Κόκκινη Μηλιά

Από Metapedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ως Κόκκινη Μηλιά αναφέρεται το γεωγραφικό σημείο, τα σύνορα της καρδιάς και της ψυχής των Ελλήνων, μέχρι το οποίο θα επεκταθεί η Ελλάδα στην ευρύτερη περιοχή της Ασίας, εκδιώκοντας τους Τούρκους. Το γεωγραφικό σημείο που κατά τον λαογράφο Νικόλαο Γ. Πολίτη, αντιστοιχεί με το «Μονοδένδριον» [1] των Βυζαντινών, των προ της Αλώσεως Βυζαντινών χρησμών και προφητειών που λέγονταν κατά τις επικίνδυνες πολιορκίες που αντιμετώπιζε η Κωνσταντινούπολη, είναι η πιθανολογούμενη πατρίδα των Τούρκων ή του Μωάμεθ στα σύνορα της Περσίας. Σύμφωνα με τον Κώστα Μαυρόπουλο [2] η Κόκκινη Μηλιά βρίσκεται στην Κεντρική Ασία, από όπου ξεκίνησαν οι Τούρκοι. Η περιοχή φημίζεται για τα μήλα της και η Αλμά Ατά ή Αλμάτι, η πρώην πρωτεύουσα του Καζαχστάν, στα καζάχικα σημαίνει «Πατέρας των Μήλων», συνεπώς η έκφραση «Να τους στείλουμε στην Κόκκινη Μηλιά», σημαίνει: «Να τους στείλουμε εκεί, απ' όπου ἦρθαν».

Ο θρύλος

Ο θρύλος της «Κόκκινης Μηλιάς» ενισχύθηκε σημαντικά από την «Μεγάλη Ιδέα» του Ελληνικού έθνους, που υπήρξε κυρίαρχη ιδεολογία μέχρι το 1922 και εξακολουθεί να συνεγείρει τις ψυχές εκατομμυρίων Ελλήνων ως τις μέρες μας. Σύμφωνα με την παράδοση στην απελευθέρωση της Κωνσταντινουπόλεως θα πρωτοστατήσει ο «Μαρμαρωμένος Βασιλιάς», ο Κωνσταντίνος ΙΑ' Δραγάσης Παλαιολόγος, που θα εγερθεί από τον αιώνιο ύπνο του και θα προσκυνήσει στην Αγία Σοφία. Πολύ νωρίς στην ιστορία η αναφορά στην Κόκκινη Μηλιά έγινε πανελλήνιος θρύλος και με λυρική διάθεση και πατριωτικό οραματισμό πέρασε ως και στα ευχετικά γαμήλια άσματα των Ελλήνων. Μαζί «...με τους εννιά τους γιους, τη μια τη θυγατέρα», οι Έλληνες εύχονται στη νύφη ανδρειωμένος να γεννηθεί πρώτος της γιος: «Πρώτη σου γέννα, νύφη μου, Θιός να μας αξιώση, μέσα στην Κόκκινη Μηλιά τους Τούρκους να ζυγώση..»

Το πως, το γιατί και το πότε αντικαταστάθηκε το Μονοδένδρι με την Κόκκινη Μηλιά, αλλά και σε ποιους λόγους στηρίχθηκε, παραμένει άγνωστο. Πιθανώς σχετικός είναι ο Τουρκικός μύθος για το «Κόκκινο Μήλο» [Kizil elma] [3] [4] που συμβολίζει τον υπέρτατο στόχο κατακτήσεως κι αποτελεί το σύμβολο της Ενώσεως όλων των Τούρκων, το σύμβολο του παντουρκισμού. Αρχικά ως «Κόκκινο Μήλο» χαρακτηρίστηκε η Κωνσταντινούπολη, και μετά η Ρώμη, η Βιέννη και η Μόσχα. Ο όρος χρησιμοποιείται και στη σύγχρονη εποχή. Τούρκοι εθνικιστές που φοβούνται διάλυση του κράτους τους αν αυτό ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δημιούργησαν κομματικό σχηματισμό και αποκαλούνται «Συνασπισμός του Κόκκινου Μήλου», ενώ τον ίδιο συμβολισμό επικαλέστηκε [5] ο πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν κατά τη στρατιωτική επιχείρηση της Τουρκίας εναντίον Κούρδων στην περιοχή Αφρίν της Συρίας, στις αρχές του 2018.

Βιβλιογραφικές αναφορές

Στην «Κόκκινη Μηλιά» έχει αναφερθεί και ο Εθμομάρτυρας Άγιος Πατέρας Κοσμάς ο Αιτωλός στις προρρήσεις του, όταν είπε πως «...Οι Τούρκοι θα φύγουν αλλά θα ξανάρθουν πάλι και θα φθάσουν ως τα Εξαμίλια. Στο τέλος θα τους διώξουν στην Κόκκινη Μηλιά. Από τους Τούρκους, το 1/3 θα σκοτωθεί, το 1/3 θα βαπτιστεί και το άλλο θα πάει στην Κόκκινη Μηλιά».​ Ο προσδιορισμός «Κόκκινη Μηλιά» φέρεται να ειπώθηκε από τον Κοσμά τον Αιτωλό και δεν είναι εθνολογικός αλλά θεολογικός. Στην περίοδο όμως της Οθωμανικής αυτοκρατορίας που εμπερικλείει χρονικά και τον βίο του Κοσμά Αιτωλού, ο θρησκευτικός προσδιορισμός «Τούρκος» αφορούσε όλους τους σουνίτες μουσουλμάνους. Ο θρησκευτικός προσδιορισμός «Τούρκος» από τον Κοσμά Αιτωλό, χαρακτηρίζει τον σουνίτη μουσουλμάνο, ενώ ο όρος «Κόκκινη Μιλιά» προσδιορίζει την θρησκευτική κοιτίδα των σουνιτών μουσουλμάνων, τη Μέκκα, και όχι την εθνολογική και γεωγραφική πατρίδα των Ουϊγούρων Τούρκων. Οι μύθοι του Μαρμαρωμένου Βασιλιά και της Κόκκινης Μηλιάς φθάνουν μέχρι τις μέρες μας και μοιάζουν με ένα συναρπαστικό θρύλο που άντεξε στον χρόνο και μεταφέρεται αιώνες από γενιά σε γενιά, κρατώντας ζωντανή την λαϊκή παράδοση και μνήμη. Η ποιητική σύνθεση «Η Φλογέρα του Βασιλιά» του εθνικιστή ποιητή και λογοτέχνη Κωστή Παλαμά, αποτυπώνει την πίστη στην αντοχή του Ελληνισμού μέσα στο χρόνο: «Μαρμαρωμένος βασιλιάς, και θα ξυπνώ· απ’ το μνήμα το μυστικό και το άβρετο που θα με κλιή, θα βγαίνω, και τη χτιστή Χρυσόπορτα ξεχτίζοντας θα τρέχω, και καλιφάδων νικητής και τσάρων κυνηγάρης, πέρα στην Κόκκινη Μηλιά θα παίρνω την ανάσα».

Η προφητεία για την Κόκκινη Μηλιά παρατίθεται στην διήγηση του δασκάλου Κυρίου Κλεόπα στο αυτοβιογραφικό βιβλίο «Το Θαύμα-Μια πραγματική ιστορία»:
«Από το 1071, ...{...}... που οι Σελτσούκοι κέρδισαν τη μάχη του Μαντζικέρτ της Μικράς Ασίας και άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για την διάλυση της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, ο ελληνισμός της Μικράς Ασίας δημιούργησε, με το αλάθητο ένστικτο ενός λαού που έβλεπε την επερχόμενη συμφορά, το μύθο της Κόκκινης Μηλιάς. Σύμφωνα με το μύθο, οι Τούρκοι αφού θα πολιορκούσαν με κάθε μέσο την Κωνσταντινούπολη, θα νικούσαν την άμυνα των υπερασπιστών της και θα άρχιζαν να την κυριεύουν. Τη στιγμή ακριβώς εκείνη με θεϊκή παρέμβαση οι κατακτητές θα τρέπονταν σε φυγή και θα καταδιώκονταν μέχρι το Μονοδένδρι, δηλαδή την Κόκκινη Μηλιά. Αργότερα, όταν έγινε η άλωση της Κωνσταντινουπόλεως το 1453, ο τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, χάθηκε κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες. Πολλοί έλεγαν πως πέθανε στη μάχη κοντά στην Πύλη του Αγίου Ρωμανού και ο σουλτάνος έβαλε να ψάξουν στους σωρούς των πτωμάτων χωρίς όμως αποτέλεσμα. Το πτώμα του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου δε βρέθηκε ποτέ και τάφηκε ένα ακέφαλο πτώμα, που θεωρήθηκε πως ήταν ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, επειδή στα πόδια του είχε πέδιλα με ζωγραφισμένους χρυσούς αετούς που ήταν συνήθεια αυτοκρατορική. Όλα αυτά δημιούργησαν το μύθο του μαρμαρωμένου Βασιλιά, σύμφωνα με τον οποίο ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος δεν σκοτώθηκε στην μάχη αλλά μαρμαρώθηκε και βρίσκεται στην Κλειστή Πύλη της Αγίας Σοφίας μέχρι τη μέρα που άγγελος Κυρίου θα τον ζωντανέψει και θα του παραδώσει το σπαθί του ώστε να εκδιώξει τους κατακτητές Τούρκους μέχρι την Κόκκινη Μηλιά. Ακόμα και σήμερα, ...{...}... πολλοί λένε πως σαν πλησιάσουν στην Κλειστή Πύλη της Αγίας Σοφίας ακούνε ψαλμωδίες και ύμνους για τον μαρμαρωμένο βασιλιά».

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Πηγές

  • «Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν» Ηλίου τόμος 10ος σελίδα 976η.

Παραπομπές

  1. ↑ [Νικόλαος Πολίτης, «Μελέται περί του βίου και της γλώσσης του ελληνικού λαού: Παραδόσεις-Μέρος Β'», σελίδα 671η.]
  2. ↑ Τι ήταν και πού η Κόκκινη Μηλιά;
  3. ↑ [Για τους Τούρκους η Κόκκινη Μηλιά (Kızıl Elma) είναι το σύμβολο της κατακτήσεως ξένων εδαφών, το σύμβολο της ενώσεως όλων των Τούρκων, το σύμβολο του παντουρκισμού.]
  4. ↑ Red apple or Soure Grapes. Andrew Mango, «The Turks Today», Hachette UK, 2011, κεφάλαιο 11ο.
  5. ↑ Erdogan invokes pan-Turkic myth of conquest as army attacks Kurdish Afrin kurdistan24.net, Ari Khalidi, January 22-2018.




Ανακτήθηκε από «http://el.metapedia.org/m/index.php?title=Κόκκινη_Μηλιά&oldid=94527»