Ανδρέας Δενδρινός

Από Metapedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο Ανδρέας Δενδρινός Έλληνας εθνικοσοσιαλιστής διανοούμενος, διεθνολόγος, συγγραφέας και εθνικός αγωνιστής, μία από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες του μεταπολέμου στο χώρο του Ελληνικού εθνικισμού, γεννήθηκε το 1933 στην Αθήνα όπου και πέθανε [1] στις 27 Ιουλίου 2016.

Θετός του γιος είναι ο Γκουίντο Βιόλα, [Guido Luvvio Pier Vittorio Viola], που γεννήθηκε από τους Pino Maria-Eros Viola και τη Μίρκα-Μαρία Δενδρινού, κόρη του Ευθύμιου και της Καλλιόπης Δημητριάδη, η οποία πέθανε στις 2 Μαΐου 2003 από καρκίνο, στην Αθήνα.

Ανδρέας Δενδρινός
Ανδρέας Δενδρινός1.jpg
Γέννηση: 1933
Τόπος: Αθήνα (Ελλάδα)
Σύζυγος: Άγαμος
Τέκνο: Guido Luvvio Pier Vittorio Viola (Θετός)
Υπηκοότητα: Ελληνική
Ασχολία: Διεθνολόγος, Συγγραφέας
Εθνικός αγωνιστής
Θάνατος: 27 Ιουλίου 2016
Τόπος: Αθήνα (Ελλάδα)

Βιογραφία

Ο Ανδρέας Δενδρινός κατάγονταν από εύπορη μεγαλοαστική οικογένεια κτηματιών και πολιτικών από τα Επτάνησα, συγκεκριμένα από το νησί της Ιθάκης. Πατέρας του ήταν ο Παναγιώτης και μητέρα του η Βασιλική Δενδρινού. Ο Ανδρέας είχε μια μεγαλύτερη αδελφή, τη ζωγράφο και χαράκτρια Αντωνία [Τόνια] Δενδρινού [2] σύζυγο του καθηγητή Γεωργίου Νικολαΐδη, η οποία γεννήθηκε το 1927, πέθανε τον Απρίλιο του 2011 και τάφηκε στον οικογενειακό τάφο των Δενδρινών στο Α' νεκροταφείο Αθηνών. Ο Ανδρέας σπούδασε στο Ίδρυμα Πολιτικών Επιστημών στο Παρίσι και στη συνέχεια στο Ίδρυμα Διεθνών Σπουδών στη Γενεύη της Ελβετίας. Έζησε και εργάστηκε πολλά χρόνια στη Δυτική Ευρώπη και στην Αφρική.

Εθνικιστική δράση

Κόμμα 4ης Αυγούστου

Το 1966 ο Ανδρέας Δενδρινός έγινε μέλος και στην ουσία υπήρξε υπαρχηγός του Κόμματος «4η Αυγούστου» [Κ4Α] που είχαν ιδρύσει ο Κώστας Πλεύρης, με τον οποίο γνωρίστηκε στο γραφείο του κοινού τους γνωστού, Νικολάου Φαρμάκη, που ήταν βουλευτής του κόμματος «Εθνική Ριζοσπαστική Ένωσις», [Ε.Ρ.Ε.] πριν την 21η Απριλίου, ο Τηλέμαχος Κόμπης, ο Δημήτριος Δημόπουλος και άλλοι εθνικιστές αγωνιστές. Από τον Οκτώβριο του 1966 ήταν μέλος στην πενταμελή Διοικούσα Επιτροπή του κόμματος, στην οποία συμμετείχαν και ο Κώστας Πλεύρης, ο Δημήτριος Δημόπουλος, ο αρχιτέκτονας Τηλέμαχος Κόμπης και ο Πατσαδέλης, ενώ παράλληλα είχε και την ευθύνη της αρχισυνταξίας στον ομώνυμη εφημερίδα και διατηρούσε τη θέση του επικεφαλής στη διεύθυνση Επιμελητείας. Σύμφωνα με τη μαρτυρία [3] του Κώστα Πλεύρη στα τέλη Απριλίου 1967 ο Γεώργιος Παπαδόπουλος κάλεσε στο γραφείο του, στο Υπουργείο Προεδρίας, τους Πλεύρη και Δενδρινό, οι οποίοι επέμεναν στην ανάγκη για την οργάνωση της νεολαίας. Ο Παπαδόπουλος, που άκουσε με ιδιαίτερη προσοχή τις τοποθετήσεις και τα επιχειρήματα των καλεσμένων του, τους απάντησε στο τέλος ότι «Αυτά τα πράγματα δεν γίνονται». Τη στιγμή εκείνη ο Δενδρινός είπε στον Παπαδόπουλο, «...τότε θα σας στήσουν στον τοίχο». Ο Δενδρινός συμμετείχε στην δημιουργία της οργανώσεως νεολαίας «Άλκιμοι», που δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία των ανθρώπων του καθεστώτος της 21ης Απριλίου.

Το 1968 ο Δενδρινός μαζί με τον Κουτράκο, μέλος της 4ης Αυγούστου συνέταξαν και δημοσίευσαν πρόταση σχεδίου Συντάγματος το οποίο υπέβαλαν για έγκριση στους υπευθύνους του καθεστώτος της 21ης Απριλίου. Στις προτάσεις τους περιλαμβάνονταν η Σωματειακή Βουλή καθώς και η εκλογή του αρχηγού από Σώμα Αρίστων [4]. Τον Οκτώβριο του 1969 ο Δενδρινός ανέλαβε τη διεύθυνση της εφημερίδος «4η Αυγούστου». Αν και ήταν υποψήφιος και εκλέχθηκε στα μέλη της Συμβουλευτικής Επιτροπής, με προσωπική απόφαση του Παπαδόπουλου αποκλείστηκε η συμμετοχή του και διορίστηκε ως Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, στον τομέα της Γεωργίας. Τον Μάιο του 1974, μετά την απομάκρυνση του Παπαδόπουλου και την ανάληψη της εξουσίας από το καθεστώς του Δημητρίου Ιωαννίδη, ο Δενδρινός συνελήφθη, ανακρίθηκε, κρατήθηκε στην απομόνωση και βασανίστηκε στο ΕΑΤ/ΕΣΑ κατηγορούμενος για συνωμοσία εναντίον του καθεστώτος. Αποφυλακίστηκε τον Ιούλιο του 1974 στα πλαίσια της χορηγήσεως γενικής αμνηστίας από την κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Ο Πλεύρης στο βιβλίο του «Γεγονότα 1965-1977. Τα άγνωστα παρασκήνια», γράφει για το Δενδρινό ότι «...Συνέβαλε ανεκτιμήτως στην πρόοδον του κινήματος μας, με την ιδεολογικήν πίστιν, πολιτικήν ιδιοφυΐαν, συγγραφικόν ταλέντο και την αδάμαστον αγωνιστικότητα του...» [5].

Ομάδα «Πνευματικό Κίνημα»

Τον Ιούλιο του 1974, μετά την πτώση του καθεστώτος της 21ης Απριλίου, ο Δενδρινός εντάχθηκε ως ιδρυτικό μέλος στην εθνικιστική ομάδα «Πνευματικό Κίνημα», γνωστή απλώς ως «Κίνημα», και πρωταγωνίστησε στην έκδοση του ομώνυμου περιοδικού, το πρώτο τεύχος του οποίου κυκλοφόρησε στην 1η Οκτωβρίου 1975. Ο Ανδρέας Δενδρινός συκοφαντήθηκε και κατηγορήθηκε μαζί με το Σπύρο Σταθόπουλο, επικεφαλής του Ε.Σ.Ε.Σ.Ι. και άλλα εκατό περίπου στελέχη του Συνδέσμου για τη σφαγή της Τράπεζας Εργασίας στο Μιλάνο, μια βομβιστική τρομοκρατική επίθεση που έγινε στις 12 Δεκεμβρίου 1969, στην οποία υπήρξαν ογδόντα νεκροί και έκτοτε παραμένει δικαστικά ανεξιχνίαστη, ότι ενήργησε στα πλαίσιο ενός «...σχεδίου αποσταθεροποιήσεως της Ιταλικής Δημοκρατίας για την επιβολή δικτατορίας» στην Ιταλία. Η υπόθεση αποτέλεσε το θέμα βιβλίου με τίτλο «Η σφαγή του κράτους», το οποίο με τη μορφή υποτιθέμενης δικαστικής έρευνας, κατηγορεί τα στελέχη του συνδέσμου, ως υπευθύνους της σφαγής. Λίγα χρόνια μετά, ο εφέτης ανακριτής Guido Salvini συνέταξε έναν κατάλογο από 124 άτομα, ως υποτιθέμενα μέλη της αποκαλούμενης «Μαύρης Διεθνούς», μεταξύ τους ο Σπύρος Σταθόπουλος και άλλοι πέντε Έλληνες, ο Ανδρέας Δενδρινός, τότε στέλεχος της «4ης Αυγούστου», ο Τηλέμαχος Κόμπης, γραμματέας της οργανώσεως «4η Αυγούστου», ο Μηνάς Μηνασσιάν, επίσης στέλεχος της «4ης Αυγούστου», ο Δημήτριος Ναστούλης, μέλος της εθνικιστικής οργανώσεως «Ordine Nuovo», καθώς και ο Κώστας Πλεύρης [6].

Ελληνική Νεολαία Εθνικής Παρατάξεως

Ο Δενδρινός συμμετείχε στην ίδρυση και στελέχωση της οργανώσεως «Ελληνική Νεολαία Εθνικής Παρατάξεως» [«Ε.Ν.Ε.Π.»] και ήταν ο συντάκτης της ιδρυτικής διακηρύξεως της Νεολαίας, ενώ διατηρούσε ρόλο πολιτικού συμβούλου του αρχηγού της Νεολαίας, Πολύδωρου Δάκογλου και διατηρούσε τη θέση του ως επικεφαλής της ομάδος «Κίνημα», που λειτουργούσε παράλληλα με την οργάνωση της Νεολαίας. Τους πρώτους μήνες του 1979 τα στελέχη της ομάδος «Κίνημα» αποχώρησαν από την «Ελληνική Νεολαία Εθνικής Παρατάξεως».

Ενιαίο Εθνικιστικό Κίνημα

Στις 6 Μαΐου 1979 ο Δενδρινός από κοινού με άλλους νεολαίους, στελέχη και μέλη της οργανώσεως «Ελληνική Νεολαία Εθνικής Παρατάξεως» ίδρυσαν το «Ενιαίο Εθνικιστικό Κίνημα» [«ΕΝ.Ε.Κ.»] [7], με δημοσιογραφικό του όργανο την εφημερίδα «Νέα Θέσις», του οποίου εκλέχθηκε αρχηγός [8]. Ο Δενδρινός, ο οποίος μαζί με τους Βλαδίμηρο Ψιακή, Γιώργο Μουσταΐρα, Χρήστου, Γεωργίου, Μαυρομάτη και άλλους εξέφραζαν την εθνικοσοσιαλιστική τάση, αποχώρησε από το «ΕΝ.Ε.Κ.» λίγους μήνες αργότερα, στις αρχές Σεπτεμβρίου του 1979, όταν ο Γιάννης Σχοινάς ως συντονιστής οργανώσεως του Κινήματος συνεκάλεσε έκτακτη ολομέλεια των αποφοίτων της Σχολής Στελεχών κατά την οποία εξελέγη αρχηγός του ΕΝ.Ε.Κ. ο Πολύδωρος Δάκογλου [9]. Την ίδια εποχή ο Δενδρινός συγκρότησε την ιδεολογική ομάδα «Ελεύθερη Σκέψις», που συσπειρώνονταν γύρω από το ομώνυμο βιβλιοπωλείο, και συνέχισαν την έκδοση του περιοδικού «Κίνημα».

Εργογραφία

Ο Δενδρινός μετά την αποχώρηση του από το «ΕΝ.Ε.Κ.» αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά στη συγγραφή βιβλίων ιδεολογικού, πολιτικού καθώς και ελάχιστων ιστορικού περιεχομένου, ενώ προχώρησε στη μετάφραση βιβλίων από τα Γαλλικά, τα Αγγλικά και τα Ιταλικά. Το σύνολο του έργου του, εκδοτικό και μεταφραστικό, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Ελεύθερη Σκέψις». Έγραψε πολλά άρθρα και μελέτες πολιτικής και οικονομικής φύσεως, των οποίων ή πολιτική και ιδεολογική τοποθέτηση είναι τελείως αντίθετη με τα σημερινά καθοδηγούμενα «ρεύματα» της παρακμής. Στο τέλος της δεκαετίας του 1990 ήταν μαζί με το δημοσιογράφο Σωτήρη Ζαφειρακόπουλο, συμπαρουσιαστής εκπομπής στον τηλεοπτικό σταθμό «ΤηλεΤώρα» του Γρηγόρη Μιχαλόπουλου. Στην εκπομπή τους ήταν υπεύθυνες για το συντονισμό της, η Ρίτσα Μπιζόγλη ή η Εύη Φραγκάκη, μετέπειτα δημοσιογράφοι σε πανελλαδικής εμβέλειας τηλεοπτικούς σταθμούς όπως η Ν.Ε.Τ., ο ANT1 και ο Alpha, αλλά και η Τάνια Ιακωβίδου, μετέπειτα βουλευτής του κόμματος «Νέα Δημοκρατία».

Συγγραφικό έργο

Ο Δενδρινός έγραψε και δημοσίευσε τα έργα

  • «Η Ελληνική Πρόκλησις» [10], το 1976. Το έργο, σύμφωνα με τον ίδιο, εξέφρασε την ουσία της πολιτικής του ιδεολογίας.
  • «Το Μεταίχμιο», το 1977,
  • «Η 21η Απριλίου και πως απέτυχε», το 1977,
  • «Εθνοκρατία. Τι είναι τι πιστεύει», το 1979. Το βιβλίο άσκησε πολύ μεγάλη ιδεολογική επίδραση στον εθνικιστικό πολιτικό αλλά και εξωκοινοβουλευτικό χώρο της Ελλάδας στη δεκαετία του 1970.
  • «Η έννοια της επαναστάσεως», το 1980.

Στο βιβλίο του θεωρεί την επανάσταση αναπόφευκτη, όταν παρακμάζει η κοινωνία, ενώ φορέας της είναι οι συνωμοτικές «επιλεκτικές ομάδες» κι όχι το Κοινοβούλιο. Το μέσο είναι το πραξικόπημα, όμως απαιτείται συνωμοτικότητα και προσοχή, καθώς η αποτυχία κλονίζει την ομάδα και τότε μένει η έσχατη των λύσεων, η τρομοκρατία. Όπως αναφέρει «....Η καθολική ψηφοφορία βασίζεται ... στην αφύσικη αρχή της απολύτου ισότητος των ανθρώπων. Η εξουσία υπάρχει για να αναλαμβάνει την ευθύνη των υπηκόων της και να τους οδηγεί στην αρμόνιση των φυσικών αντιθέσεων και αντιφάσεων κάθε κοινωνικής συγκροτήσεως. Την Αρμονία. Η τρομοκρατία είναι η μέθοδος δημιουργίας του Κενού και ο ολοκληρωτισμός η μέθοδος συμπληρώσεώς του. Η Επανάστασις έχει την ομορφιά του διαβόλου. Η βία είναι απαραίτητο στοιχείο της ανατροπής και της καταστροφής του καθεστώτος. Σπάνια μπορεί αυτή η ανατροπή να γίνει βαθμιαία και ειρηνικά...».

  • «Ελληνισμός Σιωνισμός», το 1981,
  • «Πρόβλημα Ισραήλ», το 1982,
  • «Η Ρίζα», το 1983,
  • «Κύπρος. 30 χρόνια ξεπουλήματος 1954-1984» [11], το 1986,
  • «Ελλάδα ξύπνα», το 1987,
  • «Ούτε Ουάσιγκτον-ούτε Μόσχα», το 1988,
  • «Η νέα τάξις πραγμάτων και η Ελλάς», το 1991,
  • «Οικουμενισμός. Το σάβανο των λαών», το 1995.

Σύμφωνα με το Δενδρινό, ο Οικουμενισμός είναι θεωρία αντίθετη με το Φυλετισμό. Γράφει σχετικά ότι, «...αποτελεί δικαίωμα απαράγραπτο για κάθε κοινότητα και φυλετική οικογένεια, η διαφύλαξη, η καλλιέργεια και ανάπτυξη των κληρονομικών εκείνων χαρακτηριστικών ιδιοτήτων που την διαφοροποιούν από τις άλλες. Συνεπώς, η προσπάθεια επιβολής ή εμφυτεύσεως σε μια κοινότητα ή φυλετική οικογένεια πλαισίων πολιτιστικών ή βιολογικών διαφορετικών από τα δικά τους, αποτελεί παραβίαση ωμή των φυσικών νόμων και αφύσικη παρεμβολή στο έργο της φυσικής εξελίξεως των ανθρώπων. Οι άνθρωποι που υφίστανται αυτόν τον «βιασμό», αμύνονται ενστικτωδώς εναντίον του. Αυτή η άμυνα είναι ο ορισμός του Φυλετισμού. Και ο «βιασμός» αυτός είναι ο ορισμός του Οικουμενισμού....» [12].

  • «Ελλάδα και Ευρώπη», το 1998,
  • «Ελληνική απάντησις στον καθηγητή Χάντινγκτον και στην επιθεώρησι "Φόρεϊν Αφαίρς" περί της θεωρίας "συγκρούσεως πολιτισμών". Αγνοούμενες-αποκρυπτόμενες Αλήθειες», το 1998 [13].
  • «Οικουμενιστική εισβολή και ιστορικά σύνδρομα», το 2000.

Μεταφράσεις

Ο Ανδρέας Δενδρινός μετέφρασε βιβλία όπως:

  • «Φιλελευθερισμός: ο εχθρός των λαών»,
  • «Μυστικές Εταιρείες»,
  • «Η γενεαλογία της ηθικής του Νίτσε», Benoist Alain de, Αλαίν ντε Μπενουά, το 1981,
  • «Η γενεαλογία του φασισμού», Mohler Armin, [Αρμίν Μολέρ, Τιερρύ Μυντρύ, Ρομπέρ Στόυκερς], το 1988,
  • «Το ποδόσφαιρο: Η θρησκεία του», Cercle Heraclite, [Ηρακλείτιος Κύκλος, Τζενάρο Μαλιέρι, Πιερ Βιάλ], το 1989,
  • «Σύγχρονοι καιροί», Μορίς Μπαρντές, [Maurice Bardèche], εκδόσεις «Ελεύθερη Σκέψις»,
  • «Η γη της επαγγελίας», Μορίς Μπαρντές, [Maurice Bardèche], εκδόσεις «Ελεύθερη Σκέψις», το 1990.

Το βιβλίο είναι η πρώτη εκτεταμένη κριτική και ίσως καταγγελία, της Δίκης της Νυρεμβέργης και οι επικρίσεις του έκτοτε επαναλαμβάνονται από μεταγενέστερους συγγραφείς, ενώ το 1954 στο βιβλίο του «Οι Παραχαράκτες», περιέλαβε κατάλογο άλλων συγγραφέων και βιβλίων που είχαν επίσης επικρίνει την έλλειψη αμεροληψίας στη δίκη. Ο συγγραφέας αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «..η μόνη φιλοδοξία, να γράψω αυτό το βιβλίο, ήταν να είναι σε θέση να το διαβάσετε ξανά χωρίς ντροπή σε δεκαπέντε χρόνια». Ενδιαφέρουσα είναι η διήγηση του Ανδρέα Δενδρινού, ο οποίος γράφει «...{...}... το βιβλίο καταστράφηκε. Γλύτωσαν ελάχιστα αντίτυπα, κρυμμένα, ένα των οποίων μου προσεφέρθη από τον ίδιον, με ιδιόχειρη αφιέρωσι, με την παράκλησι, εφ΄όσον ήταν δυνατόν, να κυκλοφορήση στην Ελλάδα, την κοιτίδα του Ευρωπαϊκού Πνεύματος, αφού στην Γαλλία το πνεύμα εδιώκετο.»

  • «Εμείς οι τρομοκράτες. Η ιστορία των ιδρυτών των Ερυθρών Ταξιαρχιών», Franceschini Alberto, [Αλμπέρτο Φραντσεσκίνι-Πιέρ Βιττόριο Μπούφα-Φράνκο Τζιουστολίτζι], το 1991,
  • «Παγκόσμιος εβραϊσμός και Ισραήλ», Steuckers Robert, [Ρομπέρ Στόυκερς, Αλαίν ντε Μπενουά, Σερ Άλφρεντ Σέρμαν], το 1992,
  • «Η ιστορία των Waffen SS», το 1992, του Λεόν Ντεγκρέλ [Léon Joseph Marie Ignace Degrelle],
  • «Ο ήλιος του Αλλάχ τυφλώνει την Δύση», Gallois Pierre-Marie, [Πιερ-Μαρί Γκαλλουά], το 1999,
  • «Οι ιδέες στα ορθά», του Αλαίν ντε Μπενουά.

Υπόθεση οικοπέδων Ιθάκης

Περί τις πενήντα ημέρες μετά το θάνατο του το όνομα του Ανδρέα Δενδρινού, όπως κι αυτό της αδελφής του Τόνιας Νικολαΐδη-Δενδρινού, ενεπλάκησαν στην υπόθεση της παραχωρήσεως των τηλεοπτικών αδειών από την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα. Το 1999 τα αδέλφια Αντωνία και Ανδρέας Δενδρινός σύναψαν προσύμφωνο με τον Σπύρο Καραμπάτσο για έκταση 3.000 στρεμμάτων εκτός σχεδίου στη θέση Περαχώρι Ιθάκης, έναντι τιμήματος 50.000.000 δραχμών που αντιστοιχούν σε 148.000 ευρώ, από τα οποία το μεγαλύτερο ποσό δόθηκε με την υπογραφή και το υπόλοιπο εξοφλήθηκε σε 2 δόσεις, όπως ανέφερε η Φωτεινή Μήλιου, δικηγόρος της οικογένειας Δενδρινού. Η έκταση θα μεταβιβαζόταν στον αγοραστή στο μέλλον, όταν θα γινόταν το οριστικό συμβόλαιο, όμως η μεταβίβαση των τίτλων ιδιοκτησίας δεν έγινε, για λόγους που αφορούσαν τον αγοραστή.

Το οριστικό συμβόλαιο αναβλήθηκε επ’ αόριστον και το 2000 τα αδέλφια Δενδρινού σύναψαν πληρεξούσιο με τον Καραμπάτσο, το οποίο χρησιμοποιήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 2016 για να εκχωρήσει τα βοσκοτόπια στον Ιωάννη Καλογρίτσα, που τα περιέλαβε στο πόθεν έσχες που συνέταξε προκειμένου να αποδείξει ότι διέθετε την οικονομική επιφάνεια ώστε να του εκπληρώνει τους όρους να συμμετάσχει στον πλειοδοτικό διαγωνισμό για τη διεκδίκηση τηλεοπτικής άδειας. Σύμφωνα με το νόμο, όταν αποβιώσει κάποιος η κληρονομία που περιλαμβάνει και ακίνητα, μεταβιβάζεται στον ή στους κληρονόμους. Επομένως, μετά το θάνατο κάποιων προσώπων, οτιδήποτε τα πρόσωπα αυτά είχαν υπογράψει εν ζωή ή πληρεξούσια σε σχέση με ακίνητα εν τοις πράγμασι, ντε φάκτο, παύουν να ισχύουν. Πλέον μόνο ο κληρονόμος αποφασίζει να τα δωρίσει, να χαρίσει, να τα παραχωρήσει ή να κάνει πληρεξούσια, όμως ο θετός γιος του Ανδρέα Δενδρινού δήλωσε ότι αγνοούσε την υπόθεση.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Διαβάστε τα λήμματα

Παραπομπές

  1. [Ο ιστορικός Αρχηγός του ΕΝ.Ε.Κ. με αφορμή τον θάνατο του Ανδρέα Δενδρινού «Κοινός Παρονομαστής»]
  2. [ANTONIA NIKOLAIDI (DENDRINOU) Geni.com]
  3. [«Γεγονότα 1965-1977. Τα άγνωστα παρασκήνια», Κώστας Πλεύρης, σελίδα 64.]
  4. [«Γεγονότα 1965-1977. Τα άγνωστα παρασκήνια», Κώστας Πλεύρης, σελίδα 105η.]
  5. [«Γεγονότα 1965-1977. Τα άγνωστα παρασκήνια», Κώστας Πλεύρης, σελίδα 64η.]
  6. [Ό,τι μένει από τη λάσπη Τάκης Καμπύλης, Εφημερίδα «Η Καθημερινή», 5 Απριλίου 2009]
  7. [«Εσύ Νεολαία Εθνικιστική, αγωνίστηκες και σε μουτζώσανε... Ίδρωσες και σε φτύσανε... Πάλεψες και σε χτυπήσανε... Δεν σε υπολόγισαν. Δεν σε υπολόγισαν ποτέ, γιατί μέχρι τώρα όλοι αυτοί που κάθε δύο, τρία, ένα ή τέσσαρα χρόνια, έρχονταν και σου ζητούσαν ναρθής να «Βοηθήσης», μέχρι τότε, αυτοί σε νόμιζαν ανδράποδο.
    Είχαν τον τρόπο τους... Είχαν τον τρόπο τους να σε κυνηγήσουν. Είχαν τον τρόπο τους να σε πιέσουν. Είχαν τον τρόπο τους να σε κάνουν να λυγίσης... Έτσι έκαναν και με την ΕΝΕΠ. Έτσι έκαναν και με τον αγώνα σου. Αλλά αυτή την φορά βρήκαν τον μάστορά τους. Γιατί κάθε χτύπημα που σου δώσανε και δεν σε σκότωσε, σε δυνάμωσε!
    Απόδειξις είναι, ότι εδώ μέσα είναι άνθρωποι, είναι Έλληνες Εθνικιστές είναι παιδιά, Ελληνόπουλα από την Θεσσαλονίκη, από τον Βόλο, από τα Φάρσαλα, και λέω αυτά γιατί ξέρω περιπτώσεις... που ήρθαν και τους έταξαν λαγούς με πετραχίλια, που ήρθαν και τους έδωσαν επιταγές, που ήρθαν και τους απείλησαν ότι θα τους διαγράψουν απ’ τα αξιώματα και τα οφίκια... Κι απάντησαν: Σκατά στα μούτρα σας! Ξέρετε γιατί τους απαντούσανε έτσι: Γιατί μιλούσε η ψυχή τους. Μιλούσε η καρδιά τους. Δεν μιλούσε το μυαλό τους, δεν μιλούσε η τσέπη τους.
    Σε φοβήθηκαν... Κι έχουν δίκιο να σε φοβούνται… Γιατί δεν σε ξέρουν... Σε υποπτεύονται… Κατάλαβαν, λίγο, όχι πολύ, ότι μπορείς να είσαι κίνδυνος γι’ αυτούς, για τα τομάρια τους, για τις καταθέσεις τους, για τις συμβάσεις τους, για τις προμήθειές τους... Γιατί είδαν ότι δεν μπορούσαν να σε εξαγοράσουν. Είδαν ότι δεν μπορούσαν να σε απειλήσουν. Είδαν ότι δεν μπορούσαν να σε εξολοθρεύσουν. Και τους έδωσες την απάντηση σήμερα. Εδώ! Μ’ ένα συνέδριο, που όμοιό του δεν έχει γίνει στην Ελλάδα ποτέ, και όμοιό του ―σε διαβεβαιώ ― από ιδεολογικής πλευράς, από οργανωτικής πλευράς, από πειθαρχικής πλευράς, από πλευράς προσωπικότητος δικής σου, έχει να γίνη από το 1936!
    Είσαι αμόλυντη, παρ’ όλη την δεκαεξάμηνη άσχημη πικρή εμπειρία σου. Είσουνα αμόλυντη από κοινοβουλευτικά παιχνίδια. Δεν είσαι πρόθυμη να «πουληθής» για μία θέση. Τόδειξες, το απόδειξες. Κρατήσου, κρατήσου αμόλυντη, κρατήσου ίσια, ευθεία, ελληνική, εθνικιστική, πατριωτική, την ώρα που όλοι οι άλλοι, αγοράζονται, πωλιούνται, νοικιάζονται, λιποψυχούν!... Και τότε η Ελλάδα σήμερα, ο κόσμος αύριο θα είναι δικός σου. Γιατί μόνη εσύ αντιπροσωπεύεις το μέλλον. «Αυτοί» αντιπροσωπεύουν «παρελθόν». Δεν αντιπροσωπεύουν ούτε καν το «παρόν». Γιατί το «παρόν», το «παρόν» τους είναι η επιταγή που παίρνουν κάθε μήνα! Το «παρόν» τους είναι η διαταγή που παίρνουν την νύχτα απ’ το τηλέφωνο, μυστικά, ντροπιασμένα... Γιατί τέτοιοι συνήθισαν να είναι, γιατί τέτοιοι ήσαν όταν προσπάθησαν ν’ ανέβουν, κι ανέβηκαν σαν τα σαλιγκάρια, έρποντας, γλύφοντας, και με τα κέρατά τους!
    Εσύ νεολαία, βλέπεις την Ελλάδα αλλοιώτικη. Βλέπεις αντιπροσώπευση πραγματική. Βλέπεις μία Εθνοσυνέλευση πραγματική, στην οποία να αντιπροσωπεύωνται οι τάξεις του μόχθου, οι τάξεις που παράγουν. Εκείνες που έχουν τον πλούτο και τον παράγουν για την χώρα ολόκληρη και όχι για εκείνους που τον απομυζούν. Αυτού του είδους την Εθνοσυνέλευση βλέπεις εσύ κι όχι αυτή που πάνε να σου επιβάλουν. Έγινες, σήμερα 6 Μαΐου 1979, ανεξάρτητη, έσπασες την αλυσίδα σου. Έγινες Νεολαία Εθνική, συγχρόνως όμως έγινες Εθνικιστικό ΚΙΝΗΜΑ, έγινες κόμμα... Δεν μπορούν πια να σε πειράξουν.
    Τώρα πρόσεξε καλά. Σου δίνεται η δυνατότης να μπής μέσα στα κλαδικά σωματεία. Είναι μεταξύ σας δικηγόροι, πολιτικοί μηχανικοί, αρχιτέκτονες, γιατροί και τόσοι άλλοι... Κάθε ένας απ’ αυτούς από σήμερα μπορεί, με όπλο την Ιδεολογία του, με όργανο τις αποφάσεις της Β! Συνδιασκέψεως που επικροτήσατε, μπορεί να μπή μέσα στους συναδέλφους του και να προπαγανδίση, να διαφώτιση, να παρασύρη, να τους φέρη μαζί σου... Κι από μικρό ποτάμι που είσαι σήμερα, να γίνης χείμαρρος και να τα πέρασης όλα, να τα σκεπάσης όλα, να τα παρασύρης όλα, πηγαίνοντας μακρυά, προς το ΓΑΛΑΖΙΟ ΑΙΓΑΙΟ ΜΑΣ και πέρα απ’ αυτό προς την ακτή της Μικράς Ασίας, το λίκνο του Ελληνισμού!
    Μη φοβηθής! Θα σε συκοφαντήσουν, θα σε κυνηγήσουν, θα σε δελεάσουν, θα σε κατηγορήσουν. Μη φοβηθής. Είναι τα τελευταία ξεσπάσματα του τέρατος, που πληγωμένο, είναι στριμωγμένο στη γωνιά... Δεν σου λέω υπερβολή… Αν κρατηθής και αν κράτησης, το τέρας θα πεθάνη. Και σύ, θα χορέψης πάνω στο πτώμα του... Θάρθη, η ώρα, που χάρις σε σένα, όλοι οι «νεκροθάφτες του Ελληνισμού» θα νοιώσουν την δύναμη της γροθιάς σου! Την δύναμη της εθνικιστικής γροθιάς! Από σένα εξαρτάται αν αυτό θα είναι γρήγορα, αν αυτό θα είναι αργά...
    Οραματίσου μία αλλοιώτικη Ελλάδα. ΝΕΑ, πραγματικά νέα, που να τρέχη στις φλέβες της ΔΥΝΑΤΟ το αίμα, το ΑΙΜΑ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ ΜΑΣ.
    Οραματίσου μία Ελλάδα που να είναι ΕΝΑ ΚΡΑΤΟΣ ισχυρό! ΕΝΑ ΕΘΝΟΣ πανίσχυρο! Και ΜΙΑ ΗΓΕΣΙΑ πραγματικά Εθνοπρόβλητη και όχι μόνον «λαοπρόβλητη».
    Οραματίσου ΜΙΑ πόλη... Μια Πόλη που έχει μια εκκλησιά πανέμορφη... Πούχε κάποτε «400 σήμαντρα κι εξηνταδυό καμπάνες». Κι έχει τώρα τέσσερις μιναρέδες!... Κι οραματίσου σ’ αυτήν την Πόλη, να ρίχνουμε τους μιναρέδες και να σηκώνουμε τα τετρακόσια σήμαντρα και τις εξηνταδυό καμπάνες.
    Είμαι Εθνικιστής! Και ελπίζω, παρ’ όλο που έχω περάσει την δική σου ηλικία, ελπίζω να με δεχθής σαν συναγωνιστή σου...
    Τελειώνοντας, δεν μπορώ παρά πω μόνο ένα πράμα.
    Συνειδητοποίησε την αποστολή σου! Συνειδητοποίησε τον δρόμο πούχεις μπροστά σου! Συνειδητοποίησε την δύναμή σου! Κι αυτή η «κραυγή» που όλοι ξέρουμε να μην είναι μόνο κραυγή. Νάναι έκφρασις ψυχής! ΕΙΣΑΣΤΕ ΔΥΝΑΜΙΣ!»] Το κείμενο της ομιλίας του Ανδρέα Δενδρινού στις 6 Μαΐου 1979, στο ιδρυτικό συνέδριο του ΕΝ.Ε.Κ. στο Βόλο.]
  8. [Το ιστορικό της ιδρύσεως ΕΝ.Ε.Κ.]
  9. [Ο ιστορικός Αρχηγός του ΕΝ.Ε.Κ. με αφορμή τον θάνατο του Ανδρέα Δενδρινού koinosparanomastis.blogspot.com]
  10. [«Η Ελληνική Πρόκλησις» Ολόκληρο το βιβλίο.]
  11. [Κύπρος. 30 χρόνια ξεπουλήματος 1954-1984 Ολόκληρο το βιβλίο.]
  12. [Ανδρέας Δενδρινός, «Οικουμενισμός, το σάβανο των λαών», εκδόσεις «Ελεύθερη Σκέψις».]
  13. [«Ελληνική απάντησις στον καθηγητή Χάντινγκτον και στην επιθεώρησι "Φόρεϊν Αφαίρς" περί της θεωρίας "συγκρούσεως πολιτισμών". Αγνοούμενες-αποκρυπτόμενες Αλήθειες» Ολόκληρο το βιβλίο.]