Άγγελος Νικολ. Τσάκαλος

Από Metapedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο Άγγελος Τσάκαλος Έλληνας εθνικιστής κατώτερος αξιωματικός της Χωροφυλακής με το βαθμό του Ανθυπαστυνόμου ε.α., εξάδελφος του στρατηγού της Ελληνικής Βασιλικής Χωροφυλακής Κωνσταντίνος Μήτσου, γνωστού από την υπόθεση του τραυματισμού του Λαμπράκη, γεννήθηκε το 1909 στο χωριό Πριάντσα ή Πριάντζα που σήμερα ονομάζεται Τρίκλινο Βάλτου στο νομό Αιτωλοακαρανίας και πέθανε στις 14 Ιανουαρίου 1967 στην Αθήνα από λευχαιμία. Η νεκρώσιμη ακολουθία του τελέστηκε στον Ιερό Ναό της Παναγίας Ζωοδόχου Πηγής στο Αγρίνιο και τάφηκε σε οικογενειακό τάφο στο κοιμητήριο της πόλεως.

Άγγελος Τσάκαλος
Συνοπτικές πληροφορίες
Γέννηση: 1909
Τόπος: Πριάντσα ή Πριάντζα,
Αιτωλοακαρανία, Ελλάδα
Σύζυγος: Γιαννούλα Κων/νου Καρυώτη
Τέκνα: Γεώργιος, Νικόλαος, Αργυρώ
Υπηκοότητα: Ελληνική
Ασχολία: Ανθυπαστυνόμος Ε.Β.Χ.
Θάνατος: 14 Ιανουαρίου 1967
Τόπος: Αθήνα (Ελλάδα)

Το 1952 παντρεύτηκε με την Γιαννούλα Κωνσταντίνου Καρυώτη από το Τρίκλινο και από το γάμο τους γεννήθηκαν τρία παιδιά, δύο αγόρια, ο Γιώργος [1], ο Νικόλαος και η Αργυρώ.

Βιογραφία

Πατέρας του Άγγελου ήταν ο Νικόλαος Τσάκαλος και μητέρα του η Αργυρώ Μπίνα, των οποίων ήταν το τρίτο παιδί, και αδέλφια του ήταν [με ηλικιακή σειρά], ο Ταξιάρχης, ο Ιωάννης, ο Σεραφείμ και η Ελένη, σύζυγος Παναγιώτη Φασιανού. Ο Άγγελος παρακολούθησε τα μαθήματα του δημοτικού σχολείου στη γενέτειρα του και το 1929 σε ηλικία 20 ετών, κατατάχθηκε στις τάξεις της Ελληνικής Βασιλικής Χωροφυλακής. Υπηρέτησε σε Τμήματα και Σταθμούς του σώματος στους νομούς Αττικής, Αιτωλοακαρνανίας, [στην τότε Επαρχία Ναυπακτίας στα χωριά Λιμνίστα και Άνω Χώρα] και Αχαΐας. Με την διάσπαση του Μετώπου και την κατάληψη της Ελλάδος από τις δυνάμεις του Άξονα κι όταν τα Γερμανικά στρατεύματα κατέλαβαν την Ελλάδα, υπηρετούσε σε αστυνομικό σταθμό του νομού Αττικής, από όπου επέστρεψε στη γενέτειρα του. Στις 2 Δεκεμβρίου 1942 κατατάχθηκε στις ένοπλες ομάδες του αρχηγείου Βάλτου Αιτωλοακαρνανίας του Ε.Δ.Ε.Σ., της οργανώσεως του στρατηγού Ναπολέοντα Ζέρβα και πήρε μέρος στις μάχες στη Δυτική Στερεά Ελλάδα, όπου πολέμησε κατά των κατακτητών και των δυνάμεων των κομμουνιστών ανταρτών.

Πολεμική δράση

Άγγελος Τσάκαλος

Εθνική αντίσταση

Μάχες κατά των Ιταλών

Ο Τσάκαλος ως μέλος του Ε.Δ.Ε.Σ. Βάλτου πήρε μέρος στις μάχες κατά των Ιταλών:

  • στη Γέφυρα του Αχελώου, κοντά στο Αγρίνιο, από τις 4 έως τις 7 Ιουλίου 1943,
  • στο Μακρυνόρος [2], μάχη κατά της μεραρχίας «Brenero» στην Εθνική Οδό Αμφιλοχίας-Άρτας, από τις 12 έως τις 23 Ιουλίου 1943, υπό τις διαταγές του Στυλιανού Χούτα.

Μάχες κατά των Γερμανών

Στο διάστημα των μηνών Αύγουστος έως και Σεπτέμβριος του 1943, ο Τσάκαλος πήρε μέρος σε μάχες κατά των Γερμανικών στρατευμάτων στην περιοχή Βάλτου Αιτωλοακαρνανίας, ενώ τους μήνες Οκτώβριο και Νοέμβριο του ίδιου χρόνου, πολέμησε εναντίον των Γερμανών στις περιοχές του νομού Άρτας, στη Σκουλικαριά, στο Γαύροβο, στη Μεγαλόχαρη, στο Βουλγαρέλι και στην Τετρακώμη.

Στις συγκρούσεις που ακολούθησαν μεταξύ των ένοπλων αντιστασιακών οργανώσεων, το αρχηγείο Βάλτου του Ε.Δ.Ε.Σ. διαλύθηκε και στη συνέχεια ο Άγγελος κατατάχθηκε στα ένοπλα τμήματα της μεραρχίας του Ε.Δ.Ε.Σ. Σουλίου στο νομό Ιωαννίνων, από τις τάξεις της οποίας από τις αρχές του Ιανουαρίου 1944 μέχρι τον Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου, πήρε μέρος σε αλλεπάλληλες μάχες με τα Γερμανικά στρατεύματα, στις περιοχές Θεσπρωτικού, Καντζάς, Φιλιππιάδος, Λούρου και σε διάφορες περιοχές του νομού Ιωαννίνων.

Μετά την απελευθέρωση

Ο Τσάκαλος ακολούθησε τα στρατεύματα του Ε.Δ.Ε.Σ. στη σύμπτυξή τους στην Κέρκυρα. Τον Φεβρουάριο του 1945, με την ανασύσταση της Ελληνικής Βασιλικής Χωροφυλακής παρουσιάστηκε στο Αρχηγείο του σώματος στην Αθήνα κι επανεντάχθηκε στις τάξεις της Ελληνικής Βασιλικής Χωροφυλακής. Με αποσπάσματα του Σώματος συμμετείχε σε εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στη διάρκεια του συμμοριοπολέμου και μετά το τέλος του υπηρέτησε συνεχώς έως την 31 Δεκεμβρίου 1954, την ημέρα που συνταξιοδοτήθηκε. Μετά την αποστρατεία του εργάστηκε για την ανέγερση του φράγματος στη λίμνη των Κρεμαστών, μέχρι την αποπεράτωσή του, ως υπάλληλος της Τεχνικής κατασκευαστικής εταιρείας. Οι κακουχίες των χρόνων της κατοχής, έφθειραν σταδιακά και σοβαρά την υγεία του και το 1966 εμφάνισε μη αναστρέψιμα συμπτώματα λευχαιμίας. Νοσηλεύτηκε για μεγάλα χρονικά διαστήματα σε νοσοκομεία της Αθήνας, όπου και πέθανε στη διάρκεια της νοσηλείας του στην κλινική «Παπαδημητρίου».

Διαβάστε τα λήμματα

Παραπομπές

  1. [Ο Γιώργος Τσάκαλος του Άγγελου και της Γιαννούλας Καρυώτη, γεννήθηκε στις 2 Ιουνίου 1954 στο Αγρίνιο. Μετά την εκπλήρωση των στρατιωτικών του υποχρεώσεων κατατάχθηκε στις τάξεις της Ελληνικής Βασιλικής Χωροφυλακής και μετά από επιτυχείς εξετάσεις ανελίχθηκε αρχικά στο βαθμό του Ενωμοτάρχη και στη συνέχεια μετά από εξετάσεις εισήλθε στη Σχολή Αξιωματικών της Χωροφυλακής από την οποία αποφοίτησε με το βαθμό του Ανθυπομοίραρχου. Υπηρέτησε ως υπασπιστής του μετέπειτα Υπαρχηγού της Αστυνομίας Παναγιώτη Ψάρρη. Ασθένησε και αποστρατεύθηκε με τον βαθμό του Αστυνόμου Α'. Νοσηλεύτηκε -με διαλλείματα- επί ένα έτος στο 401ο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αθηνών και απεβίωσε στις 5 Σεπτεμβρίου 1995 στο πατρικό του σπίτι στο Αγρίνιο. Ήταν άγαμος και δεν απέκτησε απογόνους.]
  2. [«Ο εφιάλτης της Εθνικής Αντίστασης», Θέμης Μαρίνος, τόμος 2ος, Εκδόσεις «Παπαζήση», Αθήνα 2003.]