Μητροπολίτης Καλλίνικος (ο Πούλος)
Ο εν Αγίοις Μητροπολίτης κυρός Καλλίνικος, [κατά κόσμον Δημήτριος Πούλος], Άγιος [1] της Ορθοδόξου Εκκλησίας, Έλληνας Θεολόγος που διατέλεσε Μητροπολίτης Εδέσσης Πέλλης και Αλμωπίας, υπέρτιμος και έξαρχος Κεντρικής Μακεδονίας, γεννήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 1919 στο ορεινό χωριό Σιταράλωνα της τότε επαρχίας Θέρμου στο νομό Αιτωλοακαρνανίας και πέθανε στις 7 Αυγούστου 1984, στην Αθήνα, από καρκίνο. Η μνήμη του τιμάται στις 8 Αυγούστου.
Η εξόδιος ακολουθία του τελέστηκε στις 10 Αυγούστου 1984 στον Μητροπολιτικό Ναό της Αγίας Σκέπης στην Έδεσσα.
Βιογραφία
Πρόγονοι
Η καταγωγή της οικογένειας Πούλου είναι από το χωριό Πλάτανος της τότε επαρχίας Ναυπακτίας στο νομό Αιτωλοακαρνανίας. Γενάρχης της οικογένειας ήταν ο Αθανάσιος Πούλος που από το γάμο του απέκτησε την Ζήσω (Ζωή) σύζυγο Κωνσταντίνου Δ. Καούρη, τον Χαράλαμπο Αθ. Πούλο με σύζυγο την Αργυρή (Αργύρω), τον Ιωάννη Αθ. Πούλο που παντρεύτηκε δυο φορές (πρώτος γάμος με την Μαρία που πέθανε και δεύτερος γάμος με την Χριστίνα Καραμπίνη από Βονώρτα), τον Κωνσταντίνο που απεβίωσε άγαμος και τον Γεώργιο που παντρεύτηκε την Μαρία Θωμά. Προπάππος του μετέπειτα εν Αγίοις Μητροπολίτη Καλλίνικου ήταν ο Χαράλαμπος Αθ. Πούλος που παντρεύτηκε την Αργυρή Πούλου και απέκτησαν τον Κωνσταντίνο που παντρεύτηκε την Αναστασία, τον Θεόδωρο που παντρεύτηκε την Βασιλική (Βασίλω) Χαντζή, τον Αντώνη που παντρεύτηκε την Βασίλω Τσώτσου, τον Δημήτριο που γεννήθηκε το 1837 και έλαβε σύζυγο την Βασίλω Γρηγοροπούλου, τον Μιχάλη που παντρεύτηκε την Βασίλω Καρμανίδη, τον Σωτήρη που παντρεύτηκε την Μαρίνα Παπασάββα από τη Δερβέκιστα, την Βασίλω που παντρεύτηκε τον Γεώργιο Τσώτσο και τον Αθανάσιο που έλαβε δύο συζύγους, την Κωνσταντίνα Παπασάββα, που απεβίωσε και την Τασούλα Σκρέττα. Παππούς του Καλλίνικου ήταν ο Δημήτριος και γιαγιά του η Βασίλω Πούλου που εγκαταστάθηκαν στα Σιταράλωνα περί το 1870. Από το γάμο τους απέκτησαν τον Ιωάννη που απεβίωσε άγαμος, τον Λεωνίδα γνωστό ως Καραμάνη που παντρεύτηκε την Αθηνά Βασιλοπούλου το γένος Παπατράμπα, η οποία απεβίωσε και στη συνέχεια παντρεύτηκε την Φάνια Τρομάρα, τον Αντώνη που απεβίωσε άγαμος, τον Χαράλαμπο που απεβίωσε άγαμος, την Ειρήνη που παντρεύτηκε τον Νικόλαο Χ. Σκουφή, την Αργύρω που παντρεύτηκε τον Δήμο Νικολάου, την Κωστούλα που απεβίωσε άγαμη και τον Γεώργιο.
Οικογένεια Δημητρίου Πούλου
Πατέρας του Δημητρίου ήταν ο Γεώργιος Δημητρίου Πούλος, ο οποίος ασχολήθηκε με το εμπόριο και παντρεύτηκε την Αικατερίνη, μοναχοκόρη του ιερέα Αθανασίου και της πρεσβυτέρας Σπυριδούλας Καρζιάκη, και εγκαταστάθηκε στα Σιταράλωνα [2]. Ο Δημήτριος, που ήταν το τέταρτο από τα επτά παιδιά που απέκτησε η οικογένεια του Γεωργίου Πούλου και αδέλφια του ήταν ο Κωνσταντίνος, μετέπειτα Μητροπολίτης Διδυμοτείχου και Ορεστιάδος, η Ελένη, η Χαρίκλεια, ο Αθανάσιος, ο Ιωάννης και η Θωμαΐδα, έλαβε σωστή Εθνική και Ορθόδοξη Χριστιανική ανατροφή υπό την επίβλεψη του ιερέα παππού του.
Σπουδές
Ο Δημήτριος Πούλος παρακολούθησε τα μαθήματα του Δημοτικού σχολείου στη γενέτειρα του πλην της τελευταίας τάξεως που την ολοκλήρωσε στο ορεινό χωριό Δερβέκιστα, τη σημερινή Ανάληψη Θέρμου. Παρακολούθησε τα μαθήματα του Γυμνασίου στο Θέρμο, όπου και αποφοίτησε όντας άριστος μαθητής. Μετά την αποφοίτηση του αποφάσισε να συνεχίσει τις σπουδές του στη Θεολογία και το 1937, συμμετείχε με επιτυχία, στις εξετάσεις για την εισαγωγή του στη Θεολογική Σχολή του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Στην Αθήνα εγκαταστάθηκε σε οικοτροφείο [3] μαζί με άλλους συμφοιτητές του και είχε την αμέριστη οικονομική βοήθεια του Κωνσταντίνου, του μεγαλύτερου αδελφού του. Ήταν άριστος φοιτητής και το 1942 αποφοίτησε από τη Θεολογική σχολή με «Άριστα», ενώ αρνήθηκε υποτροφία για σπουδές στο εξωτερικό προκειμένου να προσφέρει τις υπηρεσίες του στην Ορθόδοξη εκκλησία.
Εθνική & Εκκλησιαστική δράση
Στις 31 Ιουλίου 1942, στη διάρκεια της κατοχής της Ελλάδος από τις δυνάμεις του Άξονα, διορίστηκε Γραμματέας στη Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας. Το 1946, μετά την απελευθέρωση της Ελλάδος και την αναδιοργάνωση του Εθνικού στρατού, κλήθηκε να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία και στρατεύτηκε στους Λ.Ο.Κ., [Λόχοι Ορεινών Καταδρομών], την εποχή του συμμοριτοπολέμου τους οποίους υπηρέτησε ως στρατιώτης λαϊκός ιεροκήρυκας κηρύττοντας το λόγο της Ορθοδοξίας κι εμψυχώνοντας τους συστρατιώτες του στο μέτωπο. Απολύθηκε από το Στρατό την 1η Απριλίου 1949, λίγους μήνες πριν τη συντριβή των ένοπλων συμμοριών του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος από τον Εθνικό στρατό. Επιστρέφοντας στην πολιτική ζωή συνέχισε να εργάζεται ως Γραμματέας στη Μητρόπολη Αιτωλίας & Ακαρνανίας, υπό τον Μητροπολίτη Ιερόθεο αλλά και ως λαϊκός ιεροκύρηκας. Ακάματος και ζηλωτής, περιόδευε ολόκληρη την μητροπολιτική περιφέρεια, μέχρι τα πιο απομακρυσμένα χωριά της, κηρύττοντας τον Θείο λόγο και μεταδίδοντας στον λαό την πλούσια προσωπική του εμπειρία. Αυτή την περίοδο της ζωής του την αφιέρωσε στη δημιουργία και την λειτουργία των κατηχητικών σχολείων της Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας, στην οποία ήταν πρωτοσύγκελος ο αδελφός του, ο μετέπειτα Μητροπολίτης Διδυμοτείχου και Ορεστιάδας Κωνσταντίνος, στις καθημερινές δραστηριότητες του στα γραφεία της Μητροπόλεως καθώς και στην υπηρεσία του Μητροπολίτη Ιερόθεου, του οποίου ήταν λογογράφος και τον ακολουθούσε σε όλες τις περιοδείες του.
Εκκλησιαστικά αξιώματα
Όταν ο αδελφός του Κωνσταντίνος εκλέχθηκε Μητροπολίτης Διδυμοτείχου και Ορεστιάδας, ο Αιτωλίας και Ακαρνανίας Ιερόθεος χειροτόνησε μοναχό το Δημήτριο Πούλο στις 23 Νοεμβρίου 1957 στην Ιερά Μονή Μυρτιάς στους μοναχούς της οποίας εντάχθηκε. Στις 24 Νοεμβρίου στον στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Σπυρίδωνος Μεσολογγίου χειροτονήθηκε Διάκονος από τον αδελφό του Επίσκοπο Κωνσταντίνο. Στη συνέχεια χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος και την 1η Δεκεμβρίου 1957 η προχειρίστηκε σε Αρχιμανδρίτη, στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος Αγρινίου. Λίγο καιρό μετά το διορισμό του Καλλίνικου ως Πρωτοσύγκελου ο Μητροπολίτης Ιερόθεος ασθένησε από καρκίνο και τον περισσότερο καιρό, ζούσε στην Αθήνα, για τις ανάγκες της θεραπείας του. Η απουσία του είχε ως αποτέλεσμα να αναλάβει ο Καλλίνικος επιπλέον υποχρεώσεις και να δώσει δείγματα της τεράστιας προσωπικότητος του [4].
Ο Μητροπολίτης Ιερόθεος, ο οποίος πέθανε στις 12 Μαΐου 1961 μετά από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο, όρισε τον Καλλίνικο και εκτελεστή της διαθήκης του. Τοποτηρητής, της Μητροπόλεως ορίστηκε ο Μητροπολίτης Άρτας Ιγνάτιος, που συνεργάστηκε άριστα [5] με τον Καλλίνικο τον οποίο χειροθέτησε Πνευματικό. Ο Ιγνάτιος παρέμεινε τοποτηρητής μέχρι τις 23 Νοεμβρίου 1965, όταν ενθρονίστηκε Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας ο Θεόκλητος Αβραντινής. Ο Μητροπολίτης Θεόκλητος διατήρησε τον Καλλίνικο στη ίδια θέση με όλες τις αρμοδιότητες που είχε, ενώ μετά από δύο χρόνια συνεργασίας, ο Θεόκλητος διαβίβασε [6] στην Αρχιεπισκοπή τα απαραίτητα δικαιολογητικά προκειμένου να εγγραφεί ο Καλλίνικος στον κατάλογο των υποψηφίων εκλόγιμων Επισκόπων, επειδή εκτίμησε τα προσόντα του, και εισηγήθηκε την διχοτόμηση της μητροπολιτικής του περιφερείας και την ανάθεση στον Καλλίνικο της διαποιμάνσεως του ενός τμήματος της με έδρα το Αγρίνιο, όμως αυτό δεν αποφασίσθηκε από την Ιερά Σύνοδο.
Μητροπολίτης Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας
Στις 22 Ιουνίου 1967 η Ιερά Σύνοδος με απόφασή της προσήρτησε στη Μητρόπολη Εδέσσης και την Επαρχία Αλμωπίας, την οποία απέσπασε από τη Μητρόπολη Φλωρίνης και στις 24 Ιουνίου, υπό την προεδρία του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου Κοτσώνη, εξέλεξε τον τότε Αρχιμανδρίτη Καλλίνικο Πούλο, Μητροπολίτη στην Ιερά Μητρόπολη Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας. Η χειροτονία του Καλλίνικου ως Μητροπολίτη τελέστηκε την Κυριακή 25 Ιουνίου 1967, στον Ιερό Ναό του Αγίου Διονυσίου Αρεοπαγίτου στην Αθήνα, από τον Μητροπολίτη Τρίκκης και Σταγών Διονύσιο, τον Μητροπολίτη Διδυμοτείχου και Ορεστιάδος Κωνσταντίνο, εξ αίματος αδελφό του Καλλινίκου, τον Μητροπολίτη Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου, τον Αιτωλίας και Ακαρνανίας Θεόκλητο, τον Κυθήρων Μελέτιο, τον Κασσανδρείας Συνέσιο και τον Άρτας Ιγνάτιο. Για την χειροτονία του Καλλίνικου ταξίδεψαν στην Αθήνα και κάτοικοι από τον Πλάτανο Ναυπακτίας, καθώς και από τις γύρω περιοχές, με επικεφαλής τον δάσκαλο του στο Δημοτικό, τον Γεώργιο Ν. Οικονόμου, τον ιατρό Αριστείδη Δημητρακόπουλο και τον καθηγητή Γεώργιο Παπανικολάου. Η ενθρόνιση του Καλλινίκου έγινε στον Καθεδρικό Ιερό Ναό της Αγίας Σκέπης στην Έδεσσα, την Κυριακή 16 Ιουλίου 1967 στις 5 το απόγευμα, με την παρουσία του Τοποτηρητή της Μητροπόλεως Αρχιμανδρίτη Διονυσίου Πιερράκου και του Μητροπολίτη Θεόκλητου, ο οποίος προσφώνησε [7] τον Μητροπολίτη Καλλίνικο.
Την 1η Φεβρουαρίου 1977, του απαγγέλθηκαν κατηγορίες [8] και ήταν ένας από τους τρεις βασικούς κατηγορούμενους, μαζί του ο Μητροπολίτης Νικαίας Γεώργιος και ο Μητροπολίτης Αιτωλίας & Ακαρνανίας Θεόκλητος, οι οποίοι είχαν μηνυθεί για διαχειριστικές ατασθαλίες στον Οργανισμό Διαχειρίσεως Εκκλησιαστικής Περιουσίας, [Ο.Δ.Ε.Π.], την περίοδο του καθεστώτος της 21ης Απριλίου. Την υπόθεση είχε αναλάβει ο Εφέτης Τζανετής, ο οποίος διέσωσε και το υπόμνημα του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου, ενώ οι τρεις Μητροπολίτες μετά την απολογία τους αφέθηκαν ελεύθεροι. Ο Καλλίνικος Πούλος αγαπούσε τη γενέτειρα του στην οποία επέστρεφε τουλάχιστον δύο φορές κάθε χρόνο, στις 29 Αυγούστου εορτή του Τιμίου Προδρόμου, αλλά και την 1η Νοεμβρίου για να γιορτάσει τον Άγιο Ιάκωβο τον Νεομάρτυρα μετά των Οσίων Ιακώβου και Διονυσίου.
Το έργο του
Αρχικά ως λαϊκός και στη συνέχεια ως Κληρικός κήρυττε στους Ιερούς Ναούς, αλλά και στο Κέντρο Νεοσυλλέκτων Μεσολογγίου, όπου παρουσιάζονταν προς κατάταξη οι νέοι στρατιώτες. Από το 1950 έως το 1967 υπήρξε τακτικός συνεργάτης των εφημερίδων που εκδίδονταν στο Αγρίνιο και στο Μεσολόγγι, στις οποίες δημοσίευε άρθρα θεολογικού, κοινωνικού και εθνικού περιεχομένου. Από το 1960 ως το 1966, πραγματοποιούσε τακτικές ομιλίες από τον Ραδιοφωνικό Σταθμό Μεσολογγίου.
Μνήμη Αγίου Καλλινίκου (του Αιτωλού)
Τον Ιανουάριο του 1984, ο Καλλίνικος διαγνώστηκε με κακοήθη καρκινικό όγκο στο κεφάλι και έπρεπε να ταξιδέψει στην Αγγλία προκειμένου να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση και τα έξοδα της νοσηλείας του καλύφθηκαν από τους δικούς του ανθρώπους. Στις 23 Ιανουαρίου 1984, συνέταξε την διαθήκη του, στην οποία μεταξύ άλλων: «....επιθυμώ να ταφώ εις την Έδεσσαν, όπισθεν του Ιερού Ναού του Κοιμητηρίου… φέρετρον να χρησιμοποιηθεί απλούν και ταπεινόν, απλούς και απέριττος να είναι ο τάφος μου… ουδείς στέφανος να κατατεθεί... επικήδειοι να μην εκφωνηθούν.... ακίνητον περιουσίαν δεν έχω… χρήματα δεν έχω... η βιβλιοθήκη μου να μείνει εις την Ιεράν Μητρόπολιν... εκφράζω την βαθυτάτην ευγνωμοσύνην μου προς τους συνεργάτες μου και τους κατά σάρκα και πνεύμα αδελφούς μου δια παν ό,τι προσέφερον εις την ταπεινότητά μου. Ιδιαιτέρως ευχαριστώ τον αδελφόν μου Κωνσταντίνον με τον τίμιον ιδρώτα του οποίου εσπούδασα…». Παρέμεινε στο Λονδίνο έχοντας συντροφιά το πνευματικό του παιδί, τον τότε Αρχιμανδρίτη Ιερόθεο Βλάχο, μετέπειτα Μητροπολίτη της Μητροπόλεως Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου, και στη συνέχεια νοσηλεύθηκε ως το θάνατο του, στο Νοσηλευτικό Ίδρυμα της Εκκλησίας της Ελλάδος, όπου ο μετέπειτα Μητροπολίτης Ιερόθεος Βλάχος του έκλεισε τα μάτια.
Πνευματικά αναστήματα του είναι ο μετέπειτα Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος και ο μετέπειτα ποιμενάρχης της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας Μητροπολίτης Ιωήλ. Στις 3 Αυγούστου 2004 ο τότε Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος σε επιστολή του προς τον Μητροπολίτη Εδέσσης Ιωήλ μνημόνευσε την οσιακή κοίμηση του Μητροπολίτη Καλλίνικου και αναφέρθηκε στον ίδιο ως εξής: «Ο ταπεινός και πράος, ο ευέντευκτος και γλυκύς, ο φιλόστοργος και εν την φυλακή του πιστευθέντος αυτού ποιμνίου άγρυπνος και περίφροντις, ο πιστός οικονόμος της ποικίλης χάριτος του Θεού... ο γρηγορών φύλαξ της ιεράς παρακαταθήκης και των εκκλησιαστικών θεσμίων της Εκκλησίας Εδέσσης Καλλίνικος... υπήρξεν όντως Κόσμημα της Εκκλησίας». Την Κυριακή, 14 Ιουνίου 2015, στο Θέρμο, πραγματοποιήθηκε εκδήλωση μνήμης για τον κυρό Καλλίνικο. Την εκδήλωση διοργάνωσε ο Δήμος Θέρμου και ο Σύνδεσμος Ευρυτάνων και Αιτωλοακαρνάνων «Ελληνομουσείον-Όσιος Ευγένιος ο Αιτωλός» και τελούσε υπό την αιγίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας.
Αγιοκατάταξη
Μετά την κοίμηση του Μητροπολίτου Καλλινίκου, οι μαρτυρίες ανθρώπων που βίωσαν με θαυμαστό τρόπο την παρουσία του στη ζωή τους, καθώς και οι επισημάνσεις τους, οδήγησαν το 2015 τον τότε μητροπολίτη Εδέσσης Ιωήλ να καταθέσει πρόταση στην Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος ζητώντας την αγιοκατάταξη του προκατόχου του. Η Ιερά Σύνοδος ενέκρινε την πρόταση και έστειλε τον σχετικό φάκελο στο Φανάρι, ενώ την εισήγησή της συνόδευε και έκθεση του τότε μητροπολίτη Ναυπάκτου Ιεροθέου που εισηγήθηκε υπέρ του μακαριστού μητροπολίτη, περιλαμβάνοντας όλες τις απαραίτητες προϋποθέσεις.
Ο Μητροπολίτης Καλλίνικος κατατάχθηκε μεταξύ των Αγίων της Ορθοδόξου Εκκλησίας στις 23 Ιουνίου του 2020 με απόφαση της Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, στη συνεδρίαση που έγινε στο Πατριαρχικό Σταυροπήγιο και Ορθόδοξο Κέντρο του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Σαμπεζύ της Γενεύης, υπό την προεδρία του Πατριάρχου Βαρθολομαίου. Στην ανακοίνωση του το Οικουμενικό Πατριαρχείο αναφέρει τα εξής: «Συνήλθεν εν τω εν Σαμπεζύ Γενεύης Ορθοδόξω Κέντρω του Οικουμενικού Πατριαρχείου, σήμερον, 23ην Ιουνίου, υπό την προεδρίαν της Α. Θ. Παναγιότητος, η Αγία καί Ιερά Σύνοδος εις την τακτικήν αυτής συνεδρίαν μηνός Ιουνίου. Κατά τήν συνεδρίαν ταύτην: α) απεφασίσθη, επί τη βάσει εκθέσεως της Κανονικής Επιτροπής, η αγιοκατάταξις του μακαριστού Μητροπολίτου Εδέσσης και Πέλλης κυρού Καλλινίκου, της μνήμης αυτού μελλούσης εορτάζεσθαι τη 8η Αυγούστου» [9]. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας οι καμπάνες των ενοριών της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης ήχησαν χαρμόσυνα, ενώ ο Σεβασμιώτατος τότε Μητροπολίτης Εδέσσης Ιωήλ, κληρικοί και πιστοί της Μητροπόλεως έψαλλαν ενώπιον του τάφου του νέου αγίου της Εκκλησίας το Απολυτίκιον, το Κοντάκιον και το Μεγαλυνάριο του. Την Ιερά Ακολουθία, τον Παρακλητικό Κανόνα, τους Χαιρετισμούς και τα Εγκώμια του εν Αγίοις Καλλινίκου, Μητροπολίτου Εδέσσης συνέθεσε ο τότε Μητροπολίτης Εδέσσης Ιωήλ.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
- Αφιέρωμα στον Μητροπολίτη Εδέσσης, Πέλλας και Αλμωπίας Αείμνηστο Καλλίνικο Πούλο. agrinionews.gr
- Ο Πλατανιώτης δεσπότης Εδέσσης κυρός Καλλίνικος Πούλος Το άγνωστο γενεαλογικό δένδρο του Μακαριστού Μητροπολίτη Εδέσσης-Αλμωπίας και Πέλλης Κύρου Καλλινίκου Πούλου
- Ὁ Ἐδέσσης Καλλίνικος. Εκπομπὴ «Εν λόγω αληθείας» του τηλεοπτικού σταθμού «Λύχνος».
- Ο Πλατανιώτης δεσπότης Εδέσσης κυρός Καλλίνικος Πούλος
Πηγές
- «Κόσμημα της Εκκλησίας» του Μητροπολίτου Ναυπάκτου & Αγίου Βλασίου Ιερόθεου Βλάχου.
Διαβάστε το λήμμα
Παραπομπές
- ↑ Ανακηρύχθηκε άγιος ο μητροπολίτης Εδέσσης Καλλίνικος. Σοφία Καρεκλά, orthodoxia.info, 23 Ιουνίου 2020.
- ↑ [Όπως γράφει ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος Βλάχος, πνευματικό παιδί του Μητροπολίτη Καλλίνικου στο βιβλίο του «Κόσμημα της Εκκλησίας. Βίος και Πολιτεία του Μητροπολίτη Εδέσσης Καλλίνικου» : «....Οι γονείς του Γέροντός μου ήταν πραγματικά ευλογημένοι. Ο πατέρας του Γεώργιος ήταν απλός και καλοκάγαθος άνθρωπος. Η μητέρα του Αικατερίνη ήταν πανέξυπνη γυναίκα και πραγματική ασκήτρια… Για την ανατροφή των παιδιών έχει μεγάλη σημασία η ατμόσφαιρα της οικογενειακής ζωής στην οποία μεγαλώνουν… Όταν όμως το περιβάλλον είναι Άγιο, τότε βοηθείται στην ανάπτυξη της προσωπικότητός του... Ο Δημήτριος Πούλος, αξιώθηκε από τον Θεό να μεγαλώση και να αναπτυχθή μέσα σ’ ένα Άγιο περιβάλλον, που ήταν ποτισμένο με τις παραδόσεις της Ρωμηοσύνης, γι’ αυτό και η ανατροφή του και η εξέλιξή του ήταν κατά πάντα φυσιολογική.... Μια από τις μεγάλες αρετές της οικογένειας αυτής ήταν η φιλοξενία και γενικά η αγάπη προς τον συνάνθρωπο.....».]
- ↑ [Ένας από τους συμφοιτητές και συγκατοίκους του, ο μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Κρήτης Τιμόθεος, γράφει για τον Μητροπολίτη Καλλίνικο: «...Είχα την ευτυχία και την απέραντη χαρά να ζήσω όλα τα φοιτητικά μου χρόνια με τον αξέχαστον αδελφόν Καλλίνικον. ...{...}... Τον βλέπω πάντα μπροστά μου και η σκέψη μου πετάει στις ωραίες πνευματικές μας συζητήσεις, ...{...}.... Μοιάζαμε στη φτώχεια, στη στέρηση, στις λαχτάρες και στα χτυποκάρδια. Δεν ήταν μόνο συμφοιτητής ο Καλλίνικος. ...{...}... Δεν ήταν μόνο φίλος. ...{...}... ο σύνδεσμός μας ήταν αδελφικός, ολοκληρωμένος και αδιάσπαστος. Καθόμασταν πάντα στο ίδιο θρανίο. Δεν μας χώριζε τίποτε....{...}...».]
- ↑ [Ο Μητροπολίτης Ιερόθεος, δύο χρόνια πριν το θάνατο του έγραφε για την προσωπικότητα του Πρωτοσύγκελου Καλλίνικου: «.....Από της 31ης Ιουλίου 1942 μέχρι του διορισμού του ως Πρωτοσυγκέλλου διετέλεσε Γραμματεύς της Ιεράς Μητροπόλεως επιδειξάμενος εξαιρετικήν διοικητικήν και επιστημονικήν ικανότητα και έκτακτον δραστηριότητα και αφοσίωσιν εις το καθήκον, εργατικός και εν τοις Γραφείοις και εκτός αυτών ως Ιεροκήρυξ εν τοις Ιεροίς Ναοίς Πόλεων και υπαίθρου, εν Φυλακαίς και εν τω Στρατεύματι ομιλών ου μόνον κατά τας Εορτάς, αλλά πολλάκις και κατά τας καθημερινάς, έχει δε το εξαιρετικόν χάρισμα να ενθυμήται τα Ιερά Κείμενα και να χρησιμοποιή αυτά κατά την διαλάλησιν του λόγου του Θεού, μελετηρός, ανώτερος χρημάτων και προσεκτικός εις την ζωήν του....».]
- ↑ [Ο Μητροπολίτης Άρτης γράφει σε σχετικό πιστοποιητικό που έδωσε στον Καλλίνικο: «Ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης κ. Καλλίνικος Πούλος κατά το χρονικόν διάστημα της από 12ης Μαΐου 1961 μέχρι της 20-11-1965, καθ’ ό διετέλεσα Τοποτηρητής της Θεοσώστου Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας, υπηρέτησεν ως Πρωτοσύγκελλος αυτής ανταποκριθείς πλήρως εις τα εαυτού καθήκοντα, επιδείξας εξαιρετικήν διοικητικήν δράσιν, αναπληρώσας με θαυμαστώς εις τα καθήκοντά μου. Ο διαληφθείς Πρωτοσύγκελλος ανέπτυξεν εξαιρετικήν και απαράμιλλον θρησκευτικήν, κατηχητικήν, κηρυκτικήν και κοινωνικήν δράσιν ηγούμενος της συντελεσθείσης εκείσε καθ’ όλου Εκκλησιαστικής και Χριστιανικής κινήσεως, διακρίνεται δε δι’ αγιότητα βίου και ανεπίληπτον συμπεριφοράν και απολαύει βαθείας εκτιμήσεως παρά τω Κλήρω και τω Λαώ της ανωτέρω Μητροπολιτικής Περιφερείας».]
- ↑ [Ο Μητροπολίτης Θεόκλητος στο πιστοποιητικό του για τον Καλλίνικο αναφέρει: «… έχει ορθώς και υγιώς περί την πίστιν, διακρίνεται δια την σύνεσιν αυτού, δια το ακέραιον και ανεπίληπτον του ήθους και δια την αφιλοχρηματίαν και παρουσιάζει αγιότητα βίου. ...{...}... Διετέλεσε τακτικός Ιεροκήρυξ εν ταις ενταύθα Φυλακαίς και εν τω εν Μεσολογγίω εδρεύοντι Κέντρω Εκπαιδεύσεως Νεοσυλλέκτων Μεσολογγίου… Υπήρξε τακτικός Ιεροκήρυξ του Ραδιοφωνικού Σταθμού Μεσολογγίου. ...{...}... Κατά το διάστημα της Αρχιερατείας μου εγνώρισα τον άνω Κληρικόν, ...{...}... πεισθείς απολύτως περί των άνω Πνευματικών και ψυχικών προσόντων του, ...{...}... έχει ήθος εξαιρετικόν, χαρακτήρα αδαμάντινον και ότι εξάπαντος θα ευδοκιμήση και τιμήση με την Χάριν του Αγίου Θεού το Αρχιερατικόν Αξίωμα, δι’ ό και τον προτείνομεν».]
- ↑ [Στην προσφώνηση του ο Μητροπολίτης Θεόκλητος είπε: «...Αυτήν την στιγμήν ως εκπρόσωπος της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, ...{...}... είμαι επιφορτισμένος με το Ιερόν χρέος να σάς προσφέρω και να σάς παραδώσω ενθρονίζων έναν πολύτιμον μαργαρίτην και ακαταπόνητον εργάτην της πρώτης, ου μην αλλά και εκλεκτόν βλαστόν της ετέρας… Ημείς που τον ζήσαμε και γνωρίσαμε την αξίαν του είμεθα πεπεισμένοι ότι θα κρατήση γερά την έπαλξι που του ενεπιστεύθη ο Θεός. Εις σάς απομένει να τον δεχθήτε ως πατέρα, αδελφόν και φίλον, ως ποιμενάρχην και διδάσκαλον....».]
- ↑ Υπό κατηγορίαν ο Ιερώνυμος και Μητροπολίται. Εφημερίδα «Μακεδονία», 6 Φεβρουαρίου 1977, σελίδα 1η.
- ↑ Ανακοινωθέν Αγίας και Ιεράς Συνόδου (23 Ιουνίου 2020)
