Ζαούσης Έλληνας εθνικιστής και εθνικός αγωνιστής, ιατρός-διδάκτορας της Ορθοπεδικής Χειρουργικής, συγγραφέας ιατρικών αλλά και ιστορικών βιβλίων που αποκαλύπτουν σημαντικά στοιχεία της ιστορίας του Ελληνικού Έθνους στη διάρκεια του 20ου αιώνα, γεννήθηκε το 1923 στην Αθήνα όπου απεβίωσε [1] το ξημέρωμα της Πέμπτης 22 Δεκεμβρίου 2005. Η κηδεία του τελέστηκε στις 11:30' το πρωί της Παρασκευής 23 Δεκεμβρίου στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών όπου και ενταφιάστηκε.

Βιογραφία

Ο Αλέξανδρος Ζαούσης παρακολούθησε τα μαθήματα της βασικής και της μέσης εκπαιδεύσεως στην Αθήνα. Την περίοδο της Κατοχής της Ελλάδος από τις δυνάμεις του Άξονα, δηλαδή από το 1941 έως το 1944, συμμετείχε και έδρασε μέσα από τις τάξεις εθνικών αντιστασιακών οργανώσεων κυρίως ως μέλος της οργανώσεως «Ιερά Ταξιαρχία». Μετά από επιτυχείς εξετάσεις εισήχθη και φοίτησε στην Ιατρική Σχολή του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και το 1948 αποφοίτησε και έλαβε το πτυχίο του με άριστα ενώ το 1951 ανακηρύχθηκε αριστούχος Διδάκτωρ της Χειρουργικής.

Την περίοδο από το 1950 έως το 1953 υπηρέτησε τη στρατιωτική θητεία με το βαθμό του ανθυπίατρου σε Τάγμα Πεζικού και σε Στρατιωτικό Νοσοκομείο. Μετά την απόλυση του από τις τάξεις του Ελληνικού Στρατού παρακολούθησε μεταπτυχιακά μαθήματα στην Ορθοπεδική Χειρουργική, αρχικά στη Βοστώνη στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, όπου του απονεμήθηκε ο τίτλος του Teaching Fellow του Πανεπιστημίου του Harvand. Ακολούθως συνέχισε τις σπουδές του με μεταπτυχιακά μαθήματα στην Ορθοπεδική Χειρουργική στο Λονδίνο στην Αγγλία. Υπήρξε το παλαιότερο ελληνικό μέλος της "Βρετανικής Ορθοπεδικής Εταιρείας" (Corresponding Fellow of the B.O.A.), η οποία τον επέλεξε από το 1981 ως μόνιμο εκπρόσωπο της στην Ελλάδα. Ο Ζαούσης διετέλεσε, συνολικά, επί εικοσαετία Διευθυντής στο νοσοκομείο Ασκληπείο Βούλας καθώς και στο Νοσοκομείο Ατυχημάτων (Κ.Α.Τ.). Εισήγαγε στην Ελλάδα νέες εγχειρητικές μεθόδους και, πρώτος, το 1967, την ολική αρθροπλαστική του ισχίου.

Συγγραφικό έργο

Ο Αλέξανδρος Ζαούσης έγραψε και δημοσίευσε πληθώρα επιστημονικών εργασιών τις οποίες δημοσίευσε σε ελληνικά και ξένα ιατρικά περιοδικά. Μετά το 1980 ασχολήθηκε με την συγγραφή και ιστορικών βιβλίων [2] τα οποία μεταφράστηκαν σε ξένες γλώσσες. Κατόπιν προσκλήσεως της Ακαδημίας Αθηνών συνέγραψε μια εκτενή έκθεση για τις πολεμικές επιχειρήσεις της περιόδου (1940-1941) της εμπλοκής της χέρσου Ελλάδος στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ιστορικά έργα

  • «Αναμνήσεις ενός αντιήρωα, 1933-1944», εκδότης «Εστία», Αθήνα 1980, το οποίο περιλαμβάνει κυρίως τις αναμνήσεις του από την Κατοχή της Ελλάδος από τις δυνάμεις του Άξονα όταν, νεαρός, αναμίχθηκε στην Εθνική Αντίσταση.
  • «Οι δύο όχθες 1939-1945. Μια προσπάθεια για εθνική συμφιλίωση», τρίτομο έργο, εκδότης «Παπαζήσης», Αθήνα 1987,
  • «Η τραγική αναμέτρηση 1945-1949», δίτομο έργο, για την περίοδο του πολέμου κατά των συμμοριών του Κ.Κ.Ε.,
  • «Ο μύθος και η αλήθεια», δίτομο έργο, εκδότης «Ωκεανίδα», Αθήνα 1993,
  • «Ο εμπαιγμός», δίτομο έργο, με αναφορά στην περίοδο του εθνικού καθεστώτος της 21ης Απριλίου 1967, εκδότης «Παπαζήσης», Αθήνα 1998,
  • «Αλέξανδρος και Ασπασία»,
  • «Αμαλία και Όθων»,
  • «Οι εφημερίδες 1974-1992»,
  • «Λέλα Καραγιάννη. Η Μπομπουλίνα της Κατοχής, 1941-1944» εκδόθηκε το 2004 και είναι το τελευταίο έργο του.

Διακρίσεις

Ο Ζαούσης τιμήθηκε με:

  • Μετάλλιο Εθνικής Αντιστάσεως 1941-1945 για τις υπηρεσίες του στο Έθνος λόγω της συμμετοχής του στην εθνική αντιστασιακή οργάνωση «Ιερά Ταξιαρχία».

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Παραπομπές