Μητροπολίτης Μεθόδιος (ο Κοντοστάνος)

Από Metapedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο Μακαριστός Μητροπολίτης Κυρός Μεθόδιος [κατά κόσμον Γεώργιος Κοντοστάνος], Έλληνας εθνικιστής, καθηγητής θεολόγος και ιεροκήρυκας, που διετέλεσε Επίσκοπος στη Μητρόπολη Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων [1], γνωστός για την εθνική και αντιστασιακή δράση του, στενός συνεργάτης του ΕΔΕΣ του Ναπολέοντα Ζέρβα, πολέμιος του καθολικισμού, γεννήθηκε στις 7 Ιουνίου 1881 στο χωριό Νύμφες της Κέρκυρας και εξέπνευσε στις 18 Μαΐου 1972 στην πόλη της Κέρκυρας. Η νεκρώσιμη ακολουθία του τελέστηκε στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Σπυρίδωνος στην Κέρκυρα και τάφηκε στην Ιερά Μονή Υπεραγίας Θεοτόκου Πλατυτέρας στην Κέρκυρα.

Μητροπολίτης Μεθόδιος (Κοντοστάνος) [2]

Βιογραφία

Ο Γεώργιος Κοντοστάνος, που κατάγονταν από οικογένεια αγροτοκτηνοτρόφων και γονείς του ήταν ο Ευστάθιος και η Σοφία Κοντοστάνου. Ο Γεώργιος παρακολούθησε τα μαθήματα του Δημοτικού στη γενέτειρα του και στη συνέχεια του Σχολαρχείου στο Ελληνικό Σχολείο, ενώ αποφοίτησε από το Γυμνάσιο στην πόλη της Κέρκυρας.

Εκκλησιαστική διαδρομή

Ο Γεώργιος εκάρη Μοναχός στην Μονή Παλαιοκαστριτίσσης Κερκύρας και έλαβε το εκκλησιαστικό όνομα Μεθόδιος. Χειροτονήθηκε Διάκονος στις 2 Μαρτίου 1908 από τον τότε Μητροπολίτη Κερκύρας Σεβαστιανό (Νικοκάβουρα), του οποίου διετέλεσε ιδιαίτερος Γραμματεύς μέχρι το 1915. Τον ίδιο χρόνο ενεγράφη στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, ενώ στις 21 Νοεμβρίου 1918 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος από τον Κερκυραίο Μητροπολίτη Χαλκίδος και Καρυστίας Χρύσανθο (Προβατά). Το ίδιο έτος αποφοίτησε με βαθμό Άριστα από τη Θεολογική Σχολή και στη συνέχεια ως το 1923, υπηρέτησε στη Μητρόπολη Χαλκίδος ως Αρχιερατικός Επίτροπος και ως καθηγητής Θεολογίας στο Γυμνάσιο της Αιδηψού. Ακολούθως υπηρέτησε ως το 1924 ως Γραμματέας της Αρχιεπισκοπής Αθηνών έως το 1924 και από τον επόμενο χρόνο μέχρι το 1942, υπηρέτησε ως Καθηγητής και Εφημέριος στην Αιδηψό, την Αθήνα και τον Πειραιά. Ο Μεθόδιος ως Ιεροκήρυκας και Αρχιμανδρίτης διακρίθηκε για το πλούσιο φιλανθρωπικό και κοινωνικό έργο του. Στη διάρκεια της Κατοχής της Ελλάδος από τις δυνάμεις του Άξονος ο τότε Αρχιμανδρίτης Μεθόδιος κλήθηκε στο Αρχηγείο της Αστυνομίας Πόλεων, με την υπ’ αριθμ. 224 της 12ης Οκτωβρίου 1941 εντολή, γιατί είχε στιγματίσει τον τορπιλισμό της «Έλλης» και μιλούσε κατά των Αρχών Κατοχής, και του υποδείχθηκε να πάψει να μιλά, διότι εκτίθεται σε κίνδυνο. Εκείνος δήλωσε κατηγορηματικά ότι δεν θα πάψει και δεν επέτρεπε στον εαυτό του να σταματήσει να ομιλεί. Ήταν η πρώτη επίσημη αφορμή που επέσυρε την αντιπάθεια των Ιταλών προς το πρόσωπό του.

Επίσκοπος Κερκύρας & Παξών

Την 1η Αυγούστου 1942 εξέπνευσε σε ηλικία 66 χρόνων ο Μητροπολίτης Κερκύρας Αλέξανδρος (ο Δημόγλου). Ο Αρχιμανδρίτης Μεθόδιος (ο Κοντοστάνος) εκλέχθηκε παμψηφεί Μητροπολίτης Κερκύρας και Παξών στις 17 Σεπτεμβρίου 1942 και η χειροτονία του ως Μητροπολίτη τελέστηκε στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό των Αθηνών την 20η Σεπτεμβρίου 1942. Ενθρονίστηκε στον Επισκοπικό θρόνο στο μητροπολιτικό ναό της Κέρκυρας την 24η Νοεμβρίου 1942, την περίοδο που το το νησί βρίσκονταν υπό Ιταλική κατοχή. Ο Μητροπολίτης Μεθόδιος περιερχόταν το νησί και ενίσχυε το φρόνημα των κατοίκων και διενεργούσε τακτικό μηνιαίο μυστικό έρανο υπέρ των οικογενειών των εξόριστων Αξιωματικών και οπλιτών. Απευθυνόμενος προς τον Ιταλό πολιτικό Διοικητή Pierro Parini ζήτησε την επαναφορά του ορθοδόξου εορτολογίου, την επάνδρωση των σχολείων με δασκάλους και καθηγητές, επισκέπτονταν τα σχολεία και πραγματοποιούσε ομιλίες για τα εθνικά θέματα, αγωνίζονταν για την δυνατότητα επικοινωνίας των ευρισκομένων στις φυλακές της Ιταλίας Εφέδρων Αξιωματικών με τις οικογένειές τους και την βελτίωση των συνθηκών του εγκλεισμού τους, φρόντιζε για τους ασθενείς και τους φυματικούς της νήσου Λαζαρέτο, την μεταφορά ασθενών στα νοσοκομεία των Αθηνών, διαμαρτύρονταν για τις συλλήψεις πολιτών, τις καταλήψεις των Ιερών Ναών, τις καταστροφές και τις αρπαγές ιερών εικόνων και κειμηλίων. Μόλις έγινε γνωστή η πτώση του Ιταλικού Φασιστικού καθεστώτος η Καραμπινιερία τέθηκε στο περιθώριο στην Κέρκυρα και ο Μητροπολίτης με έγγραφό του [3] προς τον Διοικητή των Πολιτικών υποθέσεων των Ιονίων Νήσων Pietro Parini και την Στρατιωτική Διοίκηση της Κέρκυρας ζήτησε την επαναφορά της Ελληνικής Χωροφυλακής στην Κέρκυρα ως της μόνης ικανής να επιβάλλει την τάξη στο νησί. Μεσολάβησε δεύτερο, ενώ ακολούθησε και τρίτο έγγραφο του Μητροπολίτη Μεθόδιου [4] με το ίδιο ακριβώς αίτημα.

Ο Δ. Γκίας, Διοικητής της Κεντρικής Επιτροπής Συσσιτίων του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού, απέστειλε επιστολή στις 5 Μαΐου 1944, προς τον Μητροπολίτη Μεθόδιο και τον παρακάλεσε να ενδιαφερθεί προσωπικά για τη δίκαιη διανομή των συσσιτίων για τα παιδιά, ώστε να παύσουν οι διακρίσεις και η εκμετάλλευση. Ο Μητροπολίτης απάντησε ότι στα συσσίτια μοιράζονταν στα παιδιά, μέχρι 14 ετών, καθημερινά, άρτος ζαχαρούχος περίπου 30 δράμια, 912 δράμια όσπρια, 142 δράμια ζάχαρη, για 15 μέρες, και στα μικρά παιδιά μέχρι 6 ετών γάλα 14 κουτιά, σιμιγδάλι 284 δράμια, 284 δράμια ζάχαρη το μήνα. Για τα άπορα παιδιά, στα χωριά της Κέρκυρας, μέχρι 14 ετών, παρέχονταν πλιγούρι. Ως Μητροπολίτης ο Μεθόδιος ανέπτυξε σημαντική εκκλησιαστική, ποιμαντική και εθνική δραστηριότητα. Αναδείχθηκε σθεναρός μαχητής της Ορθοδόξου πίστεως, ακάματος αγωνιστής του Βορειοηπειρωτικού ζητήματος καθώς και άλλων θεολογικών αλλά και εθνικών ζητημάτων. Επίσης έλαβε μέρος σε αποστολές της Εκκλησίας της Ελλάδος στο εξωτερικό ως Συνοδικό μέλος. Συμμετείχε σε επιτροπές που ασχολήθηκαν με το ζήτημα της Εκκλησιαστικής περιουσίας και γράφει σχετικά: «..Δεν λησμονούνται όμως τρία τινα: 1) ότι εκ της διαρπαγής της εκκλησιαστικής περιουσίας άλλοι, κομματικώς ξυλευθέντες, έγιναν τσιφλικούχοι εις βάρος της Εκκλησίας και των ακτημόνων, 2) ότι τινές, ίνα μη λεχθή οι πλείστοι, των ακτημόνων έλαβον μηδαμινόν μερίδιον εκ των αρπακτικώς απαλλοτριωθέντων, οιονεί πινάκιον, μάλλον δε κόκκους φακής και 3) ότι μηδαμινόν μερίδιον λαβόντες, είτε ένεκα κακής χρήσεως του ληφθέντος, είτε δι’ άλλους λόγους, έμειναν και πάλι ακτήμονες. Το Κράτος ή μάλλον η πολιτική τού κομματισμού, δεν εσκέφθη πώς να προλαμβάνη και να εμποδίζη την απώλειαν των κτημάτων».

Το τέλος του

Ο Μεθόδιος εποίμανε και διακόνησε την Μητρόπολη Κερκύρας και Παξών επί εικοσιπέντε χρόνια και υποχρεώθηκε [5] σε αποχώρηση στις 24 Ιανουαρίου του 1967 λόγω ορίου ηλικίας. Διάδοχος του ήταν ο Μητροπολίτης Πολύκαρπος (ο Βαγενάς). Ο Μεθόδιος, ο οποίος μετά την εκλογή του διαδόχου του εγκατέλειψε το επισκοπικό κτίριο και εγκαταστάθηκε σε μισθωμένο διαμέρισμα στην πόλη της Κέρκυρας, διακρίνονταν για την αφιλοχρηματία του και ήταν παντελώς ακτήμων. Μόνη περιουσία του ήταν τέσσερις αρχιερατικές στολές, από τις οποίες κράτησε για τον εαυτό του μία μόνον για την κηδεία του, καθώς και ένα ωμοφόριο και επιτραχήλιο, για να τα φορεί κατά την μετάληψη των αχράντων μυστηρίων. Διατήρησε μέχρι του θανάτου του την πνευματική του διαύγεια.

Συγγραφικό έργο

Μητροπολίτης Μεθόδιος [6]

Η συγγραφική του παρακαταθήκη του Μακαριστού Μητροπολίτου Μεθοδίου είναι μεγάλη. Σημαντικότερα έργα του είναι:

  • «Ο Αρχιεπίσκοπος Κερκύρας Αρσένιος. Μελέτη ιστορική και φιλολογική αφορώσα την εποχήν της Λατινοκρατίας», Τυπογραφείον «Ο Φοίνιξ», Αθήνησιν 1923, σελίδες 67,
  • «Ο Βίος του Ιησού κατά τα Ευαγγέλια», Α' Τόμος, σελίδες 370, Αθήνα 1933, εκδόσεις «Τριών Ιεραρχών»,
  • «Ο Κοραής και αι γνώμαι αυτού περί της Παιδείας», Αθήνα 1933,
  • «Εισηγητικαί Γνωματεύσεις»,
  • «Ακολουθία της Υπεραγίας Θεοτόκου-Αγίας Σκέπης»,
  • «Συνάντησις των Χριστιανικών Εκκλησιών»,
  • «Εγκύκλιος προς τον ορθόδοξον ιερόν κλήρον και τον ελληνικόν λαόν του νομού Κερκύρας και διαμαρτυρία κατά των επιδιώξεων, εξορμήσεων και επεμβάσεων του ρωμαιοπισμού εις την Κέρκυραν και γενικώς την Ελλάδα», Κέρκυρα 1948, σελίδες 29,
  • «Αρχείον και Καθημερινά Περιστατικά Γεγονότα επί Ιταλικής και Γερμανικής Κατοχής», σελίδες 527, Κέρκυρα 1949,
  • «Παναγιώτης Ποταγός. Ιστορική μονογραφία», Κέρκυρα 1950.

Ο Μητροπολίτης Μεθόδιος ερευνά τη ζωή του περιηγητή µέσω και των παιδικών αναμνήσεων της παρουσίας του Ποταγού στις Νύμφες και αναφέρει: «...Την προσοχήν του προσήλκυσεν η Κέρκυρα, η καλή του Ιονίου Πριγκήπισσα, και εξ όλων των μερών αυτής εξέλεξε προς διαμονήν του την κωμόπολιν Νυφές (=Νύμφαι), την ιδιαιτέραν μου πατρίδα, προς τα βορειότερα μέρη της νήσου (..) Εξ όλων των αποσκευών του δεν είχε διατηρήσει τίποτε. Ο μόνος εφοδιασμός και η όλη αποσκευή του ήτο μια κάπα, την οποίαν εφορούσε όταν ήτο ψύχος, και εις την οποίαν περιτυλισσόμενος εκοιμάτο· έφερε δε μαζύ του κρατών από το σχοινί και μίαν γίδα, την οποίαν έλεγε “Κύπρο”. Φαίνεται ότι κατέληξεν εις το μέρος τούτο ολίγον κατ’ ολίγον ερχόμενος με την γίδα του, την οποία έβοσκε κατά την πορείαν και ευχαριστηθείς από το μέρος, εσταμάτησεν εκεί. (…) Κατά την 13 Φεβρουαρίου 1903 απέθανεν, την 14 δε ετάφη εις τον περίβολον της Παναγίας των Παπουτσάτων, εις την αυτήν κωμόπολιν Νυμφές, τον δε επικήδειον αυτού εξεφώνησε ο Αιδεσιμ. Ιερεύς Νικόλαος Τσενεμπής».

  • «Ανασκευή της νέας εμφανίσεως των περί εξελίξεως απόψεων και καταγωγής του ανθρώπου εκ του πιθήκου μετά συλλογής αντιρρητικών αποδείξεων υπό μεγάλων επιστημόνων», Κέρκυρα, 1954, σελίδες 239,
  • «Ακολουθία και βίος της Αγίας Θεοστέπτου Βασιλίδος Θεοδώρας της Αυγούστης, της στερεωσάσης την Ορθοδοξίαν», Αθήναι 1957,
  • «Τελετουργική της Ορθοδόξου του Χριστού Εκκλησίας» Α' Τόμος, Κέρκυρα 1958, σελίδες 287,
  • «Απόψεις επί του προβληθέντος ζητήματος ενώσεως των Εκκλησιών», Κέρκυρα 1961,
  • «Μελέται επί των επικαίρων εκκλησιαστικών γεγονότων», Αθήνα 1966,
  • «Ο Άγιος Σπυρίδων ο θαυματουργός», έκδοσις Ιερά Μονή Παντοκράτορος Σωτήρος Χριστού, σελίδες 184, το 2004.

Διακρίσεις

Ο Μητροπολίτης Μεθόδιος τιμήθηκε με πολλά παράσημα, μεταξύ τους και ο

  • Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Φοίνικος.

Η προτομή [7] [8] του Μητροπολίτη Μεθοδίου, κατασκευασμένη από μάρμαρο και έργο του γλύπτη Νίκου Γεωργίου, έχει τοποθετηθεί στον Ιερό Ναό του Αγίου Σπυρίδωνος στην Κέρκυρα.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Παραπομπές

  1. [Η Ιερά Μητρόπολη Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων περιλαμβάνει γεωγραφικά το νησιωτικό σύμπλεγμα της βορειοδυτικής Ελλάδος, Κέρκυρα, Παξούς Αντιπαξούς, και τα νησιά (βορειοδυτικά και βόρεια της Κέρκυρας) Οθωνούς, Ερείκουσα και Μαθράκι. Ήδη ο Μέγας Πρωτοπαππάς Σπυρίδων Βούλγαρης ο Β' υπέγραφε «θείω ελέει Μ. Πρωτόπαπάς πόλεως και νήσου Κερκύρας και των πέριξ νήσων». Ανεπιτυχής κίνηση των Παξών για εκκλησιαστική ανεξαρτητοποίηση έγινε το 1799 και δημιουργήθηκε ανεξάρτητη Επισκοπή Παξών. Επί Αγγλικής προστασίας από το 1824 έως το 1866, προσετέθη στον τίτλο της Επισκοπής η φράση «και Διαποντίων Νήσων».]
  2. [Φωτογραφία από το Περιοδικό «Επιθεώρησις Ελληνικής Χωροφυλακής», Αύγουστος 1977, Έτος 8ο, Τεύχος 92ο.]
  3. [Έγγραφο υπ' αριθμό 1120 της 30ης Ιουλίου 1943. Περιοδικό «Επιθεώρησις Ελληνικής Χωροφυλακής», Αύγουστος 1977, Έτος 8ο, Τεύχος 92ο.]
  4. [Έγγραφο υπ' αριθμό 102 της 21ης Σεπτεμβρίου 1943. Περιοδικό «Επιθεώρησις Ελληνικής Χωροφυλακής», Αύγουστος 1977, Έτος 8ο, Τεύχος 92ο.]
  5. [Η καθιέρωση ορίου ηλικίας για την αποχώρηση των Μητροπολιτών από τους επισκοπικούς θρόνους προκάλεσε την αντίδραση της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας, η οποία κατά τη συνεδρία της 10ης Δεκεμβρίου 1966 αποφάσισε τη συγκρότηση Ειδικής Συνοδικής Επιτροπής προς μελέτη του Ν.Δ. 4589/1966. Η εξαμελής Επιτροπή αποτελείτο από τους Μητροπολίτες Ηλείας Γερμανό [Γκούμα], Θεσσαλονίκης Παντελεήμονα [Παπαγεωργίου], Μονεμβασίας και Σπάρτης Κυπριανό [Πουλάκο], Ελασσώνος Ιάκωβο [Μακρυγιάννη], Μεσσηνίας Χρυσόστομο [Θέμελη] και Παραμυθίας, Φιλιατών και Γηρομερίου Τίτο [Ματθαιάκη], υπέβαλε υπόμνημα στην Ι.Σ.Ι. την 14η Δεκεμβρίου 1966, στο οποίο έκρινε ως αντικανονική και συνεπώς αντισυνταγματική τη ρύθμιση του άρθρου 4 §§ 1, 2 Ν.Δ. 4589/1966 και εισηγήθηκε την κατάργησή της. Παρά την αντίθετη άποψη της Ιεραρχίας η Πολιτεία δεν ακύρωσε τη νομοθετική πρωτοβουλία της και προχώρησε σε άμεση υλοποίηση των προβλέψεων του νομοθετικού διατάγματος. Έτσι, με το Β.Δ. της 24 Ιανουαρίου 1967 [Εφημερίδα της Κυβερνήσεως Τεύχος Γ'27 της 26ης Ιανουαρίου 1967], του τότε Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων καθηγητή [[Ιωάννης Θεοδωρακόπουλος|Ιωάννη Θεοδωρακόπουλου] και εκδόθηκε σε εκτέλεση του Ν.Δ. 4589/1966, θεωρήθηκαν «αυτοδικαίως αποχωρήσαντες του Μητροπολιτικού των θρόνου, ως έχοντες ήδη καταληφθή υπό του ορίου ηλικίας, κατά την έναρξιν ισχύος του άρθρου 4 του Ν.Δ. 4589/1966» έξι Μητροπολίτες, οι Κερκύρας και Παξών Μεθόδιος [Κοντοστάνος], Αλεξανδρουπόλεως Ιωακείμ [Καβύρης], Δρυϊνουπόλεως και Κονίτσης Χριστοφόρος [Χατζής], Σιδηροκάστρου Βασίλειος [Μαγκριώτης], Φλωρίνης Βασίλειος [Παπαδόπουλος] και Εδέσσης και Πέλλης Διονύσιος [Παπανικολόπουλος]. Από αυτούς τέσσερις, οι Μητροπολίτες Αλεξανδρουπόλεως, Κερκύρας, Φλωρίνης και Εδέσσης προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας, ζητώντας την ακύρωση του ως άνω βασιλικού διατάγματος.] Περιοδικό «Εκκλησία», τεύχος ΜΔ', έτος 1967, σελίδα 8η κ.ε.
  6. [Φωτογραφία από τη μελέτη «Methodius of Olympus [in Greek]. Great Orthodox Christian Encyclopedia, vol. 11 (2014) 302-303, «Stratigikes Ekdoseis», Andreas Zachariou.]
  7. Η προτομή του Κοντοστάνου Μεθόδιου στην Κέρκυρα
  8. Φωτογραφίες από την προτομή του Μεθόδιου Κοντοστάνου στην Κέρκυρα