Αντώνιος Αθηνογένης

Ο Αντώνης Αθηνογένης Έλληνας εθνικιστής και υποστηρικτής του θεσμού της Βασιλείας, μακρινός εγγονός του Πρωθυπουργού Στέφανου Σκουλούδη, νομικός που άσκησε μαχόμενη δικηγορία στη Σμύρνη και στην Αθήνα, λόγιος και πολιτικός που διατέλεσε Βουλευτής, Υπουργός, Αντιπρόεδρος και Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, μαχητικός πολέμιος του μαρξισμού και απηνής διώκτης των μαυραγοριτών που κατά τη διάρκεια της Κατοχής είχαν αγοράσει εκατοντάδες ακίνητα σε εξευτελιστικές τιμές, γεννήθηκε το 1875 στη Σμύρνη της Μικράς Ασίας και πέθανε τον Ιούλιο του 1963 στην Αθήνα.

Αντώνιος Αθηνογένης
Γέννηση: 1875
Τόπος: Σμύρνη (Μικρά Ασία)
Σύζυγος:
Τέκνα: Ιωάννης Αντ. Αθηνογένης
Υπηκοότητα: Τουρκική, Ελληνική
Ασχολία: Νομικός, λόγιος, πολιτικός
Θάνατος: Ιούλιος 1963
Τόπος: Αθήνα, Αττική (Ελλάδα)

Ο Αντώνιος Αθηνογένης ήταν παντρεμένος και από το γάμο του απέκτησε ένα γιο, τον Ιωάννη Αθηνογένη.

Βιογραφία

Ο Αντώνης κατάγονταν από σημαντική οικογένεια της Μικράς Ασίας.

Οικογένεια Αθηνογένη

Παππούς του ήταν ο Εμμανουήλ Αθηνογένης και γιαγιά του η Μαρία Λάτρη, ενώ θείος του ήταν ο Παύλος Αθηνογένης, ιδρυτής του Ομήρειου Παρθεναγωγείου της Σμύρνης. Πατέρας του Αντωνίου Αθηνογένη ήταν ο Γιαννάκος (Ιωάννης) Αθηνογένης. Ο Αντώνης φοίτησε στην Ευαγγελική Σχολή της Σμύρνης από την οποία αποφοίτησε με βαθμό Άριστα. Μετά την αποφοίτηση του από την Ευαγγελική Σχολή εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και εγγράφηκε στη Νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών από την οποία αποφοίτησε με άριστες επιδόσεις. Ο Αντώνιος Αθηνογένης συμμετείχε ως εθελοντής στον άτυχο Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897.

Μικρά Ασία

Ο Αθηνογένης στη συνέχεια επέστρεψε στη Σμύρνη της Μικράς Ασίας, όπου άσκησε δικηγορία και υπηρέτησε ως δικαστής στα προξενικά δικαστήρια της πόλεως. Υπήρξε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Γυμναστικού Συλλόγου «Πανιώνιος» Σμύρνης. Κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων της περιόδου 1912-13 ο Αθηνογένης οργάνωσε μυστικές αποστολές Μικρασιατών εθελοντών στην Ελλάδα, ενώ με τον ίδιο τρόπο συμμετείχε και στην εκστρατεία για την απελευθέρωση της Μικράς Ασίας. Επίσης συμμετείχε στην ίδρυση της πρώτης προσκοπικής ομάδος της Σμύρνης που ιδρύθηκε στα τέλη του 1918 . Ο Αθηνογένης υπήρξε από τα πρώτα στελέχη της οργανώσεως «Μικρασιατική Άμυνα» που υποστήριζε την αυτονόμηση της Μικράς Ασίας . Στις 9 Φεβρουαρίου του 1922 στη σύσκεψη των εκπροσώπων των Ελληνικών κοινοτήτων της Μικράς Ασίας η οποία έγινε στο αρχοντικό του γιατρού Ψαλτώφ, αποφασίστηκε να σταλούν αντιπροσωπείες:

• στην Αθήνα, για να της εκθέσει την κατάσταση στην Ελληνική κυβέρνηση και να πληροφορηθεί τις απόψεις της. Αρμόδιοι εκπρόσωποι ορίστηκαν ο Ψαλτώφ και ο δικηγόρος-ποιητής Μιχάλης Αργυρόπουλος.
• σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, για να διαφωτίσει τις κατά τόπους κυβερνήσεις για το πρόβλημα του μικρασιατικού ελληνισμού και να ζητήσει την υποστήριξή τους για την αυτονόμηση της Μικράς Ασίας. Μέλη της ορίστηκαν: Ο Ψαλτώφ, ο Παπαμιχάλης, ο Ευσταθόπουλος και ο δικαστής Λάμπρου που δεν ήταν παρών.
• στις Ηνωμένες πολιτείες Αμερικής, για να δραστηριοποιήσει τους ομογενείς που επηρεάζουν την εκεί κυβέρνηση, ώστε να υποστηρίξει τον αγώνα του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας. Μέλη της επιτροπής ορίστηκαν ο Αθηνογένης και ο Στέφανος Βεϊνόγλου.

Μετά την ολοκλήρωση της Ελληνικής εκστρατείας προς τον Σαγγάριο ποταμό ο βασιλεύς Κωνσταντίνος Α' επανήλθε μέσω Προύσης και Μουδανιών, στη Σμύρνη. Εκεί έφτασε και ο Αρχιστράτηγος Αναστάσιος Παπούλας. Στον βασιλιά έγινε συγκινητική υποδοχή και στην προκυμαία όπου αποβιβάστηκε τον προσφώνησε με ενθουσιώδη πατριωτικά λόγια ο Αθηνογένης εξ ονόματος του λαού της Μικράς Ασίας. Ο Αθηνογένης διέβλεψε με απόλυτη σαφήνεια τον κίνδυνο από τις αποφάσεις των Παρισίων της 13ης Μαρτίου, καθώς σύμφωνα με εκείνες τις αποφάσεις, η Ελλάδα υποχρεούνταν να εκκενώσει την Μικρά Ασία. Οι αποφάσεις αυτές είπε τότε ο Αθηνογένης «έλαβον χειροτέραν μορφήν» και, ως εκ τούτου, «παρίσταται απόλυτος ανάγκη όπως εργασθώμεν επιμόνως και εντατικώς για την επιτυχία και τη λύση του απελευθερωτικού κινήματος». Σχετικά μ' αυτό ο Αθηνογένης επέμεινε ότι απαιτούνταν δύο παράγοντες: «... της στρατιωτικής υπεροχής και της διεθνούς κυρώσεως». Τον πρώτο παράγοντα είπε «τυγχάνει παγκοίνως γνωστό ότι τον έχομεν αλλά, δυστυχώς, σήμερον δεν έχομεν τον δεύτερον» .

Εγκατάσταση στην Ελλάδα

Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή ο Αθηνογένης εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα και άσκησε δικηγορία. Παράλληλα στήριξε με κάθε τρόπο και μέσο τον πρόεδρο του «Πανιώνιου» Δημήτριο Δάλλα και εντάχθηκε ως μέλος στην πρώτη στην Αθήνα Διοικούσα Επιτροπή του συλλόγου, ενώ στις αρχαιρεσίες για την ανάδειξη του πρώτου Διοικητικού Συμβουλίου στην Αθήνα ο Αθηνογένης εκλέχθηκε μέλος του και διατέλεσε πρόεδρος του, την περίοδο από το 1930 έως το 1932, μετά τους Δάλλα και Ρινόπουλο,

Πολιτική δράση

Στην Ελλάδα υπήρξε, ως το τέλος της πολιτικής του διαδρομής, σταθερός υποστηρικτής του Γεωργίου Κονδύλη και αρχικά όμως για λίγο χρονικό διάστημα του Ελευθερίου Βενιζέλου από τον οποίο αποστασιοποιήθηκε και στην συνέχεια τον κατήγγειλε με σφοδρότητα. Το 1923 αναδείχθηκε μέλος του Συμβουλίου Ανταλλαγής και Πρόεδρος της Ενώσεως Ελλήνων Υπηκόων ενώ επέλεξε να είναι υποψήφιος βουλευτής στις εκλογές του 1926 ως εκπρόσωπος του Φιλελεύθερου Προσφυγικού Κόμματος στην περιφέρεια των Αθηνών. Στις αρχές του Νοεμβρίου 1926 ανακοινώθηκε στον Τύπο ότι όλοι οι ανεξάρτητοι προσφυγικοί συνδυασμοί διαλύθηκαν ύστερα από τις πιέσεις που δέχτηκαν από το Φιλελεύθερο κόμμα. Η ενημέρωση αυτή συνοδεύτηκε από μια οξεία ανακοίνωση του Αθηνογένη, ο οποίος κατήγγειλε τους βενιζελικούς επικεφαλής ως πατριδοκάπηλους, σφετεριστές της εξουσίας και τυράννους ενώ επιφυλάχθηκε να εξηγήσει, εν καιρώ, τους λόγους που τον ανάγκασαν να παραιτηθεί από την εκλογική αναμέτρηση.

Στις εκλογές του 1929, από κοινού με άλλους πρόσφυγες, συγκρότησε τον Ανεξάρτητο Προσφυγικό Δημοκρατικό Συνδυασμό που κατήλθε στις εκλογές για την Γερουσία, μόνο στις περιφέρειες Αττικής και Βοιωτίας . Το Νοέμβριο του 1929 μαζί με τους Πτολεμαίο Σαρηγιάννη, Αριστείδη Ανδρόνικο, Ιωάννη Αραπάκη και τον Αριστείδη Σκυλίτση ίδρυσε την «Πανελλήνια Ένωση Κοινωνικής Άμυνας», [Π.Ε.Κ.Α.], με στόχο τον αντικομουνιστικό αγώνα και την αφύπνιση της εθνικής συνειδήσεως των Ελλήνων. Αντιτάχθηκε στο Ελληνοτουρικό σύμφωνο φιλίας του 1930 το οποίο κατήγγειλε ότι, σύμφωνα με τις δικές του εκτιμήσεις, παραβίαζε τη συνθήκη της Λωζάνης και το διεθνές δίκαιο.

Ο Αθηνογένης χαρακτήριζε μη σοβαρά τα επιχειρήματα της Ελληνικής κυβερνήσεως, ότι η Ελλάδα οδηγήθηκε σε αδιέξοδο λόγω των πολυετών συνεννοήσεων με την Τουρκία και ότι η εκκρεμότητα της μη υπογραφής της Συμβάσεως θα οδηγούσε σε νέο πόλεμο με την Τουρκία και ανέφερε το παράδειγμα της Ρουμανίας και της Ουγγαρίας που κατέφυγαν στην Κοινωνία των Εθνών για να λύσουν τις διαφορές τους. Υποστήριζε ότι μόνο η Ελλάδα του Βενιζέλου παρέδωσε τις περιουσίες των προσφύγων «ως βορά εις τους Τούρκους» καθώς τα υπόλοιπα κράτη που είχαν υπογράψει τη Σύμβαση Ανταλλαγής ανέλαβαν την υποχρέωση να δώσουν την αξία των περιουσιών των ανταλλαξίμων, η οποία προστατευόταν και από τις Συνθήκες για τις μειονότητες. Ο Αθηνογένης υποστήριζε με σθένος την άποψη ότι οι πρόσφυγες είχαν άρει την εμπιστοσύνη τους προς το πρόσωπο του Βενιζέλου και βρίσκονταν ήδη σε ένα αδιέξοδο από τη στιγμή που δεν μπορούσαν να καταφύγουν στην Κοινωνία των Εθνών, η οποία δεν δεχόταν μεμονωμένες ομάδες πολιτών, για να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους. Την πλέον σκληρή θέση έναντι του Βενιζέλου εξέφραζε ο Μιχαήλ (Μικές) Μαραβέλλιας, ο οποίος ήταν της απόψεως πως οι πρόσφυγες «πρέπει να οδηγήσουν τον Βενιζέλο εις το Γουδί».

Ο Αθηνογένης υπήρξε υποψήφιος με την Ηνωμένη Αντιπολίτευση τις εκλογές του 1933 και εκλέχθηκε Βουλευτής Αθηνών, αρχικά με το Λαϊκό Κόμμα υπό την ηγεσία του Παναγή Τσαλδάρη όμως στις εκλογές της 9ης Ιουνίου 1935 εκλέχθηκε Βουλευτής Αττικοβοιωτίας με το Εθνικό Ριζοσπαστικό Κόμμα, υπό την ηγεσία του Γεωργίου Κονδύλη. Την 1η Ιουλίου 1935 πραγματοποιήθηκε η πρώτη συνεδρίαση της Ολομέλειας της Βουλής στο ανακαινισμένο κτήριο των Παλαιών Ανακτόρων, όπου άρχισαν οι εργασίες της Ε' Εθνικής Συνελεύσεως με προσωρινό πρόεδρο της Βουλής τον Αντώνιο Αθηνογένη και πρωθυπουργό τον Παναγή Τσαλδάρη. Το 1935 με την ιδιότητα του Αντιπροέδρου της Βουλής των Ελλήνων πρωταγωνίστησε να μετονομαστεί το Μικτό Γυμνάσιο Νέας Σμύρνης που ιδρύθηκε το 1934 σε «Ευαγγελική Σχολή Σμύρνης».

Κίνημα Οκτωβρίου 1935

Στις 11:00 το πρωί της 10ης Οκτωβρίου 1935, ο τότε πρωθυπουργός Παναγής Τσαλδάρης κατέβαινε από την Κηφισιά, στο κέντρο της Αθήνας, όταν ένα αυτοκίνητο, από την αντίθετη κατεύθυνση, σταμάτησε μπροστά στο πρωθυπουργικό. Επιβάτες αυτού του αυτοκινήτου ήταν οι αρχηγοί των τριών Επιτελείων, υποστράτηγος Αλέξανδρος Παπάγος του Στρατού, υποναύαρχος Δημήτριος Οικονόμου των Ναυτικών και υποπτέραρχος Γεώργιος Ρέππας της Αεροπορίας. Τα δύο αυτοκίνητα με τους επιβαίνοντες, ύστερα από απαίτηση των στρατιωτικών, κατευθύνθηκαν στο σπίτι του Τσαλδάρη στην Κηφισιά, όπου οι αρχηγοί του ανακοίνωσαν ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις απαιτούν επαναφορά της Βασιλείας, με απόφαση της Εθνοσυνελεύσεως, αν και είχε προκηρυχθεί Δημοψήφισμα για τις 3 Νοεμβρίου του ίδιου έτους. Ο Τσαλδάρης εξέφρασε αντιρρήσεις και οι τρεις επιτελάρχες του απάντησαν, ότι η κυβέρνηση του καταργείται από τις Ένοπλες δυνάμεις. Ο Τσαλδάρης συγκάλεσε έκτακτο Υπουργικό Συμβούλιο, στο οποίο ανακοίνωσε την κατάργηση της κυβερνήσεως και εξέδωσε ανακοίνωση που κατέληγε με τη φράση, «....η κυβέρνησις εθεώρησεν εαυτήν καταλυθείσαν βία».

Ο Γεώργιος Κονδύλης, Υπουργός Στρατιωτικών του Τσαλδάρη σχημάτισε νέα κυβέρνηση με υπουργό Στρατιωτικών τον Θεόδωρο Πάγκαλο. Το ίδιο απόγευμα συνήλθε η Εθνοσυνέλευση και στη συνεδρίαση ήταν παρούσα η τριανδρία των στρατηγών όπως και ο Τσαλδάρης, ενώ ο πρόεδρος της Βουλής Χαράλαμπος Βοζίκης αρνήθηκε να προεδρεύσει και παραιτήθηκε. Έτσι την έδρα του προέδρου, κατέλαβε ο έως τότε Α' αντιπρόεδρος, ο Αντώνιος Αθηνογένης. Η νέα κυβέρνηση ορκίστηκε στην Εθνοσυνέλευση και όχι ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας, αφού το κίνημα είχε στόχο την επαναφορά της Βασιλείας. Ο Τσαλδάρης πήρε το λόγο και αφού κατήγγειλε την επέμβαση του Στρατού, αποχώρησε και τον ακολούθησε η πλειονότητα των βουλευτών του «Λαϊκού Κόμματος». Η Εθνοσυνέλευση δίχως την απαραίτητη απαρτία προχώρησε στην έγκριση του ψηφίσματος για κατάργηση της Δημοκρατίας που είχε υποβάλει ο Κονδύλης ο οποίος ανακηρύχθηκε αντιβασιλέας. Την ίδια στιγμή αποφασίστηκε και τέθηκε σε ισχύ, ο νόμος περί καταστάσεως πολιορκίας και η κυβέρνηση απέκτησε δικτατορικές εξουσίες. Την επομένη ημέρα τρεις αξιωματικοί επισκέφθηκαν στο σπίτι του στο Φάληρο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Αλέξανδρο Ζαΐμη στον οποίο ανακοίνωσαν την απαλλαγή του από τα Προεδρικά καθήκοντα.

Υπουργός

Στην κυβέρνηση Κονδύλη , που σχηματίστηκε μετά το κίνημα, ο Αθηνογένης ορκίστηκε:

• Υπουργός Κρατικής Υγιεινής και Αντιλήψεως, από τις 10 Οκτωβρίου 1935 ως τις 30 Νοεμβρίου του ίδιου χρόνου.

Περίοδος 1936-1940

Το 1936 ο Αθηνογένης συμμετείχε για μία ακόμη φορά στις εκλογές όμως δεν εξελέγη καθώς συγκέντρωσε 2.439 ψήφους. Το ίδιο έτος συμμετείχε ως μέλος στο σωματείο Ένωσις Σμυρναίων [Ε.Σ.] το οποίο δημιουργήθηκε από ομάδα Σμυρναίων και Μικρασιατών υπό την προεδρία του μητροπολίτη Μυτιλήνης Ιάκωβου και υπήρξε μέλος της 25μελούς Διοικητικής Επιτροπής του . Στις 3 Ιουνίου 1940 ήταν ομιλητής σε γιορτή, που τελούσε υπό την προστασία του τότε Διαδόχου Παύλου Α', για την πεντηκονταετηρίδα του Πανιωνίου. Η εκδήλωσε έγινε στην αίθουσα του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός παρουσία του Ιωάννη Μεταξά και των υπουργών Κωνσταντίνου Κοτζιά και Αδ. Νικολαΐδη. Ο Αθηνογένης στο λόγο του είπε:

«..ο από του 1922 και εφεξής, πλάνης, πρόσφυξ και φερέοικος Πανιώνιος ευρεθείς ενώπιον μιας μεγαλοπνόου και πολυπράγμονος αναδημιουργικής προσπάθειας της Ελληνικής νεότητας, εγκαταστάθη και εστρατοπέδευσεν επί τμήματος της Αττικής γης φέροντος το όνομα της αρχικής γενέτειρας αυτού και απέκτησεν ευρύχωρον στάδιον εντός του οποίου παρέχεται αυτώ η ευκαιρία να επιδείξη της ικανότητας του» .

Β' Π.Π. / Μεταπολεμικά

Στη διάρκεια της Κατοχής της Ελλάδος από τις δυνάμεις του Άξονα ο Αθηνογένης απώλεσε την ιδιόκτητη κατοικία του, την οποία πούλησε έναντι ελαχίστου τιμήματος, προκειμένου να εξασφαλίσει τα απολύτως αναγκαία για την επιβίωση των μελών της οικογένειας του.

Μάρτυρας στη δίκη δοσιλόγων

Μετά την απελευθέρωση κλήθηκε να καταθέσει ως μάρτυρας κατηγορίας εναντίον των κατοχικών πρωθυπουργών που δικάζονταν στο Ειδικό Δικαστήριο Δοσιλόγων όμως η κατάθεση του υπήρξε αθωωτική για τους Γεώργιο Τσολάκογλου, Ιωάννη Ράλλη και Κωνσταντίνο Λογοθετόπουλο, ο οποίος δικάζονταν ερήμην. Ο Αθηνογένης είπε στην κατάθεση του, μεταξύ άλλων:

«...Εκλήθην και εγώ ν' αναλάβω υπουργείον, αλλά εδειλίασα, δεν είχον το θάρρος και τον πατριωτισμόν των κατηγορουμένων. Αι Κυβερνήσεις κατοχής ορθώς εσχηματίσθησαν, ακολουθήσασαι την παράδοσιν του Γεένους, το οποίον χάρις εις την πολιτικήν του Πατριάρχου Γενναδίου και χάρις εις τα διά ταύτης αποσπασθέντυα παρά του κατακτητού Μωάμεθ ειδικά προνόμια, διεβίωσε τούτο επί τόσους αιώνας υπό τον Τουρκικόν ζυγόν ως ίδιον σχεδόν κράτος, διατηρήσαν Θρησκείαν, Γλώσσαν και Εθνισμόν. Κατ' ανάλογον τρόπον αι Κυβερνήσεις κατοχής πολιτευθείσαι έναντι του κατακτητού, εβοήθησαν και εξυπηρέτησαν όσον το δυνατόν την χώραν και τον Ελληνικόν λαόν. ...{...}... Τον Λογοθετόπουλον εθεώρουν ως γερμανόφιλον, πλην όμως όταν ανέγνωσα (αρχάς 1943) ένα φυλλάδιον περιλαμβάνον μεταξύ άλλων και μιαν έντονον διαμαρτυρίαν του ως Πρωθυπουργού δια την ομηρίαν και γενομένας εκτελέσεις, μετάβαλα γνώμην και θεωρώ αυτόν πατριώτην..» .

Ομοσπονδία Πωλησάντων Ακίνητα

Το 1946 ο Αθηνογένης ηγήθηκε μιας ισχυρής λαϊκής κινήσεως, της Ομοσπονδίας Πωλησάντων Ακίνητα επί Κατοχής , που στρεφόταν κατά των μαυραγοριτών οι οποίοι, στη διάρκεια της Κατοχής, αγόρασαν εκατοντάδες ακίνητα σε εξευτελιστικές τιμές. Γι' αυτό το σκοπό συνέταξε αναλυτική λίστα των ακινήτων που εκποιήθηκαν, καθώς και ξεχωριστή λίστα με τα ονόματα των αγοραστών, που ανέρχονταν σε 40 χιλιάδες «αγοραστές», όμως δημιούργησε και μια δεύτερη λίστα, με ονόματα μεγαλεμπόρων, που είχαν «αγοράσει» από 10 έως 50 ακίνητα. Προκειμένου να στηρίξει την προσπάθεια του οργάνωσε μεγάλες συγκεντρώσεις και μετέτρεψε τη διαμαρτυρία σε μαζική λαϊκή κατακραυγή.

Στις εναντίον του επιθέσεις ο Αθηνογένης απάντησε σκωπτικά: «...Μας αποκαλούν όψιμους εθνικόφρονες. Ποιοι; Που και ’γώ δεν ξεύρω πού πιστεύουν. Εχθές πίστευαν εις τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι, σήμερα πιστεύουν στον Βούδα, αύριο εις τον Μωάμεθ, μεθαύριο εις τον Σατανά κ.τ.λ., αναλόγως των λιρών». Τελικά, το 1949 κατάφερε να ψηφιστεί νόμο στη βουλή, που προέβλεπε την επιστροφή των σπιτιών σε 250 χιλιάδες πωλήσαντες μικροϊδιοκτήτες αλλά χωρίς τιμωρία των εμπλεκόμενων ως αγοραστών πολλοί από τους οποίους προσέφυγαν στον Άρειο Πάγο και κατάφεραν να μπλοκάρουν την άμεση επιστροφή των ακινήτων. Το δικαστήριο έκρινε ότι ο νόμος περί ακυρώσεως των αγοραπωλησιών επί κατοχής ήταν αντισυνταγματικός όμως από την απόφαση του εξαιρέθηκαν οι μικροϊδιοκτήτες. Ο Αθηνογένης, που διατέλεσε Γενικός Γραμματέας του Φιλεκπαιδευτικού Συλλόγου και αρθρογραφούσε σε περιοδικά και εφημερίδες, κυρίως σε ζητήματα προσφυγικού ενδιαφέροντος, ήταν ισόβιο μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ομήρειου Παρθεναγωγείου, όπως είχε οριστεί με την διαθήκη του θείου του Παύλου Αθηνογένη.

Μνήμη Αντωνίου Αθηνογένη

Ο Αθηνογένης -δεύτερος σεβάσμιος της στοάς «Ιωνία», μέλος της διαχειριστικής επιτροπής της θρησκευτικής αδελφότητος «Ευσέβεια» και του θρησκευτικού περιοδικού «Ιερός Πολύκαρπος» της Μητροπόλεως Σμύρνης- υπήρξε ιδρυτικό μέλος του «Σώματος Ελλήνων Προσκόπων Σμύρνης», καθώς και ιδρυτικό μέλος του Δ.Σ. του «Σώματος Ελλήνων Αλκίμων» στη Σμύρνη. Μέρος του αρχείου του Αντωνίου Αθηνογένους αποτελεί τμήμα του Αρχείου της Μέλπως και του Οκτάβιου Μερλιέ, ενώ το όνομα του δόθηκε σε δρόμο του Δήμου Νέας Σμύρνης Αττικής. Το όνομα του Αθηνογένη, που διατηρούσε γραφείο στην οδό Τσώρτσιλ 29 στην Αθήνα, σύμφωνα με τις λίστες της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος , περιλαμβάνεται μεταξύ των επιφανών Ελλήνων τεκτόνων καθώς από το 1911 υπήρξε μέλος της Στοάς «Ιωνία» της Σμύρνης, όπου κατείχε το βαθμό του δευτέρου Σεβασμίου. Ο Αθηνογένης σε λόγο που εκφώνησε στις 10 Απριλίου του 1949 με την ευκαιρία του πανηγυρικού εορτασμού της δεύτερης 15ετίας της Στοάς «Ιωνία» στην Ελλάδα, βεβαίωσε ότι την τριετία από το 1919 μέχρι το 1922, ο Μητροπολίτης Σμύρνης Χρυσόστομος (ο Καλαφάτης) υπήρξε ενεργό μέλος της Στοάς, δίχως να προβεί σε περισσότερες αποκαλύψεις .

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Οδωνυμικά της Νέας Σμύρνης-Οι ονομασίες των οδών Αλεξάνδρα Δεσποτοπούλου, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο

Παραπομπές

ΜΕΤΑΠΑΙΔΕΙΑ: η ΕΛΛΗΝΙΚΗ εναλλακτική εγκυκλοπαίδεια

Έκδοση της Metapedia.org